Vraag 1

Bent u tevreden over de huidige aanpak van faillissmentsfraude? Vindt u de pakkans hoog genoeg? Voldoet de samenwerking tussen de diverse actoren (politie, openbaar ministerie, belastingdienst, curatoren en Kamer van Koophandel) naar uw mening? Kunt u uw antwoord toelichten?

De afgelopen jaren is de aanpak van faillissementsfraude verbeterd, onder andere door de opbouw van expertise bij het Openbaar Ministerie (OM) en in de afstemming tussen OM en de curatoren. Verdere verbetering is mogelijk en nodig, onder andere op het punt van de pakkans en de samenwerking tussen alle betrokken organisaties. Daarbij is het van belang te beseffen dat faillissementsfraude een typisch ketenprobleem is, dat alleen adequaat kan worden aangepakt als alle betrokken partijen samenwerken. Met de programmatische aanpak zijn in dat opzicht bij andere criminaliteitsvormen positieve ervaringen opgedaan. In het eerste kwartaal van 2011 zullen de direct betrokken actoren (ministerie van Veiligheid en Justitie, Openbaar Ministerie en de Vereniging van insolventierecht-advocaten) met elkaar overleggen om te komen tot een gezamenlijke strategie. Dit maakt onderdeel uit van de brede aanpak van het kabinet die gericht is op het versterken van de bestrijding van de criminaliteit die de integriteit van het financieel-economische stelsel ondermijnt, de aanpak van fraude en witwassen en het afnemen van crimineel vermogen. Voor deze aanpak zijn in het regeerakkoord ook gelden vrijgemaakt.

Vraag 2

Wat is uw reactie op het artikel «Nederland is eldorado voor fraudeurs»?1 Hoe kan het dat de «beroepsoplichters die op grote schaal BV's leegplukken» niet tegen de lamp lopen?

Ik onderschrijf deze stelling niet. Ik ben van mening dat misbruik van rechtspersonen wel degelijk in een aantal gevallen met succes wordt bestreden en aangepakt. In dat verband is relevant om te vermelden dat de fiscus een speciaal team heeft geformeerd dat faillissementsfraude door dergelijke opkopers moet aanpakken. Daarnaast is van belang dat door de fiscus en door curatoren de bestuurders van rechtspersonen zowel fiscaal als civielrechtelijk aansprakelijk worden gesteld in verband met het genoemde misbruik.

Vraag 3

Kunt u bevestigen dat BV-fraude jaarlijks 7 000 banen kost en een schadepost oplevert van één tot anderhalf miljard euro? Zo nee, hoe groot is dan volgens de meest recente schattingen de omvang van de jaarlijkse schade die ontstaat door faillissementsfraude?

De genoemde cijfers komen overeen met de bevindingen uit het WODC-onderzoeksrapport «Fraude en misbruik bij faillissement» uit 2005. Het rapport meldt dat indien de in het onderzoek gevonden bedragen worden geëxtrapoleerd naar alle faillissementen van vennootschappen, de totale schade over 2004 circa 1,7 miljard euro bedraagt. Over het aantal betrokken werknemers wordt in het rapport gemeld dat – op basis van extrapolatie – het totale aantal werknemers dat zijn baan verliest bij faillissementen waarin naar alle waarschijnlijkheid sprake is van frauduleus handelen tussen de 7000 en 7500 bedraagt. Ik benadruk overigens dat het hier om schattingen gaat.

Vraag 4

Kunt u eveneens bevestigen dat de pakkans bij faillissmentsfraude uiterst gering is, dat slechts 2,5% van de fraudegevallen leidt tot een veroordeling? Zo nee, hoe groot is de pakkans dan wel?

Ik kan dit percentage niet bevestigen. Ik beschik slechts over bevindingen op enkele deelgebieden en over schattingen die een indruk geven van de omvang van faillissementsfraude in Nederland, en daaraan gerelateerde percentages zoals het aantal daders en de pakkans. Deze cijfers zijn evenwel te onbetrouwbaar en gefragmenteerd om een percentage pakkans voor faillissementsfraude op te kunnen baseren.

Vraag 5

Herinnert u zich de antwoorden op mijn eerdere vragen over faillissementsfraude?2 Bent u nog steeds van mening dat de bestrijding van faillissementsfraude geen afzonderlijke prioriteit behoeft?

Ik verwijs u hiervoor naar mijn antwoord op vraag 1.

Vraag 6

Waarom verwijst u in antwoord op mijn vraag waarom er nog steeds geen oplossing is voor het feit dat de faillissementsboedel vaak ontoereikend is om de curator uit te betalen, naar de garantstellingsregeling curatoren,2 waarvan bekend is dat deze in de praktijk nauwelijks werkt? Welke maatregelen gaat u nemen om dit knelpunt op te lossen zodat curatoren meer mogelijkheden krijgen vermoedens van onregelmatigheden nader uitzoeken?

Ik onderschrijf niet de stelling dat de garantstellingsregeling voor curatoren nauwelijks werkt. Het gebruik van deze regeling vertoont vanaf 2005 een stijgende lijn en stabiliseert daarna tot ieder jaar net boven de 100 nieuwe aanvragen. Dit gebruik van de regeling geeft mij geen aanleiding veranderingen aan te brengen.

Vraag 7

Welke maatregelen gaat u nemen om te bevorderen dat curatoren eerder aangifte doen bij de politie bij vermoedens van onregelmatigheden bij faillissement?

Sinds 2009 bestaat voor curatoren een vergoedingsregeling voor de kosten die worden gemaakt bij het doen van aangifte wegens faillissementsfraude. Hiermee is een belangrijke belemmering voor het doen van aangifte weggenomen. Ik zie hiernaast twee mogelijkheden om het doen van aangifte verder te bevorderen. Ten eerste zou het Openbaar Ministerie curatoren die aangifte hebben gedaan consequenter en uitgebreider kunnen informeren over wat er met hun aangifte wordt gedaan. Ten tweede kan de rechter-commissaris die toezicht houdt op een curator hem aansporen tot het doen van aangifte indien de aangetroffen omstandigheden daar aanleiding toe geven. Beide mogelijkheden zal ik ter sprake brengen in het overleg over de nieuwe gezamenlijke strategie waaraan ik refereerde in antwoord op vraag 1.

Vraag 8

Deelt u de mening dat de Kamer van Koophandel een grotere rol zou kunnen spelen bij het signaleren van fraude met BV's? Zo nee, waarom niet? Zo ja, hoe gaat u dat bevorderen?

Ik onderschrijf het cruciale belang van de informatie die bekend is bij de Kamers van Koophandel voor het signaleren van de genoemde malafide praktijken. Dit is ook de reden voor het project Herziening toezicht rechtspersonen (HTR), dat zich thans in een afrondende fase bevindt. Met het programma HTR wordt een systematiek opgezet waarmee JustID automatisch het Handelsregister van de Kamer van Koophandel kan screenen op signalen van fraude. Het doorgeven van signalen aan justitie wordt daarmee niet meer afhankelijk van de oplettendheid van een medewerker van de Kamer van Koophandel.
De invoering van HTR gaat gepaard met flankerende maatregelen. Het strafrechtelijk bestuursverbod is inmiddels ingevoerd (Staatsblad 2009, nr. 245), en het wetsvoorstel voor het civielrechtelijk bestuursverbod is in voorbereiding. Met een dergelijk civielrechtelijk bestuursverbod kan het misbruik op korte termijn worden gestopt, terwijl een strafrechtelijk bestuursverbod pas effectief wordt als het strafproces is afgerond. Met deze verboden wordt het mogelijk om personen die misbruik hebben gemaakt van rechtspersonen (zoals faillissementsfraudeurs) voor een bepaalde periode de toegang te ontzeggen tot bestuursfuncties. Dit betreft zowel formele als feitelijke bestuursfuncties. Het houdt tevens in dat bestaande bestuursfuncties kunnen worden beëindigd.

Vraag 9

Wat vindt u van het voorstel om de Kamer van Koophandel meer bevoegdheden te geven om signalen van fraude, malafide doorstarters, notoire BV-opkopers en andere verdachte handelingen door te mogen geven aan justitie? Bent u bereid te onderzoeken welke maatregelen genomen zouden kunnen worden deze mogelijkheden uit te breiden en de Kamer hierover zo spoedig mogelijk te berichten? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 8.

Vraag 1

Heeft u kennisgenomen van de berichten «Meer macht bepleit voor particuliere beveiligers»1 en «Kamer tegen kweken van pseudo-agenten»?2

Ja.

Vraag 2

Is het waar dat de branche voor particuliere beveiligers in gesprek is met het ministerie voor Veiligheid en Justitie? Zo ja, wat is de inhoud van dat gesprek geweest?

De Vereniging van particuliere beveiligingsorganisaties (Vpb) heeft regelmatig contact met het ministerie van Veiligheid en Jusititie. Gesproken wordt onder meer over het vergroten van de inzet van particuliere beveiligingsorganisaties in het publieke domein. Ook worden gezamenlijk de mogelijkheden verkend om meer informatie te delen om de effectiviteit van de publiek-private samenwerking te versterken. Het toezicht op particuliere beveiligingsorganisaties en recherchebureaus is eveneens onderwerp van gesprek. Bij de contacten met het ministerie is in algemene zin gesproken over de wens van de Vpb om meer informatiedeling. Daarbij is evenwel geen concreet verzoek gedaan om rechtstreekse gegevensverstrekking uit het kentekenregister voor de particuliere beveiligingssector mogelijk te maken.
Particuliere beveiligers hebben dezelfde bevoegdheden als gewone burgers. Bij ontdekking van een misdrijf op heterdaad zijn zij net als een ieder bevoegd tot aanhouding van de betrokken persoon en mogen zij hem vasthouden tot hij kan worden overgedragen aan de politie.
Het geweldsmonopolie en het gebruik van geweldsmiddelen, waaronder handboeien, zijn voorbehouden aan opsporingsambtenaren. Volgens artikel 9, derde lid, van de Wet particuliere beveiligingsorganisaties en recherchebureaus mogen particuliere beveiligers derhalve bij de uitvoering van hun werkzaamheden geen handboeien dragen, tenzij hiervoor toestemming is gegeven door de Minister van Veiligheid en Justitie. Voor het verlenen van deze toestemming wordt als beleidslijn aangehouden dat de noodzaak tot het dragen van handboeien gebleken moet zijn en de bekwaamheid in het aanleggen ervan aanwezig is. Aan particuliere beveiligers is op grond van voormeld artikel geen toestemming tot het dragen van handboeien gegeven. De voorzitter van de Vpb heeft verzocht om een minder restrictieve toepassing van de beleidslijn voor het verlenen van toestemming voor het dragen van handboeien. Met de politie zal worden besproken of daarvoor ruimte bestaat zonder afbreuk te doen aan het uitgangspunt dat het geweldsmonopolie bij de overheid ligt.

Vraag 3

Welke bevoegdheden hebben particuliere beveiligers thans? Om welke uitbreiding van bevoegdheden is verzocht? Is hierbij ook het verzoek gedaan om in het kentekenregister te kunnen kijken?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 4

Deelt u de opvatting dat het geweldmonopolie te allen tijde moet blijven voorbehouden aan de politie?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 1

Bent u bekend met de internetpagina’s: http://www.belastingdienst.nl/giften/anbi_zoeken/ over in Nederland geregistreerde ANBI’s, die als goed doel belastingfaciliteiten genieten en met http://www.charity-commission.gov.uk?

Ja.

Vraag 2

Kunt u aangeven waarom hier slechts de vestigingsplaats van de instelling genoemd wordt en niet een internetpagina, postadres en/of contactpersoon?

Bij de wijziging van de ANBI-regeling in 2008 is in nauw overleg met de koepelorganisaties van de goede doelensector ervoor gekozen om alleen de naam en de vestigingsplaats van ANBI’s te vermelden op de website van de Belastingdienst. Ik ben bereid om in overleg met de koepelorganisaties opnieuw te bezien of uitbreiding met andere gegevens mogelijk is.

Vraag 3

Kunt u een vergelijking maken van de informatie die Engelse charitatieve instellingen openbaar moeten maken en die Nederlandse charitatieve instellingen openbaar moeten maken voor het publiek?

Voor de Nederlandse charitatieve instellingen geldt dat zij, naast de eisen die in de ANBI-regeling worden gesteld met betrekking tot de status van algemeen nut beogende instelling, dezelfde verplichtingen ten aan zien van openbaarmaking hebben als andere stichtingen en verenigingen. In het Verenigd Koninkrijk geldt dat «civil society»-organisaties open en transparant moeten zijn in het rapporteren over hun activiteiten en waar mogelijk moeten laten zien wat de meerwaarde is van hun programma's en diensten op sociaal en economisch gebied en op de leefomgeving.

Vraag 4

Vindt u dat het Engelse voorbeeld navolging verdient, bijvoorbeeld in het kader van de nieuwe Geefwet? Bent u bereid dit toe te zeggen? Zo nee, waarom niet?

In overleg met het Ministerie van Veiligheid en Justitie (V&J) en het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen (OCW) wordt thans intensief gesproken over de Geefwet en de mogelijke invulling daarvan. Het Engelse systeem biedt daarbij interessant vergelijkingsmateriaal. De manier waarop goede doelen transparanter kunnen opereren maakt tevens nadrukkelijk deel uit van de verkenning. Ik ben dan ook bereid om met mijn collega’s van V&J en OCW het aspect van openbaarheid van de beoordeling van ANBI’s hierbij te betrekken.

Vraag 5

Deelt u de mening dat de rapportage op basis waarvan de Belastingdienst tot het oordeel komt of organisaties voldoen aan de vereisten van de ANBI status inzichtelijk moeten worden voor een ieder, het liefst via internet?1 Wilt u dit voorstel uitwerken in de startnotitie in het onderdeel Geefwet? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 4.

Vraag 1

Herinnert u zich de antwoorden op vragen van de leden Omtzigt, Willemse-van der Ploeg en Van Vroonhoven-Kok over Vrijwilligerswerk en maatschappelijke organisaties?1

Ja.

Vraag 2

Bent u ervan op de hoogte dat vele goede doelen (ANBI’s) niet in staat zijn de vrijwilligersvergoeding uit te keren, maar dat de mensen die recht zouden hebben op zo’n vergoeding wel een verklaring geven dat zij recht hebben op de aftrekbaarheid van die vergoeding als gift?

Het is mij bekend dat goede doelen (ANBI’s) in bepaalde gevallen aan hun vrijwilligers een verklaring geven op grond waarvan de vrijwilliger denkt dat hij recht heeft op giftenaftrek tot het in de verklaring genoemde bedrag. Het recht op giftenaftrek kan echter niet louter voortvloeien uit een verklaring van de ANBI, maar is afhankelijk van het voldoen aan de daarvoor geldende fiscale voorwaarden. Uit het antwoord op de vragen 4 en 5 blijkt welke voorwaarden in dit kader van belang zijn.

Vraag 3

Deelt u de mening dat rechtsongelijkheid, waarbij verschillende belastinginspecteurs exact dezelfde verklaringen in het ene geval wél toestaan en in het andere geval niet toestaan, onwenselijk is en dat dit binnen een goed doel zeer vervelend kan zijn?2

Het is uiteraard niet wenselijk dat vrijwilligers die in gelijke omstandigheden verkeren een ongelijke behandeling krijgen bij de giftenaftrek. Uit het antwoord op de vragen 4 en 5 blijkt dat de hier aan de orde zijnde aftrek voor een groot deel een beoordeling van feitelijke aard vergt. Daardoor is het mogelijk dat de vrijwilliger die van de ene ANBI een «vrijwilligersverklaring» krijgt wel recht heeft op giftenaftrek, terwijl de vrijwilliger die van een andere ANBI een gelijkluidende verklaring krijgt geen recht heeft op giftenaftrek. Daarnaast kan de Belastingdienst niet iedere concrete situatie toetsen. Daarom kan het voorkomen dat bij degene die niet is gecontroleerd de aftrek is verstrekt, terwijl deze aftrek bij expliciete toetsing niet verstrekt zou zijn.

Vraag 4

Kunt u aangeven hoe een en ander zich verhoudt tot het door u op voornoemde vragen gegeven antwoord dat de vrijwilligers de niet-ontvangen vrijwilligersvergoeding als gift kunnen aftrekken, mits er daadwerkelijk sprake is van het afzien van de vergoeding?

Voor de beoordeling van de vraag of vrijwilligers recht hebben op giftenaftrek is het van belang onderscheid te maken tussen (A) het afzien van een vergoeding voor werkelijk gemaakte kosten en (B) het afzien van een vrijwilligersvergoeding die niet gebaseerd is op werkelijk gemaakte kosten.
(A) Afzien van een vergoeding voor werkelijk gemaakte kosten.
Giftenaftrek is mogelijk als men kosten met succes bij de ANBI zou kunnen declareren, maar daarvan vrijwillig afziet. Giftenaftrek is ook mogelijk als het gaat om kosten die naar algemeen aanvaarde maatschappelijke opvattingen behoren te worden vergoed, maar waarvoor geen vergoedingsregeling is getroffen door de slechte financiële positie van de instelling of waarbij de belastingplichtige bij voorbaat van vergoeding heeft afgezien. Bij deze naar maatschappelijke opvattingen te vergoeden kosten valt te denken aan kosten van vervoer van de vrijwilliger.
(B) Afzien van vrijwilligersvergoeding die niet gebaseerd is op werkelijk gemaakte kosten.
In deze situatie gaat het niet om de vraag hoe de vrijwilliger giftenaftrek kan krijgen voor gemaakte kosten. Hier gaat het om ANBI’s die de inzet van de vrijwilliger willen belonen en die dat willen bereiken door de vrijwilliger een giftenaftrek te bezorgen met behulp van een «vrijwilligersverklaring». De vrijwilliger zou in dat geval worden beloond doordat hij een belastingteruggave ontvangt. Zoals is meegedeeld in de in vraag 1 aangeduide antwoorden, is in de verklaring van bepaalde ANBI’s vastgelegd dat de vrijwilliger het behaalde belastingvoordeel moet afstaan aan de ANBI. Dan zou de ANBI niet alleen beter worden van de werkzaamheden van de vrijwilliger, maar ook van de belastingteruggave van de vrijwilliger.
Het recht op giftenaftrek kan niet louter worden geëffectueerd door het afgeven van een «vrijwilligersverklaring». Als dat wel het geval zou zijn dan zouden alle vrijwilligers die zich inzetten voor een ANBI binnen de kortste keren een giftenaftrek krijgen. Giftenaftrek komt echter pas in beeld als de vrijwilliger daadwerkelijk afziet van de vergoeding. Dat betekent dat de Belastingdienst dient te toetsen:
De financiële situatie en de kennelijke bedoeling van de ANBI moeten worden getoetst. Als er inderdaad vergoedingen betaalbaar zijn, dan is van belang dat de vrijwilliger de vergoedingen zelf moet kunnen genieten en dus de volledige vrijheid heeft om de vergoeding zelf te houden.

Vraag 5

Kunt u aangeven onder welke omstandigheden een vrijwilligersvergoeding, die gedoneerd wordt aan het goede doel, aftrekbaar is en onder welke omstandigheden niet? Kunnen ook wat armere goede doelen hiervan gebruik maken?

Zie antwoord vraag 4.

Vraag 6

Bent u ervan op de hoogte dat nu nog aangiftes over voorgaande jaren in verschillende mate herzien lijken te worden op dit punt? Zo ja, wat is het beleid in dezen?

Ja. Indien bij de behandeling van de aangifte van een bepaald jaar blijkt dat een onjuiste giftenaftrek is toegepast, kan de Belastingdienst ook de voorgaande jaren aan een nadere beoordeling onderwerpen. Met inachtneming van de regels inzake de navorderingsbevoegdheid kan dat leiden tot een herziening van de aangiften over voorgaande jaren.

Vraag 7

Bent u bereid de antwoorden op deze vragen hetzij aan de inspecteurs te sturen hetzij vast te leggen in een beleidsbesluit ten einde zekerheid vooraf te verschaffen?

Het beoordelingskader zoals geschetst in het antwoord op de vragen 4 en 5 is in maart 2009 breed bekend gemaakt aan de inspecteurs. Ik maak graag van de gelegenheid gebruik om het antwoord op deze vragen via de daartoe geëigende kanalen nogmaals uitdrukkelijk onder hun aandacht te brengen.

Vraag 1

Klopt het dat dit kabinet een sociaal leenstelsel voor de masterfase van opleidingen in het hoger onderwijs gaat invoeren?1

Ja.

Vraag 2

Kan het kabinet aangeven welk deel van de opbrengsten van de invoering van het sociaal leenstelsel wordt geïnvesteerd in de kwaliteit van het hoger onderwijs?

In het regeerakkoord zijn besparingen opgenomen door de invoering van een sociaal leenstelsel in de masterfase en door de maatregel «langstudeerders». Deze besparingen zullen voor een belangrijk deel worden ingezet voor versterking van het primaire onderwijsproces in het hoger onderwijs. Het bedrag dat het kabinet investeert in de onderwijsintensiteit bedraagt € 50 mln in 2012, oplopend tot € 230 mln. in 2015, en tot € 300 mln. structureel.2

Vraag 3

Welke criteria gebruikt het kabinet om de kwaliteit van het hoger onderwijs te meten?

Begin februari ontvangt u de kabinetsreactie op het rapport van de commissie «Toekomstbestendig Hoger Onderwijs Stelsel» (commissie-Veerman). In deze kabinetsreactie komt de vraag aan de orde «hoe» dit rapport zal worden uitgevoerd. In het regeerakkoord is immers reeds aangegeven dat het kabinet dit rapport zal uitvoeren. In de Strategische Agenda voor het Hoger Onderwijs en Onderzoek die u in juni van dit jaar zult ontvangen, wordt het beleid nader uitgewerkt. Daarbij speelt ook de evaluatie van de huidige meerjarenafspraken «studiesucces en kwaliteit» een rol. Deze meerjarenafspraken worden momenteel geëvalueerd door de inspectie. Recent is de tussenevaluatie van het onderzoek verschenen. In de kabinetsreactie op commissie Veerman en in de Strategische Agenda zal verder in worden gegaan op de criteria om de kwaliteit van het hoger onderwijs te meten.

Vraag 4

Op welke wijze meet dit kabinet deze criteria?

Ik verwijs u voor het antwoord op deze vraag naar de kabinetsreactie op het rapport van de commissie-Veerman die u in februari a.s. ontvangt en naar de Strategische Agenda voor het Hoger Onderwijs en Onderzoek (juni 2011).

Vraag 5

Hoeveel moeten de prestaties van het Nederlandse hoger onderwijs verbeteren om de doelstelling van het kabinet te bereiken, dat door het invoeren van het sociaal leenstelsel de kwaliteit van het onderwijs verbetert?

Zie antwoord vraag 4.

Vraag 6

Wanneer kunnen volgens dit kabinet studenten zeggen dat zij weliswaar meer betalen voor hun onderwijs, maar dat zij hier ook «veel beter onderwijs» voor terug hebben gekregen?

Invoering van het sociaal leenstelsel in de masterfase is voorzien vanaf het collegejaar 2012/2013. Voor het overige verwijs ik u naar de kabinetsreactie op het rapport van de commissie-Veerman (februari a.s.) en naar de Strategische Agenda voor het Hoger Onderwijs en Onderzoek (juni 2011).

Vraag 7

Wat is het uitgangspunt per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren?

Ik verwijs u voor het antwoord op deze vraag naar de kabinetsreactie op het rapport van de commissie-Veerman die u in februari a.s. ontvangt en naar de Strategische Agenda voor het Hoger Onderwijs en Onderzoek (juni 2011).

Vraag 8

Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

Zie antwoord vraag 7.

Vraag 9

Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

Zie antwoord vraag 7.

Vraag 10

Wanneer gaat het kabinet dit doen?

Zie antwoord vraag 7.

Vraag 11

Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

Zie antwoord op vraag 2

Vraag 12

Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

Dit gebeurt via het reguliere verantwoordingsproces, in het departementaal jaarverslag dat op Verantwoordingsdag aan de Tweede Kamer wordt aangeboden door de minister van Financiën.

Vraag 1

Klopt het dat het kabinet de lonen in de collectieve sector in 2011 wil bevriezen en dat dit in 2011 € 790 miljoen, in 2012 € 810 miljoen, in 2013 € 830 miljoen, in 2014 € 860 miljoen en in 2015 € 870 miljoen oplevert?1

Ja.

Vraag 2

Wat is het exacte doel, uitgedrukt in meetbare indicatoren?

Het doel is de budgettaire opbrengst van structureel 870 mln.

Vraag 3

Welke effect- en prestatie-indicatoren worden gehanteerd?

De indicator is de budgettaire opbrengst.

Vraag 4

Wat is het uitgangspunt (nulmeting) per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren?

Er is voor 2011 een besparing ingeboekt van € 790 mln.

Vraag 5

Wat zijn de tussendoelen op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

Dat zijn de bedragen genoemd bij vraag 1.

Vraag 6

Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

In de sectoren waar het kabinet werkgever is moet de doelstelling bereikt worden via overleg met de vakbonden.

Vraag 7

Wat is u bekend over de juridische haalbaarheid van deze maatregel(en)?

De maatregelen zijn juridische haalbaar.

Vraag 8

Wanneer gaat het kabinet dit doen?

Dat verschilt per overheidssector. In het algemeen start het overleg als de vorige CAO afloopt.

Vraag 9

Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

Zie het antwoord op vraag 6.

Vraag 10

Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

Het kabinet legt zoals gebruikelijk in het kader van de begrotingscyclus in het voorjaar verantwoording af.

Vraag 1

Klopt de strekking van het bericht «Opstelten wil gangen van automobilisten vastleggen»?1

Er wordt momenteel een wetsvoorstel voorbereid dat het mogelijk maakt om ten behoeve van de opsporing van strafbare feiten gedurende een beperkte periode kentekengegevens te bewaren die zijn verkregen door gebruik van Automatic Number Plate Recognition (ANPR). In het aangehaalde artikel worden conclusies getrokken die ik niet deel. De belangen van enerzijds de bescherming van de persoonlijke levenssfeer en anderzijds de opsporing van strafbare feiten kunnen – mits voorzien wordt in een goede regeling – beiden worden gediend. Met goede waarborgen – bijvoorbeeld wat betreft het gebruik van gegevens – kan de persoonlijke levenssfeer voldoende worden beschermd. Dit hoeft niet ten koste te gaan van de effectiviteit van ANPR als opsporingsinstrument. Dergelijke waarborgen zullen bij de nieuwe regelgeving worden betrokken.

Vraag 2

Wat is uw reactie op de constatering dat u te gemakkelijk omspringt met het opslaan van gegevens van onschuldige burgers?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 3

Hoe vaak worden er fouten gemaakt bij het opslaan van kentekengegevens? Wat zijn hier de consequenties van?

De kans op fouten bij de opslag is minimaal. In de praktijk komt het soms voor dat bij het omzetten van het kenteken op de foto een letter of cijfer in het kenteken door vervuiling van de kentekenplaat niet juist wordt weergegeven in tekst. In geval van een hit vindt daarom, voordat de politie tot actie overgaat, aan de hand van de gemaakte foto een visuele controle plaats op de juiste omzetting van het kenteken naar computerschrift. Indien deze omzetting onjuist is gebleken is geen sprake van een hit en gaat de politie niet tot actie over. De betreffende gegevensset wordt daarop verwijderd.

Vraag 4

Wanneer gaat u de Kamer informeren over de details van uw voorstel? Kan de Kamer van u verwachten dat u haar informeert wat de feitelijke consequenties van uw voorstel zullen zijn, zoals het aantal kentekens dat wordt opgeslagen? Gebaseerd op de huidige situatie, wat is het te verwachten aantal hits en no-hits? Op welke trajecten gaan kentekens geregistreerd worden?

Het wetsvoorstel zal in januari 2011 in consultatie worden gegeven. Het streven is erop gericht het wetsvoorstel in maart of april 2011 ter advisering aan de Raad van State voor te leggen. Naar verwachting kan het wetsvoorstel voor de zomer bij de Tweede Kamer worden ingediend. De verschillende aspecten die van belang zijn voor de beoordeling van het wetsvoorstel – zoals punten die in de gestelde vragen worden genoemd – zullen hierbij aan de orde komen.
Omdat de aantallen kentekens en de aantallen hits en no-hits fluctueren, afhankelijk van bijvoorbeeld tijdstip en locatie, zijn deze aantallen niet precies aan te geven. Bij behandeling van het wetsvoorstel zullen wij u verder informeren over verwachtingen omtrent het aantal hits en no-hits en over de trajecten waar al dan niet kentekens geregistreerd gaan worden.

Vraag 5

Wat is uw reactie op de mogelijkheid van het lekken van een dergelijke databank?

De technische beveiliging van de databank voor passagegegevens zal voldoen aan de binnen de politie geldende eisen zoals deze ook gelden voor bijvoorbeeld het Geautomatiseerd Opsporingsregister (OPS) en het Herkenningsdienstsysteem (HKS). Daarnaast is toegang tot de gegevens geprotocolleerd en voorbehouden aan die medewerkers die hiervoor zijn geautoriseerd. Van elke toegang tot de gegevens zal worden gelogd welke gegevens zijn bevraagd, wat hiertoe de aanleiding was en door wie de bevraging is uitgevoerd. De politie neemt dus afdoende maatregelen om onbevoegd gebruik van opgeslagen gegevens te voorkomen.

Vraag 6

Wat is uw reactie op de in het artikel genoemde mogelijkheid dat deze databanken interessant kunnen zijn voor hackers, met name in het licht van de recent gebleken kwetsbaarheid van door de overheid opgeslagen gegevens zoals de casus WikiLeaks duidelijk heeft gemaakt?

Zie antwoord vraag 5.

Vraag 7

Hoe verhoudt uw voorstel zich tot de eerdere kritiek van het College bescherming persoonsgegevens (Cpb) dat door het niet direct vernietigen van no-hits iedere automobilist die over een traject rijdt waar de politie automatische kentekenherkenning toepast als potentiële verdachte in de politiebestanden terecht komt en dat dit in strijd is met de wet en een onrechtmatige inbreuk is op de persoonlijke levenssfeer van de automobilist, alsook de conformering van het vorige kabinet aan de bevindingen van het Cbp?2

Zie antwoord vraag 4.

Vraag 8

Hoe verhoudt uw voorstel zich tot de in het rapport van de commissie Brouwer-Korf, «Gewoon doen, beschermen van veiligheid en persoonlijke levenssfeer» genoemde criterium voor de afweging tussen veiligheid en privacy om het werken met persoonsgegevens tot het noodzakelijke minimum beperken?3

Zie antwoord vraag 4.

Vraag 9

Hoe verhoudt uw voorstel zich tot de in het Regeerakkoord uitgesproken doelstelling om voorgenomen maatregelen inzake opslag, koppeling en verwerking van persoonsgegevens zoveel mogelijk te voorzien van een horizonbepaling en bij de voorbereiding nadrukkelijk te toetsen aan effectiviteit?4

Zie antwoord vraag 4.

Vraag 10

Wat is de stand van zaken betreffende de in het regeerakkoord aangekondigde meldplicht voor alle diensten van de informatiemaatschappij, waaronder de overheid, in geval van verlies, diefstal of misbruik van persoonsgegevens waarbij alle datalekken worden gemeld aan de nationale toezichthouder die boetes kan opleggen indien de meldplicht niet wordt nageleefd? Deelt u de mening dat deze meldplicht eerst uitgewerkt moet worden, voordat de overheid een nieuwe database met persoonsgegevens gaat inrichten?4

Ik streef ernaar om in het wetsvoorstel een meldplicht, als in het regeerakkoord aangekondigd, op te nemen. Ik ben niet van mening dat ontwerp en inrichting van nieuwe gegevensverzamelingen bij de overheid principieel zou moeten worden opgeschort tot de regeling van de meldplicht in de wet is opgenomen. Wanneer er een noodzaak tot een nieuwe gegevensverzameling bestaat, zal die moeten worden gestart. Ik breng daarbij in herinnering dat de geldende Wet bescherming persoonsgegevens reeds thans een beveiligingsverplichting bevat die zonodig met een dwangsom kan worden gehandhaafd. Ook kunnen dwingende eisen van Europees recht ten grondslag liggen aan de inrichting van een nieuwe gegevensverzameling voordat de meldplicht definitief is geregeld. Inrichting van nieuwe gegevensverzamelingen zal, met inachtneming van de uitgangspunten die het regeerakkoord daarover geeft, van geval tot geval moeten worden bezien.

Vraag 11

Hoe verhoudt uw ambitie om het wetsvoorstel nog dit kalenderjaar in te dienen zich tot het feit dat de onderzoeksresultaten van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC) over het meer en beter inzetten van technische toepassingen ten behoeve van opsporing dat in medio 2011 verwacht wordt? Deelt u de mening dat deze resultaten afgewacht moeten worden voordat u met een wetsvoorstel kunt komen?

In het wetsvoorstel dat wordt voorbereid zal een onderbouwing worden opgenomen van het belang van het vastleggen en bewaren van kentekengegevens voor de opsporing van strafbare feiten. Het WODC onderzoek zal naar ik verwacht aanvullende relevante informatie opleveren die bovendien kan worden betrokken bij de implementatie van de wettelijke regeling en het in de praktijk verder ontwikkelen van deze vorm van ANPR. Daarnaast zal het WODC naar verwachting aangrijpingspunten opleveren voor de beoordeling van de praktische toepassing van ANPR op basis van de nieuwe wettelijke voorziening.

Vraag 12

Hoe verhouden uw plannen zich tot de studie van het Rathenau instituut, waarin geconcludeerd wordt «dat het toenemend gebruik van databases in onze gedigitaliseerde samenleving niet zonder risico’s is en dat we lessen moeten trekken uit de ervaringen die daarmee tot nu toe zijn opgedaan.»?5 Welke lessen trekt u uit de ervaringen die de Nederlandse overheid tot nu toe heeft met de opslag van gegevens in databases? Welke lessen trekt u uit de recente kwetsbaarheid van de bescherming van gegevens door de overheid, zoals deze is gebleken uit de casus WikiLeaks?

Ik deel de conclusie van het Rathenau instituut dat het gebruik van databanken niet zonder risico’s is. De lessen die het Rathenau instituut trekt voor een doordacht ontwerp van databanken, zoals adequate bescherming van de gegevens, inzage- en correctierechten voor burgers en helder omschreven verzameldoelen en doelbinding zijn grotendeels ook wettelijk vastgelegd in bijvoorbeeld de Wet Bescherming Persoonsgegevens en de Wet politiegegevens. Ook bij het verzamelen en verwerken van kentekengegevens zullen deze wettelijke vereisten in acht worden genomen. Ik ben mij ervan bewust dat het verzamelen van veel informatie in databanken het risico van datalekken met zich mee brengt. Om datalekken tegen te gaan is in het regeerakkoord opgenomen dat het kabinet met een voorstel komt voor een meldplicht bij datalekken. Zie daaromtrent het antwoord op vraag 10.

Vraag 1

Klopt het dat dit kabinet het aantal voortijdige schoolverlaters wil terugbrengen tot hoogstens 25 000?1

Ja.

Vraag 2

Betreft het hier het totale aantal voortijdige schoolverlaters? Zo ja, hoe hoog is dit totale aantal per 1 januari 2011? Zo nee, welke andere indicator(en) hanteert het kabinet en wat is daarvan de stand per 1 januari 2011?

Het betreft het aantal nieuwe voortijdig schoolverlaters uit het schooljaar 2014/2015 uit het vo en mbo. Hierover zal begin 2016 gerapporteerd kunnen worden. Het aantal nieuwe voortijdig schoolverlaters wordt geteld per schooljaar. Uiterlijk maart 2011 stuur ik een brief naar de Tweede Kamer met het resultaat van het schooljaar 2009/2010, in relatie tot de huidige vsv-convenanten met gemeenten, scholen en instellingen.

Vraag 3

Stelt het kabinet daarbij nog specifieke doelstellingen voor verschillende onderwijssectoren, zoals bijvoorbeeld het middelbaar beroepsonderwijs waar de uitval zeer hoog is? Zo ja, kunt u deze nader specificeren en de stand van zaken geven per 1 januari 2011?

Zoals eerder aangekondigd wil ik overstappen naar een procentuele niveaunorm voor het voortijdig schoolverlaten. Een onderscheid naar specifieke doelstellingen in het vo en mbo ligt voor de hand. Zodra ik een nadere specificatie heb opgesteld in samenspraak met de Inspectie van het Onderwijs, laat ik u dat weten. Ik verwacht u begin 2012 de nieuwe, kwantitatieve invulling van het vsv-beleid te kunnen voorleggen, samen met de resultaten over het schooljaar 2010/2011.

Vraag 4

Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

Voor het schooljaar 2010/2011 is de doelstelling het aantal nieuwe voortijdig schoolverlaters terug te brengen tot 35 000. De doelstelling voor het schooljaar 2014/2015 is dat het aantal voortijdig schoolverlaters terug moet zijn gebracht naar 25 000. Hierover wordt in 2016 gerapporteerd.

Vraag 5

Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

In een brief aan Uw Kamer die ik uiterlijk maart 2011 zal verzenden, ga ik nader in op de vraag hoe ik de doelstelling ga bereiken.

Vraag 6

Wanneer gaat het kabinet dit doen?

Zie antwoord vraag 5.

Vraag 7

Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

Voor de doelstelling naar 35 000 is € 80 miljoen structureel beschikbaar. Voor het voortzetten van de plusvoorzieningen en wijkscholen heeft het kabinet € 30 miljoen vanaf 2012 structureel gereserveerd op de aanvullende post. Bovendien staat vanaf 2013 op de aanvullende post structureel € 150 miljoen gereserveerd voor het bestrijden van schooluitval in het MBO door intensivering van de onderwijstijd in het eerste jaar, intensieve begeleiding, loopbaanoriëntatie en coaching. Dit zal ook zijn effect hebben op de gestelde VSV doelen.

Vraag 8

Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

Jaarlijks wordt de Tweede Kamer in februari/maart per brief apart geïnformeerd over de voortgang.

Vraag 1

Klopt het dat het kabinet wil dat «achterstallig onderhoud op dit gebied [vergroting van de waterveiligheid om te kunnen blijven voldoen aan geldende normen] wordt uitgevoerd»?1

Ja.

Vraag 2

Wat betekent dit, gezien de huidige tekorten voor de uitvoering van de werkzaamheden als gevolg van de 2e toetsingsronde en de nog te volgen resultaten van de 3e toetsingsronde?

Volgend uit de wettelijke systematiek wordt sinds 2007 gewerkt aan het tweede Hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP-2). Mijn voorganger heeft afgelopen jaar een aanzienlijk financieel tekort gemeld op het lopende verbeterprogramma.
Conform de wettelijk systematiek, volgen dit jaar de toetsresultaten van de Derde Toetsing. Die zal leiden tot een nieuw verbeterprogramma (het HWBP3), waarvan de kosten nu nog niet kunnen worden ingeschat.
Zie verder het antwoord op vraag 6.

Vraag 3

Wat is het exacte doel, uitgedrukt in meetbare indicatoren?

In de Waterwet zijn per dijkring de waterveiligheidsnormen vastgelegd en is vastgelegd dat iedere zes jaar wordt beoordeeld of de waterkeringen aan de norm voldoen en dus hoog en sterk genoeg zijn. In 2011 volgen de resultaten van de Derde Toetsing. Conform de Waterwet komen daarna in 2017 de resultaten van de Vierde Toetsing beschikbaar.

Vraag 4

Wat is het uitgangspunt per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren?

Omdat de wettelijke systematiek een periodieke 6-jaarlijkse toetsing voorschrijft, is het uitgangspunt per 1 januari 2011 het toetsbeeld van 2006. Echter dit jaar volgt een nieuw actueel toetsbeeld en zodra nieuwe toetsresultaten van de derde toetsronde compleet bekend zijn, zal dit als uitgangspunt dienen.

Vraag 5

Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

Zie antwoord vraag 3.

Vraag 6

Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken en met welke middelen?

Allereerst zal het kabinet onverminderd doorgaan met de lopende uitvoeringsprogramma’s zoals bijvoorbeeld het HWBP2, Maaswerken, Ruimte voor de Rivier, Zwakke Schakels Kust en het handhaven van de basiskustlijn door zandsuppleties. Daarnaast wordt doorgegaan met het Deltaprogramma en zal worden gewerkt aan de voorbereiding van het HWBP3.
Zoals, tijdens een debat in de Tweede Kamer op 13 december 2010 door mij is toegezegd, zal ik vóór de begroting 2012 een integraal veiligheidsprogramma aanbieden dat inzicht zal bieden wat de waterveiligheidsopgave de komende jaren zal zijn en welke kosten daarmee gepaard zullen gaan.

Vraag 7

Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

Dat wordt in de begrotingscyclus meegenomen en derhalve in de verantwoordingen van IenM (hoofdstuk 12 en Infrastructuurfonds) verwerkt. Daar bovenop ontvangt de Kamer specifieke voortgangsrapportages van de belangrijkste waterveiligheidsprogramma’s (HWBP2, Maaswerken en Ruimte voor de Rivier).

Vraag 1

Klopt het dat het kabinet de doelgroep voor de AWBZ wil beperken?1

Ja, ik neem aan dat u doelt op de maatregel die het IQ-criterium voor het recht op zorg in de AWBZ aanpast. Daarnaast neemt het kabinet een aantal maatregelen, zoals de overheveling van begeleiding, om de AWBZ houdbaar te maken voor juist de meest kwetsbare doelgroepen.

Vraag 2

Wat is het exacte doel, uitgedrukt in meetbare indicatoren? Welke effect- en prestatie-indicatoren worden gehanteerd? Welk percentage van de Nederlandse bevolking moet per 1 januari 2015 vallen onder de doelgroep voor de AWBZ?

Het exacte doel is niet uitgedrukt in meetbare indicatoren. Er worden geen effect- en prestatie-indicatoren gehanteerd. AWBZ is een volksverzekering waar in beginsel elke Nederlander recht op heeft. Om voor AWBZ-zorg in aanmerking te komen, moet vervolgens worden voldaan aan de eisen, bijvoorbeeld het hebben van beperkingen en een grondslag (verstandelijke handicap, somatische beperking enz.).

Vraag 3

Wat is het uitgangspunt (nulmeting) per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren? Hoe groot is de doelgroep voor de AWBZ uitgedrukt als percentage van de Nederlandse bevolking?

Er is geen nulmeting verricht. Op dit moment vindt een quickscan plaats naar de grootte van de (IQ>70)doelgroep en hun zorgvraag.
Zoals bij vraag 2 aangegeven heeft de gehele Nederlandse bevolking in beginsel recht op de AWBZ.

Vraag 4

Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

Er zijn geen tussendoelen gesteld, anders dan in financiële zin zoals opgenomen in de financiële bijlage bij het Regeerakkoord.

Vraag 5

Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

Voor de antwoorden op deze vragen verwijs ik u naar het Regeerakkoord en Gedoogakkoord 2010–2014 en naar mijn visiebrief die in het voorjaar uw Kamer zal bereiken.

Vraag 6

Wanneer gaat het kabinet dit doen?

Zie antwoord vraag 5.

Vraag 7

Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

Zie antwoord vraag 5.

Vraag 8

Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

Het kabinet zal binnen de reguliere cyclus verantwoording afleggen.

Vraag 1

Bent u bekend met het bericht dat de Tsjechische autoriteiten gebruik maken van een «homotest» om asielaanvragen van asielzoekers die vanwege hun geaardheid in eigen land vervolgd worden, te testen?1

Ja.

Vraag 2

Kunt u aangeven hoe vaak dit soort testen in Tsjechië worden toegepast bij verhoren van asielzoekers en of dit in overleg wordt gedaan met de ondervraagden?

Het Tsjechische ministerie van Binnenlandse Zaken heeft aangegeven dat deze test tussen 2008–2009 op vrijwillige basis is uitgevoerd bij tien asielzoekers.

Vraag 3

Wat is uw reactie op de uitspraak van het EU-agentschap die aangeeft dat «het dubieus is of de test wel tot voldoende heldere conclusies komt?» Deelt u de mening dat dit type testen helemaal geen «heldere conclusies» kan waarborgen en verboden zou moeten worden?

Ik ben, met het EU-agentschap, van mening dat dergelijke testen niet verenigbaar zijn met bestaande Europese en internationale verdragen en een aantasting zijn van het recht op privacy.

Vraag 4

Heeft u uw zorgen geuit richting de Tsjechische autoriteiten over de merkwaardige wijze waarop asielaanvragen voor asielzoekers die vanwege hun geaardheid in eigen land worden vervolgd, worden getest? Zo niet, waarom niet?

Nee, aangezien het gebruik van de test begin 2010 is gestaakt. Bovendien heeft het Comité van Ministers van de Raad van Europa op 31 maart 2010 46 aanbevelingen gedaan over maatregelen om discriminatie tegen te gaan op grond van seksuele geaardheid of «gender» identiteit. Hierbij waren ook aanbevelingen ten aanzien van asielzoekers. Alle aanbevelingen zijn onderschreven door de Tsjechische autoriteiten. Ik ga ervan uit dat de testen definitief tot het verleden behoren.

Vraag 1

Klopt het dat het kabinet op het ministerie van Defensie toe wil naar een structurele bezuiniging van 635 miljoen euro, te beginnen met 200 miljoen in 2011? Klopt het dat dit bedrag mogelijk kan oplopen tot één miljard euro, zoals door u aangegeven?1

De structurele taakstelling voor Defensie in het regeerakkoord loopt op van € 200 miljoen in 2011 tot € 635 miljoen in 2018. Daarnaast zijn maatregelen nodig om knelpunten in de exploitatie aan te pakken. In de beleidsbrief die de Kamer komend voorjaar zal ontvangen, zal ik maatregelen uiteenzetten voor een nieuw evenwicht tussen het ambitieniveau, de omvang en samenstelling van de krijgsmacht en de beschikbare middelen. Een herijking van het project Vervanging F-16 zal daarvan deel uitmaken. Daarnaast kunnen intensiveringen in nieuwe capaciteiten noodzakelijk zijn. Het financiële beslag van al deze maatregelen kan op termijn oplopen tot een bedrag van € 1 miljard.

Vraag 2

Wat zijn de gevolgen van de geactualiseerde raming van de Nederlandse investeringskosten voor het JSF-programma, waaruit blijkt dat er sprake is van een kostenstijging van € 1,4 miljard ten opzichte van het huidige projectbudget van € 6,2 miljard (stand begroting 2011)?2

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 3

Wat is het exacte doel, uitgedrukt in meetbare indicatoren?

Vraag 4

Welke effect- en prestatie-indicatoren worden gehanteerd?

Vraag 5

Wat is het uitgangspunt (nulmeting) per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren?

Vraag 6

Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

Vraag 7

Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

Vraag 8

Wanneer gaat het kabinet dit doen?

Vraag 9

Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

Vraag 10

Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

Vraag 1

Klopt het dat het kabinet de uitgaven aan ontwikkelingssamenwerking wil terug brengen van 0,8% BNP-ODA naar 0,7% BNP-ODA?1

Ja.

Vraag 2

Welke delen wil van de missies wil het kabinet financieren vanuit de begrotingsmiddelen voor Ontwikkelingssamenwerking?

Het kabinet zal de delen van de missies die binnen de OESO/DAC definitie vallen financieren uit de begrotingsmiddelen voor ontwikkelingssamenwerking.

Vraag 3

Klopt het dat het kabinet investeringen in extra lokale opvang, zoals weeshuizen, voor alleenstaande, minderjarige vreemdelingen zal betalen uit het budget voor Ontwikkelingssamenwerking?

Het kabinet zal de investeringen in extra lokale opvang die binnen de OESO/DAC definitie vallen, financieren uit de begrotingsmiddelen voor ontwikkelingssamenwerking.

Vraag 4

Klopt het dat het kabinet de Wereldomroep zal betalen uit het budget voor Ontwikkelingssamenwerking?

Zoals is toegezegd in een brief van OCW aan de Tweede Kamer van 3 december 2010 (referentie 252943), zal in juni 2011 een brief aan de Tweede Kamer worden aangeboden met daarin een inhoudelijke uitwerking van het regeerakkoord voor de onderdelen landelijke publieke omroep, Wereldomroep, regionale publieke omroep en omroeporkesten. Voorts wijs ik u op de brief van de Minister van OCW namens de minister van Buitenlandse Zaken van 16 december 2010 (referentie 260728). Hierin wordt tevens vermeld dat het Kabinet de Tweede Kamer voor de zomer van 2011 zal informeren over de wijze waarop de Wereldomroep en zijn takenpakket zal worden vormgegeven.

Vraag 5

Wat is het exacte doel, uitgedrukt in meetbare indicatoren?

Ontwikkelingssamenwerking als geheel heeft armoedebestrijding door vergroting van de zelfredzaamheid tot doel. Tijdens de uitwerking van de herziening van het beleid langs de lijnen zoals uiteengezet in de basisbrief dd 26 november 2010, zullen de doelen nader gepreciseerd worden en daar waar mogelijk worden vergezeld van effect- en prestatie-indicatoren, nulmetingen en tussentijdse doelen. U zult deze terug vinden in de begroting van 2012. In de begroting van 2012 zal ook worden aangegeven welke ambities uit het verleden komen te vervallen.

Vraag 6

Welke effect- en prestatie-indicatoren worden gehanteerd?

Zie antwoord vraag 5.

Vraag 7

Wat is het uitgangspunt (nulmeting) per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren?

Zie antwoord vraag 5.

Vraag 8

Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

Zie antwoord vraag 5.

Vraag 9

Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

In de begroting van 2012 zal worden aangegeven wat het kabinet met welke instrumenten zal doen om de herziene doelen te bereiken.

Vraag 10

Wanneer gaat het kabinet dit doen?

Zie antwoord vraag 9.

Vraag 11

Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

Zie antwoord vraag 9.

Vraag 12

Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

Het kabinet zal middels het reguliere jaarverslag verantwoording afleggen.

Vraag 1

Klopt het dat het kabinet de marktwerking in de cure wil uitbreiden?1

Het kabinet heeft in het regeerakkoord uiteengezet dat zij voornemens is een aantal samenhangende maatregelen te nemen die tezamen beogen de curatieve zorg meer te enten op beloning naar prestatie en daarmee meer ruimte te geven voor ondernemerschap.
Het gaat in het bijzonder om de volgende maatregelen:
Deze set aan maatregelen moet in 2015 € 0,09 mld en structureel € 0,325 mld opleveren. Ik zal begin 2011 de speerpunten van mijn beleid uiteenzetten in een brief aan de Tweede Kamer; daarin zal ik in brede zin ingaan op de hierboven genoemde maatregelen.
Ten aanzien van de invoering van prestatiebekostiging ben ik voornemens om in februari 2011 een brief naar de Tweede Kamer te sturen over de voorgenomen uitwerking van de bijbehorende maatregelen.

Vraag 2

Wat is het exacte doel, uitgedrukt in meetbare indicatoren?

Ik streef er naar om begin 2011 in genoemde brieven in te gaan op de doelen, instrumenten en middelen met betrekking tot de kabinetsagenda rondom marktwerking in de cure en prestatiebekostiging.

Vraag 3

Welke effect- en prestatie-indicatoren worden gehanteerd?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 4

Wat is het uitgangspunt (nulmeting) per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 5

Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 6

Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 7

Wanneer gaat het kabinet dit doen?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 8

Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 9

Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

De Tweede Kamer ontvangt al minimaal halfjaarlijks een voortgangsrapportage, conform de motie Van der Veen (TK 29 248, nr. 57). Hierin zijn in elk geval opgenomen de gegevens over de prijs- en volumeontwikkelingen in het B-segment, de stand van zaken rondom de kapitaallasten en de stand van zaken rondom de vereenvoudiging van de DBC’s. Gezien deze inhoud kunnen deze periodieke rapportages tevens dienstbaar zijn als voortgangsrapportages rondom de feitelijke implementatie van de agenda rondom prestatiebekostiging.

Vraag 1

Klopt het dat het kabinet wil dat huurders van een corporatiewoning het recht krijgen hun woning tegen een redelijke prijs te kopen?1

U verwijst naar de volgende passage in het regeerakkoord: huurders van een corporatiewoning krijgen het recht hun woning tegen een redelijke prijs te kopen.
Tijdens de begrotingsbehandeling BZK op 2 december 2010 heb ik op vragen van het lid Verhoeven (D66) aangegeven dat ik in het voorjaar van 2011 mijn uitwerking van deze passage in het Regeerakkoord aan uw Kamer zal doen toekomen.

Vraag 2

Wat is het exacte doel, uitgedrukt in meetbare indicatoren? Wat is het aantal woningen dat jaarlijks verkocht moet worden? Welke andere prestatie-indicatoren worden gehanteerd?

Zoals aangegeven ontvangt uw Kamer in het voorjaar van 2011 een uitwerking van de passage in het Regeerakkoord. Het is prematuur om nu al op onderdelen van die uitwerking in te gaan.

Vraag 3

Welk percentage van de corporatiewoningen moet verkocht worden?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 4

Wat is het uitgangspunt per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 5

Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 6

Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 7

Hoe gaat het kabinet om met mogelijke juridische obstakels? Welke andere obstakels ziet het kabinet voor invoering van dit kooprecht?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 8

Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 9

Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

Vraag 1

Klopt het dat het kabinet wil dat «de samenhang tussen kennis, wetenschap, toegepast onderzoek en innovatiebeleid wordt versterkt»?1

Ja.

Vraag 2

Wat is het exacte doel, uitgedrukt in meetbare indicatoren?

In het Regeerakkoord heeft het kabinet de vernieuwing van het bedrijfslevenbeleid, waaronder het innovatiebeleid, aangekondigd. Begin 2011 stuurt het kabinet aan de Tweede Kamer een Bedrijfslevenbrief waarin de ambities, hoofdlijnen en aanpak van het bedrijfslevenbeleid geschetst worden. De Tweede Kamer zal medio 2011 worden geïnformeerd over de concrete uitwerking van het bedrijfslevenbeleid, in het bijzonder met betrekking tot de topgebieden. Bij de agendavorming voor de topgebieden zullen de instrumenten en budgetten, die per topgebied ingezet worden, geconcretiseerd worden. Deze agendavorming heeft ook tot doel de samenhang tussen kennis, wetenschap, toegepast onderzoek en innovatiebeleid te versterken Daarbij zal voor zover mogelijk ook worden aangegeven welke effecten beoogd worden en hoe deze gemonitord en geëvalueerd zullen worden.

Vraag 3

Welke effect- en prestatie-indicatoren worden gehanteerd?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 4

Wat is het uitgangspunt (nulmeting) per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 5

Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 6

Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 7

Wanneer gaat het kabinet dit doen?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 8

Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

Zie antwoord vraag 2.

Vraag 9

Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

Het kabinet zal zoals gebruikelijk op de derde woensdag in mei met het departementaal jaarverslag verantwoording afleggen over het gevoerde beleid in het afgelopen jaar.

Vraag 1

Klopt het dat het kabinet uitkeringsfraude harder gaat aanpakken?1

Ja.

Vraag 2

Hoeveel moet de uitkeringsfraude worden teruggedrongen? Wat is het exacte doel, uitgedrukt in meetbare indicatoren?

De budgettaire doelstellingen van het terugdringen van fraude staan, uitgedrukt in besparingstermen, in onderstaande tabel weergegeven (zie ook de financiële bijlage bij het regeerakkoord, pagina 13. Het betreft hier een doelstelling breder dan alleen het terrein van de bijstand. In februari ontvangt de Tweede Kamer het plan van aanpak hoe de regering de fraudedoelstelling wil behalen.
2012
2013
2014
2015
structureel
Aanpak fraude
0,05
0,09
0,14
0,18
0,18

Vraag 3

Welke effect- en prestatie-indicatoren worden gehanteerd?

De doelstellingen van het kabinetsbeleid op basis van het regeerakkoord zullen worden verwerkt in de reguliere operationele doelstellingen en indicatoren in de betrokken artikelen van de begroting 2012.

Vraag 4

Hoeveel wordt er naar schatting gefraudeerd in 2010? Wat is het uitgangspunt (nulmeting) per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren?

De fraudegegevens over 2010 worden verwerkt in de Integrale Rapportage Handhaving over 2010, die in het derde kwartaal van 2011 aan de Tweede Kamer wordt toegezonden.
Wat betreft een nulmeting, zie het antwoord op vraag 3.

Vraag 5

Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

Zie antwoord op vraag 2.

Vraag 6

Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

In februari ontvangt de Tweede Kamer een plan van aanpak waarin het kabinet uiteenzet hoe zij de doelstelling wil verwezenlijken.

Vraag 7

Wanneer gaat het kabinet dit doen?

Zie antwoord op vraag 6.

Vraag 8

Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

Zie antwoord op vraag 6.

Vraag 9

Wat zijn de uitvoeringskosten die hiermee gepaard gaan?

Zie antwoord op vraag 6.

Vraag 10

Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

Het kabinet legt jaarlijks verantwoording af over het beleid via het Jaarverslag op Verantwoordingsdag. Voorts ontvangt de Tweede Kamer jaarlijks de Integrale Rapportage Handhaving waarin concrete handhavingsactiviteiten en resultaten staan opgenomen.

Vraag 1

Heeft u kennisgenomen van het feit dat het AZM in totaal al 66 miljoen euro meer heeft uitgegeven aan ICT-projecten dan in 2004 was voorzien, en dat het totale bedrag in 2013 zal zijn opgelopen tot 132 miljoen euro? Zo ja, wat is uw reactie hierop?1

Ik heb kennis genomen van de berichten in de media over het AZM.
Exploitatiebeslissingen binnen het grote kader van de totale exploitatie worden afgewogen door de Raad van Bestuur van het AZM. Het AZM (i.c. de Raad van Toezicht) zal over de uitgaven die gedurende een jaar gedaan worden, verantwoording moeten afleggen in het jaarverslag. De verantwoording over deze kosten zal in het jaarverslag over 2010 te vinden zijn. Het zou te ver gaan om vanuit Den Haag specifieke regels te bepalen over dit soort situaties. Er zijn andere, efficiëntere mechanismen die hier corrigerend kunnen werken: de Raad van Toezicht, het jaarverslag, de Ondernemingsraad, de verzekeraars die hen contracteren. Die zijn in staat om zo’n beslissing over de kosten van een ICT project in zijn geheel te kunnen beoordelen, in plaats van geïsoleerd als een incident.

Vraag 2

Deelt u de mening dat de Raad van Bestuur van het AZM de ICT-uitgaven gedurende de afgelopen zes jaar structureel onderschat heeft, dat zij ondanks verschillende mogelijkheden daartoe de budgetoverschrijdingen niet heeft weten te stoppen en dat er derhalve sprake is van mismanagement binnen dit ziekenhuis?

Zoals aangegeven bij 1 is het niet aan mij een oordeel te hebben over de exploitatiebeslissingen van individuele instellingen.
Navraag bij het AZM leert overigens dat het AZM de mening is toegedaan dat het onjuist is te stellen dat in 2004 werd uitgegaan van een investering van € 34,6 miljoen. Het plan waarop dit bedrag is gebaseerd is namelijk niet goedgekeurd door de Raad van Bestuur. De Raad van Bestuur van het AZM meldt mij dat op basis van dit eerste plan de Raad van Bestuur tot de overtuiging kwam dat een geheel andere opzet van de ICT-vernieuwing noodzakelijk en gewenst was. Dit plan heeft dus nooit een geformaliseerde status gekregen en heeft niet als inhoudelijk en financieel kader voor dit project gediend. Naar aanleiding van de discussie over het eerste plan, heeft de Raad van Bestuur ervoor gekozen om een deskundige aan te trekken met de vereiste ervaring in het leiden van omvangrijke ICT-trajecten. Dit werd met name van belang geacht omdat geen enkel ander UMC een dergelijk omvangrijk ICT-traject had doorlopen en er dus nog geen ervaring mee was opgedaan. Deze functionaris heeft bij zijn aantreden gesteld dat de kosten voor de noodzakelijke ICT-vernieuwing zouden stijgen van toentertijd 2,5% van de jaaromzet tot een percentage van rond de 5 tot 6% van de jaaromzet. Bij een omzet van € 450 miljoen is dat een bedrag van € 22,5 miljoen per jaar. Die 5%- norm is door het AZM gehanteerd bij de budgettering en is later reëel gebleken
Het AZM bestrijdt derhalve dat er sprake is van een kostenoverschrijding, omdat in de budgettering altijd de 5%-norm voor ICT-investeringen is gehanteerd. Het AZM heeft de afgelopen jaren, waarin de ICT-vernieuwing is doorgevoerd, nooit negatieve exploitatie-resultaten geboekt en het is niet nodig gebleken om de aangelegde bestemmingsreserve aan te wenden.

Vraag 3

Bent u bereid onderzoek te doen naar de mogelijke relatie tussen enerzijds de hoogte van de ICT-uitgaven van het AZM en anderzijds de op handen zijnde reorganisatie binnen het ziekenhuis, waarbij bezuinigd wordt op 260 Fte aan personeel en ook op de aanschaf van medische apparatuur? Zo nee, waarom niet?

Zoals aangegeven bij 1 is het niet aan mij een oordeel te hebben over exploitatiebeslissingen van een individuele instelling.

Vraag 4

Wat is uw reactie op de uitspraak van de bestuurders van het AZM dat deze reorganisatie veroorzaakt wordt door kortingen die het kabinet het ziekenhuis oplegt?

Elk ziekenhuis is verantwoordelijk voor de eigen bedrijfsvoering, en beslist op basis van de eigen, concrete omstandigheden hoe het de korting wil invullen. Een ziekenhuis heeft hiertoe verschillende mogelijkheden waar onder de doelmatigheid verhogen in de bedrijfsvoering, het professionalisering van de inkoop of het verdere verbetering van de arbeidsproductiviteit. Indien het AZM voor het verwerken van de korting de keuze heeft gemaakt voor een reorganisatie dan is die keuze de verantwoordelijkheid van het AZM.

Vraag 5

Kunt u aangeven of hier sprake is van een incident, of zijn u meer gevallen bekend van zorginstellingen waar ICT-projecten zodanig op de exploitatielasten drukken dat dientengevolge reorganisaties en/of bezuinigingen onontkoombaar zijn?

Beantwoording van deze vraag vergt dat ik mij tot in detail in exploitatiebeslissingen van individuele ziekenhuizen verdiep. Zoals aangegeven bij 1 is dat niet mijn verantwoordelijkheid.
In het algemeen zal er binnen elke organisatie en dus ook bij zorginstellingen, sprake zijn van plussen en minnen, welke binnen de exploitatie opgelost moeten worden.

Vraag 6

Hoe verhouden deze budgetoverschrijdingen zich tot de wens van dit kabinet om de ziekenhuiszorg efficiënter te organiseren?

Zoals aangegeven bij 2 bestrijdt het AZM dat er sprake is van budgetoverschrijdingen. Het AZM heeft de afgelopen jaren geen negatieve exploitatie-resultaten geboekt.
Als een ziekenhuis zelf tot de conclusie komt dat investeringen in ICT noodzakelijk zijn om de zorg effectief, efficiënter, veiliger of patiëntvriendelijker te maken, hebben we met elkaar afgesproken dat deze beslissingen beter door het ziekenhuis kunnen worden genomen dan door de centrale overheid. Dat betekent dat het ziekenhuis ook zelf verantwoordelijkheid draagt voor deze beslissingen en de gevolgen daarvan.

Vraag 7

Welke acties onderneemt u richting het AZM, om te voorkomen dat het totale bedrag aan investeringen in ICT-projecten in 2013 zal zijn opgelopen tot de verwachte 132 miljoen euro?

Zoals aangegeven bij 1 is het niet aan mij hierop actie te ondernemen mocht dat nodig zijn. Er zijn andere, efficiëntere mechanismen die hier corrigerend kunnen werken, te weten de Raad van Toezicht, de Ondernemingsraad en de verzekeraars.

Vraag 1

Klopt het dat het kabinet de bevoegdheden op het gebied van vervoer en infrastructuur van rijk, provincies, regio’s en gemeenten in de Randstad wil overdragen aan een nieuw te vormen Infrastructuurautoriteit?1

Tijdens de behandeling van de begroting voor Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties op 1 december 2010 zegde ik u toe in maart 2011 te komen met een visienota inzake de inrichting en functioneren van het binnenlands bestuur. In deze nota zal ook worden ingegaan op de kabinetsvoornemens inzake de oprichting van een infrastructuurautoriteit voor de Randstad waaraan de minister van I&M en ik uitwerking geven.
De kabinetsvoornemens inzake de Randstad zijn een van de 17 hervormingen van dit kabinet. De minister-president heeft u op 18 november toegezegd over deze hervormingen systematisch verantwoording af te leggen in de beleidsagenda en het beleidsverslag conform werkwijze van het Experiment verbetering begroting- en jaarverslag.

Vraag 2

Wat is het exacte doel, uitgedrukt in meetbare indicatoren?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 3

Welke effect- en prestatie-indicatoren worden gehanteerd?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 4

Wat is het uitgangspunt (nulmeting) per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 5

Wat zijn de tussendoelen op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 6

Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 7

Wanneer gaat het kabinet dit doen?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 8

Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 9

Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

Zie antwoord vraag 1.

Vraag 1

Bent u ermee bekend dat het Leonardo-onderwijs voor hoogbegaafde leerlingen in Zevenaar door een structurele tekort waarmee de Stichting Primair Onderwijs De Liemers geconfronteerd wordt, vanaf 2011 alleen kan worden voortgezet wanneer ouders een veel hogere bijdrage gaan betalen?

Het is mij bekend dat de Stichting PrimairOnderwijs De Liemers geen structureel tekort heeft rond het Leonardo-onderwijs, omdat deze stichting geen Leonardo-onderwijs aanbiedt.
Van de Stichting Primair Openbaar Onderwijs De Liemers is mij daarentegen wel bekend dat zij aangeeft een structureel financieringstekort te hebben voor het Leonardo-onderwijs.

Vraag 2

Deelt u de mening dat het onwenselijk is dat ouders een hoge eigen bijdrage moeten betalen voor Leonardo-onderwijs voor hoogbegaafde leerlingen?

Dat ouders een hoge bijdrage «moeten» betalen voor onderwijs vind ik niet wenselijk. Maar ouders kiezen vrijwillig voor het Leonardo-onderwijs en daarvan is bekend dat er een ouderbijdrage wordt gevraagd.

Vraag 3

Kunt u aangeven of u meer berichten hebben bereikt over bekostigingstekorten in het Leonardo-onderwijs?

Ja, er zijn meer geluiden dat scholen die Leonardo-onderwijs aanbieden moeite hebben om dit arrangement te financieren.

Vraag 4

Bent u bereid te overwegen om eventueel een overbruggingsbudget uit het toegezegde budget van € 30 miljoen1 beschikbaar te stellen, in afwachting van het actieplan voor hoogbegaafde en excellente leerlingen dat u de Kamer voor 1 maart 2011 heeft toegezegd, voor die scholen die geconfronteerd worden met zodanige bekostigingsproblemen dat zij onderwijs voor hoogbegaafde leerlingen niet langer kunnen bekostigen?

Ik heb uw verzoek overwogen, maar niet overgenomen. De reden daarvoor is de volgende. Het Leonardo-concept wordt vrij strikt geformuleerd door de Leonardo stichting. Scholen kiezen zelf voor het Leonardo-concept. Dat het concept een zware last drukt op het budget van de school, weet de school van te voren. Als de scholen de financiering dan moeilijk geregeld krijgen, is het niet aan de overheid om bij te springen. Scholen kunnen ook kiezen voor een minder kostbaar concept om hun hoogbegaafde leerlingen een passend aanbod te doen. Er zijn ook veel scholen die andere, minder kostbare arrangementen voor hun hoogbegaafde leerlingen organiseren.
Mijn plannen voor hoogbegaafden zal ik dit voorjaar in het actieplan presenteren. Ik loop daar nu niet op vooruit door beschikbare middelen al uit te geven.