Vraag 1

Wat is uw reactie op het feit dat het Oogziekenhuis 20 filialen wil openen in andere ziekenhuizen in Nederland?1

Mijn beleid is erop gericht ziekenhuizen zelf besluiten te laten nemen over hun activiteiten en uitgaven en hen aan te zetten de zorg doelmatig te organiseren.
Het Oogziekenhuis heeft mij laten weten dat het de bedrijfsvoering efficiënter gemaakt heeft en met de besparingen die deze efficiëntie heeft opgeleverd, innovatie heeft kunnen plegen die doorwerkt in zowel de kwaliteit als de prijs van de zorg die zij bieden.
De verspreiding van een dergelijke best-practice die de patiënt centraal stelt en kwaliteit en veiligheid van zorg doen toenemen juich ik alleen maar toe.

Vraag 2

Is het waar dat het ziekenhuis hiervoor circa 4–5% van de omzet per filiaal krijgt? Wat betekent dit in absolute bedragen?

Het Oogziekenhuis geeft aan te streven naar een kostendekkend tarief voor de individuele franchisenemer. Het genoemde percentage is een gemiddelde inschatting van dit tarief. Wat dit in absolute getallen betekent weet ik niet en zal afhankelijk zijn van iedere individuele franchisenemer.

Vraag 3

Maakt het Oogziekenhuis hier winst op of worden de diensten tegen kostprijs aangeboden? Zo ja, wat gebeurt er met de winst?

Het is aannemelijk dat een gedeelte van de vergoeding uit winstopslag bestaat. Dit zal bijdragen aan een verhoging van het eigen vermogen van het Oogziekenhuis. Deze reserve kan verschillende doelen dienen. Het Oogziekenhuis heeft laten weten de opbrengst te gebruiken om hun zorg verder te innoveren, gelden blijven zo behouden voor de zorg.
Overigens heeft het Oogziekenhuis moeten investeren om haar werkwijze en het franchisemodel te ontwikkelen. Het Oogziekenhuis geeft aan dat ook met het ontwikkelen en onderhouden van deze vorm van kennisuitwisseling kosten gepaard gaan. Die worden verrekend met de franchisenemers.

Vraag 4

Is de handelwijze van het Oogziekenhuis niet in strijd met de wet die het maken van winst in de ziekenhuiszorg verbiedt?

Een instelling die beschikt over een toelating op grond van de WTZi mag geen winstoogmerk hebben en geen winst uitkeren aan derden (tenzij zulks bij amvb is uitgezonderd). Uit de memorie van toelichting bij de WTZi blijkt dat een instelling zonder winstoogmerk wel opbrengsten van de zorgverlening mag bijschrijven bij het eigen vermogen van de instelling en een positief exploitatieresultaat mag behalen. Dit is in lijn met de geldende budgetsystematiek. Dat is niet meer dan gezonde bedrijfsvoering die van belang is voor de continuïteit van de instelling. Het Oogziekenhuis is een toegelaten instelling en bovendien een stichting, waardoor een winstoogmerk en het uitkeren van winst aan derden is uitgesloten.

Vraag 5

Wat gebeurt er met de winst die het Oogziekenhuis maakt? Is het uitgesloten dat de directie en/of artsen van het ziekenhuis hier persoonlijk voordeel van genieten?

Zie mijn antwoorden op vraag 3 en 4.
Binnen de huidige bekostigingssystematiek is de instelling verantwoordelijk voor het eigen bedrijfsbeleid. Er wordt een budget toegekend waaruit de zorg verleend dient te worden en de kosten gedekt. De invulling daarvan is echter aan de instelling zelf. Dus met of zonder franchising wordt de beloningsstructuur door de instelling bepaald; niet door de overheid. Het Oogziekenhuis heeft mij laten weten dat de honorering van de directie en oogartsen geheel los staat van de financiële resultaten.

Vraag 6

Is hier geen sprake van een ongewenste vermarkting van een medisch behandelingsconcept met publiek geld waardoor de zorg onnodig duurder wordt? Is dit niet principieel onjuist om zorg op deze manier te gelde maken?

Zoals ik aangeef in het antwoord op vraag 1 is mijn beleid is erop gericht ziekenhuizen zelf besluiten te laten nemen over hun activiteiten en uitgaven en hen aan te zetten de zorg doelmatig te organiseren. Het is dus aan de ziekenhuizen die de franchise willen voeren en het Oogziekenhuis om te beoordelen of de franchise, de baten en kosten daarvan passen binnen de doelen en randvoorwaarden van de eigen organisatie.
Ik begrijp van het Oogziekenhuis dat ziekenhuizen de efficiëntiewinst van het franchisemodel inzien en verwachten daar hun voordeel mee te kunnen doen. Als voorbeelden worden genoemd meer operaties kunnen doen en zo wachttijden bekorten en het biedt de mogelijkheid gezamenlijk in te kopen en zo te besparen. Dit past in mijn beleid en kan ziekenhuizen en patiënten juist iets opleveren.

Vraag 7

Wat is het oordeel van de Nederlandse Zorgautoriteit over de handelwijze van het Oogziekenhuis?

Mijn beleid is erop gericht ziekenhuizen zelf besluiten te laten nemen over hun activiteiten en uitgaven en hen aan te zetten de zorg doelmatig te organiseren. Dit wordt weerspiegeld in de huidige bekostigingssystematiek; de instelling is verantwoordelijk voor het eigen bedrijfsbeleid. Er wordt een budget toegekend waaruit de zorg verleend dient te worden en de kosten gedekt. De invulling daarvan is echter aan de instelling zelf. De NZa kan pas een gefundeerde uitspraak doen over de markttechnische en bedrijfseconomische aspecten als de exacte structuur en voorwaarden van de het franchiseconcept bij hen bekend zijn.

Vraag 1

Kent u het bericht dat er in Nederland zo’n duizend Roma problemen ondervinden door hun staatloosheid? Zo ja, zijn dit bericht en de daarin geschetste problemen waar?1

Ja, ik ben bekend met het desbetreffende krantenbericht.
Ik herken het beeld zoals geschetst in het artikel niet. In het in de vraag aangehaalde artikel wordt gesteld dat zo’n duizend Roma door hun staatloosheid in de problemen zitten. Voor staatloze vreemdelingen bestaat speciaal beleid, het zogenoemde «buitenschuldbeleid». Dit beleid blijkt in de praktijk echter in de meeste gevallen niet van toepassing op Roma. Over het algemeen kunnen vreemdelingen van Roma afkomst terugkeren naar een herkomstland. Een vergunning op grond van het buitenschuldbeleid is in dat geval niet geïndiceerd.
Indien het niet mogelijk is terug te keren naar een herkomstland, dan kan men op grond van het buitenschuldbeleid in aanmerking komen voor vergunningverlening. Daarbij wordt wel een inspanningsverplichting gevraagd van de vreemdeling. Ook het individuele gedrag van de vreemdeling, bijvoorbeeld wanneer de vreemdeling een gevaar vormt voor de openbare orde en nationale veiligheid, zich onttrekt aan het vreemdelingentoezicht of onjuiste gegevens verstrekt, kan aan vergunningverlening in de weg staan. Het geldende buitenschuldbeleid is opgenomen in paragraaf B14/3 van de Vreemdelingencirculaire 2000.

Vraag 2

Deelt u de mening dat het ongewenst is dat dit een bijzondere categorie vreemdelingen betreft, aangezien er geen herkomstland is dat hen zou kunnen terugnemen, maar het tegelijk onmogelijk is om aan te tonen dat er geen herkomstland is? Is het daardoor niet geïndiceerd om een vergunning tot verblijf buiten schuld toe te kennen? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 3

Deelt u de mening dat de in de Grondwet en de mensenrechtenverdragen geformuleerde grond- en mensenrechten ook gelden voor vreemdelingen zonder nationaliteit, waardoor Nederland een bijzondere zorgplicht zou moeten voelen om de effectuering ervan te waarborgen, bijvoorbeeld door het toekennen van studiefinanciering, toelating tot de arbeidsmarkt en het toekennen van recht op medische zorg, ook als er geen medische noodzaak bestaat? Zo nee, waarom niet?

De in de Grondwet en in mensenrechtenverdragen geformuleerde grond- en mensenrechten gelden voor iedereen. Indien een persoon volgens de Nederlandse regelgeving in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning of bepaalde voorzieningen dient dit zonder aanzien des persoons te worden verstrekt.

Vraag 4

Welke maatregelen neemt u zich voor om te voorkomen dat deze groep in een onmogelijke situatie belandt, waarbij het verblijf in Nederland onmogelijk gemaakt wordt zonder een alternatief op een rechtmatig verblijf elders?

Het bestaande beleid, waaronder het eerdergenoemde buitenschuldbeleid, biedt voldoende waarborgen.

Vraag 1

Hebt u kennisgenomen van het bericht dat een tbs’er uit de longstaykliniek De Corridor in Zeeland tijdens verlof een vrouw heeft bewerkt met mes?1

Ja.

Vraag 2

Is hier sprake van verlof om humanitaire redenen? Hoe moet een begeleid bezoek aan de HEMA in dat licht beoordeeld worden?

De tbs-gestelde in kwestie had een machtiging voor begeleid verlof op humanitaire gronden. Voor longstay-gestelden is resocialisatie, binnen afzienbare tijd, niet aan de orde. Het verlof dient dan ook niet er voorbereiding op een terugkeer in de samenleving. Het begeleide verlof heeft een humanitaire functie: het heeft betekenis voor de kwaliteit van leven in een longstay-voorziening, tempert spanningen binnen de voorziening en maakt dat betrokkene het verblijf beter kan aanvaarden. Het verlof wordt met name gebruikt om boodschappen te kunnen doen en voor familiebezoek.
Net als de machtiging voor reguliere tbs-gestelden wordt de aanvraag voor een verlofmachtiging inhoudelijk getoetst door het Adviescollege Verloftoetsing tbs. De toetsing van de verlofaanvraag door het Avt heeft ook in dit geval plaatsgevonden.
Ik ben mij ervan bewust dat het begrip «humanitaire gronden» gemakkelijk kan worden verward met «incidenteel verlof. Een incidentele verlofmachtiging wordt overwegend op humanitaire gronden verleend. Hierbij kan gedacht worden aan het bezoeken van een in het ziekenhuis verblijvende dierbare of het bijwonen van een begrafenis. Deze laatste verlofvorm wordt informeel ook wel «humanitair verlof» genoemd. Deze machtiging kan voor alle gedetineerden en tbs-gestelden worden aangevraagd. Om toekomstige verwarring te voorkomen, zal ik het begrippenkader uniformeren.

Vraag 3

Is het waar dat alle verloven in de kliniek momenteel zijn ingetrokken? Om hoeveel verloven gaat het en voor hoelang worden de verloven ingetrokken?

Ja. Van de 124 longstay-patiënten van de betreffende kliniek, de locaties in Vught en in Zeeland beschikken er 49 over een verlofmachtiging. De uitvoering van deze verloven is momenteel opgeschort door het hoofd van de inrichting in afwachting van het onderzoek naar de toedracht van het incident. Op verzoek van de burgemeesters van Uden en Landerd treed ik deze week eerst met hen in overleg alvorens een besluit te nemen over de hervatting van de uitvoering.

Vraag 4

Hoe gaat u bevorderen dat de rust in de regio naar aanleiding van dit incident weer terugkeert en de aantasting van de veiligheidsbeleving van burgers wordt hersteld?

Ik ga graag in op het voorstel van de burgemeesters van Uden en Landerd om in overleg met hen te bepalen op welke wijze maatschappelijke onrust in de regio zoveel mogelijk kan worden teruggedrongen. In dit overleg, dat ik nog deze week zal voeren, komen ook de voorwaarden aan de orde waaronder de opschorting van de verloven kan worden beëindigd.

Vraag 1

Bent u op de hoogte van de tv-uitzending van NOVA waarin de Adviesraad Gevaarlijke Stoffen (AGS) beweert dat de berekeningen die worden gebruikt bij de risicobepaling voor LPG-stations niet kloppen?1

Ja.

Vraag 2

Heeft de AGS over deze kwestie contact gezocht met het ministerie?

Op 16 november 2009 waren twee medewerkers van het ministerie van VROM aanwezig bij een bijeenkomst van de klankbordgroep. Sindsdien is tot aan de uitzending van NOVA niets meer vernomen van de AGS.

Vraag 3

Deelt u de mening van de AGS? Zo ja, welke consequenties verbindt u aan het feit dat de gehanteerde rekenmethodes niet kloppen? Zo nee, wordt hierover met de AGS een nadere discussie aangegaan?

Mijn eerste indruk is dat omwonenden van LPG-tankstations niet aantoonbaar meer gevaar lopen dan tot nu toe werd aangenomen. Zodra ik het rapport van de AGS zorgvuldig heb bestudeerd en een oordeel daarover van het Centrum Externe Veiligheid van het RIVM heb ontvangen, zal ik mijn conclusies trekken. Die conclusies verwerk ik in het standpunt dat u binnen drie maanden zult ontvangen. Voordat ik het standpunt verstuur wordt de AGS in de gelegenheid gesteld om hierop te reageren.

Vraag 4

Welke acties gaat u ondernemen, zowel op het dossier van LPG als ook met betrekking tot de opslag van chloor en ammoniak, waarop volgens de AGS dezelfde kritiek van toepassing is?

Het rapport vormt vooralsnog voor mij geen aanleiding om vooruitlopend op mijn standpunt acties te ondernemen.

Vraag 1

Is het waar dat de definitie van «infiltrant» in de nieuwe militaire verordening zo is verruimd, dat het nu van kracht is voor alle Palestijnen, zowel degenen die geboren zijn op de Westbank als zij die er legaal naartoe zijn verhuisd vanuit Gaza of het buitenland?

Vraag 2

Is het waar dat de nieuwe verordening en de inwerkingtreding ervan niet bekend zijn gemaakt onder de inwoners van de Westbank? Deelt u de mening dat zij op de hoogte moeten zijn hiervan?

Vraag 3

Deelt u de mening dat de nieuwe verordening tegen de principes van het internationaal recht indruist, omdat Israël zich het recht toe-eigent om de demografische samenstelling van de Westbank te controleren en aan te passen? Zo nee, waarom niet?

Vraag 4

Deelt u de mening, dat deze nieuwe actie van Israël opnieuw (de ontwikkelingen op het gebied van) de vredesonderhandelingen met de Palestijnen schaadt?

Vraag 5

Bent u bereid samen met uw EU-collega’s een krachtig signaal af te geven aan de Israëlische regering om duidelijk te maken dat deze verordening niet mag worden uitgevoerd en niet mag leiden tot massadeportaties van Palestijnen uit de Westbank? Bent u bereid hier ook met de Israëlische ambassadeur in Nederland over te spreken?

Vraag 1

Hebt u kennisgenomen van het bericht «Zestig mille te veel aan wachtgeld»?1

Ja.

Vraag 2

Is het waar dat oud-wethouder Kusters door een fout van de gemeente Meerssen in de periode 2002–2009 € 61.715 te veel aan wachtgeld heeft ontvangen? Hoe verhoudt deze uitkering zich tot de wettelijke regelingen?

Ja, het is correct dat dhr. Kusters te veel aan wachtgeld heeft ontvangen. Het betreft overigens de periode 2002 – 2007.
Met ingang van 26 juni 2000 ontving de heer Kusters een uitkering op grond van de Algemene pensioenwet politieke ambtsdragers (Appa). De heer Kusters voldeed aan de voorwaarden voor een voortgezette uitkering tot de leeftijd van 65 jaar. Op 9 juli 2009 is de heer Kusters 65 geworden en is zijn pensioen ingegaan.
Met ingang van 1 januari 2002 zijn de wedden van wethouders structureel verhoogd. De aanpassing van de wedden heeft plaats gevonden bij KB van 28 augustus 2002, Staatsblad 458 met terugwerkende kracht tot 1 januari 2002. Bij deze aanpassing werd de wethouderswedde op ongeveer 90% van de burgemeesterswedde gebracht. Dit kwam neer op een substantiële verhoging. Deze verhoging werkte ook door in de uitkering aan de wethouder van wie het wethouderschap na deze verhoging van de wedde een einde kwam. Op grond van artikel 133 van de Appa wordt de uitkering gebaseerd op de wedde waarop belanghebbende op de dag voorafgaande aan zijn aftreden aanspraak had.
In november 2006 is bij een herberekening door Deloitte & Touche is echter geconstateerd dat per 1 januari 2002 aan de verhoging van de wethouderswedde ten onrechte ook doorwerking is gegeven bij de uitkering van oud-wethouder Kusters. Deze was namelijk al met ingang van 26 juni 2000 wethouder af.

Vraag 3

Hoe beoordeelt u de gang van zaken? Is er naar uw oordeel beter toezicht nodig? Zo ja, welke maatregelen denkt u op dit punt te nemen?

De gemeente is op grond van de Appa verantwoordelijk voor uitvoering van de uitkeringsregeling voor gewezen wethouders. In onderhavige kwestie is sprake van een incident. Er is een fout gemaakt in ambtelijke sfeer. In de betreffende periode was de afdeling bedrijfsvoering binnen de ambtelijke organisatie van Meerssen niet op orde. Dit is onderkend en heeft geleid tot een extern onderzoek waarna verbeterplannen- en maatregelen zijn opgesteld. Deze hebben onder meer geleid tot een kwalitatieve verbetering van het P&O-team en het onderbrengen van de wachtgeldberekening bij een extern bedrijf (RAET). Een noodzaak tot verdere maatregelen is naar mijn mening niet aan de orde.

Vraag 4

Deelt u de opvatting van burgemeester Offermanns van Meerssen, dat het gebruikelijk is, dat een bedrag dat ten onrechte ontvangen is alleen volledig kan worden teruggeëist als de ontvanger zelf schuld heeft aan de fout? Zo ja, in welke gevallen wordt deze regel bij betalingen door de overheid nog meer toegepast?

De heer Kusters heeft een deel van het te veel betaalde uitkeringsgeld terugbetaald op basis van een advies van het college, nadat een onafhankelijk onderzoek had plaats gevonden.
In artikel 122, eerste lid van de Appa is geregeld dat het college van Burgemeester en Wethouders een besluit ter uitvoering van de Appa kan herzien indien aan die beslissing een feitelijke onjuistheid ten grondslag ligt. Indien vijf jaren zijn verstreken na dagtekening van een voor herziening, wijziging of herstel vatbare beslissing, kan het college herziening achterwege laten.
In artikel 123, tweede lid van de Appa is bovendien bepaald dat een herzieningsbeslissing niet tot terugvordering of verrekening van reeds betaalde bedragen leidt, tenzij betrokkene redelijkerwijze had moeten begrijpen, dat hem teveel werd uitbetaald. Betrokkene heeft na de verhoging van zijn wachtgelduitkering geverifieerd bij de gemeente of deze verhoging van de uitkering terecht was toegekend. De gemeente heeft bij deze gelegenheid nogmaals bevestigd dat de uitkering correct was vastgesteld.
Nadat de fout was vastgesteld, heeft betrokkene bovendien vrijwillig een derde deel van de te veel uitbetaalde uitkering alsnog terugbetaald, terwijl daar in de regelgeving geen grond voor is te vinden. De eerdergenoemde vijfjaarstermijn was verstreken en betrokkene had redelijkerwijs niet kunnen begrijpen dat hem teveel werd uitbetaald.

Vraag 5

Hoe duidt u de stelling van de gemeente Meerssen, dat het in niemands belang was de zaak in de openbaarheid te brengen?

De burgemeester heeft direct en consequent het college en de fractievoorzitters van alle raadspartijen geïnformeerd. Alle fractievoorzitters waren zodoende in de gelegenheid om hun raadsleden over deze kwestie van informatie te voorzien. Vanwege de bescherming van de persoonlijke levenssfeer alsmede de ingeschatte bijeffecten vanuit het politieke domein werd door het Presidium besloten verder geen publieke bekendmaking over de kwestie te doen. Tot deze beslissing werd gekomen omdat er geen aanleiding bestond de publiciteit te zoeken. Het college van burgemeesters en wethouders kon desgevraagd volledige verantwoording afleggen.

Vraag 6

Wat weerhoudt oud-wethouder Kusters ervan om op dit moment alsnog het te veel ontvangen bedrag terug te storten?

Het staat de heer Kusters vrij om het te veel betaalde alsnog terug te storten. Gezien het antwoord op vraag 4 is hij daartoe echter niet verplicht.

Vraag 1

Is het waar dat de belastingdienst geen kinderopvangtoeslag uitkeert aan burgers die een chronisch zieke partner thuis hebben, omdat deze volgens de belastingdienst in staat zijn om op de kinderen te passen? Zo ja, hoe kan volgens u een chronische zieke met bijvoorbeeld MS op zijn of haar kinderen passen? Waarom is er voor dit soort gevallen geen hardheidsclausule van toepassing?

De Belastingdienst keert geen toeslag uit aan deze ouders omdat dit onder Sociaal Medische Indicatie (SMI) valt. Dat is gemeentelijk beleid en daarvoor is geld beschikbaar gesteld in het gemeentefonds.

Vraag 2

Is het waar dat werkenden met een chronische zieke partner thuis wel in aanmerking kunnen komen voor een tegemoetkoming bij de gemeente?

Ja.

Vraag 3

Bent u bekend met de eisen die gemeenten stellen om in aanmerking te komen voor deze tegemoetkoming? Is het waar dat er bijvoorbeeld gemeenten zijn die de tegemoetkoming alleen toekennen voor mensen die op of onder het minimumloon zitten?

SMI is gemeentelijk beleid. De gemeenten zijn autonoom in het bepalen van de eisen aan een tegemoetkoming voor de kinderopvang in het kader van SMI.

Vraag 4

Deelt u de mening dat het onwenselijk is dat werkenden met een modaal inkomen geen tegemoetkoming krijgen en dus zelf voor alle kosten van de kinderopvang moeten opdraaien? Zo nee, waarom niet?

Deze beleidsafweging is aan de gemeente. Ik kan niet in de verantwoordelijkheid van de gemeente treden.

Vraag 5

Welke mogelijkheden heeft u tot uw beschikking om ervoor te zorgen dat het werken van deze burgers niet belemmerd wordt? Hoe voorkomt u dat in de toekomst burgers hun baan moeten opgeven, omdat zij voor hun kinderen geen opvang kunnen betalen?

De ouders die onder de Wet kinderopvang vallen, ontvangen kinderopvangtoeslag en voor de ouders die onder SMI vallen is er budget beschikbaar in het gemeentefonds.

Vraag 1

Hebt u kennisgenomen van de inhoud van de uitzendingen van 3, 10 en 17 april 2010 van Peter R. de Vries misdaadverslaggever? Bent u geschokt door de inhoud van deze uitzendingen? Berust de weergegeven informatie in die uitzendingen naar uw oordeel op de waarheid? Bent u bereid de Kamer volledige openheid te verschaffen over het, in het verleden, verrichtte onderzoek, en de getroffen maatregelen, mede in het licht van de gedane mededelingen?1

Vraag 2

Wanneer heeft u, dan wel het Openbaar Ministerie, er kennis van gekregen dat er door de voormalig advocaat-generaal een bezoek was gebracht aan Koos H. , in het verleden gedetineerd in het Huis van Bewaring Over-Amstel te Amsterdam? Wanneer heeft u er kennis van gekregen dat Peter R. de Vries op bezoek is geweest bij de voormalig advocaat-generaal (11 maart 2010)? Is dat bezoek voor u aanleiding geweest Peter R. de Vries uit te nodigen voor een gesprek op het ministerie van Justitie (26 maart 2010)?

Vraag 3

Is het waar dat er in 1982 en 1983 geen feitenonderzoek en/of strafrechtelijk onderzoek is ingesteld naar de gang van zaken rond de zaak Koos H.?2 Zo nee, wat was daarvoor de reden? Zo ja, bent u bereid de Kamer inzage te verstrekken in de opgemaakte rapportages? Zo nee, waarom niet?

Vraag 4

Bent u ook van mening dat er in de zaak Koos H. volledige openheid moet worden betracht aan de nabestaanden van de om het leven gebrachte slachtoffers over de gang van zaken rond het onderzoek in de jaren tachtig? Zo ja, wanneer neemt u het initiatief om de nabestaanden in te lichten?

Vraag 5

Is het waar dat de Haagse rechter in een behandelende strafkamer heeft plaatsgenomen die moest oordelen over Koos H., terwijl hij tegelijkertijd zaken «regelde» voor Koos H.? Is dit (eventuele) voorval naar uw oordeel schadelijk voor het aanzien van de rechterlijke macht?

Vraag 6

Is het waar dat de Haagse rechter rijlessen heeft georganiseerd en betaald voor Koos H.? Wat was de mening van de Rechtbank ‘s-Gravenhage daar toentertijd over? Is dit (eventuele) voorval naar uw oordeel schadelijk voor het aanzien van de rechterlijke macht?

Vraag 7

Is het waar dat de Haagse rechter een andere advocaat heeft toegewezen aan Koos H.? Zo nee, heeft de Haagse rechter enige betrokkenheid gehad bij de verandering van advocaat/raadsman van Koos H.? Is dit (eventuele) voorval naar uw oordeel schadelijk voor het aanzien van de rechterlijke macht?

Vraag 8

Is er ooit onderzoek verricht of Koos H. kinderporno kreeg door tussenkomst van de Haagse rechter? Zo nee, is er uit onderzoek een aanleiding gebleken om te onderzoeken of Koos H. een seksuele relatie heeft gehad met de Haagse rechter, terwijl deze ook (inhoudelijk) betrokken was bij strafzaken tegen Koos H.? Is dit (eventuele) voorval naar uw oordeel schadelijk voor het aanzien van de rechterlijke macht?

Vraag 9

Is het waar dat de Haagse rechter bij Koos H. thuis in diens woning over de vloer kwam?

Vraag 10

Is het waar dat Koos H. bij de Haagse rechter thuis kwam?

Vraag 11

Is het waar dat de Haagse rechter Koos H. in het huis van bewaring bezocht?

Vraag 12

Is het waar dat Koos H. zich kort na de moord op Tialda Visser (11-05-1979) heeft gemeld bij het Penitentiar Selectiecentrum van de Scheveningse gevangenis en dat hij daar zonder hem te horen weer is weggestuurd?

Vraag 13

Is het waar dat de Haagse rechter gratieverzoeken heeft ingediend voor Koos H. zodat deze na een arrestatie weer op vrije voeten kwam?

Vraag 14

Is het waar dat mevrouw C.L. in 1984 enige maanden gehuwd is geweest met de Haagse rechter? Is uit enig onderzoek duidelijk geworden waarom deze relatie op papier na enige maanden is ontbonden? Is dit (eventuele) voorval naar uw oordeel schadelijk voor het aanzien van de rechterlijke macht?

Vraag 15

Is er in het Rijksrecherchedossier aandacht besteed aan al deze voorgaande vragen? Zo nee, waarom niet? Hebt u het voornemen om hier opnieuw feitenonderzoek naar te laten plaatsvinden? Acht u dit feitenonderzoek nog mogelijk?

Vraag 16

Is het waar dat Koos H. in zijn verblijf in de tbs-inrichting de beschikking heeft gehad over (kinder)porno? Zo ja, wanneer gaat u een einde maken aan deze wantoestanden?

Vraag 17

Wanneer wordt Koos H. in het kader van zijn levenslang opgelegde gevangenisstraf overgeplaatst naar een (gewone) gevangenis?

Vraag 18

Is in het onderzoeksdossier, dat het Openbaar Ministerie ter beschikking heeft, een brief van Koos H. uit 1983 aanwezig die is verzonden aan verschillende geadresseerden? Zo ja, kan de Kamer die brief ter inzage krijgen? Bent u bereid de nog levende geadresseerden te laten vragen waarom zij naar aanleiding van deze brief geen actie hebben ondernomen? Is het waar dat een van de geadresseerden nog een functie heeft bij het Gerechtshof te Amsterdam als raadsheer?

Vraag 19

Kunt u deze vragen beantwoorden voor het (nog) te plannen spoeddebat in mei/juni 2010?

Vraag 1

Bent u bekend met het bericht «Omdat ze het waard zijn»?1 Is het waar dat de directeur van SNV Nederland in 2008 een jaarsalaris van bruto 151 634 euro verdiende, ver boven de DG-norm van 121 000 euro?

Ja.
Volgens opgave van SNV in het Annual Report 2008 bedroeg het jaarsalaris (incl. vakantiegeld) van de directeur 151.634 euro bruto.

Vraag 2

Is het waar dat de SNV de code Wijffels onderschrijft waarin staat aangegeven dat de salariëring moet worden gebaseerd op een gelijkwaardige functie bij de rijksoverheid? Kunt u aangeven op welke functie binnen de rijksoverheid het salaris van de directeur is gebaseerd?

SNV onderschrijft wel de code Wijffels inzake goed bestuur, maar niet inzake de beloning van directeuren. Het salaris van de SNV directeur, dat wordt vastgesteld door de Raad van Toezicht van SNV, ligt onder de WOPT norm2 van euro 188.000 in 2009.
Na de verzelfstandiging van SNV per 1 januari 2003 is het SNV loongebouw niet meer vergelijkbaar met het loongebouw van de rijksoverheid.
Het ligt in de rede dat de DG-norm ook voor SNV zal gaan gelden, mocht na 2015 een nieuwe subsidieovereenkomst met de organisatie worden gesloten.

Vraag 3

Is het waar dat er bij de aanstelling van de directeur een groot bedrag in zijn pensioenfonds is gestort dat niet in de jaarverslagen is opgenomen? Kunt u duidelijkheid geven over het complete salaris en pensioen van deze directeur vanaf zijn aantreden tot en met 2009?

Volgens informatie van SNV is dit onjuist en heeft geen bijstorting in het pensioenfonds bij aanstelling van de directeur in 2002 plaats gevonden.
Voor het salaris en pensioen van de SNV directeur verwijs ik naar de bijlage.

Vraag 4

Wat is uw reactie op het bericht in hetzelfde artikel dat de effectiviteit van het advieswerk van de SNV in armoedebestrijding «nog steeds niet duidelijk is»?2

Eind 2005-begin 2006 heeft op verzoek van het ministerie een externe evaluatie van SNV plaatsgevonden, waarbij ondermeer de effectiviteit van het advieswerk is onderzocht. De uitkomsten van het onderzoek waren over het algemeen positief. Wel werden kritische kanttekeningen geplaatst bij SNV’s resultaten op het gebied van capaciteitsversterking. In het bijzonder richtte de kritiek zich op het feit dat SNV niet goed in staat is resultaten in beeld te brengen.
Uitkomsten en aanbevelingen van dit onderzoek stonden aan de basis van een vernieuwde SNV strategie voor de periode 2007–2015. Deze strategie is gericht op het verbeteren van de toegevoegde waarde van de SNV adviesdiensten en het vergroten van de «impact». Momenteel is SNV, met een zestal andere Nederlandse organisaties, onderwerp van een IOB evaluatie5 op het gebied van capaciteitsontwikkeling, waarvan de resultaten later dit jaar beschikbaar zullen komen.
Het SNV jaarverslag 2009 en de uitkomsten van de IOB evaluatie zullen een indicatie geven of op het vlak van (verslaglegging van) resultaten vooruitgang is geboekt.

Vraag 5

Is het waar dat de SNV de salarissen van het sinds 2009 werkzame management team niet openbaar wil maken? Deelt u de mening dat de SNV verantwoording verplicht is over de jaarlijkse subsidie van bijna negentig miljoen euro tot 2015?

Het salaris van de SNV directeur ligt beneden de WOPT norm, waarboven publicatie wettelijk voorgeschreven is. SNV is van mening dat door publicatie van het salaris van de statutaire directeur al meer wordt gedaan dan voorgeschreven is en volstaat overigens met de mededeling dat de salarissen van de andere leden van de «managing board» beneden het niveau van dat van de statutaire directeur liggen.
SNV is verplicht om jaarlijks over de besteding van het subsidiebedrag inhoudelijk en financieel verantwoording af te leggen in het jaarrapport. Conform het advies van de commissie Wijffels betekent dit dat de organisatie tevens geacht wordt jaarlijks inzicht te geven in de beloning van de individuele directieleden en in de componenten van hun beloning. Ik heb SNV in overweging gegeven de salarissen van alle vier de directeuren openbaar te maken.

Vraag 6

Voldoet de SNV aan de bepaling in het Medefinancieringsstelsel MFS II die stelt dat Nederlandse maatschappelijke organisaties met medewerkers die meer verdienen dan het salaris van een Directeur Generaal bij de Rijksoverheid, niet voor een MFS-II subsidie in aanmerking komen?3

Aan SNV is in 2006 subsidie verleend voor de periode 2007–2015. De organisatie valt niet onder het Medefinancieringsstelsel MFS II, dat voorziet in subsidiëring van Nederlandse maatschappelijke organisaties in de periode 2011–2015. De door u genoemde DG norm is eerst in 2009 geïntroduceerd in het subsidiebeleidskader voor MFS II, dat de criteria bevat waaraan aanvragen voor een MFS II subsidie worden getoetst. Deze criteria zijn niet van toepassing op de aan SNV verleende subsidie. In de subsidiebeschikking van SNV van 2006 zijn geen bepalingen opgenomen over de beloning van de directie(leden). Zie ook het antwoord op vraag 2.

Vraag 7

Deelt u de kritiek dat vier directeuren voor een organisatie als SNV te veel is?

Medio 2009 heeft SNV op basis van een extern organisatieadvies besloten zijn topstructuur te wijzigen. In de subsidiebeschikking SNV van 2006 zijn geen bepalingen over organisatievorm of -structuur opgenomen. De inrichting van de organisatie is de verantwoordelijkheid van SNV zelf; ik zie hier geen specifieke rol voor het ministerie weggelegd. SNV onderschrijft de code Wijffels aangaande de aanbevelingen op het gebied van goed bestuur en houdt zich hier ook aan.

Vraag 1

Hebt u kennisgenomen van de factsheet van het Nederlands Signaleringscentrum Kindergeneeskunde (NSCK) over het aantal alcoholintoxicaties bij jongeren in de periode 2007 tot en met 2009?

Ja.

Vraag 2

Wat is uw reactie op de gegevens dat het aantal alcoholintoxicaties in 2009 met 48% is gestegen ten opzichte van 2008? Welke verklaring geeft u voor deze forse en zorgelijke stijging van de groei?

Wij vinden het zorgwekkend dat het aantal alcoholintoxicaties is gestegen van 337 in het jaar 2008 naar 500 in 2009. Een kanttekening die bij de nieuwe cijfers geplaatst kan worden is dat een deel van de stijging van het aantal alcoholintoxicaties mogelijk valt te verklaren door een verbeterde registratie. De volledige verklaring voor de recentelijk gemeten stijging in 2009, wordt hiermee echter niet gegeven. De stijging van de afgelopen jaren zou naar ons inzien te maken kunnen hebben met verschillende factoren. Een mogelijke verklaring zou kunnen zijn dat alcohol een product is dat jongeren relatief makkelijk kunnen krijgen en waarvan de prijs niet al te hoog is. Uit onderzoek1 in opdracht van de Europese Commissie (2009) blijkt dat binnen de EU sinds 1996 alcohol betaalbaarder is geworden. De prijs van alcohol is in verhouding minder gestegen dan de prijs van andere goederen en het inkomen. Uit dezelfde studie blijkt dat hoe beter betaalbaar alcohol is, des te hoger de consumptie. In de periode van 1996 tot 2006 is met name voor jongeren alcohol relatief beter betaalbaar geworden. De betaalbaarheid van alcohol onder jongeren is het meest gestegen in Nederland en Italië. Ook in bijvoorbeeld Duitsland is alcohol beter betaalbaar geworden en zien we een stijging van het aantal alcoholintoxicaties. Het is dus mogelijk dat betere registratie en de prijs van alcohol factoren zouden kunnen zijn in de stijging van het aantal alcoholintoxicaties, maar een volledige verklaring valt niet te geven.

Vraag 3

Kunnen scholen in voldoende mate beschikken over middelen en programma’s voor voorlichting over alcoholmisbruik? Bent u bereid scholen opmerkzaam te maken op het belang van deze voorlichting?

Ja, scholen kunnen in voldoende mate beschikken over middelen en programma’s met betrekking tot voorlichting over alcoholmisbruik. Ongeveer 60% van de middelbare scholen en 40% van de basisscholen gebruikt het programma De Gezonde School en Genotmiddelen. Wij streven ernaar dat nog meer scholen gebruik gaan maken van dit programma. Dit pakket zal worden uitgebreid met een MBO-lespakket.

Vraag 4

Deelt u de mening dat heldere voorlichting over de verantwoordelijkheid van jongeren en de risico’s van alcoholmisbruik verplicht is bij jongeren die te maken hebben gehad met alcoholintoxicatie? Op welke wijze voorziet u daarin? Hoe creëert u hiervoor de nodige ondersteuning en financiering?

Momenteel loopt er een speciale pilot voor jongeren die in het ziekenhuis zijn opgenomen met een alcoholintoxicatie. In deze pilot bieden zogenaamde alcoholpoli’s nazorg en voorlichting aan de desbetreffende jongeren en hun ouders. Onderdeel van de pilot is te kijken of de effecten zodanig zijn dat het zinvol is om de alcoholpoli’s landelijk uit te rollen. Wanneer dit het geval is, kan deze vorm van nazorg onderdeel worden van de reguliere zorg. In juni van dit jaar verschijnt een tussenevaluatie van de pilot alcoholpoli’s. Deze zal ik naar uw Kamer sturen.

Vraag 5

Wilt u zich inspannen om ervoor te zorgen dat alle ziekenhuizen zo spoedig mogelijk participeren in het registratiesysteem voor jongeren met alcoholintoxicatie? Binnen welke termijn kan dit gerealiseerd worden?

Het Nederlands Signaleringscentrum Kindergeneeskunde (NCSK) verzamelt gegevens over alcoholintoxicatie van 92% van de kinderartsen en 83% van de academische artsen. Naar onze mening is dit voldoende dekkend om een goed beeld te krijgen.

Vraag 1

Kent u het tot nu toe vertrouwelijke rapport over de risico’s rond LPG-stations en opslag van andere gevaarlijke stoffen van de Adviesraad Gevaarlijke Stoffen?1 Zo nee, wanneer denkt u dit rapport te krijgen en op welke termijn kan de Kamer dit rapport, voorzien van een kabinetsreactie, verwachten?

Ja, ik heb het rapport inmiddels ontvangen. Overeenkomstig de Kaderwet adviescolleges kunt u de kabinetsreactie binnen drie maanden verwachten.

Vraag 2

Zijn de thans geldende rekenmethoden voor verwaarloosbaar risico en groepsrisico van LPG-stations en opslag van andere gevaarlijke stoffen nog valide? Zo ja, op basis waarvan komt u tot die conclusie? Zo nee, bent u bereid de risicoberekeningen van LPG- installaties en opslag van andere gevaarlijke stoffen op basis van nieuwe, meer valide rekenmethoden, opnieuw te laten uitvoeren? Zo nee, waarom niet?

Zodra ik het rapport van de Adviesraad zorgvuldig heb bestudeerd zal ik mijn conclusies trekken. Mede na consultatie van het Centrum Externe Veiligheid van het RIVM, zie ik geen acute noodzaak de geldende rekenmethoden thans aan te passen. Daarbij is het van belang dat de afronding van het lopende saneringsproces van tankstations die nog een extern veiligheidsprobleem kennen, niet wordt belemmerd door onzekerheid over de geldigheid van de reken-methoden.

Vraag 3

Kunt u uiteenzetten om hoeveel LPG installaties en opslag van andere gevaarlijke stoffen met risico voor de omgeving het gaat?

In Nederland zijn ongeveer 1900 LPG-tankstations en ongeveer 850 opslagen van gevaarlijke stoffen.

Vraag 1

Hebt u kennisgenomen van het bericht dat de Eilandsraad van Sint Eustatius unaniem een motie heeft aangenomen die zich keert tegen het zonder discussie invoeren van het homohuwelijk, abortus en euthanasie?1

Ja.

Vraag 2

Bent u bereid met een wetsvoorstel te komen dat het alsnog mogelijk maakt om het homohuwelijk, abortus en euthanasie niet in te voeren tegen de zin van de betrokkenen op de BES-eilanden?

De door Sint Eustatius aangenomen motie betreft de onderwerpen abortus, euthanasie en het huwelijk tussen personen van gelijk geslacht, waarover uw Kamer recentelijk drie amendementen heeft aangenomen. Deze amendementen zijn ingevoegd in het door uw Kamer inmiddels aangenomen voorstel voor de Aanpassingswet openbare lichamen Bonaire, Sint Eustatius en Saba dat naar verwachting binnenkort door de Eerste Kamer mondeling behandeld zal worden. Indien de Eerste Kamer het wetsvoorstel aanvaardt, zal op de BES-eilanden abortus binnen een jaar na de transitie worden gelegaliseerd, euthanasie binnen twee jaar, en zal het huwelijk tussen personen van gelijk geslacht binnen twee jaar mogelijk worden. Gezien het feit dat deze amendementen door uw Kamer zijn aangenomen zie ik geen aanleiding een wetvoorstel in te dienen dat – zoals u stelt – het alsnog mogelijk maakt om het homohuwelijk, abortus en euthanasie niet in te voeren tegen de zin van de betrokkenen op de BES-eilanden.

Vraag 1

Herinnert u zich uw brief aan de Kamer van 9 april jl. waarin u aankondigt dat stemmers bij de komende landelijke verkiezingen en de provinciale statenverkiezingen zich ook met een tot maximaal vijf jaar verlopen identiteitsbewijs mogen identificeren?1

Ja.

Vraag 2

Geldt deze nog in werking te treden ministeriële regeling ook voor kiezers die in het buitenland wonen en zich bij de gemeente Den Haag registreren als kiezer? Zo nee, waarom niet. Zo ja, waarom eist de gemeente Den Haag dan dat Nederlanders die in het buitenland wonen bij hun aanvraag een kopie van hun identiteitsdocument bijvoegen dat geldig is op de dag van de kandidaatstelling (27 april 2010)?

Nee, de regeling zal alleen zien op de identificatieplicht bij het stemmen in het stemlokaal. Kiezers buiten Nederland die zich willen registreren moeten daarbij als blijk van hun Nederlanderschap een geldig Nederlands paspoort of identiteitskaart meesturen of een bewijs van Nederlanderschap, niet ouder dan drie jaar dat kan worden afgegeven door een Nederlandse ambassade of consulaat. Het paspoort of de identiteitskaart moet geldig zijn op 27 april 2010 omdat dat de datum is waarop de registratie van kiezers buiten Nederland vast wordt gesteld. Op deze datum wordt ook in de Nederlandse gemeenten de kiesgerechtigheid voor de komende verkiezingen van alle inwoners bepaald aan de hand van de GBA. Het identiteitsbewijs heeft hier dus een ander doel, namelijk het vaststellen van het Nederlanderschap en dus de kiesgerechtigheid.
Bij het stemmen in het stemlokaal is het identiteitsdocument vereist zodat het stembureau kan vaststellen dat de kiezer de rechtmatige houder van de stempas is. Overigens is de verplichting bij de registratie om een kopie van een geldig identiteitsdocument te voegen, als bewijs van Nederlanderschap, niet nieuw maar geldt al vele jaren.

Vraag 3

Bent u, vooruitlopend op de inwerkingtreding van bovengenoemde ministeriële regeling, bereid de gemeente Den Haag te instrueren om actief de recent afgewezen verzoeken tot registratie vanwege een verlopen identiteitsbewijs, opnieuw te beoordelen, dit mede gelet op de beperkte tijd tussen registratie, verzending van stembescheiden en datum van de komende landelijke verkiezingen?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 4

Is het waar dat het rijbewijs niet door de gemeente Den Haag wordt geaccepteerd als geldig identiteitsdocument bij verzoeken tot registratie als kiezer uit het buitenland? Bent u bereid om het rijbewijs van Nederlanders woonachtig in het buitenland te accepteren als identiteitsdocument bij hun verzoek tot registratie als kiezer? Zo nee, waarom niet?

Nee, met een rijbewijs kan het Nederlanderschap van de verzoeker niet worden vastgesteld. Op het rijbewijs wordt de nationaliteit niet vermeld.

Vraag 5

Bent u, gezien het korte tijdsbestek tot de verkiezingen, bereid deze vragen op de kortst mogelijke termijn te beantwoorden?

Ja.

Vraag 1

Wat is uw reactie op het bericht dat het aantal bedden in Vlissingen van 213 naar 114 wordt gereduceerd en tenminste 40 banen op de tocht staan?1

De beddenreductie hangt samen met de uitvoering van de toekomstplannen. Volgens het ziekenhuis zullen er minder acute opnames op de locatie Vlissingen gaan plaatsvinden en ook zal de opnameduur korter zijn dan nu het geval is. Dit heeft gevolgen voor de benodigde verpleegkundige capaciteit in de toekomst. Binnen de vakgroep Verpleegkunde zullen er in de toekomst 40 banen minder nodig zijn. Deze 40 banen zullen via de natuurlijke weg afvloeien.

Vraag 2

Is het waar dat de klinische capaciteit van interne geneeskunde en maag-darm-leveraandoeningen, reumatologie, neurologie en cardiologie volledig in Goes worden ondergebracht? Wat is uw oordeel hierover in relatie tot de door de Kamer aangenomen motie-Van der Vlies, Van Gerven en Sap waarin de regering wordt verzocht zich sterk te maken voor het behoud van een klein volwaardig ziekenhuis op Walcheren?2

Op de locatie in Vlissingen zal hoofdzakelijk poliklinische zorg worden aangeboden, aldus het ziekenhuis. De (acute) meer complexe medisch specialistische zorg wordt geconcentreerd in Goes. Voor de planbare zorg zal de locatie in Vlissingen blijven beschikken over kleine poliklinische units voor de interne geneeskunde, maag-darm-leveraandoeningen, reumatologie, neurologie en cardiologie.
Ik heb al eerder in debatten met uw kamer aangegeven dat het behoud van een klein volwaardig ziekenhuis op Walcheren mijn voorkeur heeft. Ik heb hierbij uitdrukkelijk aangegeven dat de kwaliteit van zorg echter hierdoor niet in het geding mag komen. De Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) en de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) hebben eerder geoordeeld dat het vanuit kwaliteitsoverwegingen noodzakelijk is over te gaan tot concentratie van de klinische specialismen in Goes. Om de kwaliteit van de zorg voor nu en de toekomst in Noord en Midden Zeeland te garanderen is het niet verantwoord een klein volwaardig ziekenhuis op Walcheren overeind te houden.

Vraag 3

Is het waar dat er meningsverschillen bestaan onder de specialisten en dat een aantal maatschappen zoals KNO, oogartsen, cardiologie, radiologie en nucleaire geneeskunde problemen hebben met de afbouw van de klinische specialismen in Vlissingen? Kunt u uw antwoord toelichten?

Het ziekenhuis heeft in haar reactie de moeizame samenwerking met een aantal maatschappen bevestigd. In grote lijnen lijken de specialisten zich echter in toenemende mate te kunnen vinden en er is sprake van een groeiende urgentie om op diverse terreinen met elkaar samen te werken.

Vraag 4

Aan welke criteria gaan de spoedeisende eerste hulp en intensive care voldoen? Zijn deze in overeenstemming met het advies van de Gezondheidsraad met betrekking tot de benodigde poortspecialismen? Is de besluitvorming van het ziekenhuis niet strijdig met uw uitlatingen en prematuur, gezien het feit dat dit advies er nog niet is en het kabinet en de Kamer zich daarover nog geen oordeel heeft kunnen vellen?3

Het ziekenhuis is per brief van 6 mei 2010 verzocht om een uitgewerkt plan. Vooruitlopend op dit plan heeft het ziekenhuis laten weten voornemens te zijn in Vlissingen een spoedplein voor de basis acute eerste hulp beschikbaar te hebben. De Spoedeisende Eerste Hulp (SEH) voor de meer complexe acute zorg en de Intensive Care (IC) level 2 komen in Goes. U geeft zelf al aan dat het advies van de Gezondheidsraad er nog niet is. Dit betekent echter niet dat het ziekenhuis de plannen moet opschorten en het advies van de Gezondheidsraad moet afwachten. De kwaliteitscriteria voor een verantwoorde SEH en IC zijn bekend. De SEH en IC van het ziekenhuis zullen deze kwaliteitscriteria moeten naleven. De IGZ zal hierop toezien.

Vraag 5

Is de afbouw van het ziekenhuis te Vlissingen niet met name ingegeven door financiële in plaats van zorginhoudelijke motieven? Zo nee, wat is dan de reden?

Er is geen sprake van een afbouw van het ziekenhuis, maar een verplaatsing van functies. Zo is het ziekenhuis voornemens de OK’s in Zierikzee naar Vlissingen te verplaatsen, zodat de poliklinische operaties in Vlissingen kunnen worden uitgevoerd. De locatie in Vlissingen wordt een orthopedisch centrum met poliklinische units en zal in de toekomst ook beschikken over een echoscopiekamer en een spoedplein.

Vraag 6

Wat vindt u van de voldongen feiten waarbij de samenleving het nakijken heeft en Walcheren zijn ziekenhuis ziet verdwijnen?

Zoals ik u in antwoord op vraag 5 heb meegedeeld, zal er een andere invulling van de functies over de verschillende locaties plaatsvinden. Het ziekenhuis in Walcheren zal niet verdwijnen. Het ziekenhuis doet alle mogelijke inspanningen om hierover te blijven communiceren met de omgeving. Ik heb het ziekenhuis verscheidende malen gewezen op het belang van draagvlak en de noodzaak goed te blijven communiceren met de stakeholders over de toekomstplannen. Ik heb het College Sanering Zorginstellingen (CSZ) gevraagd tijdens de maandelijkse monitoring hier in het bijzonder aandacht aan te besteden. Ik heb geen aanwijzingen dat het ziekenhuis hier onzorgvuldig mee omgaat.

Vraag 7

Waarom heeft u de Kamer niet binnen een week geïnformeerd over uw besluit ten aanzien van de aanvraag van het Admiraal De Ruyter Ziekenhuis om te mogen dotteren, zoals u heeft toegezegd in het plenaire debat van 16 maart jongstleden? Wilt u alsnog het ziekenhuis een vergunning verlenen? Zo ja, wat is daarvan de reden?

Ik heb eerder ZorgSaam in Terneuzen een vergunning verleend om PCI’s te mogen uitvoeren. Alvorens een definitieve beslissing te nemen over de vergunningaanvraag van het Admiraal de Ruyter Ziekenhuis wil ik nog enkele vragen nader laten onderzoeken. Het gaat met name om de raming van het aantal te verwachten patiënten en de patiëntenstromen in Zeeland. In overleg met de Raden van Bestuur van ZorgSaam in Terneuzen en het Admiraal de Ruyter Ziekenhuis zal ik een onafhankelijke derde vragen mij hierover te rapporteren. Zodra het rapport beschikbaar is en ik mijn beslissing heb genomen, zal ik u daarover berichten.

Vraag 1

Betekent uw stelling in uw brief van 9 april jl. dat door aanpassing van de Wet bescherming persoonsgegevens er een wettelijke grondslag voor de huidige praktijk gecreëerd wordt, dat er op dit moment geen wettelijke grondslag is, en dat de huidige praktijk dus strijdig is met het recht?1 Zo ja, betekent dit dat op basis van de huidige Nederlandse wetgeving de «whereabouts» verplichtingen ongeldig zijn?

Er is op dit moment geen specifieke wettelijke grondslag voor het uitvoeren van dopingcontroles en daaraan verbonden andere activiteiten. Dat betekent echter niet dat de huidige praktijk strijdig is met het geldend recht, integendeel. De verwerking van persoonsgegevens voor anti-doping doeleinden vindt plaats op basis van een in de Wet bescherming persoongegevens (Wbp) vastgelegde grondslag, namelijk met toestemming van de betrokkene (artikel 8 sub a en artikel 16 lid 1 sub a). In een aantal gerechtelijke procedures is expliciet de vraag getoetst of de huidige anti-doping regels en de uitvoering daarvan in strijd zijn met privacywetgeving of essentiële rechtsbeginselen. Zowel de voorzieningen-rechter in kort geding in Haarlem (uitspraak 24 juli 2009, rolnummer 159578) als de kort geding rechter in Rotterdam (uitspraak 9 juni 2009, zaak/rolnummer 330122/KG ZA 09-467) hebben de vorderingen van eisers die uitdrukkelijk waren gebaseerd op die mogelijke strijdigheid, afgewezen.
Hiertegenover staat wel de opvatting van het College bescherming persoonsgegevens, dat zich daarbij baseert op een advies van de zgn. Groep Gegevensbescherming Artikel 29 van de Europese Commissie, waarin de autoriteiten voor gegevensbescherming van de lidstaten van de EU zijn vertegenwoordigd. Het College constateert spanning tussen de twee groepen regels en stelt met name dat van de vrijwillige toestemming van de sporter (het beginsel van «free and informed consent») niet altijd kan worden uitgegaan.
Gezien dit standpunt van de Nederlandse privacy-autoriteit heb ik besloten om eventuele onduidelijkheid over de geldende dopingregels zoveel mogelijk weg te nemen met het creëren van een specifiek wettelijke grondslag voor de verwerking van (bijzondere) persoonsgegevens voor anti-doping doeleinden. Daarmee kan de sport in Nederland blijven voldoen aan de eisen die uit de mondiale anti-doping regels voortvloeien (zie het Internationaal verdrag ter bestrijding van doping-gebruik bij sport (Trb. 2006, 194, en voorts Staten-Generaal, vergaderjaar 2006–2007, 30 835 (R 1816), A en nr. 1). Dat is niet alleen noodzakelijk om dopinggebruik uit de sport te bannen, doch ook om te voorkomen dat de Nederlandse sport in een isolement geraakt.

Vraag 2

Betekent dit tevens dat sporters die nu weigeren aan hun «whereabouts» verplichtingen te voldoen geen sancties opgelegd mogen worden? Is het waar dat reeds opgelegde sancties komen te vervallen?

Neen, uit mijn eerste antwoord vloeit voort dat sancties nog steeds kunnen worden opgelegd aan de groep sporters in ons land (momenteel ongeveer 400) die Whereaboutsverplichtingen kennen. Overigens heeft de Dopingautoriteit mij laten weten dat er door haar tot op heden nog geen sancties als gevolg van het verzaken van die verplichtingen zijn opgelegd.

Vraag 3

Wat gaat u naast uw voornemen tot nationale wetgeving verder doen om te zorgen dat de WADA-code in overeenstemming wordt gebracht met de Europese richtlijn inzake gegevensbescherming en de Wet bescherming persoonsgegevens?

Binnen de Raad van Europa is een commissie actief (Cahama) die de
pan-Europese inbreng op het beleid van WADA coördineert. Deze Commissie – met een substantiële inbreng van de Europese Commissie en van Nederland – voert momenteel overleg met WADA om de anti-doping-regels meer in lijn te brengen met in Europa geldende privacy-regels. Het gaat daarbij om een vijftal «pending issues», waaronder het verstrekken van informatie aan derden, meer proportionaliteit in de whereaboutsregeling en het volledig openbaar maken van opgelegde sancties.
Waar mogelijk zal ik dat overleg stimuleren en bevorderen dat het mondiale anti-doping beleid op een efficiënte wijze kan worden uitgevoerd, doch wel gebaseerd op de uitgangspunten van noodzakelijkheid en proportionaliteit.

Vraag 1

Heeft u kennisgenomen van het rapport «De verdiensten van veerdiensten»?1

Ja.

Vraag 2

Hoe beoordeelt u de conclusies en aanbevelingen van deze rapportage, in het bijzonder als het gaat om de conclusies ten aanzien van het onvolkomen provinciaal beleid ten aanzien van veerdiensten?

De decentrale overheden hebben de verantwoordelijkheden en de bevoegdheden voor overzetveren. Zij wegen nut en noodzaak van deze verbindingen af binnen de locale omstandigheden.
Mijn ambtsvoorganger heeft op aandringen van uw Kamer in 2006 eenmalig een bijdrage ter beschikking gesteld aan deelnemende decentrale overheden om de noden van overzetveren te verlichten die door omstandigheden op investeringsgebied op achterstand waren geraakt. Zij heeft dit gedaan in de verwachting dat vervolgens de veren die door de decentrale overheden noodzakelijk worden geacht voor hun functie in het verkeer- en vervoerbeleid zich met behulp van deze decentrale overheden konden handhaven.

Vraag 3

Bent u bereid dit rapport mee te nemen in de door u toegezegde evaluatie inzake de omvang en effecten van gedane investeringen in veren, mede in relatie tot de toegekende subsidies aan de verenvloot?2 Wanneer zal genoemde evaluatie door u naar de Kamer worden verstuurd?

In samenwerking met de decentrale overheden zal een evaluatie plaatsvinden naar de omvang en de effecten van de investering op de verlichting van de problematiek van de veren. Het door u genoemde rapport zal ik hierbij benutten.
Ik verwacht deze evaluatie eind dit jaar aan u te kunnen aanbieden.

Vraag 4

Hoe beoordeelt u het zorgelijke gegeven, dat verschillende provincies géén vervolgbeleid zullen voeren ten aanzien van de veren op het moment dat de subsidiemiddelen zijn uitgeput?

Ik acht het te vroeg om nu een inhoudelijke reactie te geven op deze vraag. Ik wacht hiervoor het resultaat van de evaluatie af. Wel kan ik stellen dat ik geen reden zie voor het wijzigen van de verantwoordelijkheidsverdeling tussen rijk en regio ten aanzien van de veren. De regio maakt binnen het verkeer- en vervoerbeleid afwegingen op basis van locale omstandigheden en prioriteert binnen de eigen middelen, waaronder de BDU. Ik acht het daarbij vanzelfsprekend dat de afweging bij de ene decentrale overheid tot andere keuzes zal leiden dan de afweging bij de andere decentrale overheid. Aangezien door locale verschillen de functie en financieringsbehoefte van veren verschillend zijn zie ik geen reden voor het landelijk opleggen van normen.

Vraag 5

Hoe wilt u dit ondervangen? Bent u bereid hierover het gesprek aan te gaan met de betreffende decentrale overheden?

Voor deze vraag verwijs ik naar het antwoord op vraag 4.

Vraag 6

Hoe beoordeelt u het feit dat provincies zeer diverse normen («wildgroei») hanteren bij het toekennen van gelden aan de veren en verschillende provincies de ontvangen subsidiegelden zelfs in het geheel niet hebben besteed aan de veren? Zou het scheppen van een nationaal kader voor de besteding van de desbetreffende subsidiegelden hieraan tegemoet kunnen komen, zoals gesuggereerd in het genoemde rapport?

Ook voor deze vraag verwijs ik naar het antwoord op vraag 4.

Vraag 1

Bent u bekend met de uitzonderlijke situatie waarin melkschapenbedrijven met zeldzame landbouwhuisdierrassen zoals het Friese melkschaap verkeren?

Ja.

Vraag 2

Bent u bekend met het feit dat duurmelken bij melkschapen geen mogelijkheid is? Zo ja, hoe beoordeelt u de consequenties hiervan?

Ja. Het feit dat melkschapen niet duurgemolken kunnen worden, heeft financiële consequenties voor de veehouders. Hun bron van inkomsten valt weg als de schapen geen melk meer geven. Door het fok- en aanvoerverbod kunnen deze schapen niet vervangen worden. Hoe groot de financiële consequenties voor een individuele veehouder zijn, hangt af van verschillende factoren zoals de spreiding in het aflamseizoen en (op een besmet bedrijf) het aantal geruimde dieren.

Vraag 3

Is het mogelijk om de dieren die niet geruimd zijn op besmette bedrijven herhaald individueel te testen gedurende 1 jaar om vast te stellen welke dieren wel en niet besmet zijn, bijvoorbeeld door het afnemen van meerdere vaginaalswabs? Zo ja, bent u bereid een regeling voor te bereiden die dit mogelijk maakt? Zo nee, waarom niet en waarom is het dan wel mogelijk om bokken individueel te testen?

Het is niet mogelijk om bij achtergebleven dieren op besmette bedrijven onderscheid te maken tussen besmette en onbesmette dieren. Herhaaldelijk testen van individuele dieren geeft geen zekerheid over een negatieve uitslag, omdat de dieren intermitterend uitscheiden.
Hierdoor blijft het risico bestaan dat positieve dieren niet tijdig gedetecteerd worden. Als deze dieren alsnog drachtig worden, vormen ze opnieuw een bron van infectie. Bokken vormen geen direct risico voor de volksgezondheid. De kans dat een herhaald negatief geteste bok geiten kan infecteren, wordt zeer klein geacht. Daarom is het wel toegestaan om bokken op basis van een herhaald negatieve testuitslag in te zetten voor de fokkerij.

Vraag 4

Welke maatregelen bent u bereid te nemen om de melkschapenhouders met bedreigde landbouwrassen tegemoet te komen?

Er zijn verschillende maatregelen voor door Q-koorts getroffen bedrijven. In deze maatregelen wordt geen onderscheid gemaakt tussen geiten- of schapenbedrijven.
Op 25 mei jl. is het project «Kans» van start gegaan. In dit project bied ik veehouders begeleiding ten aanzien van de financieel-economische situatie in de nabije toekomst. Het beoogt ondernemers te faciliteren bij heroriëntatie. Daarnaast kunnen bedrijven in acute liquiditeitsproblemen gebruik gaan maken van de regeling voor advisering van bedrijven bij liquiditeitsproblemen. Ondernemers die in financiële moeilijkheden zitten, kunnen in het kader van deze maatregel subsidie krijgen voor een onafhankelijk advies over hoe zij de financiële problemen kunnen aanpakken.
De Garantstelling Landbouw geeft ondernemers in bepaalde gevallen de mogelijkheid een beroep op de overheid te doen voor het afsluiten van een lening voor investeringen.
Ten slotte is er een regeling voor zelfstandige bedrijven die door maatregelen in het kader van bestrijding van een dierziekte op de rand van een faillissement staan. Deze regeling is per 1 juni in werking getreden en is opengesteld voor de door Q-koorts getroffen bedrijven (zie Kamerbrief van 7 april 2010, TK 32 123 XIV, nr. 192).

Vraag 5

Deelt u de zorg dat zeldzame landbouwhuisdierrassen zouden kunnen verdwijnen als gevolg van het ruimingsbeleid? Zo nee, waarom niet? Zo ja, op welke wijze wilt u dit voorkomen?

Het Friese/Zeeuwse melkschaap behoort tot een zeldzaam schapenras. Op basis van aantallen dieren en analyse van genetische diversiteit is het ras kwetsbaar.
Op dit moment zijn er twee besmet verklaarde melkschapenbedrijven met het Friese/Zeeuwse melkschaap. Het aantal geruimde dieren en dieren met een levenslang fokverbod op deze twee besmette bedrijven vormen geen bedreiging voor het voortbestaan van het ras.

Vraag 1

Kent u het bericht «Tbs’er steekt vrouw neer in Hema»?1

Ja.

Vraag 2

Is het waar dat deze ter beschikking gestelde (tbs’er) verbleef in een kliniek voor onbehandelbare tbs’ers (longstay)?

Ja.

Vraag 3

Hoe kan het dat een onbehandelbare tbs’er toestemming kreeg voor een op terugkeer in de samenleving voorbereidend verlof?

Zie voor het antwoord op deze vraag het antwoord op vraag 2 van het lid Joldersma (2010Z07267), ingezonden 22 april 2010.

Vraag 4

Wilt u verbieden dat onbehandelbare tbs’ers nog verlof kunnen krijgen? Zo nee, waarom niet?

Naar aanleiding van het incident in Uden zijn alle verloven voor de tbs-gestelden van de betreffende kliniek opgeschort. Ik beraad mij nog op de noodzaak van generieke maatregelen. Zie hiervoor ook het antwoord op vraag 2 van het lid Joldersma.

Vraag 5

Gaat u excuses en schadevergoeding aanbieden aan de vrouw die dankzij dit onzin-verlof werd neergestoken? Zo nee, waarom niet?

Het Schadefonds Geweldsmisdrijven kan een financiële tegemoetkoming bieden aan slachtoffers van een geweldsmisdrijf met ernstig letsel. Het gaat daarbij om een tegemoetkoming voor zowel de immateriële als de materiële schade. Slachtofferhulp Nederland wijst slachtoffers op deze mogelijkheid en ondersteunt hen zon odig bij het indienen van een aanvraag.

Vraag 6

Deelt u de mening dat de beveiliging van de samenleving veel beter gediend is met afschaffing van de terbeschikkingstelling en oplegging van zeer langdurige gevangenisstraffen aan gevaarlijke misdadigers? Zo nee, waarom niet?

Nee. Uit cijfers blijkt dat tbs-gestelden na beëindiging van hun behandeling minder vaak recidiveren dan gedetineerden die hun straf hebben uitgezeten. Bovendien blijkt dat, hoewel het aantal tbs-gestelden met een verlofmachtiging is toegenomen van 726 in 2005 naar 971 in 2009, het aantal ontvluchtingen en onttrekkingen in dezelfde periode is gedaald van 73 in 2005 naar 22 in 2009.

Vraag 1

Kent u het bericht «Nog niet alle zaaimachines aangepast voor maiszaad»?1

Ja.

Vraag 2

Is het waar dat nog niet alle zaaimachines uitgerust zijn met deflectoren om bijensterfte te voorkomen?

Ja, dat is waar. De deflectorverplichting is gekoppeld aan het gebruik van met bepaalde gewasbeschermingsmiddelen behandeld maïszaad. De situatie is daarbij als volgt: op verzoek van de houders van toelatingen voor gewasbeschermingsmiddelen op basis van de werkzame stoffen clothianidin, thiamethoxam en imidacloprid heeft het College voor de toelating van gewasbeschermingsmiddelen en biociden (Ctgb) de desbetreffende toelatingen van gewasbeschermingsmiddelen voor de behandeling van maïszaad gewijzigd met ingang van 8 januari 2010. In die toelatingen heeft het Ctgb bepaald dat het zaad slechts mag worden gezaaid met behulp van zogenoemde deflectoren op de zaaimachine. Tevens echter heeft het Ctgb een aflever- en opgebruiktermijn voor reeds behandeld maïszaad vastgesteld tot 1 juli 2010. Dit betekent dat bestaande voorraden van behandeld maïszaad nog tot 1 juli 2010 met het oude etiket op de markt mogen worden gebracht en dientengevolge ook mogen worden gebruikt zonder deflector. Nu de termijn op 1 juli eindigt, mag behandeld maïszaad nadien uitsluitend met behulp van een zaaimachine, voorzien van deflectoren worden uitgezaaid.
Het Ctgb heeft daarmee vooruitgelopen op Richtlijn 2010/21/EU van de Commissie van 12 maart 2010 tot wijziging van bijlage I bij Richtlijn 91/414/EEG van de Raad wat betreft de specifieke bepalingen voor clothianidin, thiamethoxam, fipronil en imidacloprid (Pb EU, L65). Deze richtlijn stelt aanvullende regels ter bescherming van niet tot de doelsoorten behorende organismen, met name honingbijen. Deze regels moeten met ingang van
1 november 2010 worden toegepast. Voor zaadbehandelingen zijn de doelen het vrijkomen van stof zoveel mogelijk te beperken en een zo groot mogelijke inwerking van het zaad in de bodem te bereiken. Voor spuittoepassingen moeten zo nodig aanvullende risicobeperkende maatregelen worden genomen.

Vraag 3

Is het waar dat de Algemene Inspectiedienst (AID) te kennen heeft gegeven hierop niet te zullen controleren? Zo ja, hoe beoordeelt u dit? Zo nee, hoe zal de AID hiermee omgaan?

Nee. Tot op heden heeft de AID 22 controles uitgevoerd op de eisen gesteld aan het zaaien van maïs en daarbij geen overtredingen aangetroffen. De controles hadden een preventief karakter om te bevorderen dat zaaimachines zo spoedig mogelijk met deflectoren worden uitgerust. Vanaf 1 juli 2010 is het uitsluitend nog toegestaan om maïszaad dat is behandeld met de desbetreffende gewasbeschermingsmiddelen te zaaien met een machine voorzien van deflectoren. Bij constatering van een overtreding van deze eis, kan een bestuurlijke boete worden opgelegd.

Vraag 4

Deelt u de mening dat het niet aanvaardbaar is om de gezondheid van de bijen in gevaar te brengen door te zaaien met niet aangepaste zaaimachines? Zo nee, waarom niet?

Ja. De door het Ctgb gekozen opgebruiktermijn betekent dat ruim voor de termijn die Richtlijn 2010/21/EU stelt, niet langer gebruik mag worden gemaakt van niet aangepaste zaaimachines. Zie verder mijn antwoorden op vragen 2 en 5.

Vraag 5

Bent u bereid maatregelen te treffen om het zaaien met niet-aangepaste machines tegen te gaan? Zo ja, op welke termijn en wijze? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 1

Hoe verklaart u dat er, zoals u in uw antwoord op eerdere vragen stelt1, foto’s van en informatie over apenexperimenten van een onderzoek dat volgens u niets te maken heeft met Mars 500, terecht zijn gekomen op de officiële website van het Mars 500 project? Kunt u aangeven op welke wijze u deze kwestie heeft onderzocht en op welke informatie u zich heeft gebaseerd bij de beantwoording van mijn vragen daarover? Zo nee, waarom kunt u dit niet toelichten?

Het Mars500-project is een samenwerking tussen ESA en het Russische Institute for Biomedical Problems (IBPM). Omdat Nederland hierin geen contractpartner is, heb ik ESA verzocht om nadere informatie over het Mars500-project. ESA heeft mij daarop per email en met kopieën van haar correspondentie met IBPM duidelijk gemaakt dat bij het Mars500-project geen experimenten met apen plaatsvinden. Het bericht over dergelijke experimenten was door IBMP ten onrechte op de Mars500-website geplaatst, maar is door IBMP 1 dag later van deze website verwijderd op nadrukkelijk verzoek van ESA. Met brief van 7 april 2010 heeft IBMP vervolgens aan ESA bevestigd dat het Mars500-project uitsluitend onderzoek betreft naar gevolgen van langdurige menselijk verblijf in de ruimte via een gesimuleerde vlucht van 520 dagen naar Mars.

Vraag 2

Kunt u toelichten waar u uw stelling op baseert dat ESA geen plannen noch belangstelling heeft om te experimenteren met dieren noch de ambitie heeft dieren te gebruiken voor ruimtevluchten?2 Hoe verklaart u in dit opzicht de positie die ESA hier op haar eigen website over inneemt, waar wordt aangegeven dat de activiteiten van ESA Life Sciences alle aspecten van de Space Life Sciences beslaan, inclusief onderzoek met dieren?3

Mijn door u geciteerd antwoord betreft het Mars500-project. In het kader van het ESA-programma voor Leven en Exacte Wetenschappen (ELIPS) kan wel ruimteonderzoek plaats hebben met ongewervelde dieren of knaagdieren. Zoals ook benadrukt in mijn eerdere beantwoording, houdt ESA zich hierbij volledig aan de op het terrein van onderzoek met dieren van toepassing zijnde regels en wetgeving van de Europese Unie en van COSPAR1. Naar mij bekend zijn er thans geen Nederlandse wetenschappers betrokken bij ruimteonderzoek met dieren.

Vraag 3

Hoe verklaart u dat door ESA letterlijk gesproken wordt over de noodzaak om te experimenteren op kleine dieren in een ruimteomgeving4 waar u in uw antwoorden stelt dat ESA daar geen belangstelling voor zou hebben? Kunt u dit toelichten?

Zie mijn antwoord op vraag 2.

Vraag 4

Welke ruimte laat de Wet op de dierproeven in uw optiek voor dierproeven voor ruimteonderzoek? Acht u het mogelijk dat binnen de kaders van de Wet op de dierproeven experimenten op levende dieren worden toegestaan voor onderzoek dat gericht is op reizen naar en/of andere ontwikkelingen in de ruimte? Zo ja, op welke precieze gronden zou dan goedkeuring worden gegeven voor dergelijke dierproeven en kunt u dat toelichten aan de hand van de betreffende bepalingen in de Wet op de dierproeven? Zo nee, op welke wijze kunt u garanderen dat dergelijke experimenten dan ook niet plaatsvinden, en hoe moet de informatie van ESA over dierproeven in haar onderzoek dan worden beoordeeld?

Binnen de Wet op de dierproeven is het toegestaan om dierproeven te verrichten, mits het belang van de proef opweegt tegen het ongerief dat het dier wordt aangedaan, en het doel niet op een andere manier kan worden bereikt dan door middel van een dierproef. In Nederland wordt deze afweging over de toelaatbaarheid van dierproeven gemaakt door de Dier Experimenten Commissies (DEC’s). De DEC’s beoordelen daarmee de ethische en maatschappelijke aanvaardbaarheid van een dierproef. Deze beoordelingen worden uitgevoerd in de lidstaat waar het onderzoek plaats vindt. Daarom kan ik alleen spreken voor de Nederlandse situatie.

Vraag 5

Deelt u de mening dat dierproeven voor ruimteonderzoek ethisch onacceptabel en maatschappelijk onaanvaardbaar zijn? Zo ja, welke maatregelen kunnen we van u verwachten om dergelijke proeven uit te bannen, zowel in Nederland als in Europa? Zo nee, kunt u toelichten waarom u experimenten op levende dieren voor ruimteonderzoek toelaatbaar acht?

Zie antwoord vraag 4.