Open Kamerbeta

Kamervragen

Titel
Status
Indiener (persoon)
Indiener (partij)
1674 kamervragen gevonden
beantwoord onbeantwoord uitgesteld
Alle
13 januari 2011 - 3 februari 2011
Verspreiding privégegevens via het Landelijk Register Kinderopvang (LRK)
Henk Kamp (minister sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. Nederlands Dagblad, «Privégegevens gastouders op straat», 11 januari 2011.
  • Vraag 1

    Kent u het artikel «Privégegevens gastouders op straat»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Waarom worden privéadressen en telefoonnummers van gastouders gepubliceerd via het Landelijk Register Kinderopvang (LRK) terwijl sommige gastouders dit niet willen?

    Het Landelijk Register Kinderopvang (LRK) heeft als belangrijk doel het registreren en tevens openbaar zichtbaar maken van alle kinderopvang die voldoet aan de wettelijk vastgestelde kwaliteitsnormen. Vraagouders kunnen, door het LRK te raadplegen, zelf met zekerheid vaststellen of hun kinderopvangorganisatie of gastouder aan de eisen voldoet en of zij derhalve recht hebben op een kinderopvangtoeslag. Zij kunnen bovendien de gegevens uit het LRK gebruiken voor het aanvragen van die toeslag.
    Gastouderopvang wordt pas in het LRK opgenomen als zowel de gastouder zelf als de opvanglocatie aan de eisen voldoet. Omdat gastouders op meer lokaties werkzaam kunnen zijn, biedt alleen het tonen van de opvanglokatie aan vraagouders zekerheid over het «goedgekeurd zijn» van hun gastouderopvang en over het daaraan gekoppelde recht op een kinderopvangtoeslag.
    Doordat gastouders in de meeste gevallen op het eigen woonadres opvang verzorgen, staat dat eigen woonadres vaak als opvanglokatie in het LRK vermeld.
    In het Besluit registratie kinderopvang is geregeld dat gastouders en hun opvanglocaties die in het LRK zijn geregistreerd, zichtbaar zijn via internet.
    Deze wetgeving is in juni 2009 voorgelegd aan het College Bescherming Persoongegevens, die tegen de openbaarheid van deze gegevens geen bezwaar maakte.
    In het LRK worden naast de naam van de gastouder en de opvanglokatie ook de contactgegevens van het gastouderbureau getoond, waaronder het telefononnummer van het gastouderbureau. In een aantal gevallen heeft de gemeente – die de gegevens in het LRK invoert – hier abusievelijk het telefoonnummer van de gastouder zelf ingevoerd, in plaats van dat van het gastouderbureau. Gastouders die dit vaststellen kunnen dit via hun gastouderbureau door de gemeente laten herstellen.

  • Vraag 3

    Kunt u ervoor zorgen dat de privégegevens van gastouders in principe niet worden verspreid via het LRK tenzij de betrokkene hier expliciet toestemming voor heeft gegeven?

    In mijn antwoord op vraag 2 heb ik beschreven wat de achtergrond is van het tonen van het opvangadres in het LRK. Op het moment dat een gastouder zich laat registeren in het LRK en zich derhalve op een professionele manier met kinderopvang gaat bezighouden, is de consequentie dat de opvanglocatie in het LRK getoond wordt. Door een aanvraag tot registratie in te dienen gaat de gastouder impliciet akkoord met die vermelding. Gezien het doel van het LRK kan ik de gastouder hierin geen keuze bieden.

  • Vraag 4

    Kunt u de privégegevens op korte termijn verwijderen van het LRK?

    In mijn antwoord op vraag 2 heb ik uitgelegd wat het doel is van het tonen van de opvanglokatie in het LRK. Ik wil vasthouden aan de huidige opzet van het LRK, waarin van iedere gastouder de opvanglocatie wordt getoond. In mijn antwoord op vraag 2 heb ik tevens aangegeven dat gastouders hun telefoonnummer wel kunnen laten verwijderen, indien dat abusievelijk door de gemeente in de contactgegevens is opgenomen. Het gastouderbureau dient hiertoe een mutatieformulier in bij de gemeente.

12 januari 2011 - 21 januari 2011
Bereikbaarheid van mijnpensioenoverzicht.nl en de juistheid van gepresenteerde pensioengegevens
Paul Ulenbelt (SP)
Henk Kamp (minister sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. Twitter.com onder #mijnpensioenoverzicht
  • Vraag 1

    Wat is de oorzaak van de vrijwel onbereikbare site mijnpensioenoverzicht.nl op de dag van de introductie?1 Hoeveel aanvragen zijn er op 6 januari 2011 gedaan? Op hoeveel was de server berekend? Wat wordt gedaan om de bereikbaarheid te garanderen?

    Vanaf de start van de ontwikkeling van het pensioenregister was duidelijk dat de introductie van de website mijnpensioenoverzicht.nl onmiddellijk tot een piek in de bevragingen zou leiden. Mede vanwege financiële redenen is het niet haalbaar de infrastructuur achter de website op een dergelijke piek te dimensioneren. De website bevat daarom een plafond, dat het aantal gelijktijdige bezoekers op de website maximeert. Bezoekers, die kunnen inloggen, ervaren een stabiele en snelle website. Bezoekers, die niet kunnen inloggen omdat het plafond is bereikt, krijgen een zogenoemde «te druk»-pagina te zien, met het verzoek het op een later moment nogmaals te proberen. Daarmee wordt voorkomen dat de website door grote toeloop echt onbereikbaar zou worden door technische overbelasting.
    Op 6 januari is de website, voorafgaande aan de officiële opening, vanaf 9:15 uur beperkt open gezet. Op de eerste dag hebben 66 000 bezoekers hun pensioenaanspraken bekeken, terwijl de site 1 210 000 keer de «te druk»-pagina toonde. Deze verhouding is in de dagen na de lancering sterk verbeterd, in die zin dat het in een toenemend aantal gevallen lukte om in te loggen. Op dit moment is de site uitstekend bereikbaar. Het aantal bezoekers ligt vrijwel voortdurend onder het voornoemde plafond. Tot en met 14 januari hebben bijna 600 000 mensen hun pensioenaanspraken opgevraagd.
    De website kan naar schatting tussen de 2 500 000 en 3 000 000 bezoekers per maand aan.

  • Vraag 2

    Leveren nu alle pensioenfondsen gegevens aan mijnpensioenoverzicht.nl? Zo ja, hoe kan het dan voorkomen dat bijvoorbeeld de gegevens van de beheerder van pensioenpremies van Kamerleden niet vermeld worden? Zo nee, welke zijn dat, waarom melden zij niet en waarom wordt dat niet vermeld?

    Een twaalftal pensioenuitvoerders is niet op tijd aangesloten. Het gaat hier om iets meer dan 4000 individuele pensioenaanspraken op een totaal van bijna 16 miljoen aanspraken die wel zijn opgenomen. Deze pensioenuitvoerders hebben hun deelnemers geïnformeerd dat hun aanspraken bij de desbetreffende pensioenuitvoerder (nog) niet op de website te zien zijn. De Autoriteit Financiële Markten bewaakt dat deze uitvoerders zich alsnog en zo snel mogelijk aansluiten.
    De pensioenuitvoerders beschikken niet in alle gevallen over een burgerservicenummer van de (gewezen) deelnemer. In dergelijke situaties is het voor de betrokken pensioenuitvoerder niet mogelijk de pensioenaanspraken in de verwijsindex op te nemen. De desbetreffende deelnemers zullen hun aanspraken dan ook niet via mijnpensioenoverzicht.nl kunnen inzien.
    De reden dat Kamerleden hun pensioenaanspraken, die zij opbouwen als Kamerlid, niet kunnen inzien, is dat de Algemene Pensioenwet Politieke Ambtsdragers (APPA) een begrotingsgefinancierde regeling is en tot dusverre niet valt onder de (informatiebepalingen van de) Pensioenwet. In die zin past het niet in het pensioenregister. Ik heb inmiddels contact opgenomen met de minister van BZK om te bezien of de mogelijkheid bestaat dat ook de APPA pensioenoverzichten kunnen worden opgenomen in het pensioenregister.

  • Vraag 3

    Kan het voorkomen dat een pensioenfonds wel meedoet aan mijnpensioenoverzicht.nl maar op het moment van opvraag van gegevens die gegevens niet levert? Zo ja, wat is de reden? Wordt daarmee de betrouwbaarheid van mijnpensioenoverzicht.nl ondermijnd?

    Ja, dat is mogelijk. De website haalt de pensioenaanspraken op nadat de burger heeft ingelogd. Het is mogelijk dat een pensioenuitvoerder de gevraagde gegevens tijdelijk niet kan leveren als gevolg van bijvoorbeeld systeemonderhoud of een technisch probleem. In dat geval krijgt de burger de melding, dat geen gegevens zijn ontvangen. De burger kan dan op een later moment opnieuw inloggen, dan wel direct contact opnemen met de betrokken pensioenuitvoerder (waarvan de contactgegevens op de website zijn te vinden).

  • Vraag 4

    Worden de pensioenen op basis van beschikbare premieregelingen ook in mijnpensioenoverzicht.nl gemeld? Hoe wordt de tot nu ingelegde premie omgerekend naar het pensioen op 65 jarige leeftijd?

    Ja, de pensioenen op basis van beschikbare premieregelingen worden ook op de website getoond. De pensioenuitvoerder berekent het pensioen op 65-jarige leeftijd ten behoeve van het te verstrekken jaarlijkse pensioenoverzicht. De gegevens van dit pensioenoverzicht worden op de website getoond.

  • Vraag 5

    Kan de bedoeling van mijnpensioenregister.nl om «verborgen pensioenen» zichtbaar te maken waar gemaakt worden als pensioenfondsen kennelijk niet hun gegevens doorgeven?

    Zie mijn antwoord op vraag 2.
    Het aantal aanspraken dat nu nog niet getoond wordt is zeer beperkt ten opzichte van het totale aantal aanspraken. Daarnaast zullen de nu ontbrekende circa 4000 aanspraken op korte termijn zichtbaar worden op de website. Daarmee is de doelstelling om «verborgen pensioenen» zichtbaar te maken bereikt.

24 december 2010 - 19 januari 2011
Het bericht dat er in de kinderopvang te weinig kinderleiders op de groep staan
Nine Kooiman
Henk Kamp (minister sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. Abvakabo FNV, «Pedagogisch medewerkers te vaak en te lang alleen op de groep», 22 december 2010.
2. Nu.nl, «Te vaak te weinig kinderleiders in kinderopvang» , 22 december 2010.
  • Vraag 1

    Wat is uw reactie op het bericht dat ruim de helft van alle pedagogisch medewerkers in de kinderopvang aangeeft regelmatig alleen op een groep te staan met meer dan het aantal toegestane kinderen?12

    Ik vind het bericht verontrustend, omdat de beroepskracht-kind ratio één van de belangrijkste kwaliteitsvoorwaarden is in de kinderopvang.

  • Vraag 2

    Wat is volgens u de oorzaak dat, ondanks hetzelfde onderzoek van vorig jaar, nauwelijks iets verbeterd is aan het feit dat kinderleidsters nog steeds te vaak alleen staan op een te grote groep? Hoe gaat u voorkomen dat volgend jaar de Abvakabo FNV weer dezelfde onderzoeksresultaten presenteert?

    Het onderzoek van Abvakabo FNV laat zien dat niet alle ondernemers in de kinderopvang zich houden aan de regels van de beroepskracht-kind ratio. Ik vind dat een ernstige zaak, temeer omdat de regels door de branche zelf zijn afgesproken met de belangenvereniging voor ouders.
    Naar aanleiding van de constatering dat de beroepskracht-kind ratio niet altijd wordt nageleefd is in 2009 en 2010 een aantal maatregelen genomen. GGD Nederland heeft een landelijk model voor risicogestuurd toezicht ontwikkeld, waarmee GGD’en meer op de kernzaken inspecteren. Onderdeel daarvan is onaangekondigde controle op onder meer de beroepskracht-kind ratio. Het project «Achterblijvende gemeenten» is geïntensiveerd, met als doel de handhaving door gemeenten te verbeteren. In dat kader maakt de Inspectie van het Onderwijs gerichte verbeterafspraken met gemeenten die te weinig handhaven op de kwaliteit van de kinderopvang. Ik heb er vertrouwen in dat deze maatregelen gaan bijdragen aan een betere naleving van de regels.
    Daarnaast ben ik in overleg met de drie convenantpartijen in de kinderopvang – MOgroep, BKN en BOinK – om de regels ten aanzien van de beroepskracht-kind ratio duidelijker en transparanter te maken. Aanpassing van deze regels moet ervoor zorgen dat houders deze beter kunnen naleven, er goed op kan worden gecontroleerd en de gemeenten bij overtredingen streng kunnen handhaven.

  • Vraag 3

    Hoe gaat u ervoor zorgen dat kinderopvangorganisaties zich aan de wettelijke normen gaan houden, zodat er genoeg begeleidsters op een groep met kinderen staan? Hoe gaat u ervoor zorgen dat kinderopvangorganisaties hier voldoende op gecontroleerd worden? Kunt u uw antwoord toelichten?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 4

    Bent u bereid ervoor te zorgen dat de GGD’s meer onaangekondigd en onverwachts kinderopvangorganisaties gaan inspecteren? Zo nee, waarom niet?

    Ja. Dit is een belangrijk aspect in bovengenoemd traject om het toezicht te vereenvoudigen en de handhaving te verbeteren.

  • Vraag 5

    Hoe gaat u ervoor zorgen dat gemeenten kinderopvangorganisaties die de wettelijke normen overtreden ook daadwerkelijk aanpakken?

    Gemeenten moeten handhaven als kinderopvangorganisaties zich niet aan de regels houden. Daarom vind ik het project «Achterblijvende gemeenten» van groot belang. In dat kader maakt de Inspectie van het Onderwijs gerichte verbeterafspraken met gemeenten waarvan de prestaties, vooral op het gebied van handhaving, achterblijven. In de praktijk blijkt het effectief als gemeentebesturen door de Inspectie van het Onderwijs worden aangesproken op achterblijvende prestaties.

  • Vraag 6

    Hoe gaat u ervoor zorgen dat de arbeidsvoorwaarden in kinderopvangorganisaties meer gewaarborgd worden? Kunt u uw antwoord toelichten?

    De arbeidsvoorwaarden in de kinderopvang worden door werkgevers- en werknemerspartijen afgesproken en in de CAO Kinderopvang vastgelegd. Zij zijn zelf verantwoordelijk voor een goede uitvoering van de CAO afspraken.

  • Vraag 7

    Hoe gaat u ervoor zorgen dat de vakbond meer betrokken wordt bij de verbetering van de positie van pedagogisch medewerkers en de kwaliteit in de kinderopvang? Kunt u uw antwoord toelichten?

    De vakbonden maken samen met de werkgeverspartijen afspraken over de arbeidvoorwaarden en de positie van pedagogisch medewerkers in de CAO Kinderopvang. De afspraken kunnen ook bepalend zijn voor de kwaliteit van de kinderopvang, bijvoorbeeld als het gaat om het opleidingsniveau van pedagogisch medewerkers. De vakbonden en de werkgeverspartijen bepalen zelf wat zij wel en niet in de CAO afspreken.

  • Vraag 8

    Kunt u aangeven in hoeverre de kwaliteit van de kinderopvang door de aangekondigde bezuinigingen bedreigd wordt?

    In het wetgevingoverleg met uw Kamer op 22 november 2010 heb ik aangegeven dat de verschillende effecten van de bezuinigingsmaatregelen zo goed mogelijk in beeld worden gebracht ten behoeve van de besluitvorming voor 2012. Ik zal uw Kamer daarover later informeren.

  • Vraag 9

    In hoeverre bent u bereid de marktwerking in kinderopvang meer aan banden te leggen en als overheid te zorgen dat kinderopvangorganisaties zich houden aan de wettelijke eisen?

    Kinderopvangorganisaties moeten zich aan de regels houden. Goede naleving van de regels creëert een gelijk speelveld voor alle ondernemers en is dus ook in het belang van marktwerking. Ik werk samen met de betrokken partijen om te bereiken dat de regels worden nageleefd.

24 december 2010 - 18 januari 2011
Grote tekorten en ontslagen bij de sociale werkvoorziening
Paul Ulenbelt (SP)
Paul de Krom (staatssecretaris sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. Brief Vixia aan het bestuur van de gemeenschappelijke regeling, kenmerk D10–367/EV.hp.
2. Binnenlands Bestuur – 16 december 2010 – «Sociale werkplaatsen ontslaan ondersteunend personeel».
3. Gesprek tussen Wajonger Janko Hegi en staatssecretaris De Krom tijdens het aanbieden van de handtekeningen «Armoede werkt niet» op 7 december: http://www.armoedewerktniet.nl/nieuws/28439-handtekeningen-%E2%80%98armoede-werkt-niet%E2%80%99-aangeboden-aan-kabinet.
  • Vraag 1

    Bent u bekend met de grote tekorten die ontstaan bij de SW-voorzieningen (sociale werkvoorzieningen) in het land als gevolg van de rijksbezuinigingen in 2011, zoals bijvoorbeeld in Sittard, Gouda en Amsterdam?12

    De door u aangehaalde berichtgeving is mij bekend.

  • Vraag 2

    Kunt u een overzicht geven van de SW-bedrijven waarbij eind 2010 een tekort op de begroting is ontstaan? Kunt u een overzicht geven van de SW-bedrijven die naar verwachting in 2011 een niet sluitende begroting kunnen presenteren en naar verwachting tekorten zien ontstaan? Zo ja, kunt u per SW-bedrijf de grootte van het tekort aangeven? Zo nee, waarom niet?

    Deze vragen kan ik niet beantwoorden. Allereerst geldt dat het Rijk stuurt op hoofdlijnen. Het Rijk stelt gelden beschikbaar, zoals voor de Wsw, ten behoeve van uitvoering van een beleidsdoel zoals dit ook wordt opgenomen en toegelicht in de SZW-begroting.
    Hoe het beleidsdoel wordt uitgevoerd en met welke keuzen, is expliciet aan de uitvoering gelaten, in casu gemeenten in relatie tot hun Gemeenschappelijke regeling en/of het sw-bedrijf. Daarnaast geldt, zoals voor elk bedrijf, dat de te maken keuzes voor uitvoering van het beleidsdoel, in samenhang met de bedrijfseconomische aspecten, is voorbehouden aan de sw-bedrijven zelf in samenspraak met de gemeente(n). Zeker daar waar het gaat om het eigen personeelsbestand van een bedrijf, is het niet aan het ministerie zich daarin te mengen of daarover uitspraken over te doen. Zoals ik tijdens de begrotingsbehandeling van SZW ook heb gemotiveerd en uiteengezet, ben ik van mening dat een efficiëncykorting op het Wsw-budget voor 2011 noodzakelijk is en het mogelijk moet zijn voor de uitvoering dit te realiseren. De Wsw is in vergelijking met het buitenland erg ruim en kostbaar. Er moet, gelet op deze cijfers, dus ruimte zijn voor minder subsidie. Bovendien zitten er in de Wsw mensen die veel meer kunnen dan waarvoor ze worden ingezet. Daarnaast vindt uitstroom naar regulier werk nog steeds nauwelijks plaats, landelijk 5%, terwijl uit de Wsw statistiek kan worden afgeleid dat ongeveer de helft zou kunnen werken bij een reguliere werkgever. Tenslotte kan uit de statistiek worden opgemaakt dat het aandeel werknemers van voor 1998, die vaak relatief veel betaald krijgen, jaarlijks afneemt door (pre)pensioen van deze werknemers. Ook dat rechtvaardigt dus gemiddeld lagere kosten. Met de aanpassing van het budget is, na de begrotingsbehandeling, door de Kamer ook ingestemd.

  • Vraag 3

    Wat is volgens u de reden dat een groot deel van de SW-bedrijven met tekorten op de begroting te maken heeft? Kunt u dit toelichten?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 4

    Hoeveel mensen van het ondersteunend personeel bij SW-bedrijven zijn vanwege de bezuinigingen ontslagen of kregen geen contractverlenging?2

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 5

    Wat betekent het ontslag van het ondersteunend personeel voor de begeleiding van mensen met een SW-indicatie binnen het SW-bedrijf en daarbuiten? Kunt u dit toelichten?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 6

    Bent u het eens met de Abvakabo FNV dat «de beweging van binnen naar buiten on hold wordt gezet»? Kunt u dit toelichten?2

    Nee. Zoals bovenstaand verwoord en ook bij de begrotingsbehandeling aangegeven, ondersteunt de prikkel tot meer efficiency juist de beweging «naar buiten».
    Uit het SEO rapport 2008 over de sw-sector blijkt dat het aandeel Wsw-werknemers dat gedetacheerd is, dan wel begeleid werkt bij werkgevers, in positieve zin bijdraagt aan het bedrijfsresultaat. Dit komt onder andere doordat de kosten voor Wsw-werknemers die beschut werken hoger zijn dan voor de Wsw-werknemers die gedetacheerd worden dan wel begeleid werken. Inzet op deze vormen van Wsw-arbeid is dus niet alleen goed voor de Wsw-werknemers maar ook voor de sw-sector. De sw-sector is tevens al enige tijd bezig met de omslag van productie- naar arbeidsontwikkelbedrijven, o.a. ondersteund door pilots op dit vlak.

  • Vraag 7

    Hoeveel SW-bedrijven hebben een vacaturestop ingevoerd voor SW-geindiceerden, zoals in Den Haag?3 Hoeveel SW-bedrijven hebben een vacaturestop ingevoerd voor ondersteunend personeel?

    Zie antwoord vraag 2.

17 december 2010 - 11 januari 2011
Misbruik in kinderdagverblijven in Amsterdam
Karin Straus (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
Henk Kamp (minister sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. NOS journaal, 12 december 2010.
  • Vraag 1

    Bent u bekend met het bericht over misbruik in kinderdagverblijven in Amsterdam?1

    Ja.

  • Vraag 2

    In hoeverre heeft de wijze waarop de organisatie was ingericht bijgedragen dat de verdachte zijn gang kon gaan? Omdat personeel op kinderdagverblijven te allen tijde met meerdere personen op een groep werkzaam dient te zijn, hoe heeft het dan toch kunnen gebeuren dat de overige personeelsleden niets verdachts opgemerkt hebben? Wat kunnen directies van kinderopvangorganisaties doen om zoveel mogelijk te voorkomen dat zij medewerkers in dienst hebben/inhuren die zich op deze manier misdragen?

    De aard en omvang van deze zedenzaak in Amsterdam roept vanzelfsprekend afschuw en vragen op. Dat betreft niet alleen vragen over het feitelijk gebeurde, maar ook over hoe die feiten zich hebben kunnen voordoen. Daarvoor is het allereerst van belang zo goed mogelijk in kaart te brengen wat er precies is gebeurd. Het kabinet heeft dan ook met instemming kennisgenomen van de start van een onafhankelijk onderzoek op verzoek van de burgemeester van Amsterdam. Dit onderzoek staat los van het strafrechtelijk onderzoek en zal zich richten op de vraag hoe het misbruik van kinderen in kinderdagverblijven heeft kunnen plaatsvinden en zal maximaal drie maanden duren. Zodra de resultaten van dit onderzoek bekend zijn, zal ik u nader inlichten over mijn conclusies. Daarbij zal ik ook ingaan op de door u gestelde vragen.

  • Vraag 3

    In hoeverre heeft de informatievoorziening (of het gebrek aan informatievoorziening) tussen kinderopvangorganisaties een rol gespeeld bij de werkzaamheden die de verdachte de afgelopen jaren heeft verricht bij verschillende kinderdagverblijven, alsmede zijn inschrijving bij een bemiddelingsbureau voor oppassers? In hoeverre kan inschrijving in het Landelijk Register Kinderopvang (LRK) hierbij een verbetering bieden? Bent u voornemens aanvullende maatregelen in het kader van de toegangscontrole in het LRK te nemen?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 4

    In hoeverre heeft de inspectie door de GGD bij deze kinderdagverblijven steken laten vallen? Kunt u toelichten op welke wijze er in het GGD verbeterplan «Achterblijvende gemeenten» aandacht wordt gegeven aan het aspect kindermisbruik? In hoeverre wilt u nog aanvullende acties ondernemen naar de gemeenten/GGD om het belang van goede controles door de GGD en de opvolging van het GGD handhavingadvies door gemeenten nader onder de aandacht te brengen?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 5

    In hoeverre wordt er in de opleiding tot Sociaal Pedagogisch Werker of andere opleidingen gericht op het werken met kinderen, voldoende aandacht besteed aan het herkennen van kindermisbruik? Bent u voornemens om hier extra aandacht voor te vragen? Zo ja, hoe dan? Zo nee, waarom niet?

    Zie antwoord vraag 2.

17 december 2010 - 31 januari 2011
Fiscale belemmeringen bij het fuseren van pensioenfondsen
Roos Vermeij (PvdA)
Frans Weekers (staatssecretaris financiën) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. kenmerk B/10/3553/TU.
  • Vraag 1

    Hebt u kennisgenomen van de aan u gerichte brief van de Pensioenfederatie d.d. 14 december 2010 betreffende overdrachtsbelasting bij fusies van pensioenfondsen?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Deelt u de mening van de Pensioenfederatie dat fusies tussen pensioenfondsen maatschappelijk gewenst kunnen zijn met het oog op krachtenbundeling, kostenbesparing en grotere efficiency door schaalvergroting?

    In zijn algemeenheid kan worden gesteld dat fusies met het oog op krachtenbundeling, kostenbesparing en grotere efficiency door schaalvergroting wenselijk kunnen zijn. Dit kan zonder meer ook gelden voor fusies tussen pensioenfondsen.

  • Vraag 3

    Is het waar dat pensioenfondsen die willen fuseren bij het samenvoegen van hun onroerend goed portefeuilles worden geconfronteerd met het heffen van overdrachtsbelasting?

    In het geval dat een fusie tussen pensioenfondsen plaatsvindt waarbij (fictieve) onroerende zaken worden overgedragen zal een beroep op de fusievrijstelling in de overdrachtsbelasting geen soelaas bieden. Voor toepassing van deze vrijstelling geldt namelijk de eis dat er sprake moet zijn van de overdracht van een onderneming of een zelfstandig onderdeel daarvan tegen uitgifte van aandelen. Daarvan zal bij pensioenfondsen doorgaans geen sprake zijn. Naar schatting levert de overdrachtsbelasting uit fusies van pensioenfondsen jaarlijks € 2 miljoen op.

  • Vraag 4

    Deelt u de mening dat deze belastingheffing een financieel obstakel vormt bij het aangaan van fusies en dat dit onwenselijk is?

    In de overdrachtsbelasting is een aantal ondernemingsfaciliteiten opgenomen. De achterliggende gedachte van de meeste ondernemingsfaciliteiten is de heffing van overdrachtsbelasting geen hinderpaal te laten zijn bij de totstandkoming van een economisch gezien wenselijke rechtsvorm of positionering van onroerende zaken binnen een concern. Wanneer een fusie tussen pensioenfondsen ingegeven zou zijn door mogelijk te behalen economische voordelen, en om die reden wenselijk zou worden geacht, dan kan de heffing van overdrachtsbelasting een financiële drempel vormen. Hierbij moet worden bedacht dat de fiscale kant van het aangaan van fusies onderdeel uitmaakt van een palet van aspecten die meewegen of een fusie doorgang vindt of niet.

  • Vraag 5

    Hoeveel levert de overdrachtsbelasting uit fusies van pensioenfondsen jaarlijks op?

    Zie antwoord vraag 3.

  • Vraag 6

    Deelt u de mening van de Pensioenfederatie dat heffing van overdrachtsbelasting niet kan worden gerechtvaardigd gezien het specifieke, niet op winststreven gerichte karakter van pensioenfondsen en gezien de omstandigheid dat bij fusies van pensioenfondsen in wezen geen verandering van eigenaarschap plaatsvindt omdat pensioen uitgesteld loon is en de sociale partners eigenaar blijven van het pensioenvermogen?

    Bij de totstandkoming van de Wet op belastingen van rechtsverkeer heeft de wetgever er bewust voor gekozen om de fusiefaciliteiten te beperken tot rechtspersonen met een in aandelen verdeeld kapitaal die een onderneming drijven en niet van toepassing te laten zijn op andere rechtspersonen, zoals bijvoorbeeld de stichting, de rechtsvorm waarvan pensioenfondsen over het algemeen gebruik maken. De achtergrond van deze keuze is gelegen in het feit dat de oorspronkelijke ondernemer nadat de fusie heeft plaatsgevonden via het aandelenbezit gerechtigd blijft tot de onderneming. Bij verenigingen en stichtingen zonder aandelenkapitaal is dit minder evident, aangezien een onderscheid tussen fusie en gewone (belastbare) overdracht moeilijker te maken is en het minder doorzichtig is op welke wijze de belanghebbenden bij de fuserende lichamen na de fusie duurzaam betrokken blijven bij of gerechtigd blijven tot het ondernemingsvermogen van het na de fusie overblijvende lichaam.
    Het door de pensioenfederatie aangekaarte onderhavige geval dient in dit bredere kader te worden geplaatst. De vraag die eigenlijk voorligt is of het huidige bouwwerk van de ondernemingsfaciliteiten toereikend is of dat er gestreefd zou moeten worden naar meer rechtsvormneutraliteit. Ik ben op zich een voorstander van meer rechtsvormneutraliteit. Wel zal daarbij bezien moeten worden onder welke voorwaarden fusies van andere rechtsvormen dan rechtspersonen met een in aandelen verdeeld kapitaal gefaciliteerd kunnen plaatsvinden. Het is namelijk niet de bedoeling dat iedere fusie waarbij onroerend goed betrokken is vrij van overdrachtsbelasting zou kunnen geschieden.
    Reeds los van de specifieke pensioenfondsenproblematiek bestaat daarom het voornemen om te bezien of het mogelijk is om de bestaande ondernemingsfaciliteiten meer rechtsvormneutraal te maken en derhalve open te stellen voor andere rechtspersonen, zoals bijvoorbeeld de stichting, waarbij dan voorwaarden gesteld moeten worden die recht doen aan de uitgangspunten die thans ook gelden voor de bestaande ondernemingsfaciliteiten. Een fusievrijstelling voor pensioenfondsen zal in dit bredere kader moeten worden ingebed, omdat een specifieke uitbreiding voor alleen pensioenfondsen in strijd is met de regels die binnen de EU bestaan voor staatssteun. Voorts zal daarbij tevens bezien worden of het thans gehanteerde ondernemingsbegrip mogelijk te knellend is voor lichamen als pensioenfondsen. De besluitvorming over de verruiming van de huidige ondernemingsfaciliteiten zal haar beslag krijgen in het kader van de komende begrotingscyclus.

  • Vraag 7

    Bent u bereid maatregelen te nemen om pensioenfondsen, net als verenigingen en coöperaties, vrij te stellen van overdrachtsbelasting? Zo nee waarom niet? Zo ja, op welke manier kan dit worden gerealiseerd en op welke termijn?

    Zie antwoord vraag 6.

13 december 2010 - 31 december 2010
Afrekenbare en controleerbare kabinetsdoelen met betrekking tot aanpassing van de kinderopvangtoeslag
Emile Roemer , André Rouvoet (CU), Job Cohen (PvdA), Femke Halsema (GL), Marianne Thieme (PvdD), Alexander Pechtold (D66)
Henk Kamp (minister sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. Financiële bijlage regeerakkoord, pagina 13.
  • Vraag 1

    Klopt het dat het kabinet bezuinigt op de kinderopvangtoeslag?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Wat zijn de nominale effecten op de uitkeringen van de bezuinigingen in 2011, 2012, 2013, 2014, 2015 en structureel?

    Ik heb tijdens het wetgevingsoverleg kinderopvang van 22 november 2010 toegezegd alle kindregelingen te bekijken op samenhang, transparantie en effectiviteit en de Kamer hierover te informeren bij de nadere uitwerking van de bezuinigingsopgaaf. Hierbij zullen ook de nominale effecten op de uitkeringen worden aangegeven.

  • Vraag 3

    Wat zijn de budgettaire effecten van de bezuinigingen in 2011, 2012, 2013, 2014, 2015 en structureel?

    De budgettaire effecten zijn als volgt (zie ook de financiële bijlage bij het regeerakkoord, pagina 13 en begroting OCW 2011) (in miljarden euro’s; + = besparing, – = intensivering):
    Budgettaire effecten (€ mld)
    2011
    2012
    2013
    2014
    2015
    Ingeboekt bij voorjaarsnota 2010 (ingevuld)
    0,23
    0,29
    0,36
    0,36
    0,38
    Ingeboekt bij Miljoenennota (nog niet ingevuld)
    Ingeboekt bij Regeerakkoord (nog niet ingevuld)

  • Vraag 4

    Wat is het doel van de kinderopvangtoeslag, uitgedrukt in meetbare indicatoren?

    De doelstellingen van het kabinetsbeleid op basis van het regeerakkoord zullen worden verwerkt in de reguliere operationele doelstellingen en indicatoren in de betrokken artikelen van de begroting 2012.

  • Vraag 5

    Welke effect- en prestatie-indicatoren worden gehanteerd?

    Zie het antwoord op vraag 4.

  • Vraag 6

    Wat is het uitgangspunt (nulmeting) per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren?

    Zie het antwoord op vraag 4.

  • Vraag 7

    Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

    Zie het antwoord op vraag 4.

  • Vraag 8

    Wat zijn de effecten van deze bezuinigingen op de effect- en prestatie-indicatoren?

    Zie het antwoord op vraag 4.

  • Vraag 9

    Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

    Er wordt een wetsvoorstel voorbereid, tevens zal de AMvB worden aangepast.

  • Vraag 10

    Wanneer gaat het kabinet dit doen?

    Het wetsvoorstel moet op 1 januari 2012 ingaan.

  • Vraag 11

    Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

    Zie het antwoord op vraag 9.

  • Vraag 12

    Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

    Het kabinet legt jaarlijks verantwoording af over het beleid via het Jaarverslag op Verantwoordingsdag.

13 december 2010 - 24 januari 2011
Afrekenbare en controleerbare kabinetsdoelen met betrekking tot verbetering van de effectiviteit van de jeugdzorg door een stelselherziening
Emile Roemer (SP), Marianne Thieme (PvdD), André Rouvoet (CU), Job Cohen (PvdA), Femke Halsema (GL), Alexander Pechtold (D66)
1. Regeerakkoord, pagina 20.
  • Vraag 1

    Klopt het dat het kabinet wil dat de effectiviteit van de jeugdzorg wordt verbeterd door een stelselherziening?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Wat is het exacte doel, uitgedrukt in meetbare indicatoren?

    Een groot aantal onderzoeken en adviezen, waaronder de evaluatie van de Wet op de jeugdzorg en het SER-advies over de participatie van jongeren met gedragsproblemen (2009), wijst op fundamentele knelpunten in het functioneren van de jeugdzorg. In het Regeerakkoord is daarom een ingrijpende stelselherziening van de zorg voor jeugd afgesproken. Deze stelselherziening moet bijdragen aan integrale jeugdzorg aan kinderen en gezinnen met meervoudige problemen, versterking van eigen kracht, het voorkomen van zorgafhankelijkheid en het terugdringen van bureaucratie. Gemeenten worden in het nieuwe stelsel financieel en uitvoeringstechnisch verantwoordelijk voor de uitvoering van alle jeugdzorg die nu onder het Rijk, de provincies, de gemeenten, de AWBZ en de ZvW valt.
    Tijdens de behandeling van de VWS-begroting heb ik uw Kamer toegezegd met een stappenplan over de in het Regeerakkoord aangekondigde stelselherziening te komen. In deze brief zal ik ingaan op de wijze waarop wij de doelstelling van de stelselherziening willen realiseren, evenals op de voorgenomen korting van € 300 miljoen op de zorg voor jeugd.

  • Vraag 3

    Welke effect- en prestatie-indicatoren worden gehanteerd?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 4

    Wat is het uitgangspunt (nulmeting) per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 5

    Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 6

    Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 7

    Wanneer gaat het kabinet dit doen?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 8

    Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 9

    Kan worden toegelicht hoe de bezuiniging van 300 miljoen op de jeugdzorg zich verhouden tot een verbetering van de effectiviteit?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 10

    Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

    Het kabinet zal binnen de reguliere cyclus verantwoording afleggen.

13 december 2010 - 31 december 2010
Afrekenbare en controleerbare kabinetsdoelen met betrekking tot aanpak fraude in de bijstand
Emile Roemer (SP), Femke Halsema (GL), Alexander Pechtold (D66), André Rouvoet (CU), Kees van der Staaij (SGP), Marianne Thieme (PvdD), Job Cohen (PvdA)
Henk Kamp (minister sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. Financiële bijdrage regeerakkoord, pagina 13.
  • Vraag 1

    Klopt het dat het kabinet uitkeringsfraude harder gaat aanpakken?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Hoeveel moet de uitkeringsfraude worden teruggedrongen? Wat is het exacte doel, uitgedrukt in meetbare indicatoren?

    De budgettaire doelstellingen van het terugdringen van fraude staan, uitgedrukt in besparingstermen, in onderstaande tabel weergegeven (zie ook de financiële bijlage bij het regeerakkoord, pagina 13. Het betreft hier een doelstelling breder dan alleen het terrein van de bijstand. In februari ontvangt de Tweede Kamer het plan van aanpak hoe de regering de fraudedoelstelling wil behalen.
    2012
    2013
    2014
    2015
    structureel
    Aanpak fraude
    0,05
    0,09
    0,14
    0,18
    0,18

  • Vraag 3

    Welke effect- en prestatie-indicatoren worden gehanteerd?

    De doelstellingen van het kabinetsbeleid op basis van het regeerakkoord zullen worden verwerkt in de reguliere operationele doelstellingen en indicatoren in de betrokken artikelen van de begroting 2012.

  • Vraag 4

    Hoeveel wordt er naar schatting gefraudeerd in 2010? Wat is het uitgangspunt (nulmeting) per 1 januari 2011 uitgedrukt in deze meetbare indicatoren?

    De fraudegegevens over 2010 worden verwerkt in de Integrale Rapportage Handhaving over 2010, die in het derde kwartaal van 2011 aan de Tweede Kamer wordt toegezonden.
    Wat betreft een nulmeting, zie het antwoord op vraag 3.

  • Vraag 5

    Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

    Zie antwoord op vraag 2.

  • Vraag 6

    Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

    In februari ontvangt de Tweede Kamer een plan van aanpak waarin het kabinet uiteenzet hoe zij de doelstelling wil verwezenlijken.

  • Vraag 7

    Wanneer gaat het kabinet dit doen?

    Zie antwoord op vraag 6.

  • Vraag 8

    Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

    Zie antwoord op vraag 6.

  • Vraag 9

    Wat zijn de uitvoeringskosten die hiermee gepaard gaan?

    Zie antwoord op vraag 6.

  • Vraag 10

    Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

    Het kabinet legt jaarlijks verantwoording af over het beleid via het Jaarverslag op Verantwoordingsdag. Voorts ontvangt de Tweede Kamer jaarlijks de Integrale Rapportage Handhaving waarin concrete handhavingsactiviteiten en resultaten staan opgenomen.

13 december 2010 - 25 januari 2011
Afrekenbare en controleerbare kabinetsdoelen en met betrekking tot voor- en vroegschoolse educatie
Emile Roemer (SP), Femke Halsema (GL), Alexander Pechtold (D66), André Rouvoet (CU), Kees van der Staaij (SGP), Marianne Thieme (PvdD), Job Cohen (PvdA)
Marja van Bijsterveldt (minister onderwijs, cultuur en wetenschap) (CDA)
  • Vraag 1

    Klopt het dat dit kabinet meer kinderen via de voor- en vroegschoolse educatie (vve) wil bereiken?

    Ja.

  • Vraag 2

    Kan het kabinet aangeven hoeveel kinderen momenteel gebruik maken van de vve en of dit aantal geldt als nulmeting voor deze doelstelling?

    Uit de Landelijke monitor voor- en vroegschoolse educatie 2010 (uitgevoerd door Sardes, gebaseerd op cijfers uit 2009), blijkt dat op dit moment circa 28 000 kinderen worden bereikt met voorschoolse educatie en circa 25 000 kinderen met vroegschoolse educatie.
    Wat betreft de nulmeting: zie het antwoord op de vragen 3 t/m 8.

  • Vraag 3

    Hoeveel extra kinderen wil dit kabinet via de vve bereiken ten opzichte van het huidige aantal (nulmeting)?

    Deze vragen beantwoord ik in samenhang in een brief die ik in het voorjaar 2011 naar de Tweede Kamer zal sturen over de acties op het gebied van voor- en vroegschoolse educatie. In die brief maak ik de doelstellingen van het vve-beleid concreter en voeg daar een planning bij van de acties die ik onderneem. Ook geef ik in die brief aan wat de bijbehorende instrumenten en middelen zijn om die doelen te bereiken.

  • Vraag 4

    Hoe wordt werk gemaakt van de adequate selectie van doelgroepkinderen?

    Zie antwoord vraag 3.

  • Vraag 5

    Wat zijn de tussendoelen voor deze doelstelling op 31 december in 2011, 2012, 2013, 2014 en 2015?

    Zie antwoord vraag 3.

  • Vraag 6

    Wat gaat het kabinet doen om deze doelstelling te bereiken?

    Zie antwoord vraag 3.

  • Vraag 7

    Wanneer gaat het kabinet dit doen?

    Zie antwoord vraag 3.

  • Vraag 8

    Welke instrumenten en middelen zijn er beschikbaar om deze doelen te bereiken?

    Zie antwoord vraag 3.

  • Vraag 9

    Op welke manier en wanneer gaat het kabinet jaarlijks verantwoording afleggen?

    Het kabinet zal jaarlijks via het reguliere verantwoordingsproces, in het departementaal jaarverslag dat op Verantwoordingsdag aan de Tweede Kamer wordt aangeboden door de minister van Financiën, verantwoording afleggen.

3 december 2010 - 21 december 2010
Megafraude met subsidie kinderoppas
Helma Neppérus (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie), Karin Straus (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
Frans Weekers (staatssecretaris financiën) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. De Telegraaf, 2 december 2010.
  • Vraag 1

    Bent u bekend met het artikel betreffende megafraude met subsidie kinderoppas?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Kunt u aangeven wat vermoedelijk de totale omvang van de fraude is?

    Met de fraude zijn vermoedelijk miljoenen euro’s gemoeid.

  • Vraag 3

    Waar bestaan de dubbele controles uit die u volgens het krantenartikel gaat invoeren om de fraude in te dammen?

    De dubbele controle bestaat eruit, dat bij aanvragen voor een kinderopvangtoeslag na afloop van het toeslagjaar, extra bewijsstukken (bijvoorbeeld contracten, facturen en jaaroverzichten) worden opgevraagd en navraag wordt gedaan bij de kinderopvanginstelling of daadwerkelijk opvang heeft plaatsgevonden, voordat tot betaling van de kinderopvangtoeslag wordt overgegaan.

  • Vraag 4

    Is de controle geïntensiveerd naar aanleiding van het feit dat ook in de zomer van 2010 reeds een veroordeling met celstraf heeft plaatsgevonden naar aanleiding van fraude met kinderopvangtoeslag?

    De veroordeling met celstraf in de zomer van 2010 betrof een geval van fraude door een gastouderbureau. De fraude waar het krantenartikel van vraag 1 op doelt, betreft fraude door vijf verdachten die ten onrecht kinderopvangtoeslag voor zichzelf en voor een omvangrijke groep vraagouders hebben aangevraagd. Het toezicht van de Belastingdienst is risicogericht. Dat betekent dat het toezicht wordt geïntensiveerd als het risico op niet naleving van wet- en regelgeving daartoe aanleiding geeft.

  • Vraag 5

    Overweegt u, eventueel in overleg met de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, structurele maatregelen om fraude in de toekomst te voorkomen anders dan de bovengenoemde controles? Waar denkt u dan aan? Zo nee, waarom niet?

    De ministeries van Financiën en Sociale Zaken en Werkgelegenheid gaan op korte termijn de uitvoering en de regelgeving van de kinderopvangtoeslag doorlichten op frauderisico’s. Afhankelijk van de uitkomst van deze doorlichting, zal bezien worden of en welke maatregelen verder moeten worden genomen.

  • Vraag 6

    Deelt u de mening dat in deze tijd waarin bezuinigingen op de kinderopvang plaatsvinden het zeker niet zo kan zijn dat vervolgens miljoenen aan toeslagbedragen via frauduleuze praktijken wegvloeien? Deelt u de mening dat er dus stevig moet worden opgetreden om de dader te pakken en testraffen?

    Jazeker, kinderopvangtoeslag stelt hardwerkende ouders in staat om verantwoorde opvang voor hun kinderen te regelen. Dit doel mag niet door fraude in gevaar worden gebracht en fraude moet dan ook stevig worden aangepakt. Naast de hierboven genoemde controlemaatregelen en doorlichting van de uitvoering en regelgeving op frauderisico’s, heeft de Belastingdienst een apart team opgericht dat de aanpak van de fraude coördineert en een meldpunt ingesteld, waar het publiek terecht kan met tips over misbruik of oneigenlijk gebruik.

  • Vraag 7

    Deelt u de mening dat we alles op alles moeten zetten om deze bedragen tot op de laatste cent terug te halen bij de daders?

    Ja, de Belastingdienst zal alle mogelijke middelen gebruiken om de ten onrechte verkregen toeslagen terug te vorderen, inclusief dwanginvordering. Het Openbaar Ministerie heeft het voornemen de verdachten te vervolgen. Als het Openbaar Ministerie besluit niet tot vervolging over te gaan, heeft de Belastingdienst nog de mogelijkheid om een bestuurlijke boete op te leggen.

29 november 2010 - 3 december 2010
De barrières in regelgeving voor stichting Solink
Renske Leijten , Esmé Wiegman-van Meppelen Scheppink (CU), Elbert Dijkgraaf (SGP)
Henk Kamp (minister sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. Kamerstuk 29 389 nr. 26.
  • Vraag 1

    Bent u bekend met stichting SOlink, die twee maatschappelijke problemen (eenzaamheid onder ouderen en een gebrek aan huisvesting voor studenten) op wil lossen door rustige, kamerzoekende studenten onder te brengen bij een alleenstaande of eenzame oudere, waarbij de student de verplichting op zich neemt om een zekere mate van saamhorigheid te betrachten en gezamenlijke activiteiten te verrichten? Deelt u de mening dat dit maatschappelijke initiatief alle steun moet krijgen om uit te kunnen groeien tot een succes?

    Ik ben op de hoogte van het bestaan van de Stichting SOlink. Sinds 2009 bestaan er contacten tussen medewerkers van mijn departement en vertegenwoordigers van deze Stichting.
    Graag wil ik voorop stellen dat ik het initiatief van de Stichting SOlink van harte ondersteun, omdat het samenwonen van alleenstaande ouderen met studenten een uitkomst kan zijn voor het tekort aan geschikte studentenhuisvesting en het tevens het sociaal isolement van sommige alleenstaande ouderen kan voorkomen.
    Het mooie is dat dit initiatief binnen de wettelijk kaders van de AOW kan worden verwezenlijkt. Voorwaarde hiervoor is wel dat de alleenstaande oudere en de student zowel ten aanzien van hun huisvesting als ten aanzien van hun onderlinge zorg hun relatie op een zakelijke wijze hebben vormgegeven. Er zijn dus geen barrières in de regelgeving die de werkzaamheden van de Stichting SOlink zouden belemmeren.
    De Stichting SOlink heeft contact opgenomen met mijn medewerkers om te bezien welke mogelijkheden er bestaan om de alleenstaande oudere en de student samen te laten wonen zonder dat dit financiële consequenties heeft voor de hoogte van het AOW-pensioen van de oudere. In dat kader is informatie gegeven over het recht op AOW-pensioen, de verschillende hoogten daarvan naar gelang de leefsituatie en het begrip gezamenlijke huishouding binnen de sociale zekerheid.
    De Stichting SOlink meldde vervolgens dat zij enkele individuele overeenkomsten ter beoordeling aan de SVB hadden voorgelegd. De SVB zou volgens de Stichting SOlink de door hen overgelegde overeenkomsten als onvoldoende zakelijk hebben gekwalificeerd. Daarbij heeft de SVB tevens aangegeven aan welke eisen de contracten moeten voldoen: er is sprake van een commerciële relatie als de te leveren prestaties en de daarvoor bedongen prijs zijn vastgelegd, waarbij een onderscheid wordt gemaakt tussen de prijs voor huisvesting en overige diensten. Ook dient de bedongen prijs te worden betaald. Verder moet de prijs in verhouding staan tot de geleverde prestaties en datgene wat in het commerciële verkeer gebruikelijk is. Dit laatste veronderstelt tevens de periodieke aanpassing van de bedongen prijs.
    De SVB adviseerde daarop de Stichting SOlink de door hen opgestelde contracten aan de hand van de bovengenoemde eisen nader te bezien en aan te passen. Die conclusie onderschrijf ik.
    Uw verzoek om de SVB op te dragen de overeenkomsten tussen SOlink, de studenten en de alleenstaande ouderen generiek te gaan beschouwen als een «commerciële» relatie, kan ik niet inwilligen. Dit zou betekenen dat voor de Stichting SOlink een uitzondering zou worden gemaakt op het begrip gezamenlijke huishouding in de AOW, waarbij niet alleen de zakelijk vormgegeven contracten maar alle vormen van ongehuwd samenwonen tussen een oudere en een student tot gevolg hebben dat de AOW-gerechtigde recht heeft op een ongehuwdenpensioen. Deze algemene uitzondering voor samenwonende ouderen/studenten leidt tot strijdigheid met het gelijkheidsbeginsel en heeft ook een ongewenste doorwerking naar andere sociale zekerheidswetten waarin het hetzelfde begrip gezamenlijke huishouding wordt gehanteerd.
    Overigens is de door u gewenste uitzondering voor deze specifieke groep ook niet nodig. Zoals ik hiervoor al heb aangestipt, kan de Stichting SOlink zijn doelstellingen gemakkelijk verwezenlijken door de door hen opgestelde contracten op een zakelijke manier vorm te geven. De hoogte van het AOW-pensioen blijft dan ongewijzigd.

  • Vraag 2

    Bent u ermee bekend dat dit initiatief aanloopt tegen de grenzen van de AOW-regelgeving met betrekking tot het voeren van een gezamenlijke huishouding vanwege de constructie dat de stichting woonruimte huurt bij de eenzame oudere en die vervolgens weer in bruikleen stelt aan een woningzoekende student?

    Zie antwoord vraag 1.

  • Vraag 3

    Is het u bekend dat de Sociale Verzekeringsbank (SVB) concludeert dat de overeenkomsten via een tussenpersoon in onvoldoende mate duiden op een zakelijke relatie tussen de eenzame oudere en de woningzoekende jongere, waardoor er een kans is dat de eenzame oudere wordt gekort op zijn of haar AOW?

    Zie antwoord vraag 1.

  • Vraag 4

    Kunt u zich voorstellen dat veel senioren ervan afzien om deel te nemen aan het initiatief van SOlink, omdat zij zich zorgen maken over mogelijke financiële consequenties voor de hoogte van hun AOW?

    Zie antwoord vraag 1.

  • Vraag 5

    Bent u bereid er zorg voor te dragen dat de SVB de overeenkomsten tussen SOlink, de studenten en de eenzame ouderen generiek gaat beschouwen als een «commerciële» relatie, waardoor deze relatie geen gevolgen meer kan hebben voor de AOW? Het betreft hier immers, zoals uw ambtsvoorganger ook al zei, een vergelijkbare situatie met het «klassieke» model bij een hospita als zijnde een «commerciële» relatie?1

    Zie antwoord vraag 1.

  • Vraag 6

    Bent u bereid deze vragen te beantwoorden voor de plenaire begrotingsbehandeling van SZW?

    Zie antwoord vraag 1.

25 november 2010 - 21 december 2010
Terugvordering van Wet Sociale Werkvoorziening (Wsw)-budgetten
Mariëtte Hamer (PvdA)
Paul de Krom (staatssecretaris sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. Onder andere Woerden, Montfoort, Bodegraven, Kollummerland, Rhenen, Zeist, Wijk bij Duurstede, Bunnik, De Bilt, Utrechtse Heuvelrug, Baarn en Purmerend.
  • Vraag 1

    Is het waar dat in 2008 de verantwoording van het Wsw-budget is overgegaan van de Wsw-uitvoerders naar de gemeenten? Zijn gemeenten daardoor verplicht om ook Wsw’ers op te geven die niet bij de eigen uitvoerder werkzaam zijn?

    Ja, met de wetswijziging Wsw, in werking getreden op 1-1-2008, is geregeld dat gemeenten budgettair verantwoordelijk zijn voor het Wsw-budget en zich daarover ook naar het Rijk dienen te verantwoorden. Deze verantwoording wordt geleverd via vier indicatoren. De gemeente dient o.a. te verantwoorden hoeveel Wsw-geïndiceerden woonachtig zijn in de gemeente en op de wachtlijst staan dan wel werkzaam zijn, ongeacht waar deze Wsw-werknemers hun arbeid verrichten.

  • Vraag 2

    Is het waar dat verschillende gemeenten1 dit laatste nalieten en u daardoor een deel van het toegewezen budget heeft teruggevorderd?

    Ja.

  • Vraag 3

    Heeft u een aantal gemeenten van tevoren op deze fout gewezen, zodat in die gevallen terugvordering is voorkomen? Klopt het dat een aantal gemeenten geen waarschuwing heeft gekregen? Zo ja, kunt u nader ingaan op dit verschil?

    De werkwijze inzake de verantwoording door gemeenten is als volgt.
    De gemeenten worden jaarlijks gewezen op het belang van het indienen van een tijdige en juiste verantwoording. De verantwoordingsinformatie wordt door gemeenten aan BZK geleverd, die dit, nadat vastgesteld is dat de informatie aan de formele vereisten voldoet, doorstuurt naar het betreffende vakdepartement. Gemeenten kunnen daarbij, binnen een redelijke termijn, een herziene verantwoording aanleveren aan BZK bij een geconstateerde omissie.
    Uitgangspunt bij gebruikmaking en verwerking door het vakdepartement is dat gemeenten tijdig een volledige en juiste verantwoording indienen. Dit vloeit voort uit de SiSa systematiek (Single information, Single audit) en de daaraan gekoppelde regelgeving, onder andere in de Financiële-verhoudingswet.
    SZW controleert de ontvangen verantwoordingsinformatie jaarlijks op volledigheid en juistheid van de ontvangen stukken.
    Van de juistheid wordt uitgegaan tenzij bij controle en verwerking sprake is van discussie over de rechtmatigheid, blijkend uit de accountantsverklaring, of indien – bij de Wsw – sprake is van inhoudelijk evidente aberraties in de cijfers. Bijvoorbeeld het ontbreken van getallen waar dat redelijkerwijs niet juist kan zijn. In die gevallen wordt de gemeente door SZW nader bevraagd en in de gelegenheid gesteld mogelijke omissies te herstellen of toe te lichten. Dit gebeurt voordat, op grond van de verantwoordingsgegevens, overgegaan wordt tot vaststelling van de eerder verstrekte middelen. In aanvulling op de verantwoording door gemeenten over 2008 is door het ministerie van SZW een éénmalige extra interne controle uitgevoerd omdat gemeenten de verantwoording over de Wsw voor het eerst zelf dienden aan te leveren. Deze onverplicht uitgevoerde interne controle heeft plaatsgevonden op het aantal Wsw-geïndiceerden over 2008, afgezet tegen het aantal in 2007.
    Indien de extra interne controle leidde tot de constatering van (mogelijke) onduidelijkheden, fouten of onzekerheden is dit aan de betreffende gemeente voorgelegd en is de mogelijkheid tot bevestiging dan wel herstel geboden.

  • Vraag 4

    Is het zo dat het teruggevorderde geld wel voor het daarvoor bestemde doel is gebruikt? Was er ook geld teruggevorderd als er geen administratiefout was gemaakt?

    Gemeenten zijn wettelijk verplicht zich jaarlijks te verantwoorden over door het Rijk beschikbaar gestelde specifieke uitkeringen, waaronder de Wsw, via de daartoe aangewezen procedure (zie tevens het antwoord op vraag 3). Tevens geldt dat het niet realiseren van de door SZW aan gemeenten toegekende aantal te realiseren Wsw-plekken en het daarbij behorende budget, leidt tot terugvordering van de gelden die hiermee gemoeid zijn en ook als dit het gevolg is van het feit dat gemeenten zelf onjuiste gegevens verantwoorden. Dit is een imperatief voorschrift in de Wsw; deze regel geldt overigens al sinds jaren en de gemeenten zijn hiermee ook bekend alsook met de wijze waarop ik hiermee omga ten aanzien van het vaststellen van de Wsw-subsidie.
    Ik wijs er op dat de verantwoordingsprocedure voor de Wsw met ingang van 2007 aanzienlijk is vereenvoudigd: van 123 indicatoren naar slechts 4 en er dient enkel verantwoord te worden in aantallen. Qua verantwoordingslast/bureaucratie is dus een zeer substantiële reductie bewerkstelligd.
    Bijna alle gemeenten hebben zich op juiste wijze verantwoord. Een aantal gemeenten heeft deze verplichting niet goed opgepakt. Terugvordering heeft alleen plaatsgevonden in de gevallen waarbij sprake is van fouten in de verantwoording – als gevolg van een onzorgvuldig uitgevoerde verantwoordingsprocedure – waarbij de gemeenten niet hebben aangetoond dat deze gehanteerde handelwijze niet verwijtbaar zou zijn. Administratieve vergissingen, zoals tikfouten, zijn gemeenten niet aangerekend.

  • Vraag 5

    Deelt u de mening dat de overheid bureaucratie moet beperken? Kan volgens u een administratieve vergissing een reden zijn voor terugvordering? Geldt dit ook als is aangetoond dat het budget wel conform de doelstelling en regelgeving is gebruikt?

    Zie antwoord vraag 4.

18 november 2010 - 14 december 2010
Het pensioenfonds van Smit Internationale
Pieter Omtzigt (CDA), Roos Vermeij (PvdA)
Henk Kamp (minister sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. Nrc 13 november 2010, Smit gaf aandeelhouders voorkeur boven pensioenfonds.
  • Vraag 1

    Heeft u kennisgenomen van het artikel «Smit gaf aandeelhouders voorkeur boven pensioenfonds»1 alsmede van de uitspraken van twee vertegenwoordigers van de deelnemersraad van het pensioenfonds tijdens de hoorzitting in de Tweede Kamer?

    Ja.

  • Vraag 2

    Hoewel topman Ben Vree van het bedrijf Smit Internationale in het artikel stelt: «... De onderhandelingen over de waardebepaling van het bedrijf en de latente tekorten van het pensioenfonds waren al afgerond. Er was een herstelplan en uit onderzoek bleek dat er geen juridische verplichting was tot bijstorting. Van een korting was nog geen sprake,» klopt het dat het pensioenfonds Smit echter wél een herstelplan had ingediend, waarin een mogelijk forse korting op de pensioenen als maatregel was opgenomen?

    Dit is een zaak tussen Boskalis, het bestuur van het pensioenfonds Smit, het verantwoordingsorgaan en de deelnemersraad. Er ligt geen rol voor de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Ik zie dan ook geen reden om een gesprek aan te gaan met de heer De Vree, lid van de Raad van Bestuur van Boskalis. Bovendien heeft Boskalis op 18 november jl. bekend gemaakt dat zij bereid is tot een éénmalige, vrijwillige storting van € 30 miljoen in het Pensioenfonds Smit om zo een mogelijke korting te voorkomen. Een voorwaarde daarvoor is dat de deelnemersraad en het verantwoordingsorgaan hun aangekondigde rechtszaak tegen het bestuur van het fonds intrekken en het verleden verder laten rusten. Naar ik heb begrepen zijn de deelnemersraad, het verantwoordingsorgaan, het bestuur van het pensioenfonds en Boskalis met elkaar hierover in gesprek. Ik heb vooralsnog geen signalen ontvangen dat partijen er niet uitkomen.

  • Vraag 3

    Deelt u de mening van de bestuursvoorzitter van Boskalis (het bedrijf dat Smit heeft overgenomen), de heer Berdowski, dat ook wanneer er geen juridische verplichting is tot bijstorten, de werkgever wel degelijk een morele verantwoordelijkheid heeft tegenover het personeel?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 4

    Bent u bereid om voor het eind van dit jaar een gesprek met de heer De Vree, nu lid van de Raad van Bestuur van Boskalis, aan te gaan en hem te verzoeken aan te geven hoe hij de gang van zaken rond het pensioenfonds apprecieert? Wilt u daarbij aan de orde stellen of hij vindt dat hij de belangen van alle stakeholders evenwichting behandeld heeft tijden het overnameproces, toen hij tot drie keer toe een hoger bod voor de aandeelhouders verkoos boven het gezond maken van het pensioenfonds, wat direct geleid heeft tot een korting op de pensioenen voor de gewezen deelnemers en een korting op de pensioenrechten voor de actieve deelnemers? Wilt u terugrapporteren aan de Kamer over dit gesprek? Wilt u bij de terugrapportage het oordeel van De Nederlandsche Bank over deze zaak voegen?

    Zie antwoord vraag 2.

18 november 2010 - 3 december 2010
De Europese Verordening voor sociale zekerheid
Gerard Schouw (D66)
Henk Kamp (minister sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. Verordening (EC) nr. 883/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 29 april 2004 betreffende de coördinatie van de socialezekerheidsstelsels (voor de EER en Zwitserland relevante tekst), PB L 166 van 30.4.2004.
2. Zaak 1/85 Miethe tegen Bundesanstalt für Arbeit, Jurispr. EHvJ [1986] blz. 1837.
3. http://www.europarl.europa.eu/sides/getAllAnswers.do?reference=E-2010–6616&language=NL
4. http://www.svb.nl/int/nl/bbz/egverordening/index.jsp#vtma1
  • Vraag 1

    Bent u bekend met de Europese Verordening 883/20041 voor sociale zekerheid?

    Ja.

  • Vraag 2

    Bent u op de hoogte van het feit dat Nederlanders die naar een andere Europese lidstaat verhuizen, maar in Nederland blijven werken, geen werkloosheidsuitkering kunnen aanvragen in Nederland, ondanks het feit dat zij jarenlang premies hebben betaald?

    Dat kan het geval zijn.
    De Europese Verordening 883/2004 onderscheidt ten aanzien van werkloosheid verschillende situaties (artikel 65, Vo. 883/2004):
    Iemand die gedeeltelijk werkloos raakt, heeft recht op een werkloosheidsuitkering van de lidstaat waar hij werkte (art. 65, lid 1, Vo. 883/2004). Gedeeltelijk werkloos wil zeggen dat er nog enige contractuele arbeidsverhouding tussen werkgever en werknemer bestaat of behouden blijft.
    Een werkloze die geen grensarbeider is en niet terugkeert naar zijn woonland heeft recht op een werkloosheidsuitkering van de lidstaat waar hij werkte (art. 65, lid 2 laatste zin, Vo. 883/2004). Onder grensarbeider verstaat de Verordening eenieder die werkzaamheden al dan niet in loondienst verricht in een lidstaat maar die woont in een andere lidstaat, waarnaar hij in beginsel dagelijks of ten minste eenmaal per week terugkeert (art. 1 sub f, Vo. 883/2004).
    Iemand die tijdens het verrichten van zijn laatste werkzaamheden in een andere lidstaat woonde en die wanneer hij volledig werkloos wordt in die lidstaat blijft wonen of er naar terugkeert, heeft recht op een werkloosheidsuitkering van de lidstaat waar hij woont. Hij heeft dit recht volgens de wetgeving van de lidstaat waar hij woont, alsof hij tijdens het verrichten van zijn laatste werkzaamheden, aan die wetgeving onderworpen was. De uitkering wordt verleend door het orgaan van de woonplaats en komt ten laste van dit orgaan (art. 65, lid 2 jo. art. 65, lid 5, onderdeel a, Vo. 883/2004).
    De situatie kan zich dus voordoen dat iemand in een bepaalde lidstaat heeft gewerkt en daar premies heeft betaald terwijl de lidstaat waar hij woont de werkloosheidsuitkering betaalt.
    Bij de totstandkoming van Verordening 883/2004 is uitdrukkelijk voor deze systematiek -die ook al onder Verordening 1408/71 gold- gekozen. Ter compensatie regelt Verordening 883/2004 dat het orgaan waar de werkloze gewerkt heeft, aan het orgaan van het woonland, de uitkeringen betaalt die het orgaan van het woonland gedurende ten hoogste 3 maanden heeft verstrekt
    (of 5 maanden wanneer de betrokkene tijdens de voorafgaande 24 maanden gedurende tijdvakken van ten minste 12 maanden heeft gewerkt) (art. 65, lid 6 en 7, Vo. 883/2004).
    Er is bij grensarbeiders uitdrukkelijk niet gekozen voor de systematiek dat de lidstaat waar is gewerkt en premie is betaald, de werkloosheidsuitkering betaalt aan een volledig werkloze die in een andere lidstaat woont. Het levert namelijk problemen op voor de lidstaat die de werkloosheidsuitkering verstrekt om de beschikbaarheid voor de arbeidsmarkt en sollicitatieactiviteiten van de werkloze die in een ander lidstaat woont te controleren.
    Vandaar ook dat de niet-grensarbeider die in het werkland blijft een werkloosheidsuitkering van het werkland ontvangt en zich in het werkland beschikbaar moet stellen en dat de niet-grensarbeider die naar zijn woonland terugkeert, een werkloosheidsuitkering uit zijn woonland krijgt en zich in zijn woonland beschikbaar moet stellen. Verordening 883/2004 staat de niet-grensarbeider die naar zijn woonland is teruggekeerd overigens toe zich daarnaast ook ter beschikking te stellen van de arbeidsvoorzieningdiensten van zijn voormalig werkland (art. 65, lid 2, Vo. 883/2004).

  • Vraag 3

    Denkt u dat de nieuwe Verordening consequenties zal hebben voor het vrij verkeer van personen binnen de Europese Unie?

    Ja. Verordening 883/2004 biedt namelijk de volledige werkloze de mogelijkheid om zich tevens ter beschikking te stellen van de arbeidsvoorzieningdienst van het land waar hij heeft gewerkt (art. 65 lid 2 2e volzin Vo. 883/2004). De volledige werkloze kan zich dus blijven oriënteren op mogelijkheden die de lidstaat biedt waar hij heeft gewerkt. Verordening 1408/71 bood deze mogelijkheid niet. Verordening 883/2004 komt dus het vrij verkeer van personen binnen de EU ten goede.

  • Vraag 4

    Kent u het Europese arrest Miethe (zaak C-1/85)2, een uitzonderingsclausule, waarin is bepaald dat grensarbeiders onder bepaalde voorwaarden aanspraak kunnen maken op een uitkering in het land waar zij werken en alwaar de premie is opgebouwd?

    Ja.

  • Vraag 5

    Bent u van mening dat de Verordening 883/2004 juist is toegepast?

    Bij schrijven van 4 december 2009 is uw Kamer er – in het kader van de vragen van de vaste commissie SZW over Verordening 883/2004 – bij vraag 33 over geïnformeerd dat het Miethe arrest geen toepassing meer vindt (Kamerstuk 21 501-31, nr. 194).
    Het antwoord waar u naar verwijst van de heer Andor namens de Commissie op vragen van het Europees Parlement, is voor mij geen reden om tot een wijziging te komen van de zienswijze dat het Miethe arrest onder Verordening 883/2004 geen toepassing meer vindt.
    Kern van de Miethe uitspraak is dat vanuit re-integratieoverwegingen rekening moet worden gehouden met de lidstaat waar de beste kansen op re-integratie in het beroepsleven bestaan. Onder Verordening 1408/71 gebeurde dat door de werkzoekende in dat land de werkloosheidsuitkering te laten aanvragen.
    Tijdens de voorbereidingen en het wetgevingsproces van Verordening 883/2004 is nadrukkelijk en uitgebreid over het Miethe arrest gediscussieerd. Door de Miethe uitspraak kreeg een volledig werkloze grensarbeider de keuze onder Verordening 1408/71 waar hij zijn werkloosheidsuitkering kon aanvragen: in zijn woonland of in zijn laatste werkland. Deze uitspraak is in Verordening 883/2004 geïncorporeerd, zij het op een andere manier dan de oplossing van de rechter in de Miethe zaak. In Verordening 883/2004 is namelijk de mogelijkheid opgenomen dat de volledig werkloze zich daarnaast (dwz naast de beschikbaarheid in het woonland) beschikbaar kan stellen van de arbeidsvoorzieningdienst van zijn voormalig werkland. Er bestaat echter alleen aanspraak op een werkloosheidsuitkering uit het woonland. Er zijn dus geen belemmeringen meer voor de volledig werkloze om toegang te hebben tot de arbeidsmarkt van zijn voormalig werkland. Het gaat hier om een weloverwogen aanpassing die is verwoord in de preambule 13 bij de toepassingsverordening 987/2009:
    «Deze Verordening voorziet in maatregelen en procedures om de mobiliteit van werknemers en werklozen te bevorderen. Volledig werkloos geworden grensarbeiders kunnen zich ter beschikking stellen van de arbeidsvoorzieningsdienst in zowel het woonland als de lidstaat waar zij hun laatste werkzaamheden hebben verricht. Zij hebben evenwel alleen aanspraak op een uitkering van de lidstaat waar zij wonen.»
    Een ander aspect is nog het volgende. Het Hof van Justitie ging er in de Miethe zaak van uit dat het hier een uitzonderlijke situatie betreft. In de praktijk blijkt het echter moeilijk om te bepalen of iemand privé en beroepsmatig zodanige banden heeft met het werkland dat hij daar de beste kansen op re-integratie in het beroepsleven heeft. De groep werknemers die in de praktijk een beroep deed op het Miethe-arrest in Nederland was geen uitzonderlijke situatie, maar omvatte ongeveer een derde van alle werkloze grensarbeiders . Begin 2010 hadden ca. 2000 personen met een beroep op het Miethe arrest een werkloosheidsuitkering in Nederland. De vraag rijst of het beroep op het Miethe arrest louter was ingegeven door betere re-integratiekansen of niet ook door het ontvangen van een hogere of langer durende werkloosheidsuitkering in Nederland in vergelijking met Duitsland en België.
    Het standpunt dat het Miethe arrest geen toepassing meer vindt onder Verordening 883/2004 wordt ook gedragen door de Duitse en de Belgische uitvoeringsorganen. Ook zij passen sinds de inwerkingtreding van Verordening 883/2004 voor nieuwe gevallen het Miethe arrest niet meer toe. UWV voert de nieuwe Verordening 883/2004 inmiddels uit en bevordert ook de inschakeling in het arbeidsproces van personen die zich hebben ingeschreven bij de arbeidsbemiddelingdienst in Nederland en geen Nederlandse werkloosheidsuitkering ontvangen. Nederland ziet dan ook geen noodzaak meer om tevens een Nederlandse werkloosheidsuitkering toe te kennen.

  • Vraag 6

    Erkent u, net als de Europese Commissie3, dat de uitzonderingsclausule van het arresst Miethe, ondanks de Europese Verordening 883/2004, nog steeds van kracht is?

    Zie antwoord vraag 5.

  • Vraag 7

    Zo ja, bent u op de hoogte van het feit dat de Sociale Verzekeringsbank (SVB)4 de nieuwe Verordening, die per 1 mei 2010 geldt, zo heeft geinterpreteerd dat er via het arrest Miethe geen aanpsraak meer gemaakt kan worden op een werkloosheidsuitkering uit het laatste werkland?

    Zie antwoord vraag 5.

  • Vraag 8

    Zo nee, vindt u dit een wenselijke situatie?

    Zie antwoord vraag 5.

  • Vraag 9

    Zo nee, welke maatregelen neemt u om deze situatie recht te trekken zodat deze groep conform het arrest Miethe alsnog aanspraak kan maken op een werkloosheidsuitkering uit het laatste werkland?

    Zie antwoord vraag 5.

17 november 2010 - 13 december 2010
Afwijzing van Smit van de bijstorting in het pensioenfonds van Smit door Boskalis
Paul Ulenbelt (SP)
Henk Kamp (minister sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. NRC, Smit wees bijstorting fonds af, 13 november 2010.
  • Vraag 1

    Is het waar dat de directie van Smit tot drie keer toe een aanbod van Boskalis heeft afgewezen om een bijstorting te doen in het Pensioenfonds van Smit?1

    Ja

  • Vraag 2

    Is het waar dat het geld dat Boskalis voor het pensioenfonds wilde bestemmen is uitgekeerd aan de aandeelhouders?

    Dit is een zaak tussen Boskalis, het bestuur van het pensioenfonds Smit, het verantwoordingsorgaan en de deelnemersraad. Er ligt geen rol voor de minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.Ik zie dan ook geen reden om DNB en/of AFM een onderzoek te laten doen naar de financiële gang van zaken rond het pensioenfonds tijdens en na de overname van Smit door Boskalis. Bovendien heeft Boskalis op 18 november jl. bekend gemaakt dat zij voornemens is (éénmalig en vrijwillig) om € 30 miljoen te storten in het Pensioenfonds Smit om zo een mogelijke korting te voorkomen. De deelnemersraad, het verantwoordingsorgaan, het bestuur van het pensioenfonds en Boskalis zijn hierover met elkaar in gesprek. Ik heb vooralsnog geen signalen ontvangen dat partijen er niet uitkomen.

  • Vraag 3

    Wilt u de De Nederlandsche Bank (DNB) en/of de Autoriteit Financiële Markten (AFM) verzoeken een onderzoek in te stellen naar de financiële gang van zaken rond het pensioenfonds tijdens en na de overname van Smit door Boskalis? Zo nee, waarom niet?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 4

    Wilt u bevorderen dat het geld dat Boskalis wilde bestemmen voor het pensioenfonds van Smit alsnog bij het pensioenfonds terecht komt zodat de korting op de pensioenen van oud-Smit medewerkers ongedaan gemaakt kunnen worden? Zo nee, waarom niet?

    Zie antwoord vraag 2.

12 november 2010 - 22 november 2010
Opleidingseisen voor gastouders
Karin Straus (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
Henk Kamp (minister sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. De Telegraaf, «Gastouder te slim», 5 november 2010.
2. Kamerstuk 31 874, nr. 73.
  • Vraag 1

    Kent u het artikel «Gastouder te slim»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Deelt u de mening dat het niet zo kan zijn dat iemand met een diploma HBO kinderverzorging niet erkend wordt als gastouder, terwijl iemand met dezelfde opleiding op MBO-niveau wel erkend wordt?

    Ik doe geen uitspraken over individuele diploma’s. Daarvoor is een inhoudelijke beoordeling nodig van het diploma en die maak ik niet zelf (zie het antwoord op vraag 3 tot en met 5).

  • Vraag 3

    Bent u bereid om de betreffende opleiding alsnog toe te voegen aan de officiële diplomalijst? Zo nee, waarom niet?

    Uw Kamer heeft in de motie van het lid Dezentjé Hamming-Bluemink (Kamerstuk 31 874 nr. 73) gevraagd de diplomalijst voor gastouders te herzien. Omdat de diplomalijst op advies van de branche kinderopvang tot stand is gekomen en gebaseerd is op de diplomalijst in de CAO Kinderopvang voor pedagogisch medewerker, heeft mijn voorganger de branchepartijen gevraagd een voorstel te doen voor aanpassing van de lijst. Branchepartijen hebben onlangs voorgesteld om een gelijkstellingscommissie in te stellen. Bij deze commissie kan een verzoek worden ingediend om een diploma dat niet op de lijst staat, gelijk te stellen aan de diploma’s die geldig zijn om gastouderopvang te mogen verzorgen. De gelijkstellingscommissie kan het diploma vervolgens inhoudelijk beoordelen en een uitspraak doen. Ik wil positief reageren op het voorstel van de branche. Momenteel wordt gezamenlijk onderzocht hoe deze voorziening het beste geïmplementeerd en juridisch verankerd kan worden. Ik wil dit zorgvuldig doen, alvorens diploma’s kunnen worden toegevoegd aan de lijst.
    Overigens is het voor ouders, gastouders en gastouderbureaus altijd duidelijk geweest dat een diploma letterlijk op de lijst moet staan. Het Implementatiebureau Kinderopvang heeft sinds eind 2009 alle betrokkenen uitgebreid geïnformeerd. Niet alleen over de exacte diplomalijst, maar ook over de wijze waarop een certificaat goed gastouderschap behaald kon worden. Deze certificering – gericht op het waarderen van bestaande kennis en vaardigheden – was speciaal ontwikkeld voor gastouders die reeds voor 1 januari 2010 kinderen opvingen, maar nog niet over het juiste diploma beschikten.

  • Vraag 4

    Kunt u toelichten hoe het mogelijk is dat de aanpassingen van de diplomalijst, waar de motie van het lid Dezentjé Hamming-Bluemink2 toe heeft opgeroepen, blijkbaar nog niet hebben plaatsgevonden?

    Zie antwoord vraag 3.

  • Vraag 5

    Bent u bereid om de diplomalijst nader te herzien om te voorkomen dat dit soort situaties in de toekomst weer optreedt? Zo nee, waarom niet? Zo ja, kunt u dit moet spoed doen omdat ouders, die gebruik maken van gastouders die niet voor 31 december 2010 zijn ingeschreven in het register, anders niet meer in aanmerking komen voor kinderopvangtoeslag?

    Zie antwoord vraag 3.

  • Vraag 6

    Bent u bereid de vragen te beantwoorden vóór het wetgevingsoverleg Kinderopvang van 22 november 2010?

    Ja.

9 november 2010 - 29 november 2010
Het bericht dat de gemeente Utrecht de scriptie "Een evaluatie van de Wet Investeren in Jongeren (WIJ) bij het jongerenloket" niet openbaar wilde hebben voor 2050
Léon de Jong (PVV)
Paul de Krom (staatssecretaris sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. de Telegraaf, «Utrecht verzweeg chaos bij jongerenloket», 4 november 2010.
2. «Een evaluatie van de Wet Investeren in Jongeren (WIJ) bij het jongerenloket in Utrecht».
  • Vraag 1

    Bent u bekend met het artikel «Utrecht verzweeg chaos bij jongerenloket»?1

    Ja.

  • Vraag 2

    Is het bericht waar dat de gemeente Utrecht de scriptie «Een evaluatie van de Wet Investeren in Jongeren (WIJ) bij het jongerenloket in Utrecht, waarin wordt geconcludeerd dat het een totale chaos is bij dit jongerenloket, niet openbaar wilde hebben voor 2050?

    Dit bericht blijkt onjuist. Ik verwijs u hiervoor naar de antwoorden van het College van de Gemeente Utrecht op de vragen die de VVD fractie op 3 november jl. stelde m.b.t. het «embargo» op de scriptie.

  • Vraag 3

    Deelt u de visie van klantmanagers en beleidsmaker van het jongerenloket in Utrecht die aangeven dat het sinds de invoering van de Wet Investeren in Jongeren een chaos is? Zo nee, waarom niet?2

    Gemeenten zijn verantwoordelijk voor de kwaliteit van de uitvoering van de WIJ. Centraal in de WIJ staat dat werk en/of scholing altijd boven een uitkering gaat. Gegeven de verantwoordelijkheidsverdeling tussen Rijk en gemeente en mijn verantwoordelijkheid voor het vormgeven van het systeem als geheel past het niet om inhoudelijk te reageren op de uitvoering in afzonderlijke gemeenten. De Gemeenteraad van de betreffende gemeente heeft in deze een controlerende taak. Op 18 november heeft de Commissie mens en samenleving van de Gemeente Utrecht een debat gevoerd over de voortzetting van het jongerenloket naar aanleiding van de evaluatie van het jongerenloket. Het verslag daarvan staat te lezen op www.utrecht.nl.

  • Vraag 4

    Is het waar dat er bij het loket een enorme toename was van criminele jongeren, die zich aanmeldden omdat er nauwelijks controle was bij het verkrijgen van een stagevergoeding?

    Zie antwoord vraag 3.

  • Vraag 5

    Is het waar dat de enorme toename van criminele jongeren op de werkvloer ervoor zorgde, dat de jongeren die echt gemotiveerd waren, weg bleven?

    Zie antwoord vraag 3.

  • Vraag 6

    Is het waar dat deze jongeren gewoon werden doorbetaald terwijl ze niet kwamen opdagen?

    Zie antwoord vraag 3.

  • Vraag 7

    Hoeveel belastinggeld is door deze bureaucratische incompetentie verdwenen?

    Zie antwoord vraag 3.

  • Vraag 8

    Wat gaat u doen om deze verspilling van gemeenschapsgeld een halt toe te roepen en om te garanderen dat gemeentes de Wet Investeren in Jongeren op een effectieve en transparante wijze gaan uitvoeren?

    Zoals genoemd zijn gemeenten verantwoordelijk voor de kwaliteit van de uitvoering van de WIJ. De Gemeenteraad heeft in deze een controlerende taak.
    De WIJ is per 1 oktober 2009 in werking getreden, in eerste instantie alleen voor de nieuwe instroom. SZW heeft gemeenten ondersteund bij de implementatie van de WIJ door hulpmiddelen ter beschikking te stellen, zoals een draaiboek voor de implementatie, een handreiking WIJ voor de uitvoering, modelverordeningen en modelbeschikkingen, een verschillenanalyse WWB-WIJ en een publiekstekst. Gemeenten zijn in 2009 en begin 2010 druk doende geweest met de implementatie van de wet. Per 1 juli 2010 is ook het zittende WWB bestand overgeheveld naar de WIJ. Gemeenten zijn nu, ook met de impuls vanuit het Actieplan Jeugdwerkloosheid, vooral aan de slag met de doorontwikkeling en aanscherping van de uitvoering. Waar mogelijk faciliteert SZW dit met voorlichting en verspreiding van goede voorbeelden.
    Voor 1 oktober 2011 zal ik u de evaluatie over de WIJ toesturen. Uit deze evaluatie zal blijken op welke wijze vorm is gegeven aan de uitvoering van de WIJ en in hoeverre de WIJ bijdraagt aan de arbeidsparticipatie van jongeren.

8 november 2010 - 25 november 2010
Het bericht dat het Uitvoeringsinstituut Werknemers Verzekeringen UWV parttimers zoekt die ontslagen postbodes vervangen
Sharon Gesthuizen (GL)
Henk Kamp (minister sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. Algemeen Dagblad, «UWV zoekt parttimers voor werk ontslagen postbodes», 4 november 2010.
  • Vraag 1

    Wat is uw reactie op het bericht dat het UWV parttimers zoekt die ontslagen postbodes vervangen?1

    De visie dat het UWV meewerkt aan het massaontslagplan van TNT zoals in de vraagstelling beschreven, deel ik niet. UWV voert haar taken uit conform de wet. Het bemiddelen van werkzoekenden op de arbeidsmarkt en het verstrekken van WW-uitkeringen zijn twee belangrijke taken van het UWV. Het kan gebeuren dat UWV, onder specifieke omstandigheden, beide taken uitvoert voor één organisatie. Als TNT ontslagaanvragen indient, zullen die op de gebruikelijke wijze worden getoetst.

  • Vraag 2

    Deelt u de visie dat het UWV hier meewerkt aan het massaontslagplan van TNT, waarbij voltijderpostbodes worden vervangen door goedkopere parttimers en flexwerkers?

    Zie antwoord vraag 1.

  • Vraag 3

    Wat is uw reactie op de redenering «Fulltime bezorgers kloppen na hun ontslag voor een uitkering aan bij het UWV, de instantie die nu ook voor TNT Post goedkopere parttimers werft»?

    Zie antwoord vraag 1.

  • Vraag 4

    Deelt u de mening dat, zolang er niet genoeg banen zijn voor alle mensen die willen werken, deze inspanningen van het UWV er per saldo niet toe leiden dat er meer mensen aan het werk komen, maar wel dat er druk op de arbeidsvoorwaarden ontstaat bij TNT, waar volwaardige banen met een fatsoenlijk loon worden vervangen door flexibele banen tegen veel lagere lonen?

    Het is primair de verantwoordelijkheid van TNT om in samenwerking met de OR en de vakbonden de moeilijke beslissingen te nemen waar zij voor staan, met het oog op een financieel gezonde bedrijfsvoering op de lange termijn. Daarin zit ook het gedeelde belang van deze partijen. Het is ook hun taak en om daarbij al het mogelijke te doen om werknemers aan ander werk te helpen.

5 november 2010 - 23 november 2010
Het niet naleven van de vrijstelling van de sollicitatieplicht voor alleenstaande ouders met kinderen tot vijf jaar door gemeenten
Cynthia Ortega-Martijn (CU)
Paul de Krom (staatssecretaris sociale zaken en werkgelegenheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
1. Nederlands Dagblad, «Ouder in de bijstand moet werken», 2 november 2010.
2. Nederlands Dagblad, «Kinderen? Je moet toch solliciteren», 2 november 2010.
3. Handelingen 2008–2009, nr. 17, pag. 1183–1215.
  • Vraag 1

    Heeft u kennisgenomen van de berichten «Ouder in de bijstand moet werken»1 en «Kinderen? Je moet toch solliciteren»?2

    Ja.

  • Vraag 2

    Bent u bekend met het feit dat veel gemeenten het verzoek tot vrijstelling van de sollicitatieplicht van alleenstaande ouders met kinderen tot vijf jaar in tegenstelling tot het met de Wet verbetering arbeidsmarktpositie alleenstaande ouders geïntroduceerde recht op ontheffing van de sollicitatieplicht afwijzen? Zo ja, wat is de achterliggende reden dat zij zich niet aan dit recht houden? Waarom kiezen gemeenten er niet voor om invulling te geven aan de scholingsplicht voor deze ouderen?

    In de Wet werk en bijstand (WWB) geldt, ook voor alleenstaande ouders, als uitgangspunt dat financiële zelfstandigheid door werk de voorkeur heeft boven uitkeringsafhankelijkheid. Werk leidt tot economische zelfstandigheid en tot participatie in de maatschappij. Alleenstaande ouders in de bijstand moeten, net als andere bijstandsgerechtigden aan het werk.
    In 2009 is de Wet verbetering arbeidsmarktpositie alleenstaande ouders van kracht geworden. Alleenstaande ouders met kinderen jonger dan vijf jaar hebben het recht gekregen om een ontheffing van de sollicitatieplicht aan te vragen voor de duur van maximaal zes jaar. Hieraan is een scholingsplicht gekoppeld om gedurende de ontheffingsperiode de positie op de arbeidsmarkt te verbeteren. De invulling van de scholingsplicht is aan het college.
    Omdat uitdrukkelijk niet is beoogd een categoriale ontheffing voor de doelgroep te regelen, moeten alleenstaande ouders zelf een aanvraag doen, staat het gemeenten uiteraard vrij een traject naar werk te stimuleren en zelf te bepalen hoe de voorlichting over de ontheffingsmogelijkheid er uit ziet.
    Overigens wil ik u erop wijzen dat het Kabinet voornemens is om deze specifieke ontheffingsmogelijkheid voor alleenstaande ouders met kinderen tot vijf jaar af te schaffen. Uw Kamer zal hierover op korte termijn een voorstel ontvangen.

  • Vraag 3

    Deelt u de mening dat het handelen van de gemeenten om geen uitvoering te geven aan de bepalingen van de Wet verbetering arbeidsmarktpositie alleenstaande ouders ongewenst is? Hoe verhoudt de praktijk dat gemeenten weigeren om vrijstelling van de sollicitatieplicht aan alleenstaande ouders met kinderen tot vijf jaar te geven zich tot uw uitspraak dat de ouders niets door het strot geduwd zal worden?3 Bent u bereid om deze gemeenten een bestuurlijke aanwijzing te geven? Indien nee, waarom niet?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 4

    Kunt u per gemeente cijfermaterieel verstrekken over het aantal alleenstaande ouders met kinderen tot vijf jaar dat recht heeft op vrijstelling van de sollicitatieplicht en het specifieke aantal alleenstaande ouders dat op basis van de regeling daadwerkelijk vrijstelling heeft verkregen? Op welke wijze wordt in de praktijk gegarandeerd dat ouders worden betrokken bij de invulling van de scholingsplicht? Bent u bekend met het aantal bezwaren dat is ingediend op beschikkingen waarbij genoemde ouders tegen hun wil in een re-integratietraject zijn geplaatst en om hoeveel bezwaren gaat het dan? Indien u deze informatie niet heeft, bent u dan bereid om het functioneren van de Wet verbetering arbeidsmarktpositie alleenstaande ouders op korte termijn te evalueren? Zo ja, wanneer kan de Kamer dit tegemoet zien?

    Eind 2008 waren er 68 260 alleenstaande ouders met een bijstandsuitkering. Hiervan hebben er 25 160 een kind jonger dan vijf jaar.
    Op 21 januari 2010 is, samen met de monitor bestuurlijk akkoord, een onderzoek aan uw Kamer gezonden over de eerste resultaten van de werking van de Wet verbetering arbeidsmarktpositie alleenstaande ouders. Hierin is geconcludeerd dat de overgrote meerderheid van de ontheffingen van de doelgroep, tijdelijk en individueel zijn verleend op de algemene ontheffingsgrond van dringende redenen. Gemeenten geven hierbij als reden aan dat ontheffen op deze grond ook voor alleenstaande ouders met kinderen jonger dan vijf jaar volstaat. Het onderzoek biedt geen inzicht in landelijke cijfers over het aantal ontheffingen.
    Verder blijkt dat gemeenten verschillende initiatieven ontplooien om de doelgroep te ondersteunen. Gemeenten geven aan dat het aanbod per cliënt verschilt en dat het gaat om maatwerk. Daarbij houden zij rekening met het niveau, interesses en motivatie van de cliënt.
    Het onderzoek biedt geen inzicht in eventuele bezwaren die zijn ingediend op beschikkingen over ontheffingen.
    In de wet is geregeld dat deze binnen vier jaar na inwerkingtreding zal worden geëvalueerd. Omdat het Kabinet voornemens is om de ontheffingsmogelijkheid voor alleenstaande ouders in de WWB af te schaffen, lijkt het niet opportuun om de evaluatie uit te voeren.

  • Vraag 5

    Deelt u de mening dat gemeenten verplicht zijn om alleenstaande ouders met kinderen tot vijf jaar te informeren dat zij indien gewenst ontheffing kunnen krijgen van de sollicitatieplicht? Welke maatregelen gaat u nemen om er voor te zorgen dat deze ouders beter worden geïnformeerd?

    Zie antwoord vraag 2.

  • Vraag 6

    Welke maatregelen gaat u daarnaast nemen om de handhaving van de Wet verbetering arbeidsmarktpositie alleenstaande ouders door gemeenten daadwerkelijk te garanderen zodat alleenstaande ouders met kinderen tot vijf jaar vrijstelling van de sollicitatieplicht verleend krijgen en in aanmerking komen voor een scholingstraject?»

    Het geven van ontheffingen is geen doel op zich. Iedereen is zelf verantwoordelijk om in zijn eigen levensonderhoud te voorzien door te werken. De uitvoering van de WWB is gedecentraliseerd. Gemeenten zijn hiervoor verantwoordelijk en de systematiek van de WWB stimuleert hen om bijstandsgerechtigden zo snel mogelijk weer aan het werk te krijgen. Het college kan hierbij een of meer re-integratievoorzieningen inzetten. Gemeenten zijn verplicht hun re-integratiebeleid vast te leggen in een verordening. Deze moet tevens blijk geven van een evenwichtige aanpak voor alle doelgroepen.
    Omdat het gaat om een gemeentelijke verantwoordelijkheid en gezien het Kabinet voornemens is om de specifieke ontheffingsmogelijkheid voor alleenstaande ouders in de WWB af te schaffen ben ik niet van plan maatregelen ten aanzien van gemeenten te nemen.

  • Vraag 7

    Deelt u de mening dat de financiële prikkel die in de Wet werk en bijstand (WWB) voor gemeenten zit om mensen snel aan het werk te helpen er debet aan is dat geen vrijstellingen aan alleenstaande ouders met kinderen tot vijf jaar worden afgegeven? Wat gaat u er aan doen dat gemeenten hun inspanningen voor de re-integratie niet richten op deze groep, maar juist op moeilijk in regulier werk plaatsbare groepen als Wajongers en Wsw’ers die extra begeleiding daadwerkelijk nodig hebben?

    Zie antwoord vraag 6.

  • Vraag 8

    Hoe kijkt u tegen de instroom van alleenstaande ouders in de WWB aan die veroorzaakt wordt doordat alleenstaande ouders hun alimentatie niet ontvangen? Vindt u het met ons een grotere inspanning wenselijk om te voorkomen dat alleenstaande ouders überhaupt in de WWB terecht komen? Zo nee, waarom niet?

    Alimentatieverplichtingen jegens partners en kinderen zijn wettelijk verankerd in Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek. Alimentatieverplichtingen die door de rechter zijn vastgesteld dienen ook te worden nagekomen, mede om te voorkomen dat als gevolg van het uitblijven hiervan een beroep wordt gedaan op de WWB. Binnen dit kader wijs ik op de Wet tot Wijziging van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek en van de Wet Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen (LBIO) in verband met de inning van partneralimentatie (Kamerstukken 2008–2009, 31 575) die op 1 augustus 2009 inwerking is getreden. Met die wijziging is er ook voor de inning van partneralimentatie een laagdrempelig loket gekomen, ingeval betaling hiervan uitblijft. De interventie van het LBIO – op verzoek van de alimentatieplichtige – bevordert de behoorlijke nakoming van alimentatieverplichtingen. De praktijk bij inning van kinderalimentatie wijst dat uit. In 90% van de gevallen is de inschakeling van het LBIO succesvol. De uitbreiding van het takenpakket van het LBIO met inning van partneralimentatie biedt belangrijke voordelen binnen het bijstandsdomein. Deze wet sluit aan bij de eigen verantwoordelijkheid voor de voorziening in de kosten van het bestaan in de WWB en vermindert bijstandsafhankelijkheid. Concreet wordt hier gedoeld op het zelf effectueren van vastgestelde alimentatie via het LBIO als deze niet wordt betaald. Hierdoor zijn besparingen op de bijstand mogelijk. Gemeenten worden met deze wet ontlast in de uitvoering van de bevoegdheid tot bijstandsverhaal op onderhoudsplichtigen, in die gevallen waarin alimentatie in een rechterlijke uitspraak is vastgelegd.

  • Vraag 9

    Wilt u als regering met een voorstel komen voor de wettelijke verankering van de partneralimentatie, zodat het aantal alleenstaande ouders die geen alimentatie ontvangen zal afnemen waarmee de last op de WWB tevens zal verminderen? Zo ja, wanneer kan de Kamer dit voorstel verwachten?

    Zie antwoord vraag 8.