Open Kamerbeta

Kamervragen

Titel
Status
Indiener (persoon)
Selecteer een geldige keuze. Deze keuze is niet beschikbaar.
Indiener (partij)
40226 kamervragen gevonden
beantwoord onbeantwoord uitgesteld
Alle
16 september 2011 - 27 oktober 2011
Kosten van klimaatbeleid
Richard de Mos (PVV)
Joop Atsma (staatssecretaris infrastructuur en waterstaat) (CDA)
1. Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2010–2011, nr. 3645. …
2. http://climategate.nl/2011/09/14/kabinet-zicht-volledig-kwijt-op-kosten-klimaatbeleid/
3. Kamerstuk 32 340, nr. 2.
  • Vraag 1

    Onder verwijzing naar de antwoorden op de vragen van 21 juli 2011 over de klimaatkosten1, kent u het bericht «Kabinet zicht volledig kwijt op kosten klimaatbeleid»?2

    Ja.

  • Vraag 2

    Bent u bekend met het rapport van de Algemene Rekenkamer «Terugblik 2010 op subsidieregeling MEP»?3 Zo ja, hoe kunt u het verklaren dat u de bedragen die daar genoemd worden niet heeft meegenomen in de beantwoording bij het overzicht van de totale klimaatkosten?

    Ja. De bedragen die hier worden genoemd betreffen duurzame energie. In mijn beantwoording ben ik uitgegaan van de kosten die direct kunnen worden toegeschreven aan alleen het klimaatbeleid. Het duurzame energiebeleid heeft uiteraard een relatie met klimaatbeleid maar het is tegelijkertijd breder dan het klimaatbeleid. Zo is het beleid rond duurzame energie ook gericht op energievoorzieningszekerheid. Zoals in het Rekenkamerrapport ook is aangegeven valt het beleid met betrekking tot (duurzame) energie, waaronder de subsidieregeling MEP, voortgezet in de subsidieregelingen SDE en SDE+ onder de verantwoordelijkheid van mijn collega van Economische zaken, Landbouw en Innovatie.

  • Vraag 3

    Deelt u de mening dat het niet volledig kunnen antwoorden op vragen aangaande de totale klimaatkosten, de indruk wekt dat bij u het zicht op de klimaatuitgaven volledig ontbreekt? Zo neen, kunt u dan alsnog duidelijkheid verschaffen aangaande alle gestelde vragen?

    Nee. In de gegeven antwoorden is zo goed als mogelijk ingegaan op de gevraagde informatie en is de informatie verstrekt die direct beschikbaar is. In begrotingen van de ministeries wordt op een geaggregeerd niveau de uitgaven weergegeven. In het begrotingsoverleg met de Kamer wordt hierop verder ingegaan aan de hand van de door de Kamer gestelde vragen. In het verantwoordingsdebat wordt verder aan de Kamer verantwoording afgelegd over het gevoerde beleid en de hiermee gepaard gaande uitgaven. Deze systematiek en de hierop ingerichte begroting en processen verdragen zich vervolgens slecht met het achteraf verstrekken van informatie op het gevraagd detailniveau.

  • Vraag 4

    Kunt u aangeven hoeveel geld is uitgegeven aan externe consultants op duurzaamheidgebied en hoeveel geld door het voormalig ministerie van VROM is uitgegeven aan stichtingen die zich bezighielden met het klimaat? Zo neen, waarom niet?

    Nee. Zie het antwoord op vraag 3.

16 september 2011 - 5 oktober 2011
De inwerkingtreding Scheepsafvalstoffenverdrag
Ingrid de Caluwé (VVD)
  • Vraag 1

    Bent u bekend met het feit dat het Scheepsafvalstoffenverdrag (CDNI-verdrag) per 1 januari 2012 in werking treedt, waardoor passagiersschepen met een capaciteit van meer dan 50 passagiers/bedden geen huishoudelijk afvalwater meer mogen lozen?

    Ik ben ermee bekend, dat per 1 januari 2012 een onderdeel van afdeling C van het Scheepsafvalstoffenverdrag Rijn- en binnenvaart (CDNI) in werking treedt, waarmee een lozingsverbod wordt ingevoerd voor het afvalwater van passagiersschepen met een capaciteit van meer dan 50 personen/bedden.
    Afdelingen A en B van dit verdrag zijn reeds in werking getreden in 2009 en 2010.

  • Vraag 2

    Bent u op de hoogte van het feit dat het Scheepsafvalstoffenverdrag verdragsluitende staten verplicht een adequaat netwerk van ontvangstinrichtingen voor het afvalwater te (laten) realiseren?

    De verdragsluitende staten hebben op grond van de Uitvoeringsregeling bij dit verdrag de keuze tussen:
    De verdragsluitende partijen hebben naar aanleiding van onderzoek (nationaal en internationaal) gezamenlijk afgesproken, dat optie b het best aansluit bij de huidige praktijk.
    Nederland beschikt over een uitgebreid netwerk van commerciële afvalinzamelaars, die reeds hebben aangegeven, dat deze afvalstroom zonder problemen via dit netwerk kan worden verwijderd.
    Met de binnenvaartbranche is sinds 2008 overlegd over de invoering van deze optie. Het is de sector bekend dat zij zelf afspraken met inzamelaars moet maken.
    Om die afspraken verder te vergemakkelijken heeft mijn ministerie samen met het Centraal Bureau voor de Rijn en Binnenvaart (CBRB) een onderzoek laten uitvoeren naar behoefte aan inzamelvoorzieningen qua plaats, tijdstip en volume. De resultaten hiervan zijn in het voorjaar aangeboden aan de branchepartijen, zowel van de zijde van de scheepvaart als de afvalinzamelaars. Zo zijn op kaarten de precieze plaatsen aangegeven waar de scheepvaart behoefte heeft aan afgiftepunten.

  • Vraag 3

    Bent u ervan op de hoogte dat er door gemeenten nog nauwelijks afvalwater-inzamelingspunten aan wal gerealiseerd zijn en passagiersschepen vooralsnog hun afvalwater slechts op een beperkt aantal punten kunnen afleveren?

    Inzameling van afvalwater door gemeenten is één van de mogelijkheden binnen een netwerk dat door de markt wordt aangeboden.

  • Vraag 4

    Is het waar dat u de zorgplicht die de Nederlandse staat volgens het CDNI-verdrag heeft, neerlegt bij commerciële inzamelaars (bilgeboten, vacuümwagens of – waar mogelijk – via pontons), in plaats van deze zorgplicht te delegeren aan gemeenten, zodat in overleg met de sector adequate afgiftepunten kunnen worden gerealiseerd?

    Alle lidstaten kiezen voor inzameling van het afvalwater van de passagiersschepen met meer dan 50 plaatsen/bedden via commerciële inzamelaars. De binnenvaartsector moet zelf afspraken maken met de inzamelbranche over vaste dan wel mobiele afgiftepunten.

  • Vraag 5

    Bent u bekend met de volgende informatie en kunt u die bevestigen:

    Op basis van het eerder genoemde onderzoek dat de wensen van de sector heeft geïnventariseerd, kwam het volgende naar voren:
    Het gemiddeld opslagvermogen van de onderzochte schepen bedraagt ca. 14 m3, zodat een inzamelfrequentie van maximaal twee keer per week voldoende is.
    Commerciële inzameling is niet beperkt tot mobiele inzameling per vaartuig of vrachtwagen. De branchepartij van afvalinzamelaars heeft in het overleg met de binnenvaartsector aangegeven, dat een maatwerkpakket kan worden aangeboden van vaste inzamelpunten op drukke afmeerlocaties en bijvoorbeeld mobiele inzameling op de minder drukke trajecten. Het is aan de binnenvaartsector, om de specifieke wensen en keuzes hierin kenbaar te maken.

  • Vraag 6

    Op basis van welke gegevens gaat u er vanuit, dat commerciële inzamelaars de benodigde capaciteit wél kunnen leveren?

    De branchepartij van afvalinzamelaars heeft in het overleg met de binnenvaartsector herhaaldelijk aangegeven, dat zij maatwerk kunnen bieden aan de passagiersvloot, die met een omvang van ca. 250 schepen een overzichtelijke doelgroep vormt. De huidige spreiding in het inzamelnetwerk, komt goed overeen met de wensen van de passagiersvloot.

  • Vraag 7

    Op welke wijze gaat u ervoor zorgdragen dat Nederland aan de verplichting van het verdrag gaat voldoen?

    Zie het antwoord op de vragen 2 en 4.

  • Vraag 8

    Indien per 1 januari 2012 onvoldoende afgiftepunten beschikbaar zijn. Bent u dan bereid te voorkomen dat passagiersschepen worden beboet, vanwege het lozen van afvalwater, bij gebrek aan afgiftepunten?

    Ik heb geen reden om eraan te twijfelen, dat het grote netwerk aan commerciële inzamelbedrijven een passende oplossing kan bieden aan de passagiersvloot. Daarvoor moet de binnenvaartsector zelf afspraken met de inzamelaars maken. Ik heb de SAB bereid gevonden om hierbij te helpen. Ik zal monitoren of dit proces zich goed ontwikkelt en daarover contact houden met de binnenvaartsector, de afvalinzamelaars en de SAB.

16 september 2011 - 2 november 2011
Het onderzoek op basis waarvan een project voor ex-ama's is beëindigd
Sharon Gesthuizen (SP), Gerard Schouw (D66), Hans Spekman (PvdA), Tofik Dibi (GL), Joël Voordewind (CU)
1. Nu.nl, 15 september 2011.
2. Centrum voor Verslavingsonderzoek.
3. Alleenstaande Minderjarigen asielzoekers.
  • Vraag 1

    Heeft u kennisgenomen van het bericht «Leers legt onderzoek verkeerd uit»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Wat is uw reactie op de opmerkingen van de projectleider van CVO2, dat u op onjuiste wijze en onterecht de resultaten van het project voor perspectief voor ex-ama’s3 heeft vergeleken met de resultaten van de Dienst Terugkeer & Vertrek?

    De vraag naar een vergelijking tussen de resultaten van het experiment Perspectief en de resultaten van de Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) is bij het bepalen van de onderzoeksopzet voorgelegd aan het Wetenschappelijk Documentatie en Onderzoekscentrum (WODC). Omdat er volgens het WODC verschillende factoren zijn die een goede vergelijking verstoren, is in het onderzoek van een vergelijking afgezien. Dit is ook besproken in de stuurgroep van het experiment Perspectief.
    Gelet hierop heb ik ook eerder aan uw Kamer gemeld dat een wetenschappelijk verantwoorde vergelijking nagenoeg onmogelijk is4. De factoren die een wetenschappelijk verantwoorde vergelijking verstoren heb ik beschreven in mijn brief aan uw Kamer van 14 september jl.5 Ondanks deze onderzoekstechnische bezwaren hebben uw Kamer en de deelnemende gemeenten aangedrongen op een vergelijking. Daarop heb ik, in overleg met de bij het project betrokken gemeentelijke vertegenwoordiging en het WODC, gezocht naar een manier om toch een vorm van vergelijking mogelijk te maken. Het resultaat daarvan heb ik beschreven in mijn brief van 14 september jl., waarbij ik heb opgemerkt dat voorzichtigheid moet worden betracht bij het vergelijken van de resultaten van de DT&V met de resultaten van het experiment Perspectief.

  • Vraag 3

    Deelt u de mening dat de vergelijking mank gaat, aangezien er verschillende groepen ex-ama’s met elkaar worden vergeleken?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 4

    Klopt het dat het project van de steunpunten, wanneer een precieze vergelijking wordt gemaakt tussen de juiste groepen, zelfs beter scoort, vergeleken met de resultaten van de DT&V, op het gebied van terugkeer en voorkomen van illegaliteit?

    Nee. Zoals ik heb geschreven in mijn antwoord op vraag 2 en 3 is een wetenschappelijk verantwoorde vergelijking van de verschillende resultaten niet goed mogelijk en kan er bijgevolg ook geen uitspraak worden gedaan over de uitkomst daarvan.

  • Vraag 5

    Bent u bereid alsnog een wetenschappelijk verantwoorde vergelijking te maken?

    Zie antwoord vraag 4.

  • Vraag 6

    Deelt u de mening dat, nu u op onjuiste wijze het onderzoek van CVO heeft geïnterpreteerd, uw conclusie dat het project van de gemeenten niet functioneert en slechte resultaten behaalt, niet langer gedragen wordt?

    Nee, van een onjuiste interpretatie van het onderzoek van CVO is geen sprake. Mijn conclusie in de brief van 14 september jl. aan uw Kamer is gebaseerd op de resultaten die zijn beschreven in het onderzoeksrapport van het CVO. In dit rapport is vastgesteld dat het aantal deelnemers dat nog steeds in begeleiding is, en waarvoor geen resultaat is geboekt in termen van terugkeer of vergunningverlening, hoog is. Tegelijk is het aantal ex-amv’s dat met onbekende bestemming is vertrokken, beperkt gebleven, maar dit kan pas als een succes worden gekwalificeerd indien dit gepaard gaat met een vorm van resultaat of – in de termen van het experiment – een vorm van perspectief.

16 september 2011 - 25 oktober 2011
De bestuurscollegewisseling op Bonaire
Wassila Hachchi (D66)
Piet Hein Donner (minister binnenlandse zaken en koninkrijksrelaties) (CDA)
1. Zie o.a. RNW, 5 september 2011: «Bestuurscollege Bonaire gevallen» (http://www.rnw.nl/caribiana/article/bestuurscollege-bonaire-gevallen-0), RNW, 12 september 2011: «Zambezizaak wordt hervat» (http://www.rnw.nl/caribiana/bulletin/zambezizaak-wordt-hervat), De Stentor, 14 september 2011: «Oppositie Bonaire tegen verdachte politicus» (http://www.destentor.nl/nieuws/algemeen/binnenland/article9481360.ece), «Open brief aan de heer Burney El Hage» van C. Abraham e.a., 13 september 2011.
  • Vraag 1

    Wat is uw reactie op de verwikkelingen rondom het bestuurscollege op Bonaire?1

    Ik betreur het relatief hoge aantal bestuurswisselingen op Bonaire. Dat komt in het algemeen de bestuurlijke stabiliteit niet ten goede. Ik hoop op meer bestendigheid voor de toekomst.

  • Vraag 2

    Bent u van mening dat de bestuurscollegewisseling volgens de juiste procedures is verlopen? Zo ja, waar blijkt dat uit? Zo nee, welke gevolgen heeft dit voor het bestuur op Bonaire?

    Mij is gebleken dat ter vergadering van de eilandsraad van Bonaire op 12 september jl. afscheid is genomen van een lid van de eilandsraad; tevens werd een nieuw lid van de eilandsraad toegelaten en beëdigd. Daaropvolgend hebben twee van de drie leden van het bestuurscollege in diezelfde vergadering hun ontslagbrief ingediend. Een derde lid van het bestuurscollege had dat reeds eerder gedaan. Na beraadslaging in twee ronden nog steeds in diezelfde vergadering werden de nieuwe gedeputeerden benoemd en beëdigd.
    Mij is bekend dat een lid van de eilandsraad bezwaar had gemaakt omdat de omstandigheid dat een ander lid van de eilandsraad per brief het vertrouwen in het zittende bestuurscollege had opgezegd als zodanig niet op de agenda stond. Met de agendapunten «Afscheid en toetreden van een raadslid» en «Afscheid en verkiezing van leden van het bestuurscollege» zou op zaken vooruit worden gelopen. Na beraadslaging hierover heeft de eilandsraad echter met de voorliggende agenda ingestemd.
    Tevens is mij bekend dat er bezwaren zijn geuit tegen de omstandigheid dat een benoemd lid van het bestuurscollege eerst op 27 september 2011 de benoeming heeft aanvaard, dus na afloop van de termijn genoemd in artikel 45 van de Wolbes. Daarover merk ik het volgende op.
    Artikel 45 van de Wolbes schrijft voor dat een benoemde eilandgedeputeerde uiterlijk op de tiende dag na de kennisgeving van zijn benoeming meedeelt of hij de benoeming aanneemt. Indien deze termijn verstrijkt zonder mededeling, wordt de benoemde eilandgedeputeerde geacht de benoeming niet aan te nemen. Kennisgeving van benoeming en aanvaarding zijn dus elementen die aan de beëdiging vooraf moeten gaan. Niet is voorgeschreven op welke wijze kennisgeving en aanvaarding dienen te geschieden maar in het algemeen verdient het uit een oogpunt van kenbaarheid de voorkeur dat dat schriftelijk en uiteraard tijdig geschied. Uit de omstandigheid dat benoeming en beëdiging in een en dezelfde vergadering hebben plaatsgevonden blijkt materieel genoegzaam dat betrokkenen van de benoeming kennis hebben genomen en die benoeming ook hebben aanvaard. De eilandsraad is de instantie die over deze benoemingen gaat en ik zie in dit geval geen aanleiding om nader in deze aangelegenheid te treden.

  • Vraag 3

    Bent u van mening dat de gezaghebber volgens de juiste procedures heeft gehandeld na de val van het bestuurscollege op Bonaire? Zo ja, waar blijkt dat uit? Zo nee, wat is uw reactie hierop?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 4

    Wat is uw reactie op de wens van de oppositie op Bonaire geen verdachte in een corruptiezaak als bewindspersoon te accepteren?

    Uiteraard verdient het aanbeveling dat personen in openbare functies van onbesproken gedrag zijn. Dit dient een aandachtspunt te zijn bij de benoeming van leden van het bestuurscollege door de eilandsraad. De eilandsraad kan hier zeker een beleidslijn in vaststellen. Zolang kandidaten voldoen aan de formele vereisten van de Wolbes zoals onder meer neergelegd in artikel 39 j°. 11 van de Wolbes is er geen formeel beletsel voor benoeming.

16 september 2011 - 10 oktober 2011
Amerikaans beleid dat hulp bij veilige abortus onmogelijk maakt
Wassila Hachchi (D66)
1. The New York Times, «Humanitarian Aid for Rape Victims», 8 september 2011.
2. Ministerie van Buitenlandse Zaken, «Rosenthal en Clinton over Libië: vastbesloten en vastberaden», 22 april 2011.
3. Kamerstuk 32 735, nr. 21.
  • Vraag 1

    Wat is uw reactie op het bericht «Humanitarian Aid for Rape Victims», waaruit blijkt dat de Amerikaanse regering beleid in stand houdt om de inzet van buitenlands hulpgeld voor abortus te verbieden, ook als het gaat om het redden van vrouwenlevens of om verkrachting in oorlogsgebieden?1

    Amerikaans OS-beleid maakt onderscheid tussen abortus als methode van gezinsplanning en abortus in gevallen van ernstige medische nood, verkrachting en incest. In het eerste geval is het Amerikaanse organisaties door het zgn. Helms amendment en het zgn. Hyde amendement, verboden financiële steun te verlenen. In geval van verkrachting, incest of ernstige medische nood is het verlenen van financiële steun voor abortus geoorloofd. Dit is geformaliseerd in de United States Agency for International Development (USAID) policy en door uitspraken van de Office of the legal council in het Ministerie van Justitie.

  • Vraag 2

    Deelt u de mening dat het bijstaan van vrouwen die levensgevaar lopen, of vrouwen die verkracht zijn in oorlogsgebieden, door middel van veilige abortus bijdraagt aan de autonome ontwikkeling en vrijheid van deze vrouwen? Zo neen, waarom niet?

    Ja.

  • Vraag 3

    Betekent dit ook dat er geen Amerikaans budget beschikbaar is voor organisaties die het onderwerp van abortus ter sprake brengen als zich een ongewenste zwangerschap voordoet, waardoor veel hulporganisaties, voornamelijk op het gebied van familieplanning, geen aanspraak maken op Amerikaanse ontwikkelingsgelden? Om hoeveel geld en organisaties gaat het?

    Conform het officiële Amerikaanse OS-beleid is financiële steun voor abortus mogelijk mits het gaat om levensbedreigende omstandigheden voor de vrouw of er sprake is van verkrachting of incest; abortus als methode van familieplanning valt hier niet onder en komt als zodanig niet in aanmerking voor steun vanuit Amerikaans OS budget. Er is geen overzicht van het aantal hulporganisaties dat door dit beleid geen aanspraak maakt op Amerikaanse ontwikkelingsgelden, noch van het bedrag dat daarmee gemoeid is.

  • Vraag 4

    Houdt de Amerikaanse overheid zich hiermee aan de Geneefse Conventies?

    De Geneefse Conventies hebben betrekking op slachtoffers van oorlogsgeweld. Hieronder worden ook slachtoffers van verkrachtingen begaan tijdens oorlog of conflict verstaan. De Geneefse conventies hebben geen betrekking op familieplanning. Het OS-beleid van de Verenigde Staten staat hulp aan slachtoffers van oorlogsgeweld niet in de weg en is in principe niet strijdig met de Geneefse Conventies.

  • Vraag 5

    Hoe verhoudt de verklaring die de minister van Buitenlandse Zaken met de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Clinton in april jl. gaf over vrouwenrechten zich met het in stand houden van het beleid dat de inzet van buitenlands hulpgeld voor abortus verbiedt?2

    Vrouwenrechten staan centraal in het mensenrechtenbeleid van Nederland en de Verenigde Staten. Nederland zal blijven optrekken met de VS als gelijkgestemde partner, waarbij vrouwenrechten een centraal thema zullen blijven. In contacten met de VS komen ook verschillen in beleid aan de orde.

  • Vraag 6

    Bent u bereid, in overeenstemming met de motie-Hachchi3, in uw contacten met de Amerikaanse overheid over vrouwenrechten de onwenselijkheid van dit beleid te bespreken?

    Zie antwoord vraag 5.

16 september 2011 - 1 november 2011
De gewenste intercityverbinding Eindhoven-Heerlen-Aachen
  • Vraag 1

    Bent u ermee bekend dat in Duitsland de plannen om de spoorinfrastructuur (grensstation Herzogenrath) uit te bouwen, zodat de geplande Intercityverbinding Eindhoven–Heerlen–Aken mogelijk wordt, zijn vastgesteld en financieel gedekt en dat alle procedures voor de start van de werkzaamheden zijn doorlopen?

    Ja. Dit is mij per brief van 23 september 2011 door het Aachener Verkehrsverbund medegedeeld.

  • Vraag 2

    Is het u bovendien bekend dat de verantwoordelijke Duitse vervoersautoriteit (de Akener Verkehrsverbund/Nahverkehr Rheinland) heeft toegezegd de bovengenoemde Intercity contractueel te integreren waardoor cabotage op het binnenlandse traject Herzogenrath–Aken is toegestaan en de desbetreffende vervoerder volledige partner is bij de verdeling van de inkomsten op het genoemde traject?

    Ja.

  • Vraag 3

    Deelt u de mening dat daarmee voor deze Intercityverbinding aan alle eisen is voldaan om haar vanaf 2015 op te kunnen nemen in de nieuwe concessie voor het Nederlandse hoofdrailnet?

    Zoals met de Kamer besproken neem ik een inspanningsverplichting op in de nieuwe concessie voor het hoofdrailnet voor de bediening van de eerste HSL-stations net over de grens, zoals Aken. Dit echter altijd in samenspraak en goed overleg met de grensregio’s en het buitenland.
    De bediening van Aken heb ik dan ook besproken met minister Voigtsberger van Noordrijn-Westfalen tijdens diens bezoek aan Nederland op 30 augustus jl. Ook voer ik intensief overleg met de grensregio en het Aachener Verkehrsverbund over de verbindingen tussen Heerlen en Aken. Naast vervanging van de huidige Euregiobahn tussen Heerlen-Herzogenrath-Aken door een IC heeft de regio bovendien de wens voor een nieuwe verbinding Heerlen-Kerkrade-Aken (de zogeheten Avantislijn). Er spelen veel belangen (nationaal en regionaal) aan beide zijden van de grens. Daarom is goede afstemming belangrijk.
    Overigens, een stop op Herzogenrath maakt een mogelijke IC naar Aken niet sneller. De vervoerders aan beide zijden van de grens moeten hierover van gedachten wisselen en de voordelen tegen de nadelen afzetten. Het is een goed gebruik dat naast de opbrengsten ook de kosten worden gedeeld.
    Bovendien dient ook aan Nederlandse zijde de infrastructuur te worden aangepast. Op mijn verzoek heeft ProRail een studie uitgevoerd naar gefaseerde spoor-verdubbeling en electrificatie voor het baanvak Heerlen-Herzogenrath op basis van een met de regio overeengekomen wensenpakket. Naar aanleiding van het recent aangepaste voorstel van het Aachener Verkehrsverbund (brief d.d. 23 september 2011) heb ik ProRail gevraagd de consequenties hiervan voor de conclusies van de studie te duiden en aan te geven of en, zo ja, welke aanvullende analyses nodig zijn. Ik verwacht hier op korte termijn inzicht in te hebben.
    De regio en ik hebben afgesproken om tijdens de BO MIRT-overleggen op 8 en 9 november a.s. te spreken over de mogelijke infrastructurele aanpassingen tussen Heerlen en Aken en met uw Kamer is afgesproken dat ik u daarna informeer over de uitkomsten van dit overleg. Ik wil nu niet vooruitlopen op deze afgesproken overlegmomenten.

  • Vraag 4

    Bent u bereid, gezien het belang van deze grensoverschrijdende verbinding voor vooral Parkstad Limburg, deze Intercityverbinding als verplichting in de concessie voor het hoofdrailnet op te nemen?

    Zie antwoord 3.

  • Vraag 5

    Wat is de stand van zaken op het gebied van infrastructuur en exploitatie inzake deze Intercityverbinding aan de Nederlandse zijde? Zijn per december 2013 tussen Heerlen en de grens de nodige infrastructurele maatregelen afgerond, net als aan de Duitse zijde de planning is?

    Ik verwijs u naar antwoord 3.

  • Vraag 6

    Is het waar dat de regio bereid is om de exploitatiekosten van de bovengenoemde Intercityverbinding op het traject tussen Heerlen en Aken tussen december 2013 en de ingang van de nieuwe concessie voor het hoofdrailnet in 2015 te betalen?

    Dit is nog niet duidelijk. Ik ben schriftelijk door de provincie Limburg en Parkstad Limburg geïnformeerd dat over de wijze waarop moet worden omgegaan met een mogelijk exploitatietekort van de treindienst nog overleg wordt gevoerd met betrokken partijen.

  • Vraag 7

    Deelt u de mening dat dit een uitstekende kans is om nu snel de bovengenoemde Intercityverbinding op de rails te zetten en wilt u daartoe de nodige stappen zetten?

    Zie antwoorden 3 en 6.
    Tot slot, in het Algemeen Overleg Spoor van 11 oktober jongstleden heb ik u toegezegd u een afschrift te sturen van de antwoordbrief aan het Aachener Verkersverbund inzake de spoorverbinding Eindhoven – Heerlen – Aken (zie ook het antwoord op vraag 3). Bijgevoegd vindt u het gevraagde afschrift.1

16 september 2011 - 26 oktober 2011
Ecologische braaklegging
Richard de Mos (PVV), Karen Gerbrands (PVV)
1. Trouw 15 september 2011.
  • Vraag 1

    Bent u bekend met het artikel: «Landbouw: Grond braakleggen is nu niet gewenst»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Deelt u de mening dat 5% braaklegging irreëel en onnodig is? Zo nee, waarom niet?

    In het artikel dat u aanhaalt, wordt gerefereerd aan de vergroening van het toekomstige Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB). Op 12 oktober heeft de Europese Commissie concrete wetgevingsvoorstellen gepresenteerd voor het nieuwe GLB in de periode 2014–2020. Daaronder vallen ook voorstellen voor de vergroening van directe betalingen. Ik ben voornemens om uw Kamer voor het einde van de maand de kabinetsreactie op de Commissievoorstellen aan te bieden.

  • Vraag 3

    Bent u bereid om juist méér in te zetten op particulier beheer, zodat hier zo snel mogelijk winst geboekt kan worden? Zo nee, waarom niet?

    Ja. Speerpunt van mijn beleid is particulieren en boeren zo veel mogelijk te betrekken bij de realisatie van het natuurbeheer. In september jl. heeft de Europese Commissie nog een door het ministerie, samen met de provincies opgestelde modelsubsidieregeling voor de aankoop van grond voor de (herijkte) EHS, goedgekeurd.
    In die regeling hebben particulieren, in tegenstelling tot de vigerende regeling, gelijke kansen om gronden te verwerven. Na de decentralisatie is het aan de provincies om meer particulieren te betrekken bij het natuurbeheer.

16 september 2011 - 12 oktober 2011
Aanbestedingen van donorlanden die grotendeels bij de dondorlanden zelf terecht komen
Sjoera Dikkers (PvdA)
1. www.viceversaonline.nl- Aanbestedingen Noorden gaan grotendeels naar eigen bedrijven.
  • Vraag 1

    Wat is uw opvatting over het recent verschenen rapport van Eurodad waarin ontwikkelingsgelden die van donorlanden naar ontwikkelingslanden gaan worden betiteld als «boemeranghulp»?1

    Het begrip «boemeranghulp» doet niet volledig recht aan de – in ieder geval door meerdere donoren w.o. Nederland – gemaakte voortgang op ontbinding en de toegenomen aanbestedingen die in ontwikkelingslanden zelf plaatsvinden. Opdrachten gaan ook vaker naar uitvoerders uit opkomende economieën. Dat neemt niet weg dat het goed is dat het rapport de aanbestedingsproblematiek uitvoerig onder de loep neemt.

  • Vraag 2

    Deelt u de mening dat dit een onwenselijke ontwikkeling is en bovendien in strijd is met verscheidene internationale afspraken, waaronder de declaraties van Parijs (2005) en Accra (2008)?

    Nee, het gunnen van opdrachten aan Westerse of andere internationaal opererende bedrijven, is niet in strijd met de verklaring van Parijs of de Accra Action Agenda. Parijs en Accra dringen aan op het gebruik van «country systems» (landensystemen) ook waar het aanbesteding betreft. Bij het gebruik van deze systemen is het van essentieel belang dat er gelet wordt op transparantie en kwaliteit binnen het aankoopproces, waarbij internationale standaarden voor aanbesteding, waaronder open concurrentiestelling, van toepassing zijn. In de praktijk betekent dit dat ook bij lokale of regionale aanbesteding een deel van de opdrachten weer bij buitenlandse bedrijven terecht kan komen. Dat komt mede omdat met hulp gefinancierde goederen en diensten vaak juist niet in ruime mate in het ontwikkelingsland zelf beschikbaar zijn. Het beperken van lokale aanbesteding tot lokaal aanwezige bedrijven brengt het risico met zich mee dat dit leidt tot suboptimale prijsstelling en kwaliteit.
    Met betrekking tot contracten die door de Wereldbank gegund worden gaat overigens het merendeel naar niet-OESO landen. (zie: http://siteresources.worldbank.org/INTPROCUREMENT/Resources/278019–1310394978787/PSLO_Summary~OECD-NonOECD_Supplier_Totals_by_Country(FY00–10).xls).

  • Vraag 3

    Kunt u aangeven welk percentage van Nederlandse donorhulp terecht komt bij Westerse bedrijven?

    Zie bij vraag 4.

  • Vraag 4

    Kunt u aangeven bij welke internationale bedrijven dit geld terecht komt en in hoeverre Nederland hiervan profiteert?

    De Nederlandse ontwikkelingshulp wordt via diverse kanalen en modaliteiten uitgevoerd. Hierbinnen wordt voor de aanbesteding van goederen en diensten voor een belangrijk deel gebruik gemaakt van «country systems» in het geval van bilaterale steun aan landen, of organisatie-eigen aanbestedingsprocedures in het geval van multilaterale steun aan internationale organisaties. Bij vraag twee gaf ik al aan dat daarbij, geheel in lijn met de ontbindingsinzet, wordt gestuurd op de kwaliteit van de aanbesteding en niet op de nationaliteit van de uiteindelijke opdrachtnemer. Dit maakt dat het per definitie zeer lastig is om een direct verband te leggen tussen de besteding van deze gelden en Westerse bedrijven c.q. leveranciers. Dit alles neemt niet weg dat ambassades ook het Nederlandse bedrijfsleven, daar waar mogelijk, ondersteunen binnen een transparante en open aanbesteding.

  • Vraag 5

    Deelt u de mening dat aanbestedingsprocedures ingewikkeld en restrictief kunnen werken waardoor het geld nog steeds in donorlanden blijft terechtkomen? Indien ja, bent u van plan om u in internationaal verband in te zetten om de procedures omtrent de aanbestedingen te vergemakkelijken, met name voor kleine tot middelgrote bedrijven? Indien nee, waarom niet?

    Aanbestedingsprocedures kunnen een langdurig en ingewikkeld proces zijn, ook in ontwikkelingslanden. Dit betekent echter niet dat ze niet gebruikt dienen te worden. Het gaat om het vinden van de juiste balans tussen een transparant mechanisme dat op de gunstigste prijs/kwaliteits-verhouding selecteert, via een efficiënte procedure.
    Veel ontwikkelingslanden krijgen ondersteuning van donoren om de kwaliteit van de aanbestedingsprocedures naar een hoger niveau te tillen, bijvoorbeeld door technische assistentie van onder andere internationale organisaties als de Wereldbank. Ook bilaterale donoren bieden technische assistentie aan bij het verbeteren van aanbestedingsprocedures, zoals Nederland doet binnen het ORIO programma.
    Hierdoor wordt aanbestedingskennis overgedragen waardoor het ontvangende land uiteindelijk in staat gesteld wordt het beste voor zijn geld te krijgen. Het spreekt vanzelf dat de procedures niet nodeloos ingewikkeld dienen te zijn en moeten voldoen aan de eisen die hiervoor internationaal van kracht zijn, waaronder de OECD Good Procurement Practices for Official Development Assistance. Het verplicht inschakelen van lokale middelgrote en kleine bedrijven, hetgeen mogelijk is en nu al gebeurt, is mede afhankelijk van de aard en type van de werken die worden aanbesteed. Betrokkenheid van deze bedrijven geeft vaak een extra impuls aan het lokale bedrijfsleven en creëert lokale werkgelegenheid. Opgemerkt dient te worden dat bij grote aanbestedingen er vaak diverse kleine en middelgrote bedrijven als onderaannemer door de hoofdinschrijver betrokken zijn.

  • Vraag 6

    Wat is de verklaring voor het gegeven dat Nederland, als een van de weinige landen, niet aan de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) rapporteert hoeveel van haar Official Development Aid (ODA)-budget naar aanbestedingen in de private sector gaat? Deelt u de mening dat het wenselijk is dat deze gegevens inzichtelijk gemaakt worden? Hoeveel procent van het Nederlandse ODA-budget gaat naar de private sector?

    De cijfers over aanbestedingen in de private sector, waar het Eurodad rapport naar verwijst, worden door de OESO gecompileerd in het kader van de «2001 DAC Recommendation on Untying Aid2». Deze DAC aanbeveling heeft uitsluitend betrekking op contracten in het kader van ongebonden hulp aan de minst ontwikkelde landen. Nederland rapporteert zowel ex-ante als ex-post over deze contracten aan de OESO.
    In zijn algemeenheid is niet te zeggen hoeveel procent van het Nederlandse ODA-budget naar de private sector gaat, aangezien de implementatie van projecten en programma’s vaak via derde partijen loopt, zoals de Wereldbank. Verder geldt dat de private sector breed gedefinieerd kan worden (bedrijven, maatschappelijke organisaties, stichtingen, individuele consultants) waardoor e.e.a. moeilijk in te delen is in.

  • Vraag 7

    Deelt u het advies van Eurodad om alle gebonden hulp te stoppen, zowel formeel als informeel? Deelt u de mening dat landenaanbestedingssystemen als standaardoptie gebruikt zouden moeten worden en dat ontwikkelingsprojecten zoveel mogelijk lokaal en regionaal aanbesteed zouden moeten worden? Indien niet, waarom niet?

    In OESO/DAC verband wordt er naar gestreefd zoveel mogelijk tot ontbinding van hulp over te gaan. Ook Nederland heeft zich hieraan gecommitteerd. Het gebruik van aanbestedingssystemen van de landen zelf, daar waar die systemen voldoen aan eisen van transparency en accountability, verdient voorkeur. Lokale aanbesteding leidt tot lokale economische groei en kennisontwikkeling. Uiteraard mag dat niet ten koste gaan van de kwaliteit en de transparantie. Bij openbare aanbestedingen is tevens van belang dat er een «level playing field» bestaat voor het lokale en internationale bedrijfsleven. Ik zal mij zowel voor versterking van lokale aanbestedingssystemen, als ook voor bevordering van een «level playing field» inzetten.

15 september 2011 - 25 oktober 2011
Het bericht ‘Parlement Curaçao neemt omstreden wet aan’
Martin Bosma (PVV)
Piet Hein Donner (minister binnenlandse zaken en koninkrijksrelaties) (CDA)
1. http://www.telegraaf.nl/binnenland/10551508/__Omstreden_wet_Curaao__.html?sn=binnenland
  • Vraag 1

    Hebt u kennisgenomen van het artikel «Parlement Curaçao neemt omstreden wet aan»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Klopt het dat deze wet inhoudt dat werkgevers worden verplicht om ten minste 80 procent werknemers van Curaçaose afkomst in dienst te hebben?

    Het gaat om een ontwerp landsverordening dat is voorgedragen door de Staten aan de regering. Het is nu aan de regering van Curaçao om te beslissen of het ontwerp ook wordt bekrachtigd. In het ontwerp dat door de Staten is voorgedragen, wordt de werkgever verplicht om op ten minste 80 procent van de bezette arbeidsplaatsen binnen zijn bedrijf arbeid te laten verrichten door lokale arbeidskrachten. Onder «lokale arbeidskracht» wordt in dit ontwerp verstaan een persoon die op Curaçao arbeid verricht en:
    De personen bedoeld onder sub d dienen tevens voldoende ingeburgerd te zijn. Dit houdt in dat zij mondelinge en schriftelijke vaardigheden in het Papiaments en kennis van de Curaçaose samenleving verwerven.
    Het is mogelijk dat de Minister van Sociale Ontwikkeling, Arbeid en Welzijn vrijstelling of, op verzoek, ontheffing verleent volgens regels bij landsbesluit houdende algemene maatregelen gesteld.

  • Vraag 3

    In hoeverre is de aangenomen wet in strijd is met internationale verdragen zoals het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens? Kunt u toelichten welke artikelen aan de orde zijn?

    Het ontwerp raakt aan het gelijkheidsbeginsel zoals dat onder meer is neergelegd in het Twaalfde protocol van het EVRM en het VN verdrag inzake rassendiscriminatie. Voorkeursbeleid hoeft niet altijd in strijd te zijn met het gelijkheidsbeginsel. Het is in dit stadium niet aan mij om te beoordelen of het ontwerp aan de daarvoor geldende strenge eisen voldoet. Het ontwerp ligt bij de regering van Curaçao die daar nog een beslissing over moet nemen.

  • Vraag 4

    In hoeverre is de aangenomen wet in strijd is met het Statuut van het Koninkrijk der Nederlanden? Zo ja, om welke artikelen binnen het Statuut zou het gaan?

    De ontwerpregeling beoogt de werkgelegenheid voor lokale arbeidskrachten te bevorderen. Het betreft een terrein dat tot de landsaangelegenheden behoort. De landen zijn ingevolge artikel 43, eerste lid, van het Statuut verplicht zorg te dragen voor de verwezenlijking van de fundamentele menselijke rechten en vrijheden, de rechtszekerheid en de deugdelijkheid van het bestuur. Als er strijd is met het gelijkheidsbeginsel als hierboven genoemd, is er dus ook strijd met de zorgplicht geformuleerd in artikel 43, eerste lid, van het Statuut.

  • Vraag 5

    Is het gevolg van deze wet dat Nederlandse inwoners op Curaçao kunnen worden gediscrimineerd? Zo ja, deelt u de mening dat discriminatie tegen Nederlanders binnen het Koninkrijk der Nederlanden niet getolereerd kan worden?

    In de ontwerp-landsverordening wordt onderscheid gemaakt tussen Nederlanders aan de hand van hun afkomst. Het is op dit moment niet aan mij te beoordelen of dit onderscheid gerechtvaardigd is of niet. Het ontwerp ligt bij de regering van Curaçao die daar nog een beslissing over moet nemen.

  • Vraag 6

    Kunt u aangeven wat de meerwaarde is van het Koninkrijk der Nederlanden en het hebben van één Nederlands paspoort als het mogelijk is dat Curaçao Nederlanders bij wet kan discrimineren?

    De waarde van een gemeenschappelijke nationaliteit is allereerst erin gelegen dat overal in het Koninkrijk dezelfde eisen gelden voor het Nederlanderschap. Het is niet nieuw dat er onderscheid wordt gemaakt tussen bepaalde Nederlanders door Caribische landen van het Koninkrijk. In de regelgeving inzake toelating en uitzetting en de arbeidswetgeving worden andere regels gesteld voor Nederlanders die niet afkomstig zijn van het betreffende land. Het is niet uitgesloten dat landsregelingen onderscheid maken tussen personen die aan bepaalde voorwaarden voldoen en personen die dat niet doen, ook al betreft het allemaal Nederlanders. Ook in Europees-Nederlandse wetgeving gebeurt dat. Het staat de landen vrij – binnen de grenzen die het internationaal recht, het Statuut en de rijkswetgeving stellen – hun landsaangelegenheden te regelen.

  • Vraag 7

    Kunt u aangeven wat voor stappen u zult ondernemen om te voorkomen dat Nederlanders op Curaçao zullen worden gediscrimineerd?

    Ik ga ervan uit dat de Curaçaose regering voorafgaand aan de bekrachtiging zal nagaan in hoeverre er strijd is met het gelijkheidsbeginsel en hoe – als er wordt bekrachtigd – een landsbesluit houdende algemene maatregelen wordt geformuleerd dat binnen de grenzen van verdragen en het Statuut blijft.

15 september 2011 - 25 oktober 2011
Het artikel ‘Staatssecretaris geschoffeerd op Curaçao’
André Bosman (VVD), Helma Neppérus (VVD)
Piet Hein Donner (minister binnenlandse zaken en koninkrijksrelaties) (CDA)
1. http://www.telegraaf.nl/binnenland/10552186/__Weekers_geschoffeerd__.html?p=3,1
  • Vraag 1

    Deelt u de mening dat een Nederlandse bewindspersoon is geschoffeerd omdat de Curaçaose minister van Financiën niet bereid was de Nederlandse staatssecretaris van Financiën te ontvangen?1

    De staatssecretaris van Financiën heeft geen gesprek kunnen voeren met de minister van Financiën van Curaçao tijdens zijn bezoek aan Curaçao. De reden hiervoor lag in de in de slechte relatie tussen de regering en andere gesprekpartners van de staatssecretaris van Financiën en niet aan de positie van de staatssecretaris zelf. Inmiddels heeft de minister van Financiën van Curaçao zich bereid verklaard om het gesprek met de staatssecretaris alsnog te voeren.

  • Vraag 2

    Komt het vaker voor dat Nederlandse bewindspersonen niet zijn ontvangen door ministers op Curaçao, een land met een inwoneraantal vergelijkbaar met een gemeente als Zoetermeer?

    Voor zover mij bekend is het één keer eerder voorgekomen dat een Nederlandse staatssecretaris niet door een Curaçaose minister is ontvangen.

  • Vraag 3

    Hoe ziet u de schoffering van de Nederlandse staatssecretaris van Financiën in het licht van de sanering van de schuld van Curaçao door Nederland, de Nederlandse ondersteuning bij de opbouw van Curaçaose staatsinstituties en de financiële betrekkingen tussen Curaçao en de BES-eilanden ?

    De afspraken rond de schuldsanering en de afspraken over toekennen van samenwerkingsmiddelen staan los van dit incident. De staatssecretaris van Financiën blijft van mening dat ter voorkoming van dubbele belasting goede afspraken met Curaçao wenselijk blijven, hij zal zijn activiteiten voortzetten en ik heb reeds gewezen op het gesprek tussen de betreffende bewindslieden dat alsnog zal plaatsvinden. Meer in het algemeen valt niet te ontkennen dat de betrekkingen tussen het jonge land Curaçao en Nederland de laatste tijd beter kunnen.

  • Vraag 4

    Is er sprake van verslechterde betrekkingen tussen Curaçao en Nederland? Zo ja, hoe verklaart u dat? Zo nee, hoe verklaart u deze recente schoffering? Hoe zouden de betrekkingen weer kunnen worden verbeterd?

    Zie antwoord vraag 3.

15 september 2011 - 7 oktober 2011
Het gegeven dat Nederland de mensenrechten van transgenders schendt
Ahmed Marcouch (PvdA), Frans Timmermans (PvdA)
Fred Teeven (staatssecretaris justitie en veiligheid) (VVD)
1. Telegraaf, «Nederland schendt rechten transgender», 13 september 2011.
  • Vraag 1

    Kent u het Rapport van Human Rights Watch waarin staat dat Nederland de mensenrechten van transgenders schendt door te eisen dat zij volledig onvruchtbaar zijn alvorens tot officiële erkenning van de geslachtswijziging over te gaan?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Deelt u de mening dat door de bepaling in artikel 28 van het Burgerlijk Wetboek de rechten van transgenders geschonden worden?

    Zoals reeds aan uw Kamer is gemeld in de hoofdlijnenbrief emancipatie die op 8 april 2011 aan uw Kamer is aangeboden (Kamerstukken II 2010/11, 27 017 nr. 74) zal de zogenoemde sterilisatie-eis voor het wijzigen van de geslachtsaanduiding in de geboorteakte worden geschrapt. Het concept-wetsvoorstel transseksualiteit (waarin de zogenoemde «sterilisatie-eis» voor transgenders wordt geschrapt) is op 15 september jongstleden in consultatie gegeven. Tevens zal het op eenvoudige wijze kunnen wijzigen van de geslachtsaanduiding op diploma’s worden geregeld. Hiertoe zal het inrichtingsbesluit WVO worden aangepast.

  • Vraag 3

    Zo ja, bent u bereid artikel 28 van het Burgerlijk Wetboek te wijzigen, zodat de eis tot volledige onvruchtbaarheid komt te vervallen? Zo nee, waarom niet?

    Zie antwoord vraag 2.

15 september 2011 - 3 oktober 2011
De besteding van 850.000 euro die in 2009 beschikbaar is gesteld voor Rawagede
Harry van Bommel (SP), Joël Voordewind (CU), Frans Timmermans (PvdA), Sjoera Dikkers (PvdA), Mariko Peters (GL)
1. Volkskrant – 14 september 2011 – In Rawagede weet niemand waar het beloofde geld blijft.
  • Vraag 1

    Klopt het dat het in 2009 beloofde budget voor «Balongsari» nog niet (volledig) beschikbaar is gesteld voor bouwprojecten die gepland staan in dit gebied?

    Nederland heeft in 2009 na overleg met de lokale autoriteiten in het district Karawang (waarin Balongsari ligt, de huidige naam van Rawagede en de centrale Indonesische overheid besloten 850 000 euro beschikbaar te stellen voor twee projecten voor op de verdere ontwikkeling van Balongsari. Doelgroep is de gehele bevolking van Balongsari.
    Het eerste project betreft een microkredietproject van € 250 000 dat door Hivos wordt uitgevoerd. Dat project loopt sinds vorig jaar en is succesvol. Momenteel hebben in het kader van dit project ruim 1 000 personen een kleine lening ontvangen. Het is de bedoeling uiteindelijk tegen de 2000 personen te bereiken. Het project ondersteunt tevens de capaciteitsopbouw van een lokale coöperatie die verantwoordelijk is voor het management van de microkredieten.
    Het tweede project betreft de bouw van een school, een marktgebouw en de uitbreiding van het bestaande gezondheidscentrum. Dat project wordt uitgevoerd onder auspiciën van het ministerie van Binnenlandse Zaken van Indonesië. Hiervoor is eind 2010 een overeenkomst gesloten. In dit tweede project is vertraging opgetreden. Momenteel worden door het Indonesische ministerie van Binnenlandse Zaken de noodzakelijke administratieve procedures doorlopen en wordt de laatste hand gelegd aan de inhoudelijke details. De Nederlandse ambassade en de lokale overheid in het district Karawang zijn hierbij nauw betrokken. Fondsen van de ambassade kunnen pas naar het Indonesische ministerie van Binnenlandse Zaken worden overgemaakt als eerdergenoemde voorbereidingen afgerond zijn. Die zal binnen afzienbare termijn gebeuren. Vervolgens zal gestart worden met de daadwerkelijke uitvoering van dit project. De financiële en inhoudelijke monitoring door de Nederlandse ambassade van dit project zal op de gebruikelijke wijze geschieden, waarbij tevens zal worden toegezien op de duurzaamheid van het project.

  • Vraag 2

    Zo ja, kunt u toelichten waarom dit het geval is en wie of welke instantie de oorzaak van deze vertraging is?

    Zie antwoord vraag 1.

  • Vraag 3

    Klopt het dat Nederland in december 2010 een verdrag heeft ondertekend met het Indonesische ministerie van Binnenlandse Zaken en een deel van het budget heeft overgemaakt naar dit ministerie? Indien dit het geval is, hoeveel budget is overgemaakt? Is er ook sprake van een controle op de besteding van dit geld vanuit Nederland? Welk bedrag voor Balongsari (Rawagede) wordt in het verdrag met Indonesië gereserveerd?1

    Zie antwoord vraag 1.

  • Vraag 4

    Is het verder waar dat een deel van de voorziene 850 000 euro via Hivos is besteed in Rawagede? Is het tevens waar dat het daarbij gaat om een bedrag van 106 533 euro? Is een overzicht te verschaffen van de wijze van besteding en van de voorgenomen besteding van het overige deel van het bedrag dat aan Hivos is uitbesteed?

    Zie antwoord vraag 1.

  • Vraag 5

    Deelt u de mening dat de vertraging in het beschikbaar stellen van dit geld niet bevorderlijk is voor de relatie tussen de Nederlandse Staat en de inwoners van het dorp Rawagede en de nabestaanden van de slachtoffers uit dit gebied?

    Zie antwoord vraag 1.

  • Vraag 6

    Bent u bereid om ervoor te zorgen dat dit geld zo snel mogelijk beschikbaar gesteld wordt voor de bouwprojecten in dit dorp? Zo ja, op welke wijze gaat u dat doen? Zo nee, waarom niet?

    Zie antwoord vraag 1.

15 september 2011 - 4 oktober 2011
Een schietpartij in de gevangenis van Curaçao
Eric Lucassen (PVV)
Piet Hein Donner (minister binnenlandse zaken en koninkrijksrelaties) (CDA)
1. http://www.trouw.nl/tr/nl/4496/Buitenland/article/detail/2905760/2011/09/14/Schietpartij-in-gevangenis-Curacao.dhtml
  • Vraag 1

    Kent u het artikel «Schietpartij in gevangenis Curaçao»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Deelt u de mening dat de veiligheidssituatie in de voormalige Bon Futuro gevangenis zo erbarmelijk was dat vorig jaar de noodtoestand in deze gevangenis werd uitgeroepen? Is de noodtoestand nog steeds van kracht? Zo nee, waarom niet? Zo ja, hoe is het dan mogelijk dat er nu zelfs vuurwapens de SDKK-gevangenis binnen gesmokkeld worden?

    Aangezien het gevangeniswezen de verantwoordelijkheid betreft van de minister van Justitie van het autonome land Curaçao, acht ik het niet opportuun uitspraken te doen over het beleid met betrekking tot deze inrichting of te speculeren over de wijze waarop het wapen naar binnen is gesmokkeld. Ik ga er vanuit dat de minister van Justitie van Curaçao dit incident onderzoekt en indien noodzakelijk maatregelen treft om dit in de toekomst te voorkomen.

  • Vraag 3

    Klopt het dat door de diepgewortelde corruptie in het gevangeniswezen op Curaçao nog steeds de gevangenen door andere boeven worden «bewaakt»?

    Ook hier betreft het de verantwoordelijkheid van de minister van Justitie van Curaçao en derhalve is het niet aan mij om deze vraag te beantwoorden.

  • Vraag 4

    Klopt het dat de minister van Justitie van Curaçao, al weken geleden door direct betrokkenen is gewaarschuwd dat de veiligheidssituatie in de gevangenis nog steeds belabberd is?

    Deze informatie is mij niet bekend.

  • Vraag 5

    Deelt u de mening dat deze falende bestuurder vandaag nog zijn bureau zou moeten uitruimen en direct op zou moeten stappen? Zo nee, waarom niet?

    Neen. En ik distantieer mij van uw kwalificatie van een lid van de regering van een autonoom land. Daarnaast is het niet aan mij om te oordelen over het functioneren van een bewindspersoon van een ander land. Dat is aan de volksvertegenwoordigers van, in dit geval, Curaçao.

15 september 2011 - 2 november 2011
Het feit dat mensen geen aangifte kunnen doen van oplichting
Ronald van Raak (SP)
1. TROS Opgelicht?!, Nederland 1, 9 september 2011.
  • Vraag 1

    Waarom kunnen gedupeerden van oplichter G. W. geen aangifte doen?1

    De reden waarom aanvankelijk besloten is om geen aangifte op te nemen is dat de politie meende dat er sprake was van een civielrechtelijke aangelegenheid, en geen strafrechtelijke. Aangever is het advies gegeven een civiele procedure te starten. Met betrekking tot de inhoudelijke afweging die gemaakt is bij deze aangifte kan achteraf gesteld worden dat de casus ten onrechte als een incident is beschouwd, als gevolg waarvan de zaak meer als een civiele aangelegenheid is beschouwd. Het opnemen van de aangifte was meer op zijn plaats geweest. De korpsbeheerder van de politieregio Gelderland-Zuid heeft verzocht de aangever uit te nodigen om verontschuldigingen aan te bieden en hem alsnog in de gelegenheid te stellen aangifte te doen.

  • Vraag 2

    Deelt u de opvatting dat de politie extra alert moet zijn als dergelijke oplichters, die eerder zijn veroordeeld, opnieuw de fout ingaan?

    Ja. Een zorgvuldige opname en afhandeling van de aangifte en een goede terugkoppeling in de richting van de aangever zijn essentieel.

  • Vraag 3

    Deelt u de opvatting dat iedereen aangifte moet kunnen doen als sprake is van valsheid in geschrifte en het aannemen van een valse naam?

    Ja. In artikel 161 Wetboek van Strafvordering is bepaald dat een ieder die kennis draagt van een begaan strafbaar feit, bevoegd is daarvan aangifte te doen.
    Aangezien zowel het aannemen van een valse naam met het oogmerk om een ander wederrechtelijk te bevoordelen als valsheid in geschrift strafbaar zijn gesteld (in respectievelijk artikel 326 en 225 Wetboek van Strafrecht), moet een ieder van deze feiten aangifte kunnen doen.

  • Vraag 4

    Hebben politie en Justitie voldoende middelen om dit soort zaken van oplichting te onderzoeken?

    Ja.

  • Vraag 5

    Hebben politie en Justitie voldoende wettelijke mogelijkheden om dit soort zaken van oplichting aan te pakken?

    Aan de strafbare feiten oplichting en valsheid in geschrift liggen in de opsporingspraktijk veel verschillende zaken ten grondslag, variërend van relatief kleine oplichtingzaken (van enkele personen voor betrekkelijk kleine bedragen) tot grote fraudezaken waarbij de toegebrachte schade aan personen, bedrijven of de overheid aanzienlijk is. Het Openbaar Ministerie beschikt over voldoende opsporingsbevoegdheden om zaken waarin sprake is van verdenking van de hierboven omschreven strafbare feiten te onderzoeken.

15 september 2011 - 17 oktober 2011
Marktwerking op het spoor
Arie Slob (CU)
1. Trouw, 14 september 2011
  • Vraag 1

    Kent u het bericht «Zo geweldig zijn de NS niet»1 en heeft u kennisgenomen van de «Marktscan Personenvervoer per spoor» van de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa)?

    Ja.

  • Vraag 2

    Deelt u de aanbeveling van de NMa dat in de nieuwe concessie voor het hoofdrailnet gedetailleerdere, specifiekere en meetbare eisen over de te leveren prestaties moeten worden opgenomen en dat daarbij niet alleen op het niveau van het hele netwerk, maar ook op lijnniveau eisen geformuleerd moeten worden?

    Ik vind het van belang dat de reiziger een goed spoorproduct krijgt op het hoofdrailnet. Daartoe moeten goede verplichtingen in de concessie staan. Het gaat primair om het totale netwerk. Dat moet goed functioneren. Het stellen van eisen op lijnniveau heeft al snel sub-optimalisatie en perverse prikkels tot gevolg. Daarom stem ik jaarlijks in met grenswaarden voor indicatoren die het hele hoofdrailnet dekken. En daarbij is het belangrijk dat de vervoerder de ruimte heeft om op de wensen van de reiziger in te kunnen spelen en bijvoorbeeld over de ontwikkeling van gewenste indicatoren overlegt met de consumentenorganisaties. Als ik voor elke treindienst op het hoofdrailnet prestatie-eisen zou formuleren, ontstaan er zoveel «knoppen» dat er van daadwerkelijke optimalisering door de vervoerder geen sprake meer kan zijn. Bovendien zou het vreemd zijn om per lijn een ander prestatieniveau af te spreken. In die zin is het aansturen van een netwerk iets anders dan het aansturen van één of enkele lijnen.

  • Vraag 3

    Deelt u de mening dat in de nieuwe concessie de concessiehouder niet zijn eigen prestaties moet monitoren, maar dat dit door een onafhankelijke instantie dient te gebeuren en frequenter en meer gedetailleerd dan nu het geval is?

    Er zijn voor de concessieverlener verschillende manieren om te zorgen dat de prestaties, die geleverd worden door de concessiehouder voldoende representatief zijn en betrouwbaar gemeten worden. Het is niet noodzakelijk dat metingen door een onafhankelijke instantie worden uitgevoerd. De huidige concessie verlangt representatieve meetsystemen. NS beschrijft de meetsystemen in het jaarlijkse vervoerplan, zodat duidelijk is op welke wijze prestaties gemeten worden. Daarnaast is het voor mij belangrijk dat de prestaties gedurende langere tijd op dezelfde wijze gemeten worden om inzicht te krijgen in de ontwikkelingen van de prestaties. De concessie zal daarbij, net zoals nu, de mogelijkheid bevatten om een audit uit te voeren indien ik daartoe aanleiding zie. Overigens heb ik onlangs een audit uitgevoerd naar de meetsystemen van NS om mij ervan te vergewissen dat de meetsystemen juist worden gebruikt om de prestaties te meten. Eén van de conclusies van de audit was dat de rapportages van NS aan IenM juist en volledig zijn. Voor de mate van detail verwijs ik u naar mijn antwoord op vraag 2.

  • Vraag 4

    Deelt u de mening dat er toezicht moet komen op afspraken tussen NS en regionale spoorvervoerders op die gebieden waar er een zekere mate van afhankelijkheid van NS bestaat zoals reisinformatie, kaartautomaten en gegevensverstrekking over vervoersprestaties? Hoe gaat u dit toezicht vormgeven?

    Dit toezicht is reeds vormgegeven in de Mededingingswet. Voor de zogenaamde bijkomende diensten en voorzieningen zijn in de Spoorwegwet voorschriften opgenomen. De NMa is de toezichthouder en kan een onderzoek instellen, indien er signalen zijn dat er sprake is van machtsmisbruik.

  • Vraag 5

    Klopt het dat er in overeenkomsten tussen regionale vervoerders en NS is vastgelegd dat er bij ongeplande verstoringen aan klanten geen omreisadvies via regionale lijnen wordt gegeven? Zo ja, kunt u aangeven op welke wijze hiermee het belang van de Reiziger met hoofdletter R wordt gediend?

    Op dit moment loopt er als pilot een afspraak met Arriva, waarbij in geval van ongeplande calamiteiten buiten de spits reizigers mogen omreizen via Groningen of Leeuwarden als er een versperring is tussen Meppel – Leeuwarden of Meppel – Groningen. Dit betreft een eenzijdige dienst van Arriva aan NS. Uit deze pilot zal moeten blijken of en zo ja in welke gevallen omreizen via regionale lijnen een optie voor reizigers is. De advisering aan de reizigers zal daar dan vervolgens op aangepast moeten worden. Het klopt dat in de huidige overeenkomsten tussen regionale vervoerders en NS is vastgelegd dat er in principe bij ongeplande verstoringen aan klanten geen omreisadvies via regionale lijnen wordt gegeven. NS kan bij een ongeplande verstoring in overleg met een regionale vervoerder besluiten om in de betreffende specifieke situatie wel een omreisadvies te geven. Dit gebeurt ook regelmatig. Een afweging die hier speelt is of er voldoende capaciteit beschikbaar is op de omreisroute. Diverse groepen reizigers (bijvoorbeeld studenten) hebben als gevolg van hun abonnement (abonnement dat geldig is voor het gehele OV) standaard omreisrechten en maken daar bij een calamiteit direct gebruik van. Indien er onvoldoende capaciteit is op de omreisroute moeten andere maatregelen worden genomen door de vervoerder (bijvoorbeeld door de inzet van bussen), zodat reizigers in het geval van een ongeplande verstoring alsnog vervoerd kunnen worden.

  • Vraag 6

    Heeft de NMa voldoende wettelijke toezichtbevoegdheden om de problemen op de markt voor het spoorvervoer, zoals geconstateerd in de marktscan op te lossen?

    Ik neem aan dat u met problemen doelt op de door NMa vermeende problemen als gevolg van de afhankelijkheid, die regionale vervoerders hebben met NS. In mijn antwoord op vraag 4 heb ik opgemerkt dat de NMa reeds diverse bevoegdheden heeft. Ik ben van mening dat die bevoegdheden voldoende zijn.

15 september 2011 - 5 oktober 2011
De kritiek in het Europees parlement op Nederland
Mariëtte Hamer (PvdA), Nebahat Albayrak (PvdA)
Henk Kamp (minister sociale zaken en werkgelegenheid) (VVD)
1. Nu.nl woensdag 14 september 2011, http://www.nu.nl/politiek/2615359/kritiek-in-europees-parlement-nederland.html
  • Vraag 1

    Heeft u kennisgenomen van het bericht «Kritiek in Europees parlement op Nederland»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Is het waar dat u voortzetting van het globaliseringsfonds tot 2013 blokkeert? Zo ja, waarom is dat?

    Nee, Nederland blokkeert de voortzetting van het globaliseringsfonds tot 2013 niet, maar staat wel kritisch ten aanzien van het voortzetten van de versoepeling van de voorwaarden voor het maken van aanspraak op het fonds. Het betreft twee bepalingen uit 2009, welke eind 2011 aflopen. Ten eerste een verruiming van de reikwijdte van het EGF met de consequenties van de financiële en economische crisis als aanvraaggrond (naast globalisering) en ten tweede een verhoogde cofinanciering van 65% (aanvankelijk 50% in verordening 1927/2006). Op 6 september 2011 heeft de staatssecretaris van Buitenlandse Zaken u inzake dit voorstel van de Europese Commissie een Fiche aangeboden (TK 2010–2011, 22 112, nr. 1208).

  • Vraag 3

    Kunt u bevestigen dat veel Nederlandse werklozen profijt hebben (gehad) van de Europese steun door het globaliseringsfonds en dat Nederland het vaakst een beroep heeft gedaan op het fonds voor re-integratie van ontslagen werknemers?

    Nederlandse bedrijven hebben via de minister van SZW 13 aanvragen ingediend. Het gaat om twee bedrijfsaanvragen en 11 aanvragen voor drie sectoren. De verschillende bedrijven en sectoren hebben in totaal € 21,1 miljoen uit het fonds aangevraagd en toegekend gekregen ten behoeve van 6 382 werknemers. Dit bedrag wordt door de bedrijven en sectoren zelf aangevuld tot € 32,5 miljoen.
    Ten opzichte van andere lidstaten heeft Nederland het grootste aantal aanvragen ingediend, maar het bedrag per aanvraag is lager. Dit komt, omdat in geval van aanvragen voor sectoren, per regio (provincie) een separate aanvraag wordt ingediend. In Nederland gaat het om drie sectoren, maar die tellen voor 11 aanvragen. Wanneer gekeken wordt naar het financiële belang van de aanvragen staat Nederland zevende.
    Lidstaat
    Aanvragen
    Lidstaat
    Subsidiebedrag (€)
    Nederland
    13
    Ierland
    60 600 000
    Spanje
    11
    Italië
    49 700 000
    Denemarken
    6
    Denemarken
    41 900 000
    Ierland
    6
    Frankrijk
    39 000 000
    Italië
    6
    Duitsland
    37 200 000
    Duitsland
    5
    Spanje
    35 200 000
    Litouwen
    5
    Nederland
    21 100 000
    Portugal
    5
    Oostenrijk
    18 800 000
    Oostenrijk
    4
    België
    18 800 000
    België
    3
    Zweden
    9 800 000
    Frankrijk
    3
    Portugal
    8 500 000
    Polen
    3
    Griekenland
    2 900 000
    Bulgarije
    1
    Litouwen
    2 900 000
    Tsj. Republiek
    1
    Slovenië
    2 200 000
    Finland
    1
    Finland
    2 000 000
    Griekenland
    1
    Polen
    1 200 000
    Malta
    1
    Bulgarije
    1 100 000
    Slovenië
    1
    Malta
    700 000
    Zweden
    1
    Tsj. Republiek
    300 000
    Totaal
    77
    Totaal
    353 900 000
    Bron: site Europese Commissie (http://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=326&langId=en)

  • Vraag 4

    Kunt u aangeven hoe vaak en voor welk bedrag Nederland in totaal een beroep heeft gedaan op het globaliseringsfonds? Hoeveel Nederlandse werklozen hebben in totaal hulp ontvangen uit het fonds?

    Zie antwoord vraag 3.

  • Vraag 5

    Deelt u de mening dat dit fonds, dat hulp kan bieden aan werknemers die hun baan verliezen door de economische crisis of door belangrijke veranderingen in de wereldwijde handel, zijn bestaansrecht heeft bewezen?

    Het EGF kan hulp bieden aan werknemers die hun baan verliezen als gevolg van de globalisering en tijdelijk sinds 2009 als gevolg van de financieel-economische crisis. Nederland is vanaf het begin kritisch geweest over het EGF als middel om effecten van globalisering tegen te gaan. Lidstaten moeten prikkels behouden om economisch beleid te voeren om op globalisering te anticiperen. Ondersteuning van werknemers die hun baan (dreigen te) verliezen is primair een nationale zaak. Nederland heeft in 2009 uiteindelijk ingestemd met de verruiming van het EGF naar de financieel-economische crisis, onder voorwaarde dat dit tijdelijk zou zijn. Verlenging van deze verruiming is geen oplossing om de effecten van de financieel-economische crisis te bestrijden; het fonds is hiervoor te klein en weegt niet op tegen nationale instrumenten. De economische crisis als aanvraaggrond helpt ook landen met een structurele werkloosheid niet verder.
    Ook al heeft het fonds hulp geboden om ontslagen werknemers naar een nieuwe baan te begeleiden, ben ik er niet van overtuigd dat het instrument zijn bestaansrecht heeft bewezen; het is nog te vroeg om gedegen uitspraken te kunnen doen over de resultaten. Ik pleit dan ook voor een spoedige en gedegen externe evaluatie over het gebruik en de effecten van het EGF als instrument om de effecten van globalisering en de crisis tegen te gaan.

  • Vraag 6

    Deelt u de mening dat dit een voorbeeld is van hoe de Europese Unie bijdraagt aan de verhoging van het welzijn in Nederland en in Europa?

    Zie antwoord vraag 5.

  • Vraag 7

    Deelt u de mening dat voor een land als Nederland dit fonds juist heel belangrijk is geweest? Is het voortbestaan van het fonds niet uitermate belangrijk voor Nederland, mede gezien de bezuinigingen die de regering wenst door te voeren?

    Nee, Nederland is vanaf het begin kritisch geweest over de instelling van dit fonds, met name op grond van subsidiariteitsoverwegingen: ondersteuning van werknemers die hun baan (dreigen te) verliezen is primair een taak van nationale overheden. Al heeft het fonds ondersteuning geboden, de nationale maatregelen naar aanleiding van de crisis eind 2008 waren veel sneller en belangrijker.

  • Vraag 8

    Hoe denkt u zelf geld vrij te maken op de begroting om deze werkloze mensen te helpen met de bezuinigingsopdracht die de regering zichzelf ten doel heeft gesteld?

    Als iemand werkloos is of dreigt te worden, is hij of zij in eerste instantie zelf verantwoordelijk voor het vinden van een nieuwe baan, zo nodig met ondersteuning van gemeente of UWV. Er is een groot aantal instrumenten waarmee werkgevers en werknemers worden geholpen om zo snel mogelijk werk of werkhervatting te bewerkstelligen. Deze dienstverlening en extra ondersteuning voor de mensen die dat nodig hebben blijven van toepassing.

15 september 2011 - 7 oktober 2011
Hoogleraren accountancy
Tanja Jadnanansing (PvdA), Ronald Plasterk (PvdA)
Halbe Zijlstra (staatssecretaris onderwijs, cultuur en wetenschap) (VVD)
1. Het Financieele Dagblad, 12 september 2011, blz.12.
  • Vraag 1

    Bent u bekend met het bericht «Accountant roert zich te weinig in debat»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Bent u van mening dat accountants, en zeker hoogleraren in dit vakgebied, zich moeten kunnen mengen in het maatschappelijk debat zonder hinder te ondervinden van hun betrekking?

    Ja. Dit laatste geldt overigens niet uitsluitend voor hoogleraren accountancy, maar breed voor wetenschappers die naast hun hoogleraarschap een functie btnnen een bedrijf vervulien. De onafhankelijke positie van hoogleraren wordt gewaarborgd in de artikelen IV en V van de Gedragscode Wetenschap (te vinden op VSNU.nl).

  • Vraag 3

    Acht u het wenselijk dat veel hoogleraren accountancy tevens in dienst zijn van grote accountantskantoren?

    Voor een goede wisselwerking tussen theorie en praktijk is het van belang dat hoogleraren hun functie aan een universiteit kunnen combineren met een functie in een bedrijf of in een maatschappelijke organisatie. Dat geldt niet alleen voor de accountancy, maar bijvoorbeeld ook voor de rechtspraak. Het is hierbij van belang, dat de onafhankeiijke positie is gegarandeerd, zie hiervoor het antwoord op vraag 2. Ook is van belang dat er voldoende transparantie bestaat over het vervulien van nevenfuncties en dat universiteiten hun registers op dit punt up-to-date houden.
    Ik zal de instellingen hierop aanspreken in het bestuurlijk gesprek dat ik met hen voer.

  • Vraag 4

    Deelt u de mening dat het zelfreinigend vermogen van een belangrijke sector als de accountancy slechts gewaarborgd is indien kritiek van binnenuit geleverd kan worden?

    Ja. Dit is zeker ook van belang voor accountants, omdat hun werkzaamheden niet alleen voor hun controleclienten, maar ook ten behoeve van het maatschappelijk verkeer worden verricht. Daarom zijn waarden zoals onafhankelijkheid en integriteit voor het werk van de accountant van bijzonder belang.
    De inachtneming van dergelijke waarden wordt niet alleen extern geborgd door publiek toezicht, zoals dat door de AFM wordt uitgeoefend, en het bij de Accountantskamer belegde tuchtrecht, maar wordt ook bepaald door de cultuur binnen een sector. Hiervoor is het noodzakelijk dat accountants bereid zijn om elkaar op dergelijke zaken aan te spreken en hierover discussie te voeren, zowel geïnstitutionaliseerd binnen de beroepsorganisatie, als in hun werkomgeving en in diverse vakbladen en discussiefora.

  • Vraag 5

    Deelt u de mening dat vermenging van toezicht- en publieke adviestaken in de accountancy meer dan in menige andere sector, een kwalijke zaak zou zijn?

    In algemene zin kan niet worden gesteld dat het geven van advies naast het uitoefenen van toezicht zonder meer bezwaarlijk is. Wei dient de controleopdracht van de accountant altijd in onafhankelijkheid te worden verricht.

  • Vraag 6

    Bent u van mening dat, rekening houdend met de wenselijkheid van enige wisselwerking tussen werkveld en academische wereld, er nog sprake is van een voldoende onafhankelijke accountancy als academisch vakgebied?

    Ja.

  • Vraag 7

    Bent u bereid om te onderzoeken in welke mate er sprake is van belangenverstrengeling tussen de hoogleraren en de accountantskantoren?

    Nee. Het is de verantwoordelijkheid van universiteiten die hoogleraren benoemen om erop toe te zien dat van ongeoorloofde belangenverstrengeling geen sprake is. Daarnaast hecht ik aan transparantie ten aanzien van nevenfuncties (zie antwoord 3).

15 september 2011 - 25 oktober 2011
Meerdere Nederlanders die in het buitenland actief deelnemen aan de jihad
Coşkun Çörüz (CDA)
Piet Hein Donner (minister binnenlandse zaken en koninkrijksrelaties) (CDA)
1. NOS, d.d. 12 september.
2. Telegraaf, d.d. 12 september.
  • Vraag 1

    Heeft de u kennisgenomen van het bericht dat er op dit moment meerdere Nederlanders zijn die in het buitenland actief deelnemen aan de jihad?1 2

    Ja.

  • Vraag 2

    Weet u in kaart om hoeveel personen dit gaat en in welke landen zij zich bevinden? Zo niet, wat gaat u er aan doen om dit duidelijk te krijgen?

    Uit onderzoek van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) naar terrorisme is gebleken dat in de afgelopen twee jaar enkele tientallen jihadisten hebben gepoogd om vanuit Nederland deel te nemen aan de internationale jihad in landen als Pakistan, Afghanistan, Jemen en Somalië. Van hen zijn enkele jihadisten nog steeds actief in die landen.

  • Vraag 3

    Kunt u aangeven wat concreet wordt bedoeld met de tactiek om mensen te beïnvloeden en ze onder druk te zetten? Ziet u ook andere (strafrechtelijke) mogelijkheden om deze personen tegen te houden? Zo ja, zijn deze ook toegepast?

    De AIVD probeert zicht te krijgen op (potentiële) «uitreizende» jihadisten. Daartoe doet de AIVD onderzoek, waarbij het onderzoek op internet en de samenwerking met internationale collegadiensten van groot belang is. Daarnaast kan het gebruik van passagiersgegevens dit onderzoek naar «reisbewegingen» versterken.
    Mocht de AIVD op basis van het onderzoek indicaties hebben dat iemand wil uitreizen ten behoeve van de jihad, kan de AIVD een ambtsbericht uitbrengen aan het Openbaar Ministerie, op basis waarvan besloten kan worden tot het instellen van een strafrechtelijk onderzoek.
    In voorkomende gevallen, wanneer deze indicaties onvoldoende zijn om een strafrechtelijk onderzoek mogelijk te maken, kan de AIVD ook op andere manieren trachten het uitreizen te voorkomen. Daarbij kan worden gedacht aan het confronteren van de betrokkene zelf met het feit dat de AIVD bekend is met de werkelijk intentie van zijn reis, of het mobiliseren van de omgeving van betrokkene.
    De bestrijding van strafbare feiten die door terroristische groeperingen en netwerken zijn of worden begaan heeft hoge prioriteit en voortdurende aandacht van het openbaar ministerie.
    Het wetboek van strafrecht biedt voldoende mogelijkheden om personen strafrechtelijk te vervolgen. De Wet terroristische misdrijven, op 10 augustus 2004 in werking getreden, heeft tal van strafbepalingen, op de voet van het EU-kaderbesluit inzake terrorismebestrijding, bovendien verder aangescherpt. Teneinde te voorzien in strafrechtelijke aansprakelijkheid wegens het deelnemen én het meewerken aan training voor terrorisme in alle daarvoor in aanmerking komende gevallen is het artikel 134a in het Wetboek van Strafrecht opgenomen (1 april 2010 in werking getreden). Daarin wordt strafbaar gesteld het zich of een ander opzettelijk gelegenheid, middelen of inlichtingen verschaffen of trachten te verschaffen tot het plegen van een terroristisch misdrijf of een misdrijf ter voorbereiding of vergemakkelijking daarvan, dan wel zich kennis of vaardigheden daartoe verwerven of een ander bijbrengen. Het artikel 134a Sr verwijst naar de terroristische misdrijven zoals genoemd in artikel 38 Sr en artikel 83b Sr.
    Voor zover de vraag betrekking heeft op het al dan niet plaatsvinden van strafrechtelijk onderzoek, kan hierover, vanwege het mogelijk doorkruisen van opsporingsbelangen, geen mededeling worden gedaan, ook niet ten aanzien van de vraag of dergelijk onderzoek wel of niet loopt.

  • Vraag 4

    Wordt de genoemde mensensmokkelaar vervolgd en ziet u mogelijkheden om door actief vervolgen van mensensmokkelaars het moeilijker te maken voor Nederlandse Jihadstrijders?

    De bestrijding van strafbare feiten die door terroristische groeperingen en netwerken zijn of worden begaan heeft hoge prioriteit en voortdurende aandacht van het openbaar ministerie. Voor zover de vraag betrekking heeft op het al dan niet plaatsvinden van strafrechtelijk onderzoek, kan hierover, vanwege het mogelijk doorkruisen van opsporingsbelangen, geen mededeling worden gedaan, ook niet ten aanzien van de vraag of dergelijk onderzoek wel of niet loopt.

  • Vraag 5

    Wat wordt ondernomen bij terugkomst van deze personen in Nederland?

    Mocht de AIVD informatie krijgen dat iemand zich al met jihadistische intenties in het buitenland bevindt en van plan is terug te keren naar Nederland, zal de AIVD proberen zicht te krijgen op deze persoon om verder onderzoek naar betrokkene mogelijk te maken.
    De AIVD kan vervolgens een ambtsbericht uitbrengen aan het Openbaar Ministerie, op basis waarvan besloten kan worden tot het instellen van een strafrechtelijk onderzoek. Ook kan de AIVD in bepaalde gevallen een ambtsbericht uitbrengen aan de Immigratie- en Naturalisatiedienst, waarin een persoon als een gevaar voor de nationale veiligheid kan worden aangemerkt. De IND kan daarop besluiten tot intrekking of weigering van een verblijfsvergunning en/of tot een ongewenstverklaring.

  • Vraag 6

    Bent u van plan deze personen de Nederlandse nationaliteit te ontzeggen?

    Op basis van de Rijkswet op het Nederlanderschap (RWN) is het mogelijk om het Nederlanderschap te ontnemen van een persoon die onherroepelijk veroordeeld is wegens een terroristisch misdrijf. Het terroristische misdrijf moet dan wel gepleegd zijn na de inwerkingtreding van de wijziging van de RWN op 1 oktober 2010. Ook mag het ontnemen van het Nederlanderschap niet leiden tot staatloosheid.

15 september 2011 - 25 oktober 2011
De schoffering van staatssecretaris Weekers door de regering van Curaçao
Eric Lucassen (PVV)
Piet Hein Donner (minister binnenlandse zaken en koninkrijksrelaties) (CDA)
1. http://www.telegraaf.nl/binnenland/10552186/__Weekers_geschoffeerd__.html?p=2,1
  • Vraag 1

    Kent u het bericht «Staatssecretaris geschoffeerd op Curaçao»1 Klopt het dat minister van financiën van Curaçao geweigerd heeft te spreken met de staatssecretaris van Financiën van Nederland?

    Ja. Ondanks zijn verzoek heeft de staatssecretaris van Financiën tijdens zijn bezoek aan Curaçao geen gesprek kunnen voeren met de minister van Financiën van Curaçao. De reden die de minister van Financiën hiervoor heeft gegeven was de slechte relatie tussen de regering van Curaçao en de president van de Centrale Bank, waarmee de staatssecretaris ook nog zou spreken. Inmiddels zijn de staatssecretaris en de minister van Financiën van Curaçao met elkaar in contact om het gesprek alsnog te laten plaats vinden.

  • Vraag 2

    Blijkt hieruit volgens u dat de regering van Curaçao de staatssecretaris niet serieus neemt, gezien de eis van deze regering om uitsluitend met een minister te spreken? Zo nee, wat is volgens u dan de reden om een gesprek met de staatssecretaris te weigeren?

    Zie antwoord vraag 1.

  • Vraag 3

    Is het «beneden de stand» van de minister van Financiën van Curaçao om te spreken met een Nederlandse staatssecretaris? Zo ja, blijft de Nederlandse regering zich aanpassen aan deze bizarre verbeelding?

    Zie antwoord vraag 1.

  • Vraag 4

    Bent u van plan de regering van Curaçao op het matje te roepen en publieke verontschuldigingen te eisen voor deze botte belediging?

    Neen.

15 september 2011 - 28 oktober 2011
Het afhaken van politiestudenten
Ronald van Raak
1. «Politiestudent haakt af», Metro, 14 september 2011.
  • Vraag 1

    Hoe verklaart u dat er zoveel onduidelijkheid is onder studenten op de politieopleiding over de betaling die zij krijgen?1

    In de voorlichting bij de sollicitatie worden sollicitanten gewezen op de bezoldiging die zij tijdens de opleiding en daarna zullen ontvangen. Het is normaal dat loonbetaling onderwerp van gesprek is onder sollicitanten of medewerkers en in het geval van de politie ook onder aspiranten. De maatregel van salariskorting in de leerkwartielen van de opleiding volgt uit de afspraken in de package deal met de politievakorganisaties die is gesloten in 2010. Hiervoor is recentelijk het Besluit Bezoldiging Politie aangepast. De regeling biedt in een enkel geval de mogelijkheid voor maatwerk in de bezoldiging voor aspiranten met bijvoorbeeld een specifiek specialisme of bijzonder arbeidsverleden. Hierdoor kunnen in een enkel geval verschillen ontstaan tussen de bezoldiging van studenten.

  • Vraag 2

    Hoe is het mogelijke vertrek van tientallen aspirant-politieagenten te rijmen met uw voornemen om het aantal agenten op peil te houden?

    De aspiranten die in de afgelopen periode de opleiding hebben verlaten, hebben daarvoor andere redenen opgegeven dan de salarismaatregel. Het uitstroompercentage laat dan ook een normaal beeld zien.

  • Vraag 3

    Hoe gaat u ervoor zorgen dat dit jaar toch 1100 studenten aan hun opleiding beginnen?

    In 2011 moeten niet 1100 maar 1850 aspiranten worden aangesteld. Ik heb u in mijn brief van 15 juni 2011 (TK 29 628, nr. 261) geïnformeerd over de maatregelen die ik hiertoe neem. Daarnaast zal ik u, naar aanleiding van vragen van de Vaste Kamercommissie van VenJ op 29 september 2011, nog voor de begrotingsbehandeling van VenJ per brief nader informeren over de recent genomen maatregelen voor de selectie van aspiranten.

  • Vraag 4

    Bent u bereid regie te nemen in de uitvoering van de regeling Besluit Bezoldiging Politie (BBP) en een einde te maken aan de verschillende manieren waarop die nu in de korpsen wordt uitgevoerd?

    Als korpsen deze wettelijke regeling op verschillende manieren uitvoeren, is dat onwenselijk.
    Alle korpsen behoren de regelgeving uit te voeren. Ik ga ervan uit dat de betalingen conform de geldende regelgeving worden uitgevoerd. Ik heb de korpsen nogmaals op de regelgeving en op een correcte uitvoering daarvan geattendeerd..

  • Vraag 5

    Als blijkt dat het aantal aspirant-agenten achterblijft, bent u dan bereid de verslechtering van het salaris van politiestudenten terug te draaien? (http://www.metronieuws.nl/nieuws/politiestudenten-willen-stoppen/bOXkim!uPqqce2tUXPDm85cKC2uVg/)

    Ik ga er vanuit de aspiranten aantallen worden gehaald. We spreken in dit geval van een afspraak in de arbeidsvoorwaarden sfeer met de politievakorganisaties. Ik wil die afspraak graag gestand blijven doen.2