Open Kamerbeta

Kamervragen

Titel
Status
Indiener (persoon)
Indiener (partij)
2059 kamervragen gevonden
beantwoord onbeantwoord uitgesteld
Alle
2 juni 2010 - 10 juni 2010
Het lidmaatschap van de VVD van KRO-voorzitter Koen Becking
Martin Bosma (PVV)
Marja van Bijsterveldt (staatssecretaris onderwijs, cultuur en wetenschap) (CDA)
  • Vraag 1

    Bent u bekend met het lidmaatschap van de VVD van KRO-voorzitter Koen Becking?

    Ja.

  • Vraag 2

    Waarom ontziet de KRO-voorzitter zijn eigen partij in zijn stemadvies, terwijl PVV en VVD op mediagebied overeenkomstige standpunten hebben?

    De heer Becking heeft naar mijn mening geen stemadvies gegeven, maar gewezen op standpunten van politieke partijen. De KRO heeft mij laten weten zich in de voorlichting naar zijn leden gericht te hebben op de politieke partijen die in hun standpunt het meest ver gaan ten aanzien van omroepverenigingen. De inhoud van de brief is de verantwoordelijkheid van de heer Becking, ik heb daar verder geen oordeel over.

  • Vraag 3

    Deelt u de mening dat de KRO-voorzitter op kosten van de belastingbetaler een actie voert die een concurrent van de VVD moet schaden, ten faveure van zijn eigen partij, vlak voor de verkiezingen?

    Nee. De brief bevat geen stemadvies, maar een oproep aan de leden om de publieke omroep, in het bijzonder de KRO, te steunen. Ik wijs er nogmaals op dat deze activiteit niet met publieke middelen is bekostigd, maar uit verenigingsinkomsten (zie ook het antwoord op eerdere Kamervragen over de kosten van deze actie met Kamerstuknummer 2010Z08840).

27 mei 2010 - 10 juni 2010
Verkiezingsbeïnvloeding door de Katholieke Radio-omroep
Martin Bosma (PVV)
Marja van Bijsterveldt (staatssecretaris onderwijs, cultuur en wetenschap) (CDA)
1. De Telegraaf, 25 mei 2010.
  • Vraag 1

    Heeft u kennisgenomen van het bericht «KRO geeft stemadvies aan leden»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Op grond van welk artikel van de Mediawet onderneemt de KRO deze actie?

    Omroepverenigingen zijn volgens artikel 2.24, tweede lid, onder d van de Mediawet 2008 verenigingen die hun leden op democratisch aanvaardbare wijze invloed geven op het beleid.
    Communicatie met de leden behoort tot de verenigingsactiviteiten die gebruikelijk zijn in een actief functionerende vereniging om de band met en tussen de leden te versterken (zie artikel 2.136, tweede lid, onder b,van de Mediawet 2008).
    In het kader van de communicatie met de leden heeft de directievoorzitter van de KRO een oproep aan de leden gedaan om hun stem te laten horen voor een sterke KRO. Hij heeft gewezen op standpunten van politieke partijen, maar geen stemadvies gegeven. Voor de volledige tekst van de brief zie: http://www.kro.nl/leden/handtekeningactie_brief.aspx.

  • Vraag 3

    Is het een doel van omroepverenigingen om door middel van brieven het stemgedrag van burgers te beïnvloeden? Zo ja, waarom?

    Nee. Het staat de KRO als vereniging evenwel vrij om zijn leden te informeren over politieke ontwikkelingen die de toekomst van de publieke omroep en in het bijzonder de KRO raken en de leden uit te nodigen daarover te discussiëren en communiceren.

  • Vraag 4

    Wat kost deze actie?

    De kosten bedragen volgens de KRO 11.000 euro, dus enkele centen per lid, voor het afdrukken van de brief en bijvoegen bij de gids. Het betreft hier een verenigingsactiviteit die niet met publieke middelen wordt bekostigd.

  • Vraag 5

    Bent u bereid de subsidie aan de KRO per onmiddellijk in te trekken? Zo nee, waarom niet?

    Nee. De wet geeft mij daarvoor geen bevoegdheid en grondslag.

25 mei 2010 - 17 juni 2010
Het gebruik van dieren in amusementsprogramma's
Marianne Thieme (PvdD)
Gerda Verburg (minister landbouw, visserij, voedselzekerheid en natuur) (CDA)
1. Z@PP, «Mijn vader is de beste»
  • Vraag 1

    Kent u het TROS-programma «Mijn vader is de beste»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Kent u het programmaonderdeel waarin tomaten gehapt moeten worden uit een bak met levende palingen?

    Ik heb daar enkele beelden van gezien.

  • Vraag 3

    Deelt u de mening dat het gebruik van dieren in amusementsprogramma’s als deze, zeker waar het welzijn van de dieren geschaad kan worden, niet thuishoort bij de publieke omroep? Zo ja, bent u bereid de publieke omroep hierop aan te spreken? Zo nee, waarom niet?

    Ik ben er niet op tegen dat dieren in televisieprogramma’s gebruikt worden, mits de programmamaker zich ervan vergewist dat het dier geschikt is om in die situatie te worden gebracht. Artikel 36 van de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren stelt namelijk dat het welzijn van dieren zonder redelijk doel niet benadeeld mag worden. Of in dit programma het welzijn van de dieren wel of niet is benadeeld, is niet zonder meer te bepalen.

  • Vraag 4

    Deelt u de mening dat het bij herhaling schenden van dierenbelangen (eerder werden door de publieke omroep puppies verloot onder kinderen) blijk geeft van onvoldoende waarborg van de belangen van dieren bij de publieke omroep? Zo nee, waarom niet?

    De media beschikken over de nodige redactie- en programmastatuten en gedragscodes, waaronder de Kijkwijzer, de Reclamecode en de leidraad van de Raad voor de Journalistiek. In het regeerakkoord van kabinet Balkenende IV is afgesproken dat de omroepen zullen worden gestimuleerd om te komen met een aanvullende gedragscode voor de media. Deze gedragscode vormt een instrument voor kijkers en luisteraars om van omroepen openheid te vragen over de algemene spelregels en afwegingen bij het maken van programma's.
    Omdat de organisatie van de publieke omroep een veelheid aan omroepen kent, met ieder een eigen achtergrond en identiteit, heeft de toenmalige minister van OCW de Nederlandse Publieke Omroep gevraagd om te komen met een gemeenschappelijk raamwerk voor een gedragscode waaraan iedere individuele omroep invulling kan geven. Het College van Omroepen heeft aan dit verzoek gehoor gegeven en is gekomen met een raamwerk. De meeste omroepen hebben inmiddels dit raamwerk ingevuld en in januari hun gedragscodes op de website geplaatst. Voor de gedragscode van de TROS verwijs ik dan ook naar desbetreffende website.
    Ik wil benadrukken dat deze gedragscode van en voor de omroepen zelf is. Het is aan hen om de vorm en de inhoud van deze gedragscode te bepalen en te besluiten om in de gedragscode de omgang met dieren in televisieprogramma’s te reguleren.

  • Vraag 5

    Bent u bereid tot het opstellen van een gedragscode, of het bevorderen van zo’n gedragscode binnen de publieke omroep, waarin de omgang met dieren in het kader van televisieprogramma’s wordt gereguleerd en waarin het welzijn van de dieren het uitgangspunt vormt? Zo ja, op welke termijn en wijze? Zo nee, waarom niet?

    Zie antwoord vraag 4.

20 mei 2010 - 25 oktober 2010
Het terugsluizen van geld door de publieke omroep via een eigen muziekuitgeverij
Mark Harbers (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
Marja van Bijsterveldt (minister onderwijs, cultuur en wetenschap) (CDA)
1. Dagblad van het Noorden, 18 mei 2010.
  • Vraag 1

    Kent u het bericht «Publieke Omroep besteelt liedjesschrijvers»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Is het waar dat de Nederlandse Publieke Omroep (NPO) jaarlijks 3 tot 4 miljoen euro terug naar de eigen kas sluist door auteursrechten op jingles en tunes onder te brengen in de eigen muziekuitgeverij Crossmex en muzikanten en liedschrijvers onder druk een contract te laten ondertekenen waarin ze hun werk ook bij deze uitgeverij onderbrengen? Zo ja, wist u hiervan en wat vindt u ervan?

    De contractspraktijk van de publieke omroepen kent inderdaad regelmatig een ruime rechtenoverdracht door de auteur en verplichte inbreng van de compositie bij een door de omroep aangewezen muziekuitgever, zoals Crossmex. Dit geldt incidenteel voor liedjes en liedteksten voor televisieprogramma’s en in de regel voor langlopende jingles en tunes. Het gevolg van de verplichting om het werk onder te brengen bij een aangewezen muziekuitgever is dat een deel van de BUMA-inkomsten wordt uitgekeerd aan de muziekuitgever. Dit is ook de gangbare contractpraktijk bij commerciële omroepen en producenten.
    Ik acht deze praktijk onwenselijk, omdat het de positie van de individuele makers kan benadelen. Dit is alleen anders indien de maker vrijwillig instemt met de inbreng bij een muziekuitgeverij en hij daar zelf ook voordeel van heeft. Ik was al bekend met deze praktijk. Om die reden is in de toelichting op het voorontwerp voor een wettelijke regeling van het auteurscontractenrecht2 de verplichte inbreng bij een aan de exploitant gelieerde muziekuitgever genoemd als voorbeeld van een evident onredelijke contractsbepaling die door de maker kan worden vernietigd. Op dit moment wordt over dit voorontwerp nog geconsulteerd.
    Ten aanzien van langlopende netstylingmuziek, tunes en zenderjingles hanteren de NPO en Crossmex een aanvullende inkomstendelingsregeling. Die regeling houdt in dat als het auteursdeel van de BUMA-inkomsten boven een bepaalde grens komt, de auteur een percentage van zijn BUMA-inkomsten moet terugbetalen aan de omroep (zgn. kick-back). De NPO hanteert deze regeling, omdat er in het bijzonder bij in opdracht vervaardigde tunes en jingles, die zeer veelvuldig worden uitgezonden, vaak een onevenredigheid bestaat tussen de honorering (BUMA-gelden) en de door de componist te leveren prestatie.
    Hoewel de NPO wettelijk verplicht is toe te zien op een doelmatige besteding van de omroepmiddelen vind ik het gebruik van dergelijke «kickback»-contracten een weinig gelukkige ontwikkeling, omdat hiermee het wettelijke systeem van collectief beheer van muziekrechten via contracten wordt omzeild. Een belangrijke verdienste van het systeem van collectief beheer is dat het makers een sterkere positie geeft in de onderhandelingen over auteursrechtvergoedingen. Hieraan wordt afbreuk gedaan als dat systeem van BUMA-inkomsten via individuele contractuele regelingen deels opzij wordt gezet. De publieke omroep is met BUMA een jaarlijkse lumpsumvergoeding overeengekomen voor het gebruik van muziekwerken en is bekend met de verdelingssystematiek die binnen BUMA wordt gehanteerd.

  • Vraag 3

    Is het de NPO toegestaan om op commerciële wijze een eigen muziekuitgeverij te voeren? Zo ja, waarom? Heeft dit geen marktverstorend effect?

    Er zijn meerdere zelfstandige muziekuitgeverijen, waaronder Crossmex, die samenwerken met de NPO en andere omroepinstellingen. De NPO voert geen eigen muziekuitgeverij.

  • Vraag 4

    Deelt u de mening dat de NPO haar monopoliepositie als belastinggefinancierde organisatie misbruikt door van muzikanten en tekstschrijvers als voorwaarde voor een contract te eisen dat zij hun werk, waaronder soms zelfs het oude werk, bij muziekuitgeverij Crossmex onderbrengen? Zo nee, waarom niet?

    Op het verplicht onderbrengen van composities bij een muziekuitgeverij ben ik al ingegaan in het antwoord op vraag 2. Dat auteurs verplicht zouden zijn om ook ouder werk onder te brengen bij een muziekuitgeverij, is mij niet gebleken en wordt door Crossmex en de NPO weersproken. Of er sprake is van misbruik van een machtspositie is niet ter beoordeling van mij, maar van de Nederlandse Mededingingsautoriteit.

  • Vraag 5

    Bent u bereid zo spoedig mogelijk in overleg met de NPO te treden en zo nodig sancties op te leggen als de NPO blijft doorgaan met gedwongen contractering van muzikanten en tekstschrijvers bij Crossmex? Zo nee, waarom niet?

    Door de NPO en de overige publieke omroepen worden geen bepalingen uit de Mediawet overtreden. Voor het opleggen van sancties bestaat dus geen rechtsgrond. Het heeft mijn voorkeur dat deze problematiek wordt behandeld in het kader van het aangekondigde wetsvoorstel auteurscontractenrecht.

18 mei 2010 - 2 juni 2010
Het VNG-advies inzake de kosten voor een WOB-verzoek
Mariko Peters (GL)
1. Rechtbank ’s Gravenhage 28 april 2010, zaaknr. AWB 09/7151 WOB.
2. VNG, 11 mei 2010: «Wob: burger betaalt niet voor de informatie, wèl voor gemeentelijke dienstverlening»
3. Aanbeveling 8 van de «Access to Official Documents. Recommendation Rec (2) adopted by the Council of Ministers of the Council of Europe on 21 February 2002».
4. EdeStad.nl, 7 mei 2010: «Gemeenten mogen geen heffingen of kosten rekenen voor beantwoorden Wob-verzoek».
5. Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2009–2010, nr. 1256. …
  • Vraag 1

    Kent u de recente uitspraak van de rechtbank Den Haag1, waarin de bestuursrechter oordeelde dat het behandelen van een WOB-verzoek geen «dienst» inhoudt en dat gemeenten daar dus geen leges voor mogen heffen?

    Ja.

  • Vraag 2

    Hebt u kennisgenomen van het advies van de VNG2 aan de gemeenten om deze uitspraak naast zich neer te leggen?

    Zie antwoord vraag 1.

  • Vraag 3

    Wat vindt u ervan dat de VNG gemeenten adviseert om de uitspraak naast zich neer te leggen?

    De VNG is zelf verantwoordelijk voor de adviezen die zij geeft. Ik ga ervan uit dat in onze democratische rechtsstaat door gemeenten gevolg wordt gegeven aan uitspraken van de rechterlijke macht.

  • Vraag 4

    Deelt u de mening dat het advies strijdig is met de geest van de WOB en de internationaal gangbare standaard, zoals bijvoorbeeld neergelegd in de aanbeveling van de Raad van ministers van de Raad van Europa3, dat burgers in beginsel kosteloos toegang hebben tot overheidsinformatie?

    Op dit moment geldt met betrekking tot de kosten van verstrekking van Wob-gegevens artikel 12 van de Wob. Daarin staat dat bij of krachtens algemene maatregel van bestuur hierover regels kunnen worden gesteld voor de centrale overheid. Aan dit artikel is met het Besluit tarieven openbaar bestuur uitvoering gegeven. De tarieven van de decentrale bestuursorganen vallen niet onder de werking van dit besluit. Aanvankelijk was in het voorgestelde artikel 12 wel voorzien in de mogelijkheid om voor alle bestuursorganen nadere regels over vergoedingen vast te stellen. Op aandringen van de Tweede Kamer is hier echter verandering in gebracht (Kamerstuk II, 1988/89, 19859, nr. 18). Het is zodoende aan de decentrale overheden zelf overgelaten om tarieven hierover vast te stellen.
    De aanbeveling van de Raad van Ministers van de Raad van Europa waaraan u refereert, is inmiddels opgevolgd door het Verdrag «Toegang tot officiële documenten», ook wel genoemd het Verdrag van Tromsø. In het Verdrag van Tromsø wordt gesteld dat kosten in rekening kunnen worden gebracht voor een afschrift van het officiële document, mits deze redelijk zijn en de werkelijke kosten van de reproductie en levering niet overschrijden (artikel 7 lid 2 van het Verdrag). Op het moment dat de regering besluit het Verdrag van Tromsø te ondertekenen, zullen de bevoegdheden van gemeenten inzake vergoedingen met dit Verdrag in overeenstemming worden gebracht.

  • Vraag 5

    Hoe beoordeelt u het heffen van leges voor kosten anders dan voor kopieën, uittreksels of samenvattingen in het licht van deze internationale standaard?

    Zie antwoord vraag 4.

  • Vraag 6

    Hoe beoordeelt u de praktijk waarin gemeenten burgers en journalisten bij de uitoefening van hun recht op toegang tot overheidsinformatie op torenhoge kosten kunnen jagen, zoals bijvoorbeeld de €928 die de gemeente Nuenen in rekening bracht voor het voldoen aan een WOB-verzoek naar bonnetjes die eerder voor de Rekenkamer waren verzameld?4

    Zie antwoord vraag 4. Op verzoek van de Tweede Kamer is indertijd bepaald dat het aan de decentrale overheden zelf is te bepalen of en zo ja, welke kosten in rekening gebracht worden voor de behandeling van Wob-verzoeken. De discussie over de door een gemeente te heffen leges in relatie tot de openbaarheid van bestuur dient dan ook in de gemeenteraad gevoerd te worden, aangezien de kaderstellende bevoegdheden op dit punt aan de raad toekomen. Randvoorwaarde is daarbij wel dat de gemeente zorgt dat de toegang tot openbare informatie door de hoogte van de leges niet feitelijk onmogelijk wordt gemaakt.

  • Vraag 7

    Bent u bereid om bij de eerder aangekondigde wijziging van de WOB5 artikel 12 WOB uit te breiden tot lagere overheden, opdat zij net als de centrale overheid slechts (aan een maximum gebonden) kosten in rekening mogen brengen voor het verstrekken van kopieën, uittreksels en samenvattingen?

    Zie antwoord op vraag 5.

  • Vraag 8

    Bent u bereid over deze kwestie in overleg te treden met de VNG? Zo nee, waarom niet?

    Ik ben reeds in overleg met de VNG over eventuele wijziging van de Wob om kennelijk misbruik van de Wob te voorkomen en over de ondertekening van het Verdrag van Tromsø. In dat overleg komt ook de doorberekening van kosten van de afhandeling van Wob-verzoeken aan de orde. De VNG geeft in die overleggen aan dat zij voluit achter de openbaarheid van overheidsinformatie staat en geen onredelijke financiële drempels wil opwerpen tegen het opvragen van informatie.

11 mei 2010 - 14 juni 2010
De Giro d'Italia
Esmé Wiegman-van Meppelen Scheppink (CU)
Ab Klink (minister volksgezondheid, welzijn en sport) (CDA)
  • Vraag 1

    Welke kosten en baten zijn er met de drie dagen Giro d’Italia in Nederland gemoeid die voor rekening komen van de Rijksoverheid en de verschillende gemeentelijke overheden?

    Vanwege onvoldoende inzicht in de begroting van de Giro d’Italia is nog niet goed aan te geven wat de kosten en baten van het evenement zijn. Ik ben nog in afwachting van aanvullende gegevens van de KNWU.

  • Vraag 2

    Wat zeggen deze kosten en baten over de kosten en baten die gemoeid zijn met de nog veel grotere sportevenementen, zoals de Olympische Spelen en het WK voetbal die de regering graag naar Nederland wil halen?

    Zie ook het antwoord op vraag 1. Op voorhand is wel duidelijk dat het WK Voetbal en de Olympische Spelen, respectievelijk het op één na grootste en het grootste sportevenement ter wereld, van een andere orde zijn dan de Giro d’Italia.

  • Vraag 3

    Bent u bereid een duidelijke kosten-batenanalyse op te stellen van grote sportevenementen, op basis waarvan zowel door de Rijksoverheid als de verschillende gemeentelijke overheden zorgvuldige keuzes en prioriteiten kunnen worden gesteld, gezien de heroverwegingen en bezuinigingen, waarvoor zowel Rijk als Nederlandse gemeenten voor gesteld staan?

    Ja. Om sportevenementen op een succesvolle manier te organiseren heb ik een projectsubsidie beschikbaar gesteld aan het Program Office van Olympisch Vuur. De ontwikkeling van een evaluatie-instrument om kosten-batenanalyses uit te kunnen voeren maakt hier onderdeel van uit. De belangrijkste aspecten hiervan zijn kennis opbouwen, verzamelen en delen. Deze instrumenten zullen toekomstige organisatoren van sportevenementen in staat stellen om zorgvuldige afwegingen te kunnen maken om een (sport)evenement wel of niet te organiseren.
    Voor het WK Voetbal 2018/2022 heeft al een kosten-batenanalyse plaatsgevonden en voor de Olympische Spelen 2028 wordt momenteel een eerste verkenning naar de maatschappelijke kosten en baten van Olympische Spelen in Nederland uitgevoerd.

11 mei 2010 - 30 juni 2010
De vergunning van een restaurant
Mei Li Vos (PvdA)
Ab Klink (minister volksgezondheid, welzijn en sport) (CDA)
1. Het Parool, 1 mei 2010: «Soprano» http://www.parool.nl/wca_digi/resto_detail/313/100379/Soprano.html
  • Vraag 1

    Bent u bekend met de restaurantrecensie van Johannes van Dam over het Italiaanse restaurant Soprano te Amsterdam?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Bent u eveneens bekend met het feit dat het Italiaanse restaurant geen wijn mag schenken omdat een gedeelte van het restaurant niet voldoet aan het vereiste van een hoogte van 240 centimeter ingevolgde de Drank- en Horecawet en het besluit Eisen inrichtingen Drank- en Horecawet?

    Het is juist dat dit restaurant geen Drank- en Horecawetvergunning heeft gekregen omdat de horecalokaliteit niet voldoet aan de hoogte-eis van 2.40 meter die zowel het Bouwbesluit 2003 als het Besluit eisen inrichtingen Drank- en Horecawet stelt aan horecalokaliteiten in bestaande gebouwen.

  • Vraag 3

    Bent u eveneens bekend met het feit dat dit restaurant om 17.00 uur de deuren sluit omdat het niet mogen schenken van wijn bij Italiaans eten leidt tot significant minder interesse van potentiële klandizie in het nuttigen van een diner in betreffende uitspanning?

    Ja, het is ons bekend dat dit restaurant om 17.00 uur sluit. Het is inderdaad mogelijk dat de ondernemer besloten heeft om niet te kiezen voor avondopenstelling van het restaurant toen hem geen Drank- en Horecawetvergunning is verleend.

  • Vraag 4

    Is het waar dat de eisen over de hoogte van een inrichting te maken hebben met de ventilatie van een inrichting en/of het gegeven dat er voor juli 2008 nog gerookt mocht worden in horecagelegenheden?

    Nee, dat is onjuist. De hoogte-eisen staan los van de ventilatie-eisen.

  • Vraag 5

    Indien de hoogte-eis te maken heeft met de luchtverversing en de aanwezigheid van tabaksrook, wat sinds het rookverbod wellicht minder van belang is, bent u bereid de hoogte-eisen te versoepelen? Zo nee, waarom niet?

    Zoals reeds in ons antwoord op vraag 4 aangegeven, staan de hoogte-eisen los van de ventilatie-eisen.
    Wij zijn niet voornemens de hoogte-eisen in het Besluit eisen inrichtingen Drank- en Horecawet te versoepelen. Het is immers aangetoond dat bepaalde omgevingsfactoren in de horeca, zoals onvoldoende persoonlijke ruimte (als gevolg van beperkte vloeroppervlakte of lage plafonds) belangrijke stressors zijn, die in combinatie met alcohol, agressief gedrag tot gevolg kunnen hebben.
    Diverse disco- en cafébranden in binnen- en buitenland hebben geleerd dat lage plafonds ook uit oogpunt van brandpreventie onwenselijk zijn.
    Het is ook niet de verwachting dat de hoogte-eisen in het Bouwbesluit 2003 (gesteld uit oogpunt van bruikbaarheid) versoepeld zullen worden. De trend van de laatste jaren is juist een aanscherping van de hoogte-eisen, met name omdat de Nederlander gemiddeld langer wordt. In het vigerende Bouwbesluit geldt voor een ruimte met een «bijeenkomstfunctie» in een nieuw gebouw een plafondhoogte van 2.60 meter.

6 mei 2010 - 21 juni 2010
Het Zembla-programma "Wilders, profeet van de angst"
Martin Bosma (PVV)
Marja van Bijsterveldt (staatssecretaris onderwijs, cultuur en wetenschap) (CDA)
1. Zembla, 25 april 2010.
  • Vraag 1

    Heeft u kennisgenomen van de aankondiging van het Zembla-programma «Wilders, profeet van de angst»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Is het de taak van de staatsomroep een sfeer van haat en geweld te organiseren door een gekozen politicus weg te zetten als nazi?

    Ik neem afstand van de interpretatie die de heer Bosma geeft aan de uitzending van Zembla. Verder constateer ik dat we in Nederland geen staatsomroep hebben maar een onafhankelijke publieke omroep met een wettelijk vastgelegde taak. Het toezicht op de uitvoering van de taak is onafhankelijk geregeld via het Commissariaat voor de Media. Indien een omroep de wet overtreedt, is het aan de rechter om een oordeel te vellen. Als de heer Wilders zich onheus bejegend voelt, kan hij een klacht indienen bij de Raad voor de Journalistiek of zich tot de rechter wenden wegens belediging.

  • Vraag 3

    Kunt u voorbeelden noemen van programma’s van de staatsomroep waarin linkse politici worden aangeduid als «profeten van angst»? Zo nee, is dit opnieuw een indicatie dat de Mediawet, die gebalanceerde programmering voorschrijft, niet wordt nageleefd? Welke maatregelen neemt u om dit te corrigeren?

    De Mediawet schrijft voor dat de Publieke Omroep een pluriform en gevarieerd programma-aanbod verzorgt dat de interesses van de gehele Nederlandse samenleving weerspiegelt. Dit kan betekenen dat er binnen programma’s ook wel eens minder genuanceerde uitspraken worden gedaan. Dat hoort bij de vrijheid van meningsuiting die wij in Nederland hoog achten. Uiteraard dient dat binnen de grenzen van de wet te blijven. De verantwoordelijkheid voor de vorm en inhoud van de programmering blijft daarbij altijd een zaak van de omroep zelf.

  • Vraag 4

    Bent u bereid de VARA te herinneren welke kant VARA-oprichter Gerrit Jan Zwertbroek koos toen Nederland in 1940 bezet werd door de (nationaal) socialisten en hoelang zijn gevangenisstraf was?

    Deze vraag acht ik niet relevant in relatie tot deze uitzending van Zembla. Verder is het niet aan de staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap om omroepen te wijzen op activiteiten van haar (oud-)bestuurders.

28 april 2010 - 12 juli 2010
De beperkte uitleenmogelijkheid van e-books door bibliotheken
Mariko Peters (GL)
Marja van Bijsterveldt (staatssecretaris onderwijs, cultuur en wetenschap) (CDA)
1. De Pers, 27 april 2010.
  • Vraag 1

    Hebt u kennisgenomen van het artikel «Het spijt ons, maar het e-book is al uitgeleend»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Deelt u de mening dat het van groot belang is dat bibliotheken klaar worden gestoomd voor de digitale toekomst?

    Ja, om die reden ligt het zwaartepunt van het OCW-innovatieprogramma openbare bibliotheken bij de opbouw van de digitale bibliotheek. Voor de inhoud en achtergronden daarvan wordt kortheidshalve verwezen naar de brief van de vorige Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap over dit onderwerp van 15 december 2009.2 Op 17 maart 2010 heeft daarover overleg met de Kamer plaatsgevonden. De Kamer heeft bij die gelegenheid bij motie van de leden Vroonhoven-Kok en Leerdam verzocht de introductie van e-books in openbare bibliotheken te stimuleren.3 Deze motie is aangenomen en wordt langs een aantal lijnen uitgevoerd. Eind dit jaar zal ik de Kamer in een voortgangsrapportage bibliotheekinnovatie over de stand van zaken informeren.

  • Vraag 3

    Zijn de pilots met «digitale distributie», aangekondigd in het programma «Digitale Openbare Bibliotheek» al van start gegaan?

    Deze pilots zijn in ontwikkeling.

  • Vraag 4

    Worden er in deze pilots ook restricties gesteld aan het aantal keren dat een e-book mag worden uitgeleend? Deelt u de mening dat dit een onlogische restrictie is? Zo nee, waarom niet?

    Een belangrijk kenmerk van digitale media is meervoudig gebruik. Dat zou ook voor het gebruik van e-books in openbare bibliotheken uitgangspunt moeten zijn. Uitgevers behandelen de uitleen van e-books vooralsnog analoog aan de uitleen van papieren boekexemplaren. Dat betekent dat per verstrekte licentie een e-book op hetzelfde moment maar één keer uitgeleend kan worden. Deze limiet hanteren de uitgevers, omdat zij inkomstenderving vrezen bij een ruimhartiger licentiebeleid. Dit knelpunt voor de bibliotheken vormt onderdeel van het overleg dat de bibliotheeksector met organisaties van auteurs en uitgevers zal voeren over het uitlenen van e-books.

  • Vraag 5

    Is het waar dat er wel een wettelijke regeling is voor leenvergoedingen van gewone boeken, maar dat die er niet is voor e-books? Zo ja, bent u bereid dit wel wettelijk te regelen?

    De Auteurswet regelt dat een auteur het exclusieve recht heeft zijn werk openbaar te maken en te verveelvoudigen. De wet maakt hierop een aantal uitzonderingen, onder meer voor uitleningen van boekexemplaren – of verveelvoudigingen daarvan – door openbare bibliotheken.4 De uitzondering geldt voor de uitleningen van werken die op een fysieke drager zijn vastgelegd, waaronder papieren boeken, en niet voor digitale versies van boeken die online worden uitgeleend. Het invoeren van eenzelfde uitzondering voor e-books zou, los van de wenselijkheid daartoe op dit moment, in strijd zijn met Europese wetgeving. De uitlening van e-books door bibliotheken vindt plaats door deze online – als downloadbestand – en voor een bepaalde periode ter beschikking te stellen. Het gaat bij de uitlening van e-books dus niet om uitlening of verveelvoudiging van een exemplaar van een boek als bedoeld in artikel 15c lid 1 Auteurswet, maar om een openbaarmaking van de auteursrechtelijke beschermde (digitale) inhoud van het boek. De Richtlijn Auteursrecht in de informatiemaatschappij5 biedt lidstaten geen mogelijkheid het online terbeschikkingstellen van werken door openbare bibliotheken onder het verhuur- of leenrecht te brengen. Dit betekent dat voor de uitleen van e-books via online terbeschikkingstelling dus steeds toestemming van rechthebbenden is vereist. Openbare bibliotheken zullen hierover dus afspraken moeten maken met individuele rechthebbenden.
    Het e-book is een nieuw medium. De markt is op dit moment nog bescheiden van omvang, maar in potentie zeer groot. Alle betrokken spelers – auteurs, uitgevers, distributeurs en bibliotheken – zijn in deze fase bezig exploitatiemodellen te verkennen en hun positie te bepalen. Daarbij is van groot belang dat er adequate modellen voor legaal aanbod worden ontwikkeld. Uit een door het Ministerie van Justitie georganiseerde expertmeeting op 1 juni jl. is gebleken dat het ontwikkelen van een legale markt voor e-books een grote uitdaging is, waarbij illegale uitwisseling van bestanden en de prijsstelling obstakels kunnen zijn. Evenals voor muziek en films geldt ook voor e-books dat het ontwikkelen van innovatieve bedrijfsmodellen die aantrekkelijk zijn voor consumenten een voorwaarde is voor effectieve handhaving van het auteursrecht op internet. Hierbij is het niet de overheid, maar de markt die aan zet is. Het is hierbij van belang dat de verschillende betrokken marktpartijen (auteurs, uitgevers, boekverkopers en distributeurs) onderkennen dat er een gezamenlijk belang is bij het ontwikkelen van een levensvatbare markt voor e-books.

27 april 2010 - 20 mei 2010
De medwerking van Staatsbosbeheer aan de realisatie van een fietspad over de Gouden Bodem
Eddy van Hijum (CDA), Joop Atsma (CDA)
Gerda Verburg (minister landbouw, visserij, voedselzekerheid en natuur) (CDA)
  • Vraag 1

    Bent u op de hoogte van de wens van de gemeente Wymbritseradiel en de Plaatselijk Belang-organisaties van Heeg en Woudsend om een natuurwandel- en fietspad aan te leggen over de westoever van de Gouden Bodem?

    Ja.

  • Vraag 2

    Is het waar dat Staatsbosbeheer niet bereid is om medewerking aan de realisatie van deze wandel- en fietsverbinding te verlenen vanwege de landschappelijke en ecologische betekenis van het betreffende gebied?

    De Gouden Bodem is een eiland in het Friese merengebied (Heegermeer/ Fluessen). Het gebied heeft een Natura 2000-status en is in natuurpacht uitgegeven aan een agrarisch ondernemer.
    In het broedseizoen (maart–juni) is rust in het gebied noodzakelijk uit oogpunt van weidevogelbeheer.
    In het winterseizoen overwinteren er vele duizenden ganzen in het gebied. Langs de westkant is bovendien een plas-drasgebied ingericht waarin vele watervogels/ steltlopers broeden en foerageren. Hier broedt ook de beschermde bruine kiekendief.
    Van Staatsbosbeheer begrijp ik dat zij graag wil werken aan een goede recreatieve ontsluiting in de regio met draagvlak van zowel de betrokken gemeenten als de provincie. Ik wil deze ontwikkeling afwachten.

  • Vraag 3

    Deelt u de mening dat recreatief medegebruik van natuurgebieden mogelijk moet zijn, mits er voorzieningen worden getroffen om natuurschade zo veel mogelijk te voorkomen?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 4

    Bent u bereid Staatsbosbeheer de opdracht te geven om opnieuw in overleg te gaan met de initiatiefnemers over de realisatie van een natuurwandel- en fietsroute en de voorwaarden die daaraan vanuit het natuurbeheer gesteld moeten worden?

    Zie antwoord vraag 2.

26 april 2010 - 8 juni 2010
Het artikel "Wielerronde op rantsoen"
Helma Neppérus (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
Ab Klink (minister volksgezondheid, welzijn en sport) (CDA)
1. Binnenlands Bestuur, 23 april 2010.
  • Vraag 1

    Hebt u kennisgenomen van het artikel «Wielerronde op rantsoen»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Deelt u de mening dat er kennelijk verwarring is gerezen over de subsidie die door de organiserende gemeenten voor de organisatie van de Ronde van Italië, de Giro, kon worden verwacht, waarbij de gemeenten Middelburg, Utrecht en Amsterdam uitgingen van de maximale subsidie en menen dat ambtelijk daarvoor de verwachting is gewekt terwijl van de zijde van het ministerie wordt gezegd dat er geen verwachtingen zijn gewekt? Zo ja, hoe heeft dit kunnen gebeuren en wilt u dit echt nagaan?

    Volgens het huidige evenementenbeleid komt de start van Giro d’Italia niet in aanmerking voor subsidie omdat hij niet aan de gestelde criteria voldoet. Vanwege de grote maatschappelijke impact is door VWS medio juni 2009 besloten om de start van de Giro d’Italia (proloog en vervolgetappes in Nederland) aan te wijzen als topsportevenement. Op grond van deze aanwijzing heeft de landelijke sportorganisatie (de Koninklijke Nederlandse Wielren Unie, KNWU) een subsidie voor dit evenement aan kunnen vragen.
    Ik hecht er waarde aan dat de organisator in staat wordt gesteld een goed evenement neer te zetten. Daarom is het ministerie vroegtijdig in gesprek gegaan met vertegenwoordigers van de KNWU en de betrokken gemeenten. Zonder dat er een begroting op tafel ligt, wordt dan in grote lijnen gesproken over de evenementenregeling en de voorwaarden waarbinnen subsidie kan worden aangevraagd. Dezelfde informatie is ook vastgelegd in het uitvoeringsprogramma «Samen voor sport». Op een enkel punt wordt het één en ander toegelicht zonder daarbij budgettaire toezeggingen te doen of verwachtingen te wekken over de hoogte van de mogelijke bijdrage. Het indienen van een goede subsidieaanvraag, inclusief een reële en sluitende begroting maakt onderdeel uit van de organisatie van het evenement. Pas nadat de aanvraag formeel is ingediend wordt de hoogte van de financiële bijdrage bepaald en vastgelegd. Ik hoop in de toekomst dit soort verschillen van inzicht te voorkomen door tijdens het aanvraagproces nog meer de nadruk op het managen van de verwachtingen te leggen.
    Duidelijk is dat de aanvrager van de subsidie, de KNWU en de betrokken gemeenten, van mening is dat er verwachtingen zijn gewekt. Ik ben van mening dat het ministerie tijdens dit traject zorgvuldig heeft gehandeld en dat er geen budgettaire toezegging is gedaan.

  • Vraag 3

    Bent u bereid de betrokken gemeenten, te meer nu de Giro al binnen twee weken gaat plaatsvinden, toch nog op een of andere manier tegemoet te komen?

    Ik kan pas een besluit nemen wanneer ik over een definitieve begroting beschik. Het uiteindelijk door de KNWU genoemde bedrag in de begroting zal leidend zijn bij de bepaling van de hoogte van de te verlenen subsidie. Bij het bepalen van de hoogte van het voorlopige subsidiebedrag is gekeken naar de begroting van de organisatie, welke bijdragen door andere partners worden gedaan en wat vergelijkbare evenementen, als de start van de Ronde van Spanje in 2009 in Drenthe en de Ronde van Frankrijk in 2010 in Rotterdam, aan subsidiebehoefte hebben. Ter vergelijking, aan de Vuelta 2009 is een subsidie verleend van € 612.000.

22 april 2010 - 18 mei 2010
Dopingcontroles in strijd met de Wet bescherming persoonsgegevens
Helma Neppérus (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
Ab Klink (minister volksgezondheid, welzijn en sport) (CDA)
1. Kamerstuk 30 234, nr. 27.
  • Vraag 1

    Betekent uw stelling in uw brief van 9 april jl. dat door aanpassing van de Wet bescherming persoonsgegevens er een wettelijke grondslag voor de huidige praktijk gecreëerd wordt, dat er op dit moment geen wettelijke grondslag is, en dat de huidige praktijk dus strijdig is met het recht?1 Zo ja, betekent dit dat op basis van de huidige Nederlandse wetgeving de «whereabouts» verplichtingen ongeldig zijn?

    Er is op dit moment geen specifieke wettelijke grondslag voor het uitvoeren van dopingcontroles en daaraan verbonden andere activiteiten. Dat betekent echter niet dat de huidige praktijk strijdig is met het geldend recht, integendeel. De verwerking van persoonsgegevens voor anti-doping doeleinden vindt plaats op basis van een in de Wet bescherming persoongegevens (Wbp) vastgelegde grondslag, namelijk met toestemming van de betrokkene (artikel 8 sub a en artikel 16 lid 1 sub a). In een aantal gerechtelijke procedures is expliciet de vraag getoetst of de huidige anti-doping regels en de uitvoering daarvan in strijd zijn met privacywetgeving of essentiële rechtsbeginselen. Zowel de voorzieningen-rechter in kort geding in Haarlem (uitspraak 24 juli 2009, rolnummer 159578) als de kort geding rechter in Rotterdam (uitspraak 9 juni 2009, zaak/rolnummer 330122/KG ZA 09-467) hebben de vorderingen van eisers die uitdrukkelijk waren gebaseerd op die mogelijke strijdigheid, afgewezen.
    Hiertegenover staat wel de opvatting van het College bescherming persoonsgegevens, dat zich daarbij baseert op een advies van de zgn. Groep Gegevensbescherming Artikel 29 van de Europese Commissie, waarin de autoriteiten voor gegevensbescherming van de lidstaten van de EU zijn vertegenwoordigd. Het College constateert spanning tussen de twee groepen regels en stelt met name dat van de vrijwillige toestemming van de sporter (het beginsel van «free and informed consent») niet altijd kan worden uitgegaan.
    Gezien dit standpunt van de Nederlandse privacy-autoriteit heb ik besloten om eventuele onduidelijkheid over de geldende dopingregels zoveel mogelijk weg te nemen met het creëren van een specifiek wettelijke grondslag voor de verwerking van (bijzondere) persoonsgegevens voor anti-doping doeleinden. Daarmee kan de sport in Nederland blijven voldoen aan de eisen die uit de mondiale anti-doping regels voortvloeien (zie het Internationaal verdrag ter bestrijding van doping-gebruik bij sport (Trb. 2006, 194, en voorts Staten-Generaal, vergaderjaar 2006–2007, 30 835 (R 1816), A en nr. 1). Dat is niet alleen noodzakelijk om dopinggebruik uit de sport te bannen, doch ook om te voorkomen dat de Nederlandse sport in een isolement geraakt.

  • Vraag 2

    Betekent dit tevens dat sporters die nu weigeren aan hun «whereabouts» verplichtingen te voldoen geen sancties opgelegd mogen worden? Is het waar dat reeds opgelegde sancties komen te vervallen?

    Neen, uit mijn eerste antwoord vloeit voort dat sancties nog steeds kunnen worden opgelegd aan de groep sporters in ons land (momenteel ongeveer 400) die Whereaboutsverplichtingen kennen. Overigens heeft de Dopingautoriteit mij laten weten dat er door haar tot op heden nog geen sancties als gevolg van het verzaken van die verplichtingen zijn opgelegd.

  • Vraag 3

    Wat gaat u naast uw voornemen tot nationale wetgeving verder doen om te zorgen dat de WADA-code in overeenstemming wordt gebracht met de Europese richtlijn inzake gegevensbescherming en de Wet bescherming persoonsgegevens?

    Binnen de Raad van Europa is een commissie actief (Cahama) die de
    pan-Europese inbreng op het beleid van WADA coördineert. Deze Commissie – met een substantiële inbreng van de Europese Commissie en van Nederland – voert momenteel overleg met WADA om de anti-doping-regels meer in lijn te brengen met in Europa geldende privacy-regels. Het gaat daarbij om een vijftal «pending issues», waaronder het verstrekken van informatie aan derden, meer proportionaliteit in de whereaboutsregeling en het volledig openbaar maken van opgelegde sancties.
    Waar mogelijk zal ik dat overleg stimuleren en bevorderen dat het mondiale anti-doping beleid op een efficiënte wijze kan worden uitgevoerd, doch wel gebaseerd op de uitgangspunten van noodzakelijkheid en proportionaliteit.

19 april 2010 - 17 juni 2010
Uitspraken van de nieuwe bestuursvoorzitter van de As Siddieq-basisschool over homoseksualiteit
Ineke Dezentjé Hamming-Bluemink (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie), Anouchka van Miltenburg (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie), Paul de Krom (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
André Rouvoet (viceminister-president , minister volksgezondheid, welzijn en sport, minister onderwijs, cultuur en wetenschap) (CU)
1. de Volkskrant, 16 april 2010.
  • Vraag 1

    Kent u het artikel «Ik vertel over christenen en joden» waarin een interview met de heer Kudret Camdere, de nieuw bestuursvoorzitter van de As Siddieq-basisschool in Amsterdam wordt weergegeven?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Wat vindt u van de uitspraak van de heer Camdere dat een homoseksuele leraar zich wel op deze school zou kunnen aanmelden, maar dat hij denkt dat deze niet worden aangenomen? Hoe verhoudt deze uitspraak zich tot de Algemene Wet Gelijke behandeling en de zogenaamde «enkele feit»-constructie, waaruit volgt dat een instelling niet het recht heeft een leraar te weigeren vanwege het enkele feit dat hij homoseksueel is?

    Zie het antwoord onder 3.

  • Vraag 3

    Is het waar dat de uitspraken van de heer Camdere in strijd zijn met de wet, wanneer zij worden omgezet in beleid van de school? Zo ja, heeft u op basis van de uitspraken van de bestuursvoorzitter vertrouwen in de beleidslijn die de school momenteel schrijft waarin dit soort «kwesties» wordt neergelegd? Zo nee, waarom niet?

    Bijzondere scholen mogen functie-eisen stellen die nodig zijn voor de verwezenlijking van de grondslag. Deze functie-eisen mogen echter niet zover gaan dat de school onderscheid maakt op grond van het enkele feit van homoseksuele gerichtheid. Indien een leraar niet aangenomen wordt, alleen vanwege zijn homoseksuele gerichtheid dan is dat niet in overeenstemming met de wet. Het is aan de rechter en/of aan de Commissie Gelijke Behandeling om in een concreet geval te bepalen aan de hand van de specifieke omstandigheden of met de functie-eisen onderscheid wordt gemaakt op grond van het enkele feit van homoseksuele gerichtheid.
    De Inspectie van het Onderwijs ziet toe op de kwaliteit van het onderwijs en op het naleven van de wettelijke voorschriften. Voor zover het in de beleidslijn van de school gaat om gedragsvoorschriften voor het personeel, ziet de inspectie toe op de naleving van de regelgeving rond de wettelijke medezeggenschap zodat de medezeggenschapsraad haar wettelijke taken (zie in dit verband artikel 11 onder g, artikel 12, het eerste lid onder d, en leerlingen artikel 10, onder c van de Wet medezeggenschap op scholen) kan uitvoeren. Voor zover beleid tot uitdrukking komt in de schoolregels voor leerlingen, ziet de inspectie toe op het schoolklimaat en burgerschap, waaronder aspecten als strijdigheid met basiswaarden van de democratische rechtsstaat en de bevordering van de basiswaarden.

  • Vraag 4

    Wat vindt u van het feit dat de kinderen op de As Siddieq-school volgens de heer Camdere krijgen onderwezen dat homoseksualiteit in de islam niet geoorloofd is en niet verenigbaar is met hun grondslag? Hoe verhoudt zich dit tot de wettelijke taak van scholen om bij te dragen aan burgerschap en sociale integratie?

    Een school op religieuze of levensbeschouwelijk grondslag mag op deze grondslag gebaseerde opvattingen hebben over homoseksualiteit en deze opvattingen in het onderwijs tot uitdrukking brengen. De inspectie ziet er op toe dat de school invulling geeft aan de wettelijke opdracht tot bevordering van actief burgerschap en sociale integratie. Dit houdt onder meer in dat er op wordt toegezien dat het onderwijs van de school ook bij het tot uitdrukking brengen van de grondslag in het onderwijs niet in strijd is met de basiswaarden van de democratische rechtsstaat, zoals verdraagzaamheid, begrip en non-discriminatie en dat de school deze basiswaarden bevordert. Concreet betekent dit dat de school in het onderwijs mag aangeven homoseksualiteit vanuit haar religieuze uitgangspunten af te wijzen. Dit betekent ook dat een actieve invulling moet worden gegeven aan bevordering van basiswaarden die vanwege voornoemde opvatting in het gedrang zouden kunnen komen.

  • Vraag 5

    Deelt u de mening dat de uitspraken van de heer Camdere zorgen baren over de integratie van kinderen die de As Siddieq-school bezoeken, doordat zij lessen krijgen die in strijd zijn met de kernwaarden van de Nederlandse rechtsstaat, zoals gelijkheid tussen man en vrouw en homo en hetero?

    Zie de vorige antwoorden.

  • Vraag 6

    Is het waar dat alle bekostigingssancties richting de As Siddieq-school begin deze maand zijn ingetrokken? Zo ja, op basis waarvan?

    Ja, de inspectie heeft in de afgelopen periode intensief toezicht uitgeoefend op de bevordering van burgerschap en sociale integratie in het onderwijs van de As Siddieq-school. De inspectie heeft onlangs vastgesteld dat de school thans voldoet aan de wettelijke eisen op dit punt. De inspectie heeft tevens aangegeven dat voorzetting van het ingezette proces noodzakelijk is en ziet daar op toe. Onderdeel van dit toezicht is, zoals eerder aangegeven, ook de invulling die de school geeft aan de bevordering van basiswaarden van de democratische rechtsstaat zoals gelijkwaardigheid, begrip en verdraagzaamheid. Ik verwijs verder naar het vorige antwoord en mijn brief aan uw Kamer van 1 april jl. (Tweede Kamer, vergaderjaar 2009–2010, 32 123 VIII, nr. 120).

  • Vraag 7

    Bent u bereid op basis van de uitspraken van de heer Camdere een waarschuwing te geven aan de As Siddieq-school en mogelijk opnieuw sancties te treffen wanneer deze school zich blijft afzetten tegen de kernwaarden van de Nederlandse rechtsstaat? Zo nee, waarom niet?

    Zie de vorige antwoorden.

16 april 2010 - 17 mei 2010
Het behoud van analoge tv
Mariko Peters (GL)
Maria van der Hoeven (minister economische zaken) (CDA)
1. De Telegraaf, 13 april 2010.
  • Vraag 1

    Hebt u kennisgenomen van het artikel «Op bres voor behoud analoge tv»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Deelt u de mening dat het onwenselijk is dat kabelbedrijven hun klanten kunnen dwingen over te stappen van analoge naar digitale televisie? Zo ja, welke stappen kunt en wilt u ondernemen? Zo nee, waarom niet?

    Analoge omroepdistributie is, in vergelijking met digitale omroepdistributie, een inefficiënte techniek en biedt daarom minder ruimte voor innovatieve digitale diensten als HDTV en 3DTV en nieuwe businessmodellen (video-on-demand en interactieve diensten). Dat verklaart dat er, voor zover het gaat om televisiedistributie, sprake is van een duidelijke trend van digitalisering. Zo is in de nacht van 10 op 11 december 2006 de analoge ethertelevisie in Nederland al afgeschakeld. Sindsdien zijn de landelijke publieke omroep (Nederland 1, 2 en 3) en de regionale publieke omroep enkel nog via digitale ethertelevisie zonder abonnement beschikbaar. Ook via de satelliet zijn al enige jaren alleen nog digitale uitzendingen te ontvangen. Distributeurs van televisie via ADSL of glasvezel bieden van meet af aan digitale televisie aan hun klanten. KPN heeft als uitzondering nog enige tijd analoge televisie via glasvezel doorgegeven, maar is daar op 1 januari van dit jaar mee gestopt. Van alle omroepdistributeurs bieden dus alleen de kabelbedrijven nog analoge televisie, maar ook zij hebben aangegeven op termijn te zullen overschakelen.
    De opmars van digitale televisie is ook cijfermatig goed zichtbaar2. In het vierde kwartaal van 2009 zijn er 7.312.579 huishoudens in Nederland. Daarvan ontvangt 77% kabel (analoog en digitaal), 12% satelliet, 12% ether en 5% IPTV3. Inmiddels ontvangen 4 653 000 huishoudens (64%) een vorm van digitale televisie (kabel, satelliet, ether, IPTV). Het aantal huishoudens dat digitale kabel heeft is 2 345 000. Dat is 32% van het aantal huishoudens in Nederland en 42% van het aantal kabelhuishoudens.
    De keuze van het kabelbedrijf is, in het licht van deze trend van digitalisering, dan ook begrijpelijk. Dat neemt niet weg dat de klant die geen behoefte heeft aan een digitaal kabelaanbod en toch televisie wil blijven kijken, gedwongen wordt voor een vorm van digitale televisie te kiezen. Het staat de klant natuurlijk vrij om gebruik te maken van een andere distributeur van televisie (satelliet, ether of IPTV). De Mediawet 2008 bevat geen verplichting voor een kabelbedrijf om een analoog programma-aanbod door te geven. Er zijn dan ook geen wettelijke mogelijkheden om daartegen stappen te ondernemen.

  • Vraag 3

    Is bekend of ook andere kabelbedrijven van plan zijn te stoppen met het doorgeven van het analoge signaal? Zo ja, welke kabelbedrijven zijn dat?

    Naast Caiway heeft ook Rekam aangekondigd per 10-10-2010 te stoppen met het doorgeven van het analoge signaal.

  • Vraag 4

    Hoeveel huishoudens worden er getroffen door dit besluit en eventuele toekomstige besluiten?

    Caiway heeft volgens opgave van NLkabel 151 000 abonnees. Daarvan kijkt blijkens eigen onderzoek van Caiway in 2009 86 procent digitaal. Dit percentage is inmiddels waarschijnlijk gestegen. Rekam heeft volgens NLkabel 25 000 abonnees. Volgens de website van Rekam kijkt daarvan meer dan 80 procent digitaal. Bij deze twee kabelbedrijven is het percentage huishoudens dat digitale kabel heeft dus aanzienlijk hoger dan het landelijk beeld laat zien (42% van het aantal kabelhuishoudens).
    Volgens informatie van NLkabel heeft Caiway in 2005 aan alle abonnees een standaardmodel digitale ontvanger aangeboden tegen een bijdrage in de verzendkosten. Een vergelijkbaar aanbod is door Caiway gedaan in gebieden waar dit kabelbedrijf later radio en televisie is gaan aanbieden, en door Rekam in 2007. Van dergelijke aanbiedingen is op grote schaal gebruik gemaakt. Verder zijn digitale ontvangers ook als onderdeel van andere verkoopacties aangeboden aan bestaande en nieuwe abonnees. Caiway en Rekam werken er derhalve aan om de overgang voor de klanten die nog naar analoge televisie kijken, soepel te laten verlopen.

  • Vraag 5

    Is het kabelbedrijven toegestaan om het analoge signaal niet door te geven? Wordt daarmee niet ingegaan tegen de wettelijke bepaling dat de basiszenders via de ether en de kabel doorgegeven moeten worden?

    Zoals hiervoor in het antwoord op vraag 2 is aangegeven, bevat de Mediawet 2008 geen verplichting voor kabelbedrijven om een analoog programma-aanbod door te geven. Wel bepaalt artikel 6.13 van deze wet dat, als er een analoog programma-aanbod door een kabelbedrijf wordt doorgegeven en een significant aantal aangeslotenen dit analoge programma-aanbod ontvangt, er wat televisie betreft ten minste 15 zenders moeten worden doorgegeven, waaronder de zogenoemde «must carry zenders». Caiway en Rekam voldoen aan deze eis. Zodra een kabelbedrijf stopt met de analoge doorgifte en volledig overschakelt op digitale doorgifte, ontvangt een significant aantal aangeslotenen (immers 100% van het aantal aangeslotenen op dat kabelnetwerk) het digitale programma-aanbod en moet dat kabelbedrijf de 15 zenders, waaronder de «must carry zenders» digitaal doorgeven. De must carry verplichting is voor het digitale programma-aanbod overigens uitgebreider dan voor analoge programma-aanbod. Naast de regionale publieke omroep van de «eigen provincie» moeten namelijk ook de regionale publieke omroepen van de aangrenzende provincies worden doorgegeven. Er is geen wettelijke bepaling die ertoe verplicht dat het hiervoor genoemde wettelijke minimumpakket ook via de ether moet worden doorgegeven.

16 april 2010 - 17 juni 2010
Geluidsoverlast door het Kerkgenootschap Leger des Heils in Zutphen
Jan Schinkelshoek (CDA), Kathleen Ferrier (CDA)
Tineke Huizinga (minister volkshuisvesting, ruimtelijke ordening en milieubeheer) (CU)
1. M. van Osnabrugge, Memorabilia: 125 jaar geschiedenis der Gereformeerde Kerk te Zutphen 1840–1965, Zutphen 1983, blz. 61.
  • Vraag 1

    Is het u bekend, dat op de plaats waar thans het Leger des Heils bijeenkomt al sinds 1856 godsdienstoefeningen worden gehouden?1 Is dit naar uw mening een factor die dient te worden meegewogen bij de beoordeling van het conflict?

    Ja.
    Het is aan de rechter om te bepalen of dit een factor is die moet worden meegewogen bij de beoordeling van het concrete conflict. Het betreft i.c. een voorlopige voorzieningsuitspraak, waar mogelijk nog een uitspraak van de rechter in bodemprocedure op zal volgen. Het kabinet gaat derhalve niet nader in op de inhoud van de voorlopige uitspraak.

  • Vraag 2

    Heeft het conflict over geluidsoverlast naar uw oordeel niet alleen te maken met de betrokken partijen, maar ook meer in het algemeen met veranderende religieuze uitingsvormen en afnemende tolerantie? Zo ja, hoe denkt u daarmee om te gaan?

    Het oordeel van de voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State betreft, zoals in het antwoord op vraag 1 al is aangegeven, een voorlopige voorzieningsuitspraak. Daarom kan het kabinet thans niet op de rechtszaak ingaan.

  • Vraag 3

    Zijn u meer voorbeelden bekend van conflicten tussen kerkelijke gemeenten en hun buren over geluidsoverlast of andere vormen van overlast?

    Het enige mij bekende voorbeeld is de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van 5 januari 1996 in het geschil tussen de Stichting Beheer Evangeliegemeente «De Deur» te Zwolle en burgemeester en wethouders van Zwolle.

  • Vraag 4

    Worden kerkelijke gemeenten door de overheid geïnformeerd over de eisen op grond van de Wet geluidhinder? Zo ja, op welke wijze? Zo nee, bent u bereid dat te bevorderen?

    In de Wet geluidhinder zijn geen eisen opgenomen waaraan kerkelijke gemeenten moeten voldoen. De eisen die gesteld worden aan bepaalde activiteiten zijn opgenomen in het op de Wet milieubeheer gebaseerde Besluit algemene regels voor inrichtingen milieubeheer (Activiteitenbesluit). Informatie over het Activiteitenbesluit wordt beschikbaar gesteld via de websites van onder meer VROM, Infomil en Antwoord voor Bedrijven. Uiteraard zijn deze sites ook toegankelijk voor kerkelijke gemeenten.

  • Vraag 5

    Deelt u de mening, dat praktische problemen op het gebied van veiligheid en geluidsoverlast het draagvlak voor de vrijheid van godsdienst kunnen ondermijnen? Hoe denkt u het rustig genot van dit grondrecht te kunnen verzekeren?

    Zie het antwoord op vraag 2.

  • Vraag 6

    Bent u bereid in overleg met Samen Kerk In Nederland (SKIN) en het Interkerkelijk Contact in Overheidszaken (CIO) te zoeken naar wegen om de gesignaleerde problemen op te lossen?

    Zie antwoord vraag 5.

15 april 2010 - 17 mei 2010
De islamisering van de Nederlandse krijgsmacht
Sietse Fritsma (PVV), Hero Brinkman (PVV)
1. De Telegraaf, 9 april 2010.
  • Vraag 1

    Heeft u kennisgenomen van het bericht «Islam omarmd in krijgsmacht»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Hoe beoordeelt u het dat twee door defensie aangestelde imams allerlei islamitische gebruiken introduceren binnen onze krijgsmacht?

    De aanwezigheid van de islamitische geestelijke verzorgers is een aanwinst voor de organisatie omdat zij met hun deskundigheid militairen met een moslimachtergrond kunnen begeleiden en (hun) commandanten van informatie kunnen voorzien. Dit is niet anders dan wat de geestelijke verzorgers doen die vanuit een van de andere denominaties zijn aangesteld bij de krijgsmacht. Overigens wordt onder islamisering verstaan dat de maatschappij of maatschappelijke organisaties volgens islamitische principes zijn georganiseerd. Hiervan is bij de krijgsmacht geen sprake.

  • Vraag 3

    Deelt u de mening dat hiermee (wederom) het verkeerde signaal wordt gegeven dat de Nederlandse samenleving zich aanpast aan moslims in plaats van andersom? Zo nee, waarom niet?

    Het kabinet heeft in de integratiebrief van 17 november 2009 (Kamerstuk 31 268, nr. 25) zijn visie op integratie uiteengezet. Het kabinet is van oordeel dat hoewel de integratie van nieuwe Nederlanders -ongeacht hun religieuze achtergrond- de hele samenleving aangaat, integratie geen symmetrisch proces is. Integratie vereist vooral inspanningen van nieuwe Nederlanders om de taal te leren en de samenleving te leren kennen, zodat zij een eigen plek kunnen verwerven in de samenleving. Daarnaast is het in Nederland een belangrijke verworvenheid om binnen de grenzen van de rechtsstaat rekening te houden met de identiteit en de geloofs- of levensovertuiging van ieder individu.

  • Vraag 4

    Kunt u er zorg voor dragen dat de islamisering van de krijgsmacht zo snel mogelijk stopt en terug wordt gedraaid? Zo nee, waarom niet?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 5

    Kunt u er voorts zorg voor dragen dat voorstellen als het (gedeeltelijk) vrijstellen van militairen tijdens de ramadan nimmer realiteit worden? Zo nee, waarom niet?

    Defensie hecht waarde aan diversiteit en een divers samengesteld personeelsbestand. Daarom bestaat er sinds 1981 een regeling voor joodse, moslim en hindoe feest- en gedenkdagen. In 2001 is deze regeling opgenomen in het Algemeen Militair Ambtenaren Reglement (AMAR) en het Burgerlijk Ambtenaren Reglement (BARD). De regeling biedt de mogelijkheid de benoemde feest- en gedenkdagen van de eigen religie te ruilen tegen de algemeen geldende christelijke feest- en gedenkdagen, onder de voorwaarde dat dit het dienstbelang niet schaadt. Voor moslim defensieambtenaren zijn het Suikerfeest en het Offerfeest aangemerkt als feest- en gedenkdagen. De Ramadan in zijn geheel maakt hiervan geen deel uit, noch is het de bedoeling militairen die periode vrij te stellen van dienst.

15 april 2010 - 28 mei 2010
Verborgen orthodoxie op scholen
Sadet Karabulut
Marja van Bijsterveldt (staatssecretaris onderwijs, cultuur en wetenschap) (CDA)
1. de Volkskrant, 3 april 2010: «Verborgen orthodoxie».
  • Vraag 1

    Wat vindt u van het bericht dat op Nederlandse scholen sprake is van verborgen orthodoxie?1

    Ik heb het bericht voor kennisgeving aangenomen.

  • Vraag 2

    Deelt u de mening dat ouders alle relevante informatie over de grondslag van een school zouden moeten krijgen opdat zij een vrije keuze kunnen maken voor een school voor hun kind? Zo ja, gebeurt dit overal en wat is de rol van de onderwijsinspectie in deze? Zo nee, waarom niet?

    Ja. Een school voor voortgezet onderwijs (VO) is op grond van artikel 21 van de Wet op het voortgezet onderwijs (Wvo) verplicht om in het maatschappelijk verkeer duidelijk tot uitdrukking te brengen van welke richting (grondslag) het uit rijkskas bekostigde onderwijs uitgaat. Scholen zijn verplicht hiervan melding te maken in de schoolgids of op hun website.
    De Inspectie van het Onderwijs (IvhO) ziet toe op de naleving van wet- en regelgeving, onder meer voor wat betreft de in de schoolgids opgenomen informatie over de grondslag van de school.
    Als onderdeel van het toezicht op de bevordering van actief burgerschap en sociale integratie ziet de IvhO toe op de bevordering van basiswaarden van de democratische rechtsstaat en op eventuele strijdigheid van uitingen en/of de inhoud van het onderwijs met basiswaarden. Waar in het onderwijs van een school sprake is van opvattingen die strijdig zijn met basiswaarden, of waar sprake is van dergelijke uitingen van leerlingen of anderen die door de school worden toegestaan, spreekt de IvhO een school daarop aan. Dit betekent ook dat, waar sprake is van beïnvloeding van het onderwijs aan leerlingen buiten reguliere onderwijsprogramma's of in strijd met basiswaarden als gevolg van banden tussen personen rond of binnen een school en onderhavige organisatie, de IvhO zal optreden.

  • Vraag 3

    Waarom wordt door het Cosmicus Montessori Lyceum in Amsterdam geen melding gemaakt van de zeer nauwe banden met de sektarische Fethullah Gulen beweging? Deelt u de mening dat de school hierover moet communiceren richting ouders en leerlingen, temeer omdat onder verantwoordelijkheid van de minister een onderzoek loopt naar de Fethullah Gulen beweging en met deze beweging verbonden onderwijsinstellingen, huiswerkbegeleidingsklassen en internaten? Zo ja, hoe gaat u bewerkstelligen dat deze informatie wel aan de ouders wordt verstrekt? Zo nee, waarom moet orthodoxie verborgen blijven?

    Het Cosmicus Montessori Lyceum maakt deel uit van de Montessori Scholengemeenschap in Amsterdam (MSA). De richting van deze scholengemeenschap is algemeen bijzonder, zo ook die van het Cosmicus Montessori Lyceum. Het enkele feit dat het Cosmicus College wordt genoemd op de site van Fethullah Gulen geeft mij geen grond te veronderstellen dat er zeer nauwe banden aanwezig zijn tussen het Cosmicus Montessori Lyceum en Fethullah Gulen. De IvhO heeft geen signalen ontvangen over banden tussen het Cosmicus Montessori Lyceum en de Fethullah Gulen beweging.
    Voor wat betreft het communiceren van een school voor VO met ouders en leerlingen over de richting van een school: zie antwoord op vraag 2.
    Het onderzoek dat onder verantwoordelijkheid van de minister voor Wonen, Wijken en Integratie (WWI) loopt, is aan uw Kamer toegezegd naar aanleiding van signalen dat de Turks-Nederlandse kinderen op internaten en huiswerkbegeleidingsinstellingen verhinderd zouden worden om te integreren in de Nederlandse samenleving. Het onderzoek richt zich primair op internaten en huiswerkbegeleidingsinstellingen verbonden aan (het gedachtegoed van) Fethullah Gulen en heeft tot doel om inzicht te verkrijgen in het pedagogisch-didactische klimaat op de internaten/huiswerkbegeleidingsinstellingen. Overigens richt het onderzoek zich niet op onderwijsinstellingen die bekostigd worden door het ministerie van OCW en onder het toezicht vallen van de IvhO.

  • Vraag 4

    Welke andere (basis)scholen in Nederland hebben nog meer banden met de sektarische Fethullah Gulen beweging?

    De Inspectie van het Onderwijs heeft geen signalen ontvangen die wijzen op banden van andere (basis)scholen met de genoemde beweging.

14 april 2010 - 17 juni 2010
De uitspraak van de Raad van State inzake geluidsoverlast door het Kerkgenootschap Leger des Heils in Zutphen
Esmé Wiegman-van Meppelen Scheppink (CU), Ed Anker (CU)
Tineke Huizinga (minister volkshuisvesting, ruimtelijke ordening en milieubeheer) (CU)
1. Raad van State, 1 april 2010, zaaknummer 201001600/1/M2 http://www.raadvanstate.nl/uitspraken/zoeken_in_uitspraken/zoekresultaat/?zoeken_veld=Leger&verdict_id=
2. Zie de eerdere uitspraak Raad van State waarnaar de Raad van State verwijst ,uitspraak van 5 januari 1996 in zaak nr. R03.90.3668; AB 1996, 179.
  • Vraag 1

    Kent u de uitspraak van de voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State op een verzoek van Kerkgenootschap Leger des Heils om het treffen van een voorlopige voorziening (artikel 8:81 van de Algemene wet bestuursrecht) in het geding tussen het kerkgenootschap Leger des Heils en het college van burgemeester en wethouders van Zutphen?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Wat houdt de uitdrukkelijke uitzondering in die in het Activiteitenbesluit is opgenomen voor het geluid van kerkdiensten, waarvoor de geluidswaarden die normaal gesproken van toepassing zijn, niet gelden? (artikel 2.18, eerste lid, aanhef en onder c, Activiteitenbesluit)

    Het bepaalde in artikel 2.18, eerste lid aanhef en onder c, van het Activiteitenbesluit houdt in dat het geluid bij godsdienstige bijeenkomsten of plechtigheden bij toetsing aan de grenswaarden voor de geluidsniveaus uit het Activiteitenbesluit buiten beschouwing blijft. Hiermee wordt invulling gegeven aan het in de Grondwet verankerde recht op vrijheid van godsdienst.

  • Vraag 3

    Wordt in deze bepaling onderscheid gemaakt tussen versterkt en onversterkt geluid?2

    In artikel 218, eerste lid, aanhef en onder c, wordt geen onderscheid gemaakt tussen versterkt en onversterkt geluid.

  • Vraag 4

    Hoe beoordeelt u het onderscheid dat de Raad van State maakt tussen versterkt en onversterkt geluid?

    Het oordeel van de voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State betreft een voorlopige voorzieningsuitspraak. De juridische procedure is hiermee nog niet afgerond. Daarom kan het kabinet thans niet op de rechtszaak ingaan.

  • Vraag 5

    Wat betekent deze uitspraak nu feitelijke geluidsniveaus niet per definitie afhangen van de omstandigheid of al dan niet via geluidsversterking ondersteuning van erediensten plaatsvindt?

    Zie antwoord vraag 4.

  • Vraag 6

    Bent u bereid artikel 2.18 dan wel de wet Geluidhinder aan te passen teneinde voor deze en vergelijkbare situaties voor nu en in de toekomst duidelijkheid te geven?

    Zie antwoord vraag 4.

  • Vraag 7

    Op welke wijze wilt u overigens verzekeren dat kerken de ruimte behouden hun erediensten vorm te geven zonder dat hen daarbij meer beperkingen worden opgelegd dan strikt noodzakelijk is en dus passend bij een extensieve uitleg van artikel 6 van de Grondwet en artikel 18 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens?

    Zie antwoord vraag 4.

6 april 2010 - 4 mei 2010
Saoedi-Arabië
Rita Verdonk (Verdonk)
Maxime Verhagen (minister buitenlandse zaken, minister zonder portefeuille buitenlandse zaken) (CDA)
1. Times online, 28 maart 2010.
  • Vraag 1

    Bent u bekend met het bericht «Saudis fund Balkan Muslims spreading hate of the West»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Deelt u de mening dat het buitengewoon zorgelijk is dat islamitisch extremisme op de Balkan floreert? Zo nee, waarom niet?

    Ik deel uw mening niet dat islamitisch extremisme floreert op de Balkan. Er bestaat in deze regio een oude, sterk gewortelde en gematigde vorm van Islam. Islamitisch extremisme heeft in deze regio tot nu toe slechts beperkt voet aan de grond gekregen. Hoewel Islamitisch extremisme in deze regio zeker voorkomt, lijken onderhavige stromingen tot op heden een beperkte invloed uit te oefenen onder de gematigde moslimgemeenschap in desbetreffende landen.De VS en de EU zijn van mening dat islamitisch extremisme op de Balkan tot dusverre geen groot veiligheidsrisico vormt voor de Balkan en voor Europa. De regering volgt ontwikkelingen terzake op de voet en zal dit blijven doen.

  • Vraag 3

    Hoe beoordeelt u het dat de Verenigde Staten en de Europese Unie gefaald hebben in het onderkennen van het groeiende probleem van islamitisch extremisme op de Balkan?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 4

    Hoe beoordeelt u het dat onze «vriend» Saoedi-Arabië bezig is om de zuidflank van Europa te vergiftigen met het Wahabisme en Salafisme? Welke veiligheidsrisico’s houdt deze ontwikkeling in voor de Balkan en voor Europa als geheel?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 5

    Welke acties gaat u samen met de Europese Unie ondernemen?

    De EU is nauw betrokken bij de Westelijke Balkan. Alle landen in de regio nemen deel aan het EU pre-accessieproces. Dit houdt in dat deze landen een reeks hervormingen moeten doorvoeren om aan de criteria voor lidmaatschap te kunnen voldoen. De EU ondersteunt en beïnvloedt dit proces en adresseert in dit kader zonodig zaken als vrijheid van godsdienst, vrijheid van meningsuiting en eventueel opkomend extremisme.

  • Vraag 6

    Bent u het met de anonieme Macedonische regeringsbron eens dat het belangrijkste exportproduct van Saoedi-Arabië ideologie lijkt en niet olie? Zo nee, waarom niet? Worden onze oliedollars door Saoedi-Arabië tegen ons gebruikt?

    Neen. De Saoedische regering is verklaard tegenstander van het verspreiden van jihadistische ideeën en uitlatingen. In de strijd tegen het jihadisme is Saoedi-Arabië in 2007 begonnen met een nationaal deradicaliserings-programma met als doel de heropvoeding en herintegratie van moslimradicalen.
    Saoedi-Arabië is een volwaardig lid van de internationale gemeenschap in de strijd tegen islamitisch extremisme en werkt met Nederland samen o.a. aan de oprichting van een Antiterrorisme Instituut.

  • Vraag 7

    Kunt u aangeven in welke delen van de wereld Saoedi-Arabië nog meer het Wahabisme en Salafisme verspreidt? Ook in Nederland? Zo nee, waarom niet?

    Een uitputtend overzicht van een mogelijke mondiale verspreiding van het Wahabisme en Salafisme door Saoedi-Arabië valt niet te geven. Hier moet onderscheid worden gemaakt tussen Saoedische charitatieve instellingen en privépersonen en de Saoedische staat. Ook is een belangrijk verschil tussen (radicaal-soennitische) geestelijken en radicaal-soennitische jihadisten.
    Het is onwaarschijnlijk dat de Saoedische staat financiële steun verleent aan radicaal-soennitische jihadisten. Saoedi-Arabië is de afgelopen jaren actief bij het tegengaan van extremistische geluiden en het bevorderen van (relatief) gematigde geluiden. Wel leveren Saoedische charitatieve instellingen en privépersonen waarschijnlijk financiële steun aan radicaal-soennitische jihadisten. Ook leveren Saoedische charitatieve instellingen en privépersonen en/of de Saoedische staat financiële steun aan geestelijken ter bevordering van het wahhabistische gedachtegoed. Steun voor het wahhabistische en/of salafistische gedachtegoed impliceert echter geen steun voor jihadistische activiteiten.
    Financiering van imams en moskeeën door buitenlandse overheden, islamitische missieorganisaties en welgestelden vindt reeds enkele decennia plaats in Nederland. Er kan tot op heden geen direct verband worden aangegeven tussen salafistische missies en financieringsactiviteiten uit Saoedi-Arabië enerzijds en aan terrorisme gerelateerde activiteiten in Nederland anderzijds.

  • Vraag 8

    Bent u voornemens de relatie met Saoedi-Arabië nog eens tegen het licht te houden en uzelf de vraag te stellen of Saoedi-Arabië echt wel onze vriend is? Zo nee, waarom niet?

    Er zijn geen concrete aanwijzingen dat de regering van Saoedi-Arabië jihadistische extremisme ondersteunt. Derhalve zie ik geen reden de bestaande relatie met de Saoedische autoriteiten tegen het licht te houden.