Kamervragen

Alle

5 augustus 2013 - 14 oktober 2013

70 dagen

Het stuwmeer aan overuren in relatie tot de inzet en het budget van de Nationale Politie
	Gert-Jan Segers (CU)

Bronnen

1. Metro, 2 augustus 2013, http://www.metronieuws.nl/nieuws/minder-inzet…

Vraag 1

Kent u het bericht «Minder inzet politie door stuwmeer aan vrije dagen»?1

Ja.
Vraag 2

Klopt het dat het budget voor 2013 van verschillende regionale eenheden in mei reeds bijna was uitgeput?

Bij enkele eenheden is het budget voor overuren voor 2013 inderdaad uitgeput. De nationale politie stuurt op een sluitend jaarresultaat voor het gehele korps.
Vraag 3

Hoeveel overuren zijn er momenteel binnen de Nationale Politie totaal en gemiddeld per werknemer/per fte opgebouwd?

In de begroting nationale politie voor 2013 zijn bijna 680.000 nieuwe overuren begroot (gemiddeld 11 overuren per fte). De begroting van overuren 2013 bedraagt daarmee 2,1% van de totale inzet over 2013 (gebaseerd op het totaal aantal jaarwerkplanuren van alle medewerkers). Het aantal opgebouwde overuren over het afgelopen driekwart jaar bedraagt ongeveer 1 miljoen. Daarvan is ongeveer de helft in vrije tijd opgenomen en de helft in geld uitbetaald. Er is landelijk nog ruimte om overuren uit te betalen.
Vraag 4

Hoeveel nieuwe overuren zijn er in 2013 begroot in totaal en gemiddeld per werknemer/per fte?

Zie antwoord vraag 3.
Vraag 5

Hoeveel nieuwe overuren zijn er in het eerste half jaar van 2013 opgenomen in totaal en gemiddeld per werknemer/per fte?

Zie antwoord vraag 3.
Vraag 6

Welke bijsturingsmaatregelen heeft u genomen?

De politieorganisatie is een organisatie die 7x24 uur moet kunnen inspelen op elke denkbare situatie. Dit stelt eisen aan medewerkers en leidinggevenden. Het vraagt een zekere flexibiliteit van beide partijen.
In het arbeidsvoorwaardenakkoord Sector Politie 2012–2014 is opgenomen dat van de organisatie wordt verwacht dat deze zo veel mogelijk vooruit kijkt naar de te verrichten werkzaamheden, om tijdig de inzet van het personeel af te stemmen op de vraag naar politiediensten.
Per eenheid is er budget voor de uitbetaling van overuren. Door de korpsleiding is aangegeven dat, indien dit budget bij een eenheid is uitgeput, vanaf 1 juli jl. de vergoeding van overuren in principe plaatsvindt in «tijd voor tijd», tenzij hier met de medewerker andere afspraken over zijn gemaakt.
Binnen de begroting van de nationale politie zal voor eventuele overschrijdingen elders budget gevonden worden. Zoals aangegeven, stuurt de nationale politie op een sluitend jaarresultaat voor het korps.
Vraag 7

Wat betekent de uitputting van het overuren budget voor de inzet van de Nationale Politie in de komende maanden en voor het budget van andere begrotingsposten van de Nationale Politie? Verwacht u een overschrijding van de begroting? Zo ja, hoe groot is die verwachte overschrijding?

Zie antwoord vraag 6.
Vraag 8

Deelt u de mening dat de uitputting van het overurenbudget ten koste kan gaan van de motivatie van het politiepersoneel van wie wel beschikbaarheid wordt verwacht terwijl er geen budget is de overuren uit te betalen?

Politiemedewerkers hebben een zeer hoge motivatie om zich in te zetten voor veiligheid op straat en in de wijken. Elke medewerker die een overuur maakt, ontvangt hiervoor vergoeding in tijd dan wel in geld. In overleg tussen de medewerker en de leidinggevende worden binnen de gestelde kaders individuele afspraken gemaakt.
Ik verwijs u ook naar de beantwoording van de vragen van het lid Kooiman (Aanhangsel Handelingen, vergaderjaar 2013–2014, nr. 228).

1 augustus 2013 - 21 augustus 2013

20 dagen

Het bericht dat de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) niet zegt te gaan over de veiligheid van vervoersmiddelen zoals de Fyra
	Liesbeth van Tongeren (GL)
	Wilma Mansveld (staatssecretaris infrastructuur en waterstaat) (PvdA)

Bronnen

1. Inspectie: «NS gaat over veiligheid Fyra, niet wij», FD, 30 juli 2013

Vraag 1

Hoe beoordeelt u de uitspraak van de inspecteur-generaal van de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) dat de certificering van vervoersmiddelen als de Fyra of een Boeing niet betekent dat deze ook veilig zijn?1

In mijn brief van 17 juni 20132 heb ik het proces van vergunningverlening voor nieuwe treinstellen geschetst en de rollen die de verschillende partijen in dit proces hebben. De ILT verleent, conform de wettelijke eisen, de vergunning voor indienststelling, oftewel de typegoedkeuring, na beoordeling van het technisch dossier van de vergunningaanvrager en een controle of het proces op de juiste wijze is doorlopen. Als aan alle eisen is voldaan, is de ILT wettelijk verplicht een vergunning af te geven. De wettelijke eisen, uitgewerkt in technische specificaties, zijn opgesteld om waarborgen te hebben voor de veiligheid.
Een verleende vergunning geeft aan dat een voertuig is ingericht en uitgerust conform de Europese en nationale eisen. De vergunning zegt dat is voldaan aan de basiseisen voor veiligheid, maar zegt niets over de productiekwaliteit van ieder afzonderlijk treinstel. De kwaliteit van elk treinstel afzonderlijk is de verantwoordelijkheid van de opdrachtgever en de producent. Uit de testritten die nodig zijn voordat de trein in gebruik kan worden genomen, moet blijken of een veilige en betrouwbare exploitatie mogelijk is. De ILT ziet hierop toe als handhavende instantie.
Vraag 2

Wat is volgens u de rol die de ILT zou moeten spelen wat betreft de veiligheid van vervoersmiddelen als treinen en vliegtuigen? Heeft de ILT deze taak volgens u voldoende uitgevoerd bij de aankoop van de Fyra treintoestellen V-250? Zo ja, hoe komt u tot deze conclusie? Zo nee, waarom niet?

Toezicht is het sluitstuk in het zo goed mogelijk waarborgen van veiligheid en duurzaamheid. De wetgever stelt de regels en de normen, de ondertoezichtstaanden voeren die uit en de inspectie ziet toe op de naleving. Zo houdt de inspectie toezicht op de naleving van veiligheids- en milieuwetten en -regels voor de luchtvaart.
Wat betreft de Fyra V250 heb ik in het antwoord op vraag 1 aangegeven dat de ILT wettelijk verplicht is een vergunning te verlenen als gebleken is dat het technisch dossier volledig is en het proces op de juiste wijze is doorlopen. In mijn eerdergenoemde brief heb ik aangegeven dat ik een audit laat uitvoeren op het proces van vergunningverlening. Deze audit moet onder meer antwoord geven op de vraag of het voorgeschreven toelatingsproces adequaat is uitgevoerd en of dit proces en de voorgeschreven technische vereisten voldoende waarborgen bieden voor de gewenste uitkomst, namelijk veilige en betrouwbare voertuigen. De resultaten van deze audit zijn uiterlijk 1 november 2013 gereed, waarna ik uw Kamer hierover zal informeren.
Vraag 3

Bent u van mening dat de ILT haar controlerende taak op een actievere manier moet invullen? Zo ja, bent u van mening dat de ILT voortaan geen veiligheidscertificaten mag afgeven als niet is vastgesteld dat een vervoersmiddel werkelijk veilig is? Zo nee, waarom niet? Zo ja, hoe gaat u dit bereiken?

Zoals toegelicht in het antwoord op vraag 1 geeft de ILT een vergunning voor indienststelling af, geen veiligheidscertificaat. Voor het overige verwijs ik u naar het antwoord op vraag 2. Ik wacht de resultaten van de audit af.
Vraag 4

Hoe beoordeelt u de huidige capaciteit van de ILT? Is de ILT in staat de controlerende taak op een zorgvuldige en actieve manier uit te voeren? Zo nee, hoe gaat u de capaciteit verhogen?

Ondanks bezuinigingen acht ik de capaciteit van de inspectie voldoende. De inspectie streeft er naar om de nodige capaciteitsreductie vooral te realiseren bij de stafdirecties en de overhead. Om zoveel mogelijk te voorkomen dat het uitvoerende inspectiewerk met deze bezuinigingen onder druk komt te staan, wordt er naar gestreefd de capaciteit voor het primaire proces te continueren met de inzet van andere werkwijzen (bijv. convenanten en samenwerking met andere inspecties) en digitalisering en uniformering.
Vraag 5

Bent u bereid de werkwijze en capaciteit van de ILT te evalueren en indien nodig aanbevelingen te doen voor een effectievere en adequatere werkwijze? Zo ja, wanneer kan de Kamer de resultaten verwachten? Zo nee, waarom niet?

Zie het antwoord op de vragen 2, 3 en 4.

1 augustus 2013 - 21 augustus 2013

20 dagen

Uitspraken over certificering van treinen
	Betty de Boer (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
	Wilma Mansveld (staatssecretaris infrastructuur en waterstaat) (PvdA)

Bronnen

1. Financieel Dagblad, 30 juli 2013

Vraag 1

Heeft u kennisgenomen van het artikel met daarin een interview met de inspecteur-generaal van de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT)?1

Ja.
Vraag 2

Wat vindt u van de uitspraak in het interview «certificering wil niet zeggen dat een trein veilig is»?

In mijn brief van 17 juni 20132 heb ik het proces van vergunningverlening voor nieuwe treinstellen geschetst en de rollen die de verschillende partijen in dit proces hebben. De ILT verleent, conform de wettelijke eisen, de vergunning voor indienststelling, oftewel de typegoedkeuring, na beoordeling van het technisch dossier van de vergunningaanvrager en een controle of het proces op de juiste wijze is doorlopen. Als aan alle eisen is voldaan, is de ILT wettelijk verplicht een vergunning af te geven. De wettelijke eisen, uitgewerkt in technische specificaties, zijn opgesteld om waarborgen te hebben voor de veiligheid.
Een verleende vergunning geeft aan dat een voertuig is ingericht en uitgerust conform de Europese en nationale eisen. De vergunning zegt dat is voldaan aan de basiseisen voor veiligheid, maar zegt niets over de productiekwaliteit van ieder afzonderlijk treinstel. De kwaliteit van elk treinstel afzonderlijk is de verantwoordelijkheid van de opdrachtgever en de producent. Uit de testritten die nodig zijn voordat de trein in gebruik kan worden genomen, moet blijken of een veilige en betrouwbare exploitatie mogelijk is. De ILT ziet hierop toe als handhavende instantie.
Vraag 3

Waar heeft certificering van treinen door de ILT betrekking op, en waarom is het veiligheidsaspect hier kennelijk niet of onvoldoende in mee genomen? Bent u van mening dat certificering van treinen door de ILT tevens, of in ieder geval, betrekking moet hebben op de veiligheid van de trein? Zo nee, waarom niet? Bent u bereid om na te gaan of certificering in ieder geval betrekking moet hebben op het aspect veiligheid? Zo nee, waarom niet? Toelichting: deze vragen zijn aanvullend op de vragen ter zake van het lid Bashir (SP) ingediend op 31 juli 2013, zaaknummer: 2013Z15516

Certificering van nieuwe treinstellen gebeurt volgens de daartoe gestelde wettelijke eisen. De wettelijke eisen zijn bedoeld om waarborgen te bieden voor de veiligheid. De ILT is verplicht een vergunning af te geven als aan alle wettelijke eisen is voldaan. Zie ook het antwoord op vraag 1.
In mijn eerdergenoemde brief heb ik aangegeven dat ik een audit laat uitvoeren op het proces van vergunningverlening. Deze audit moet onder meer antwoord geven op de vraag of het voorgeschreven toelatingsproces en de voorgeschreven technische vereisten voldoende waarborgen bieden voor de gewenste uitkomst, namelijk veilige en betrouwbare voertuigen. De resultaten van deze audit zijn uiterlijk 1 november 2013 gereed, waarna ik uw Kamer hierover zal informeren.

31 juli 2013 - 30 augustus 2013

30 dagen

Het betalen van zorgverzekeringspremie voor Nederlandse gedetineerden in het buitenland
	Nine Kooiman
	Edith Schippers (minister volksgezondheid, welzijn en sport) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie), Opstelten (minister justitie en veiligheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

Vraag 1

Waarom blijven Nederlanders, die in het buitenland gedetineerd zijn, premie voor de zorgverzekering verschuldigd, terwijl zij geen aanspraak kunnen maken op medische zorg vanuit de zorgverzekering?

Personen die op grond van ingezetenschap verzekerd zijn voor de volksverzekeringen en in het buitenland zijn gedetineerd blijven in de regel gedurende drie jaar verzekerd.
Een uitvoerige uiteenzetting van de achtergrond van deze regel is opgenomen in de toelichting bij de voorgestelde wijziging van artikel 24 van de Zvw van het wetsvoorstel tot wijziging van de Zorgverzekeringswet in verband met verbetering van de maatregelen bij niet-betalen van de premie en de bestuursrechtelijke premie en enkele andere wijzigingen (verbetering wanbetalersmaatregelen)1. Dit wetsvoorstel heb ik op 28 juni 2013 bij uw kamer ingediend.
In Artikel I, onderdeel F is een wijziging opgenomen van artikel 24 van de Zvw waarmee wordt beoogd om voor in Nederland verzekerde personen die in het buitenland gedetineerd zijn, op dezelfde wijze als de in Nederland gedetineerde personen de rechten en verplichtingen voortvloeiende uit de Zvw op te schorten.
Vraag 2

Bent u ervan op de hoogte dat hierdoor mensen in de schulden terecht kunnen komen, hetgeen een nieuwe start na detentie in de weg staat?

Ja, dat is mij bekend. Het gesignaleerde probleem is mij bij brief van 6 februari 2012 onder de aandacht gebracht door Bureau Buitenland van Reclassering Nederland. Vervolgens heb ik in nauw overleg met het Ministerie van Buitenlandse Zaken en Reclassering Nederland de hierboven vermelde wijziging van artikel 24 van de Zvw opgenomen in het wetsvoorstel.
Vraag 3

Weet u eveneens dat ouders van een kind, dat in het buitenland in de fout is gegaan, soms jarenlang premie betalen voor hun kind om nieuwe schulden te voorkomen? Wat vindt u hiervan?

In het wetsvoorstel is geregeld dat de opschorting van rechten en plichten uit de zorgverzekering -ook voor gedetineerden in het buitenland- afhankelijk is van de melding door betrokkene, een vertegenwoordiger of een familielid. Hoewel formeel de rechten en plichten van rechtswege zijn opgeschort, wordt dit in de praktijk alleen geëffectueerd wanneer een melding daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Immers, de detentie is zonder feitelijke melding bij de zorgverzekeraar niet bekend. Deze consequentie is indertijd bij het tot stand komen van artikel 24 van de Zvw onderkend.
Ook in buitenlandsituaties kan deze praktische consequentie (door het doelbewust nalaten van de melding) gewenst zijn, zodat de betrokken persoon in het land van detentie toch zorg ten laste van de Zvw kan ontvangen.
Met het voorstel tot wijziging van artikel 24 van de Zvw is het gesignaleerde probleem naar mijn mening afdoende opgelost. Vrijstelling van betaling van de nominale premie is niet aan de orde en ook niet nodig. Als de detentie door betrokkene, een vertegenwoordiger of een familielid wordt gemeld aan de zorgverzekeraar, wordt de verplichting tot premiebetaling opgeschort.
Vraag 4

Bent u bereid het mogelijk te maken dat de verzekering kan worden stopgezet of opgeschort, zoals bijvoorbeeld voor gedetineerden in Nederland geldt, maar dat mensen verzekerd blijven doch geen recht hebben op zorg vanuit de reguliere basisverzekering en geen premie hoeven te betalen? Bent u bereid deze wijziging voor te stellen? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 1.
Vraag 5

Indien u bereid bent hiervoor een oplossing voor te stellen, bent u dan ook bereid te bezien of (ouders van) gedetineerde Nederlanders in het buitenland tijdelijk vrijgesteld kunnen worden van zorgverzekeringspremie in Nederland? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 3.

31 juli 2013 - 22 augustus 2013

22 dagen

Het bericht NS-beveiliger wil ook zakkenrollers pakken
	Peter Oskam (CDA)

Bronnen

1. Metro, 29 juli 2013

Vraag 1

Hebt u kennisgenomen van het artikel «NS-beveiliger wil ook zakkenrollers pakken»?1

Ja.
Vraag 2

Klopt het dat Service & Veiligheidspersoneel van de Nederlandse Spoorwegen (NS) op stations geen andere bevoegdheden heeft dan een gewone burger?

Nee, de medewerkers in een service & veiligheidsteam (S&V-team) zijn buitengewoon opsporingsambtenaar (boa) en beschikken daardoor over de bevoegdheden die in het Wetboek van Strafvordering (Sv) worden toegekend aan opsporingsambtenaren in het algemeen. Dit betreft bijvoorbeeld het staande houden van de verdachte met het oog op het vaststellen van zijn identiteit (artikel 52 Sv), het doen van onderzoek aan de kleding van de verdachte met het oog op het vaststellen van zijn identiteit (artikel 55b Sv) en het onder voorwaarden toepassen van geweld (artikel 7, eerste en zevende lid, Politiewet 2012).
Vraag 3

Zijn de bevoegdheden van Service & Veiligheidspersoneel van de NS voldoende toegesneden op de uitoefening van de functie of is er reden om na te denken over uitbreiding van die bevoegdheden?

De bevoegdheden van de boa’s in het domein openbaar vervoer zijn samen met hun werkgevers, het Openbaar Ministerie (OM) en de politie tot stand gekomen en zijn voldoende toegesneden op de functies en taken in dit domein. Ik zie dan ook geen reden voor uitbreiding van die bevoegdheden.
Vraag 4

Zijn de bevoegdheden van Service & Veiligheidspersoneel van de NS voldoende bekend bij reizigers, overig NS-personeel en andere betrokkenen, zoals winkelpersoneel op de stations?

Ja.
Vraag 5

Klopt het dat de samenwerking van Service & Veiligheidspersoneel met wijkagenten en spoorwegpolitie op stations, zoals Utrecht en Amsterdam Centraal, steeds stroever verloopt? Zo ja, bent u bereid die samenwerking te bevorderen? Zo nee, waaruit verklaart u de signalen waarvan sprake is in het artikel?

In mijn brief aan uw Kamer van 1 juli jl. (Tweede Kamer, vergaderjaar 2012–2013, 28 684, nr. 387) heb ik benadrukt dat een goede samenwerking tussen boa’s en politie van wezenlijk belang is. Er vindt momenteel al goede, intensieve samenwerking plaats in en rond het openbaar vervoer tussen de boa’s van de openbaar vervoer bedrijven, de gemeenten en de politie. De signalen herken ik dan ook niet, toch kan het voorkomen dat de samenwerking in een specifiek geval niet optimaal verloopt. De betrokken partijen dienen scherp te blijven zodat de samenwerking goed blijft en ik houd de vinger aan de pols.
Vraag 6

Wat is er door de vorming van de nationale politie veranderd in de samenwerking met de NS?

De overgang van de spoorwegpolitie naar de Dienst Infrastructuur binnen de nationale politie heeft geen gevolgen gehad voor de werkzaamheden van de spoorwegpolitie en de afspraken en samenwerking met de openbaar vervoer bedrijven. Indien NS personeel in een situatie terecht komt waarbij politie ondersteuning nodig is, blijft dit de hoogste prioriteit krijgen.
Vraag 7

Op welke wijze garandeert u dat de NS ook in de toekomst de ondersteuning krijgt die is afgesproken met de politie?

Zie antwoord vraag 6.

30 juli 2013 - 27 augustus 2013

28 dagen

Het totaal mislukte Vogelaarbeleid
	Joram van Klaveren (PVV)
	Lodewijk Asscher (viceminister-president , minister sociale zaken en werkgelegenheid) (PvdA), Stef Blok (minister zonder portefeuille binnenlandse zaken en koninkrijksrelaties) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

Bronnen

1. Algemeen Dagblad, 30 juli 2013

Vraag 1

Bent u bekend met het artikel «Geld Vogelaarwijken in bodemloze put beland»?1

Ja.
Vraag 2

Ziet u de relatie tussen de extreme oververtegenwoordiging van niet-westerse allochtonen in de criminaliteit, bijstandsafhankelijkheid en schooluitval en de verloederde staat van de zogenaamde krachtwijken?

De aandachtswijken zijn geselecteerd op basis van 18 indicatoren die sociaaleconomische achterstanden, sociale leefbaarheidproblemen, fysieke achterstanden en fysieke problemen in beeld brengen. Het gaat dan bijvoorbeeld om cumulatie van een laag besteedbaar inkomen, oude woningen en veel ervaren overlast. Gemiddeld ligt het aandeel niet-westerse allochtonen in de aandachtswijken op 49%, maar de variatie is groot. Zo ligt het percentage in de aandachtswijk Meezenbroek in Heerlen op 13% en in de Schilderswijk in Den Haag op 85%. De concentratie van sociaaleconomische en fysieke achterstanden heeft deze wijken onder druk gezet.
Vraag 3

Kunt u aangeven in welk opzicht de massa-immigratie een verrijking is geweest voor Nederland?

Migratie heeft door de eeuwen heen invloed gehad op de Nederlandse samenleving. Nederland is een pluriform land geworden waarin vele migranten ondanks soms forse tegenwind, hun weg hebben weten te vinden. Zij zitten op school of werken en leveren als burgers een bijdrage aan dit land. De vooruitgang die de tweede generatie migranten boekt in het onderwijs stemt hoopvol voor de toekomst. Tegelijkertijd baart het zorgen dat het integratieproces bij een deel van onze inwoners te langzaam gaat of stokt. Dit vraagt om de volle aandacht, omdat het de samenleving als geheel raakt. Dit kabinet staat voor een Nederland waarin iedereen gelijke kansen krijgt, ongeacht zijn of haar afkomst. Van nieuwkomers mag verwacht worden dat zij deze kansen grijpen.
Vraag 4

In hoeverre deelt u de visie dat de honderden miljoenen euro's die verspild zijn aan de Vogelaarwijken een bizar hoge prijs is voor naïef links idealisme, dat bij voorbaat gedoemd was te mislukken?

Met de wijkenaanpak wordt ernaar gestreefd om het tij daar waar de leefbaarheid ernstig onder druk staat te keren. Via rapportages wordt u sinds 2.008 jaarlijks geïnformeerd over de voortgang. De afgelopen maanden zijn verschillende studies uit gekomen naar de tussenresultaten van de interventies in de aandachtswijken. Enerzijds ziet men verbeteringen (Rigo / Atlas voor gemeenten), positieve trends (SCP) en zijn bewoners in de aandachtswijken meer tevreden over hun woonomgeving en de ontwikkeling van hun buurt (WoON 2012). Anderzijds is men kritisch over de onderscheidende meerwaarde van de interventies (SCP). In de visie op leefbaarheid die u dit najaar ontvangt, zal ik hier verder op in gaan.
Vraag 5

Op welke wijze gaat u deze mega-verspilling in de toekomst voorkomen?

De financiële impuls ten behoeve van de wijkenaanpak vanuit het kabinetsprogramma uit 2007 was tijdelijk en is inmiddels afgerond, met uitzondering van de cofinanciering van extra wijkverpleegkundigen. Deze is op verzoek van de Tweede Kamer structureel. Het Rijk zet nog wel deskundigheid in, brengt de voortgang in beeld, ondersteunt, verspreidt kennis en fungeert als aanspreekpunt (loketfunctie).
Vraag 6

Ziet u in dat de enige structurele manier om de betreffende wijken leefbaarder te krijgen het oppakken, het vastzetten en waar mogelijk – na denaturalisatie – het uitzetten van het tuig is? Zo nee, hoeveel miljoen euro bent u van plan nog te verspillen aan links kul-beleid?

Leefbaarheid is afhankelijk van meerdere factoren, zoals de fysieke leefomgeving, sociaaleconomische positie van bewoners, criminaliteit. Wat betreft de aanpak van criminaliteit en overlastgevend gedrag: de aanpak van (jeugd)criminaliteit is één van de speerpunten van dit kabinet. Wanneer sprake is van het begaan van strafbare feiten dan is het aan de rechter om te beoordelen welke straf passend is, gelet op het delict, de persoon van de dader(s) en het aangedane leed. De intrekking van de Nederlandse nationaliteit en uitzetting wegens een veroordeling voor commune misdrijven is niet mogelijk. In het najaar ontvangt u van mij, zoals eerder gemeld, nadere informatie over de aanpak van leefbaarheid.

30 juli 2013 - 25 september 2013

57 dagen

Controle van poststukken door ‘postsnuffelaars’
	Helma Neppérus (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)
	Frans Weekers (staatssecretaris financiën) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

Bronnen

1. http://www.telegraaf.nl/feed/21767779/__Plan_voor_postsnuffelaars__.h…

Vraag 1

Heeft u het artikel «Plan voor postsnuffelaars» gelezen in de De Telegraaf?1

Ja.
Vraag 2

Is het waar dat de namaakbestrijdingsorganisatie SNB React aan de Douane een voorstel heeft gedaan om de Britse manier van werken voor postzendingen over te nemen, waarbij het namaakbestrijders wordt toegestaan verdachte zendingen te controleren? Zo ja, kunt u dit voorstel toelichten? Worden hierover momenteel gesprekken gevoerd?

Ja, het is juist dat SNB-React een voorstel aan de Douane heeft gedaan.
De huidige praktijk is dat de Douane post-, pakket,- en koerierszendingen (hierna: post- en koerierszendingen) selecteert op het risico van namaak. Deze zendingen worden door de Douane gescand en geopend. Post – en koerierszendingen waarin een hoeveelheid van maximaal 25 stuks mogelijk inbreukmakende goederen worden aangetroffen, worden door de Douane op grond van een richtlijn van het OM2 op een vereenvoudigde manier via het strafrecht afgedaan. De goederen worden dan in beslag genomen, waarna het OM de zaak verder afdoet. Na een geconstateerde overtreding kan een besluit tot vernietiging van de goederen worden genomen. Verdachte post- en koerierszendingen, die niet onder deze richtlijn vallen, worden door de Douane apart gezet waarna de merkhouder wordt gewaarschuwd. De merkhouder kan dan vervolgens besluiten civielrechtelijke actie te ondernemen.
Het voorstel van SNB-React komt er in het kort op neer dat merkhouders of hun vertegenwoordigers (zoals SNB-React), na selectie en scan door de Douane, in de gelegenheid worden gesteld om postzendingen die vermoedelijk namaakgoederen bevatten te controleren en onder toezicht van de Douane te openen. Indien zendingen vermoedelijke namaakgoederen bevatten, zou SNB-React de geadresseerden van deze pakketten aanschrijven. Bij geen respons of bij bevestiging dat de goederen mogen worden vernietigd, zou een procedure tot vernietiging worden ingezet.
Op het moment van het verschijnen van het artikel «Plan voor postsnuffelaars» was reeds overleg gaande met SNB-React. Naar aanleiding van dit overleg is gezamenlijk geconcludeerd dat er vooralsnog geen reden is om de huidige controlepraktijk te wijzigen. In tegenstelling tot Groot-Brittannië, zijn er in Nederland meerdere locaties waarop post- en koerierszendingen worden gecontroleerd. Daarnaast worden (zoals hiervoor aangegeven) in Nederland post- en koerierszendingen die een geringe hoeveelheid inbreukmakende goederen bevatten vereenvoudigd strafrechtelijk afgedaan. Deze factoren leiden er in de praktijk toe dat het voorstel van SNB-React in Nederland niet tot efficiencyvoordelen of een toename van vangsten zal leiden.
Bij deze afweging is ook rekening gehouden met de belangen van andere betrokkenen, zoals afzenders en geadresseerden van legitieme postzendingen, andere (vertegenwoordigers van) merkhouders dan SNB-React, postbedrijven en met zaken als de snelheid van afhandelen.
Als vervolg op het overleg met SNB-React zal, ook met andere (vertegenwoordigers van) merkhouders, onderzocht worden of er andere mogelijkheden zijn voor verbeteringen in het proces, bijvoorbeeld door het verbeteren van de informatie-uitwisseling en het organiseren van actiedagen.
Vraag 3

Wat vindt u van deze Britse praktijken en bent u van plan die ook in Nederland te gaan toepassen?

Zie antwoord vraag 2.
Vraag 4

Vindt u het toezicht op namaakartikelen niet een douanetaak die dus bij de overheid thuishoort? Wat zijn de redenen om te overwegen het bedrijfsleven hierbij in te schakelen?

Het systeem van intellectuele eigendomsrechten, waaronder het merkenrecht, heeft weinig waarde als inbreuken hierop niet gehandhaafd kunnen worden. Alle wetten op dit gebied bevatten dan ook bepalingen over handhaving. Het kabinet is zich bewust van de schadelijke gevolgen van namaakgoederen op economisch en sociaal vlak, voor de goede werking van de interne markt, maar ook uit het oogpunt van de consumentenbescherming, volksgezondheid en de openbare veiligheid. Effectief optreden is dus geboden, waarbij rekening wordt gehouden met alle belangen. Het uitgangspunt is hierbij dat partijen hun geschillen civielrechtelijk regelen. Strafrechtelijke handhaving geldt als uiterste middel (ultimum remedium). Er is een uitzondering gemaakt voor door de Douane aangetroffen vermoedelijk inbreukmakende goederen tot maximaal 25 stuks. Als de Douane deze aantreft, dan wordt in geval van overtredingen dit feit vereenvoudigd strafrechtelijk afgedaan. Deze uitzondering op de hoofdregel is gebaseerd op overwegingen van efficiency en doelmatigheid. Doel is te voorkomen dat kleine hoeveelheden van deze goederen in het vrije verkeer worden gebracht.
In de praktijk vindt samenwerking van de Douane met het bedrijfsleven plaats. De Douane controleert op verzoek van het ministerie van Economische Zaken de onder hem vallende intellectuele eigendomsrechten waaronder merken. Op grond van Europese wetgeving (Verordening 1383/2003) kan een merkhouder van wiens merk zonder zijn toestemming gebruik wordt gemaakt, een beschikking aanvragen waarin de Douane wordt verzocht om op te treden voor die merkhouder. Als de Douane bij haar controles dergelijke vermoedelijke namaakgoederen constateert (meer dan 25 stuks), stelt zij de merkhouder in kennis, die dan vervolgens civielrechtelijke actie kan ondernemen. Omdat bestrijding van namaak een gezamenlijk belang is van de overheid en het bedrijfsleven (inclusief vertegenwoordigers van houders van intellectuele eigendomsrechten), zijn deze partijen ook regelmatig met elkaar in gesprek.
Vraag 5

Mocht u overwegen de Britse werkwijze in Nederland te gaan toepassen, welke Nederlandse wet- en regelgeving moet daarvoor dan worden aangepast?

Zoals in het antwoord op 3 is aangegeven wordt de toepassing hiervan in Nederland niet langer overwogen, zodat een onderzoek naar mogelijke aanpassing van wetgeving ook niet hoeft plaats te vinden.

29 juli 2013 - 4 september 2013

37 dagen

Het bericht dat een op de tien jongeren online wordt gepest
	Vera Bergkamp (D66)
	Suzanne Dekker (D66)

Bronnen

1. http://www.cbs.nl/nl-NL/menu/themas/dossiers/jongeren/publicaties/art…
2. Kamerstuk 29 240, nr. 52

Vraag 1

Wat is uw reactie op het bericht «Een op tien jongeren gepest op internet»?1

De uitkomsten van de in het bericht aangehaalde Veiligheidsmonitor van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) onderstrepen de noodzaak van continue aandacht voor het voorkomen, signaleren en aanpakken van pesten onder kinderen en jongeren. Zij verdienen een sociaal veilige omgeving en wij hebben de gezamenlijke plicht om te zorgen dat zij er niet alleen voor staan. Daarom heb ik samen met de Kinderombudsman een plan van aanpak geschreven dat op 25 maart jl. aan uw Kamer is gestuurd (Kamer II, 2012/2013, 29 240, nr. 52). Momenteel wordt dit plan van aanpak uitgevoerd.
Vraag 2

Is het plan van aanpak tegen pesten2, dat vooral gericht is op het tegengaan van pesten in de schoolomgeving, in het licht van deze cijfers in uw ogen afdoende om pesten buiten de context van de school tegen te gaan? Zo ja, waarom? Zo nee, waarom niet?

Ja, in het plan van aanpak heb ik benadrukt dat het belangrijk is dat alle verschillende betrokkenen – scholen, leraren, maar ook ouders en leerlingen zelf – vanuit hun eigen verantwoordelijkheid een bijdrage leveren aan een sociaal veilige omgeving. Cyberpesten is een verschijningsvorm van pesten. Het speelt zich vaak af buiten de muren van de school, maar staat niet op zichzelf. Ook het tegengaan van (cyber)pesten is een gezamenlijke verantwoordelijkheid en scholen en leraren spelen daarbij een belangrijke rol.
Het omgaan met cyberpesten is dan ook integraal onderdeel van de maatregelen in het plan van aanpak tegen pesten. Binnen de module voor leraren die ik laat ontwikkelen en in de anti-pestprogramma’s wordt aandacht besteed aan cyberpesten. Ook zal ik praktische handvatten om cyberpesten tegen te gaan onder de aandacht van scholen brengen. Daarnaast subsidieert OCW bestaande initiatieven als de expertisecentra Pestweb en Mediawijzer.net.
Vraag 3

Mag worden verondersteld dat het cijfer van een op de tien eigenlijk nog hoger ligt, gegeven de conclusie van het Centraal Bureau voor de Statistiek dat minder dan een op de tien jongeren die geconfronteerd werd met pesten via internet hiervan melding maakte bij de politie of een andere instantie en dat het leeuwendeel van de slachtoffers dus niet wordt geregistreerd?

Deze veronderstelling vindt geen basis in de onderzoeksgegevens van het CBS. Het CBS voert jaarlijks de veiligheidsmonitor uit, een onderzoek naar veiligheid, leefbaarheid en slachtofferschap. Daarin meet het CBS onder andere het meest reële aantal gevallen van cyberpesten, hier worden ook de niet bij instanties geregistreerde zaken meegenomen (het zogenaamde dark number).
Vraag 4

Deelt u de mening dat het cijfer dat minder dan een op de tien jongeren die geconfronteerd werd met pesten via internet hiervan melding maakte bij de politie of een andere instantie veel te laag is? Zo ja, wat gaat u doen om de aangiftebereidheid te verhogen? Zo nee, waarom niet?

(Cyber)pesten kent verschillende vormen en gradaties. Sommige uitingen – zoals bedreiging – zijn strafbaar, maar pesten als zodanig niet. Vaak gaat het bij cyberpesten om roddelen en treiteren en in het algemeen niet om strafbare feiten. Dit kan verklaren waarom de respondenten er in het geval van cyberpesten vaak niet voor kiezen om melding of aangifte bij de politie te doen.
Zoals het plan van aanpak tegen pesten aangeeft, spelen ouders, leraren en leerlingen een belangrijke rol in het tegengaan van (cyber)pesten. Het melden, signaleren en het nemen van maatregelen tegen pesten kan dan ook het beste in die setting plaatsvinden. In het geval dat het pesten zodanige vormen aanneemt dat het inroepen van het strafrecht in rede ligt, is het belangrijk dat kinderen en ouders aangifte doen bij de politie.
Vraag 5

Beschikt u over gegevens over het voorkomen van cyberpesten van jongeren onder de 15 jaar? Zo ja, kunt u de Kamer deze verstrekken? Zo nee, bent u bereid hiernaar onderzoek te laten verrichten, gelet op het feit dat jongeren steeds eerder actief worden op het internet?

Het Sociaal en Cultureel Planbureau heeft in 2011 het onderzoek Kinderen en internetrisico’s uitgebracht.3 Het rapport geeft een beeld van de mate waarin Nederlandse negen- tot zestienjarige internetgebruikers te maken hebben met online risico’s. Uit dit onderzoek blijkt dat van de ruim anderhalf miljoen negen- tot zestienjarige internetgebruikers vier procent herhaaldelijk wordt gepest via internet.
Om een nog beter beeld te krijgen van het aantal kinderen in het funderend onderwijs dat gepest wordt, heb ik in juni 2013 een secundaire analyse laten uitvoeren op gegevens uit de monitor sociale veiligheid in en rond scholen.4 De analyse geeft ook inzicht in de wijzen waarop wordt gepest. Gepeste leerlingen geven aan dat pesten met name van «persoon tot persoon» gebeurt (respectievelijk 58 procent in het voorgezet onderwijs en 66 procent in het primair onderwijs). Dit wordt gevolgd door pesten via «internet/pc thuis» (respectievelijk 19 procent in het VO, en 17 procent in het P(S)O).
Voor een volledig overzicht verwijs ik u graag naar de nadere analyse naar pesten. Deze is met de jaarlijkse veiligheidsbrief, op 17 juli jl. naar uw Kamer gezonden.5
Vraag 6

Bent u van mening dat cyberpesten in bredere zin een probleem is dat aandacht verdient, gegeven het feit dat 3% van de Nederlandse bevolking aangaf in 2012 wel eens gepest te zijn op internet? Zo nee, waarom niet?

Het is van belang dat cyberpesten bespreekbaar wordt gemaakt door de betrokkenen. Zij kunnen daarbij, wanneer nodig, de hulp van derden inroepen. Ook hier geldt dat melding of aangifte gedaan kan worden bij de politie in gevallen waarin het pesten mogelijk strafbare vormen aanneemt.
Vraag 7

Wat gebeurt er met meldingen van online pesten die gedaan worden bij de politie of een andere instantie? Kunt u de Kamer een historisch overzicht geven hoeveel meldingen en aangiften van cyberpesten de afgelopen vijf jaar zijn gedaan en hoeveel van deze meldingen en aangiften hebben geleid tot nader onderzoek, strafrechtelijke vervolging of anderszins vervolgstappen? Zo nee, waarom niet?

Als bij cyberpesten sprake is van een strafbaar feit neemt de politie daar aangifte van op. Meldingen van cyberpesten worden per geval bekeken op feiten – inclusief eventueel aanwezig online bewijsmateriaal – en context. Politieagenten beschikken over een handreiking cyberpesten, die is opgenomen in het politieonderwijs. Waar mogelijk adviseert de politie de betrokkenen om de problematiek eerst in de eigen context, bijvoorbeeld met behulp van school, op te lossen.
Meldingen, aangiften en afdoeningen van online pesten worden niet onder die noemer geregistreerd in de systemen van de politie, respectievelijk het openbaar ministerie. Daardoor is het niet mogelijk een cijfermatig overzicht te geven. Wel kan op basis van de politiesystemen worden gezegd dat het aantal gevallen waarin mogelijk sprake is van cyberpesten lijkt toe te nemen. Het is niet bekend of dit komt doordat het aantal incidenten stijgt, of doordat de politie zich meer bewust wordt van dit fenomeen.
Vraag 8

Onder welk(e) artikel(en) uit het Wetboek van Strafrecht valt cyberpesten? Bent u van mening dat hiermee het probleem van cyberpesten effectief kan worden aangepakt?

Pesten als zodanig is niet strafbaar. Pesten kan wel gepaard gaan met strafbaargestelde gedragingen, zoals belediging, bedreiging of belaging (artikelen 261, 262, 266, 284, 285 en 285b Wetboek van Strafrecht).
Ik verwijs verder naar het antwoord op vraag vier.

26 juli 2013 - 1 augustus 2013

6 dagen

Onderzoek door de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) naar een politicus
	Ronald van Raak
	Ronald Plasterk (minister binnenlandse zaken en koninkrijksrelaties) (PvdA)

Bronnen

1. Commissie van toezicht betreffende de inlichtingen- en veiligheidsdiensten, «Toezichtsrapport inzake het vervolgonderzoek naar de rechtmatigheid van de uitvoering van de notificatieplicht door de AIVD» (CTIVD, nr. 34), 29 mei 2013.

Vraag 1

Waarom moet geheim blijven dat de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) politici afluistert?1

In het bedoelde toezichtrapport van de Commissie van Toezicht betreffende de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (CTIVD) (kamerstuk 29 924, nr. 99) staat vermeld dat het gaat om een voormalig lid van een vertegenwoordigend orgaan van een politieke partij. De rechtmatigheid van deze toenmalige inzet van bijzondere middelen wordt overigens door de CTIVD niet betwist. De AIVD houdt zich aan de voorwaarden van de Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten (WIV 2002). Uit die wet vloeit voort dat geen bijzondere middelen kunnen worden ingezet tegen iemand om de reden dat hij of zij politicus is (geweest); anderzijds brengt het feit dat iemand politicus is (geweest) niet op voorhand met zich mee dat deze persoon gevrijwaard zou zijn in geval er aanleiding is bijzondere middelen in te zetten op grond van een van de zwaarwegende redenen die de WIV 2002 aangeeft.
Vraag 2

Wie heeft wanneer besloten dat de inzet van bijzondere middelen tegen een politicus geheim moeten blijven?

Conform artikel 34 lid 1 van de WIV 2002 onderzoekt het Hoofd van de AIVD, hiertoe gemandateerd door de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, vijf jaar na beëindiging van de inzet van bijzondere middelen of aan de persoon ten aanzien van wie deze bevoegdheden zijn uitgeoefend, verslag daarvan kan worden uitgebracht. In dit geval was destijds besloten dat niet te doen.
Zoals ik heb geschreven in mijn brief van 17 juli 2013 (kamerstuk 29 924, nr. 99), zal ik de in het rapport genoemde concrete notificatiebesluiten, waaronder het hierboven genoemde besluit, heroverwegen. Dat zal ik doen overeenkomstig de overwegingen van de CTIVD in passage 3.2.3. van haar rapport, waarin de Commissie stelt dat het besluit tot niet-notificeren op basis van de geleverde argumentatie niet genomen had mogen worden.
Vraag 3

Klopt het dat hier sprake is van een volksvertegenwoordiger? Zo nee, om wat voor soort politicus gaat het dan wel?

Nee, zoals de CTIVD beschrijft, betreft het een voormalig lid van een
vertegenwoordigend orgaan van een politieke partij.
Vraag 4

Klopt het dat hier sprake is van de inzet van bijzondere bevoegdheden in de periode 2005–2007? Zo nee, in welke periode dan wel?

Hierover kan ik in het openbaar geen uitspraken doen.
Vraag 5

Is destijds de Commissie voor de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten van de Kamer ingelicht over de inzet van bijzondere bevoegdheden tegen een politicus?

Over beraadslagingen met de CIVD kan ik in het openbaar geen uitspraken doen.

26 juli 2013 - 2 september 2013

38 dagen

Het uitvallen van het C2000 netwerk en het haperen van 112 in Brabant
	Agnes Wolbert (PvdA)

Bronnen

1. Brabants Dagblad, 26 juli 2013

Vraag 1

Bent u ervan op de hoogte dat in heel Brabant C2000 op de avond van 26 juni 2013 niet heeft gefunctioneerd en dat deze storing in Noord-Brabant nog veel langer heeft geduurd?1

Ja.
Vraag 2

Wat is de oorzaak van deze storing? Had deze voorkomen kunnen worden? Zo ja, hoe? Als deze niet voorkomen had kunnen worden, kan een dergelijke situatie zich dan overal in Nederland voordoen?

De storing deed zich voor op een punt in de infrastructuur waar verschillende lijnen – waaronder de lijnen die communicatie tussen hulpverlener en de meldkamer mogelijk maken – samenkomen. De oorzaak van de storing was het gevolg van onderhoudswerkzaamheden. De storing heeft ertoe geleid dat er slechts beperkt communicatie mogelijk was via het C2000-netwerk in de regio Brabant.
Het onderzoek naar de exacte oorzaak van de storing is nu gaande. Aan de hand van het resultaat zal bepaald worden hoe een soortgelijke storing in de toekomst voorkomen kan worden.
Vraag 3

Hoe zijn de veiligheidsregio's voorbereid op de kennelijke mogelijkheid dat C2000 kan uitvallen?

Veiligheidsregio’s zijn door middel van zogenaamde fall back-plannen voorbereid op storingen die leiden tot beperkte communicatie via het C2000-netwerk. Dit betekent dat regio’s in dit soort gevallen terugvallen op alternatieve communicatiemiddelen en in enkele gevallen opschalen.
Tijdens de storing op 25 juli 2013 is door de regio Brabant zowel opgeschaald als gebruik gemaakt van mobiele telefonie.
Vraag 4

Waren er volgens u op deze avond noemenswaardige incidenten waardoor men zonder C2000 in de problemen kwam? Zou u de brand op een jacht met acht opvarenden die avond daaronder gerekend hebben? Kwamen de hulpdiensten daarbij eerst aan het verkeerde adres als gevolg van het wegvallen van C2000?

De storing heeft geen gevolgen gehad voor de inzet van hulpverleningsdiensten bij het door u genoemde incident in het gebied Brabant-Noord. Er zijn mij geen incidenten bekend die door toedoen van de storing niet adequaat zijn afgehandeld.
Vraag 5

Hoe kan het dat ondanks alle door u aan de Kamer toegelichte recente verbeteringen aan 112 en het bij uitval verzekeren van toegang tot 112 door middel van een extra beveiligd back-up systeem, toch in Noord-Brabant haperingen worden gemeld? Wat is dit keer het probleem? Wat gaat u hier aan doen?

Door een verstoring in het openbare net van KPN was het voor bellers met een vaste aansluiting op de avond van 25 juli jl. enige tijd niet mogelijk verbinding te krijgen. De storing vond niet plaats in het 1-1-2 netwerk. Nadat deze storing werd geconstateerd is door de betrokken veiligheidsregio’s een handelingsperspectief geboden. Er werd gewezen op de storing en op de mogelijkheid voor de beller om de hulpdiensten wel via mobiele telefonie te bereiken. Het bieden van een handelingsperspectief was één van de aanbevelingen van het inspectierapport «1-1-2 onder de loep» die ik heb overgenomen.

26 juli 2013 - 22 augustus 2013

27 dagen

Het bericht ‘Online porno automatisch geblokkeerd in Groot-Brittannië’
	Gert-Jan Segers (CU), Joël Voordewind (CU)

Bronnen

1. http://www.nu.nl/tech/3532094/online-porno-automatisch-geblokkeerd-in…

Vraag 1

Bent u bekend met het bericht «Online porno automatisch geblokkeerd in Groot-Brittannië»1?

Ja.
Vraag 2

Hoe zit de beoogde maatregel in elkaar?

In het Verenigd Koninkrijk is voor de bescherming van kinderen buitenshuis met de providers van mobiele telefoons afgesproken dat ze standaard een filter aanbrengen, dat alleen gedeactiveerd kan worden door personen ouder dan 18 jaar. Op het publieke wifi-netwerk, dat voor 90% door zes bedrijven wordt aangeboden, komt een familievriendelijk netwerk dat met een speciaal symbool herkenbaar is. Binnenshuis krijgen nieuwe klanten vanaf eind dit jaar een filter op hun computer, dat alleen door de (volwassen) accounthouder uitgezet kan worden. De internet providers zullen voorts vóór eind 2014 alle bestaande klanten wijzen op de mogelijkheid om een filter te installeren. Toezichthouder OFCOM is gevraagd de voortgang te monitoren en regelmatig te rapporteren. Een werkgroep van de UK Council for Child Internet Safety moet erop toezien dat er geen sites per abuis geblokkeerd worden die educatieve informatie verspreiden over jongeren en seksualiteit. Voor jongeren en ouders komen er bovendien campagnes over veiligheid op internet.
Vraag 3

Deelt u de mening van premier Cameron dat porno schadelijk is voor kinderen en het daarom moet worden geblokkeerd?

In wetenschappelijk onderzoek, (inter)nationale verdragen, richtlijnen en wetten is de mogelijke schadelijkheid van pornografisch beeldmateriaal voor jongeren erkend. In de Nederlandse wet is dit tot uiting gebracht in artikel 240a van het wetboek van Strafrecht, dat het aanbieden, verstrekken of vertonen van schadelijk beeldmateriaal voor jongeren onder de zestien jaar aan een jongere in die leeftijdsgroep strafbaar stelt. Zoals aangegeven in de brief van de toenmalige Minister van Justitie, mede namens de toenmalige Minister van Economische Zaken, aan uw Kamer van 28 juni 2010 is het vanuit een oogpunt van maatschappelijk draagvlak, handhaving en effectiviteit onwenselijk een algeheel verbod in te voeren dat volwassenen de toegang ontzegt tot voor jongeren schadelijk beeldmateriaal.2
Vraag 4

Is een dergelijke blokkering gemakkelijk in te voeren in Nederland?

Net als in andere landen bestaat in Nederland al de mogelijkheid om filters te installeren. Er zijn daarbij twee systemen te onderscheiden: white lists, die alleen als veilig beoordeelde sites toelaten, en black lists, die de voor jongeren onveilig geachte sites blokkeren. Op bijvoorbeeld de site mijnkindonline.nl wordt hierover voorlichting gegeven. Uit onderzoek blijkt dat er nogal wat (technische) drempels zijn voor ouders om de filters te installeren. Daarnaast zijn ze onvoldoende effectief, omdat jongeren de filters makkelijk kunnen omzeilen.
Vraag 5

Bent u bereid te onderzoeken wat de voor- en nadelen zijn van het invoeren van een automatische blokkade voor porno en dit onderzoek naar de Kamer te sturen?

Porno is in Nederland niet verboden. Wij achten het daarom niet opportuun om van overheidswege aan te sturen op of onderzoek te doen naar een automatische blokkade. Bovendien is duidelijk dat een dergelijke blokkade uitvoeringskosten voor aanbieders van hardware met zich meebrengt terwijl door de gebrekkige effectiviteit van de filters het nut hiervan betrekkelijk is.
Uiteraard staat het individuele burgers vrij om met behulp van hulpmiddelen de toegang tot porno via hun apparatuur te blokkeren. Ik verwijs hierover ook naar mijn antwoord op eerdere Kamervragen van de leden Voordewind (CU) en Van der Staaij (SGP).3
Vraag 6

Bent u bereid te onderzoeken hoe verboden kan worden dat zoekmachines resultaten tonen als er wordt gezocht naar afbeeldingen van kinderporno?

De Nederlandse overheid heeft geen jurisdictie ten aanzien van digitale zoekmachines die in het buitenland gevestigd zijn en kan deze geen verbod of gebod opleggen op het al dan niet tonen van bepaalde zoekresultaten. Overigens zijn de beheerders van zoekmachines waardevolle partners in de strijd tegen kinderpornografie. Onder andere Microsoft en Google hebben zich gecommitteerd om kinderpornografisch materiaal zo veel en zo snel mogelijk uit hun resultaten te weren. Vanuit dat oogpunt volgen we met interesse de ontwikkeling in Engeland, waar met Microsoft overeengekomen is dat gebruikers die via Bing kinderpornografische zoektermen invullen, een waarschuwing in beeld krijgen dat ze zoeken naar illegale content.

26 juli 2013 - 13 augustus 2013

18 dagen

De voortdurende wantoestanden rondom de “vluchtflat” in Amsterdam
	Sietse Fritsma (PVV)
	Fred Teeven (staatssecretaris justitie en veiligheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

Bronnen

1. http://www.at5.nl/artikelen/107662/weer-opstootje-bij-de-vluchtflat

Vraag 1

Bent u bekend met de berichtgeving over een geval van mishandeling in de zogenaamde «vluchtflat» in Amsterdam?1

Ja.
Vraag 2

Hoe is het mogelijk dat illegale bewoners van de «vluchtflat» herhaaldelijk misdrijven plegen?

Ik heb geen informatie die de conclusie in uw vraag onderschrijft dat de bewoners van de «vluchtflat» herhaaldelijk misdrijven plegen. Wel stel ik vast dat er zich de voorbije maanden enkele incidenten hebben voorgedaan in de vluchtflat naar aanleiding waarvan ook eerder schriftelijke vragen zijn gesteld.2
Vraag 3

Welke personen en/of organisaties faciliteren de «vluchtflat»? Welke acties onderneemt u hiertegen nu het terugkeerbeleid hierdoor ernstig ondermijnd wordt?

Zoals ik in antwoord op eerder door u gestelde Kamervragen heb geschreven, hebben de woningcorporatie De Key, HVO Querido en het Leger des Heils gezamenlijk afspraken gemaakt over de huis- en gedragsregels, die gelden voor het gebouw dat woningcorporatie De Key tijdelijk, tot 1 oktober 2013, beschikbaar heeft gesteld voor deze groep uitgeprocedeerde asielzoekers. Daarnaast wordt door deze organisaties voorzien in levensmiddelen en zijn er ook andere personen die de bewoners van de vluchtflat ondersteunen.
Zolang individuele personen en organisaties die deze uitgeprocedeerde asielzoekers helpen, handelen binnen de grenzen van de wet, is er geen aanleiding om stappen te zetten. Zij moeten er echter wel op bedacht zijn geen onterechte verwachtingen te wekken bij deze uitgeprocedeerde asielzoekers.
Vraag 4

Deelt u de mening dat de voortdurende wantoestanden rond de «vluchtflat» (en voordien de Vluchtkerk), zoals mishandeling, aanranding, vechtpartijen en drugsgebruik, bewijzen dat er juist meer illegalen vastgezet moeten worden in plaats van veel minder zoals u voor ogen staat? Zo nee, waarom niet?

Nee. Vreemdelingenbewaring is een instrument dat de overheid als uiterst middel kan inzetten om daadwerkelijk vertrek van een vreemdeling te realiseren. Dit is verankerd in de Vreemdelingenwet en de Europese Terugkeerrichtlijn. Vreemdelingenbewaring is geen instrument in het kader van strafrecht en mogelijk gepleegde strafbare feiten.
Wat betreft het beëindigen van het verblijf van de uitgeprocedeerde asielzoekers in het bewuste gebouw merk ik op dat het, gelet op zijn verantwoordelijkheid voor de openbare orde, aan de burgemeester van Amsterdam is om in voorkomend geval actie te ondernemen tegen het verblijf van de betrokken vreemdelingen. Een en ander neemt niet weg dat ik met de gemeente in overleg blijf ten einde de situatie van de betreffende vreemdelingen ook individueel te kunnen beoordelen.
Vraag 5

Bent u bereid de «vluchtflat» te ontruimen, alle illegalen die daar zitten vast te zetten en vervolgens zo spoedig mogelijk uit te zetten? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 4.

23 juli 2013 - 17 september 2013

56 dagen

Het aantal ontvluchtpogingen van gedetineerden en het gebruik van vrijheidsbeperkende middelen bij het vervoer van gedetineerden
	Lilian Helder (PVV)
	Fred Teeven (staatssecretaris justitie en veiligheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

Vraag 1

Bent u bereid inzage te geven in het aantal pogingen tot ontvluchting tijdens een transport van gedetineerden van mei 2012 tot heden? Zo nee, waarom niet? Zo ja, hoeveel pogingen tot ontvluchting zijn er sindsdien geweest?

Ja. In de periode mei 2012 tot en met juni 2013 hebben zich 14 pogingen tot onttrekking aan transport voorgedaan. In twee van deze gevallen is de poging geslaagd. In de twaalf andere gevallen is de onttrekking verijdeld door het personeel van de uitvoerder, de Dienst Vervoer en Ondersteuning (DV&O) van de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI).
Vraag 2

Bent u bereid inzage te geven in het totaal aantal gedetineerden, dat vanaf mei 2012 getransporteerd moest worden (waarbij niet gedoeld wordt op het aantal vervoersbewegingen)? Zo nee, waarom niet? Zo ja, om hoeveel gedetineerden gaat het en hoe vaak moesten zij getransporteerd worden?

Ja. In de periode mei 2012 tot en met juni 2013 zijn ruim 44.000 justitiabelen door DV&O getransporteerd. Voor deze justitiabelen zijn circa 138.000 vervoersbewegingen (een transport van ophaal- naar afzetlocatie) gemaakt door DV&O. In 99,99% van het aantal vervoersbewegingen, vindt dus geen (poging tot) onttrekking plaats.
Vraag 3

Bent u bekend met de ontsnappingspoging van een gedetineerde uit de Penitentiaire Inrichting (PI) Krimpen, tijdens een medisch transport op 23 april jl.?

Ja.
Vraag 4

Hoe is het mogelijk dat een gedetineerde die eerder twee ontsnappingspogingen uit het Pieter Baan Centrum heeft gedaan een laag risicoprofiel heeft en aan hem geen vrijheidsbeperkende middelen zijn aangelegd, waardoor hij zich tijdens zijn transport van het Sint Franciscus Gasthuis te Rotterdam naar de PI Krimpen simpelweg kon losrukken van een transportmedewerker?

Zoals u weet, ga ik niet in op individuele casuïstiek. Echter, van belang is te benadrukken dat betrokkene door kordaat optreden van de transportgeleiders direct in de kraag is gevat.
Vraag 5

Erkent u dat door uw beleid sinds mei 2012 om standaard geen vrijheidsbeperkende middelen aan te leggen, tenzij dit expliciet noodzakelijk wordt geacht, het voor gedetineerden aantrekkelijker wordt om tijdens een transport een poging te wagen de benen te nemen? Zo nee, waarom niet?

Nee, dat erken ik niet. Sinds mei 2012 wordt gewerkt volgens geldende wet- en regelgeving en het standaard toepassen van vrijheidsbeperkende middelen is hiermee in strijd. Ik heb hierover de Tweede Kamer nog recent geïnformeerd met mijn brieven van 15 februari 2013 en 24 juni 2013.
De medewerkers van DJI zijn goed in staat om per gedetineerde een adequate afweging te maken. Het aantal pogingen tot onttrekking is sindsdien nog steeds zeer laag, zowel afgezet ten opzichte van het totaal aantal vervoerde personen (0,03%) als ten opzichte van het aantal vervoersbewegingen (0,01%). Deze cijfers laten zien dat de wettelijke mogelijkheden om veilig te vervoeren toereikend zijn.
Vraag 6

Erkent u dat u slappe knieën heeft aangezien u uw boeibeleid heeft veranderd, omwille van een uitspraak van de Nationale ombudsman? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 5.

22 juli 2013 - 17 september 2013

57 dagen

De aanpak van scooterhufters in Amsterdam
	Farshad Bashir

Bronnen

1. http://www.amsterdam.nl/publish/pages/505537/562_13_schriftelijke_vra…

Vraag 1

Klopt het dat er geen handhavingscijfers bekend zijn over de aanpak van bestuurders die te hard rijden op een brom- of snorscooter in de gemeente Amsterdam en/of asociaal rijgedrag vertonen? Zo ja, wat is hier de reden van en bent u bereid deze cijfers alsnog in beeld te brengen? Zo nee, waarom beschikt de wethouder van Amsterdam niet over deze gegevens?1

Er zijn wel degelijk handhavingscijfers beschikbaar. Er was slechts sprake van een misverstand tussen de gemeente Amsterdam en de politie over de mogelijkheid van verstrekking van deze cijfers.
Vraag 2

Op welke wijze werkt u samen met de gemeente Amsterdam om de scooteroverlast in de gemeente terug te dringen? Welke concrete doelen heeft u zich gesteld voor Amsterdam, maar ook voor de rest van Nederland?

Het aanpakken van de overlast door scooterberijders die overtredingen plegen is een zaak van de lokale autoriteiten, in dit geval de gemeente Amsterdam, de politie en het OM. Deze partijen hebben begin 2011 over de verkeershandhaving in Amsterdam een convenant afgesloten. In dit convenant is onder meer afgesproken welke inzet er door de politie wordt gepleegd op de aanpak van overtredingen door brom- en snorfietsers. Zo wordt bijvoorbeeld 20 uur per week besteed aan het met een lasergun controleren op snelheidsovertredingen door brom- en snorfietsers. Dit moet leiden tot een merkbare vermindering van de overlast door scooterberijders.
Vraag 3

Klopt het dat het probleem niet zo zeer ligt in het niet kunnen beboeten op kenteken, maar dat het administratieve gedeelte te arbeidsintensief is (bijvoorbeeld het invoeren van de boetes in het computersysteem)? Kunt u uiteenzetten hoe u het probleem gaat oplossen?

Mij is geen probleem met betrekking tot de (administratieve) verwerking van deze boetes bekend. De verkeersboetes voor overtredingen door brom- en snorfietsers worden op dezelfde wijze als andere verkeersboetes verwerkt.
Vraag 4

Hoe gaat u ervoor zorgen dat mensen de komende tijd ook echt merken dat de overlast van scooterhufters afgenomen is?

Zie antwoord vraag 2.

19 juli 2013 - 28 augustus 2013

40 dagen

Het bericht dat de reanimatie door agenten in het gedrang komt
	Nine Kooiman

Bronnen

1. PZC, 18 juli 2013, «Reanimatie door agenten in gedrang.»

Vraag 1

Wat is uw reactie op het bericht dat steeds meer agenten verlopen diploma’s hebben voor reanimatie en het gebruik van een automatische externe defibrillator (AED)?1

Ik herken het beeld dat geschetst wordt in het artikel van de PZC en andere media niet. Een bericht van de vakorganisatie ACP over een mogelijk geval in één van de regionale eenheden van de politie, is in andere media overgenomen als zou het om een landelijk probleem gaan. Er is geen sprake van verlopen diploma’s en er is geen sprake van een landelijke situatie dat agenten niet zouden kunnen reanimeren. De ACP heeft inmiddels via haar website laten weten te betreuren dat dit bericht door de media niet juist is vertaald.2
Het adequaat hulp bieden aan hen die dat behoeven, waaronder levensreddende handelingen zoals reanimatie, met en zonder gebruik van een defibrilator, maakt onderdeel uit van de basisopleiding van de politie. Politiemedewerkers dienen te kunnen reanimeren.
Een AED kan in principe zonder speciale training of opleiding gebruikt worden. De politie stelt medewerkers wel in de gelegenheid hiervoor training te volgen. Uitgangspunt is dat iedere medewerker die dat wil, elke twee jaar de training kan volgen. De trainingen worden op alle IBT-locaties (23) en daarnaast ook nog op andere plekken aangeboden.
Vraag 2

Deelt u de mening dat de politie, die vaak als eerste ter plaatse is bij een ongeluk, goed geschoold dient te zijn in reanimatie en het gebruik van een AED en dat dit van levensbelang kan zijn? Zo ja, hoe gaat u ervoor zorgen dat iedere agent ook een diploma reanimatie en AED heeft?

Zie antwoord vraag 1.
Vraag 3

Hoeveel agenten hebben een verlopen diploma voor reanimatie en AED-gebruik?

Zie antwoord vraag 1.
Vraag 4

Klopt het dat deze cursussen slechts op twee locaties in het land worden aangeboden? Erkent u dat de hierdoor veroorzaakte reistijd een forse drempel kan zijn voor agenten, zeker gezien de beperkte politiecapaciteit? Zo ja, bent u voornemens om deze cursussen op meer plekken in het land aan te bieden?

Zie antwoord vraag 1.
Vraag 5

Wat is de noodzaak om de reanimatiecursussen Europees aan te besteden? Is er geen mogelijkheid om deze cursussen zelf te organiseren?

Het klopt niet dat de reanimatiecursussen Europees zijn aanbesteed. Reanimatie training maakt onderdeel uit van de basisopleiding van de politie, die verzorgd wordt door de Politieacademie.
Vraag 6

Hoe gaat u ervoor zorgen dat nieuwe interne regels geen belemmering vormen voor agenten om hun scholingen te kunnen volgen?

Er is geen sprake van dat nieuwe, interne regels een belemmering vormen voor medewerkers om hun scholing te volgen.

19 juli 2013 - 7 augustus 2013

19 dagen

Het bericht 'Meer over schiettoets nieuw dienstwapen'
	Peter Oskam (CDA)
	Opstelten (minister justitie en veiligheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

Bronnen

1. Advies en Redactie korpsleiding, 16 juli 2013.

Vraag 1

Hebt u kennisgenomen van het bericht «Meer over schiettoets nieuw dienstwapen»? 1

Ja
Vraag 2

Klopt het dat agenten hun oude dienstwapen inleveren bij aanvang van de toets voor het nieuwe dienstwapen?

Ja.
Vraag 3

Klopt het dat agenten die onverhoopt niet slagen voor de toets voor het nieuwe dienstwapen ook het oude dienstwapen niet meer mogen gebruiken, ook al zijn ze daarvoor nog een half jaar of een jaar gecertificeerd? Wat is daarvan de reden? Waarom is de werkinstructie voor omscholing naar het nieuwe dienstwapen gewijzigd?

Het nieuwe wapen wordt meegegeven als de medewerker geslaagd is voor de toets. Als de medewerker niet slaagt voor de toets, dan blijft het oude dienstwapen in bewaring. De reden daarvoor is, dat de medewerker formeel nog wel bevoegd is om het oude wapen te gebruiken, maar er twijfels kunnen ontstaan over diens bekwaamheid als deze bij een schietincident betrokken raakt. Met deze werkinstructie wil de korpsleiding deze verantwoordelijkheid niet bij de medewerkers laten liggen.
Vraag 4

Kunnen agenten die niet beschikken over een dienstwapen worden ingezet voor alle diensten? Zo nee, op welke wijze wordt daarmee rekening gehouden bij de invoering van het nieuwe dienstwapen?

Nee. De medewerker kan gebruik maken van lichte geweldsmiddelen (pepperspray, wapenstok) en mag zich niet begeven in een situatie waarin vuurwapengebruik tot de mogelijkheden behoort, maar bijvoorbeeld wel als surveillant op afgebakende werkzaamheden. Met de leidinggevende worden dan ook afspraken gemaakt over de beperkte inzetbaarheid van de medewerker. De medewerker moet uiterlijk binnen een week terugkomen voor een herhalingstoets om te voorkomen dat de aangeleerde vaardigheden verloren gaan.

19 juli 2013 - 17 september 2013

60 dagen

Het bericht dat slechts ongeveer de helft van de diplomaten in Den Haag hun verkeersboete betaalt
	Peter Oskam (CDA), Pieter Omtzigt (CDA)
	Frans Timmermans (minister buitenlandse zaken) (PvdA)

Bronnen

1. Nu.nl, 18 juli 2013, http://www.nu.nl/binnenland/3526786/helft-boetes…

Vraag 1

Klopt het dat, ondanks het verzoek van de Nederlandse regering, slechts ongeveer de helft van de diplomaten in Den Haag hun verkeersboete betaalt?1

Ja.
Vraag 2

Betalen Nederlandse diplomaten in het buitenland altijd hun boetes en verkeersboetes? Kunt u daar cijfermatig inzicht in verschaffen?

Uitgezonden ambtenaren en hun gezinsleden mogen zich in het buitenland niet onttrekken aan boetes en verkeersboetes. Zij zijn gehouden de wetten en regelingen van de ontvangende staat te eerbiedigen. Er zijn op centraal niveau geen cijfermatige gegevens beschikbaar van in het buitenland opgelegde boetes en verkeersboetes aan door Nederland uitgezonden ambtenaren en hun gezinsleden.
Vraag 3

Zijn er regeringen of autoriteiten die officieel of informeel geklaagd hebben over niet-betaalde boetes van Nederlandse diplomaten in de jaren 2010–2013? Zo ja, welke? Welke actie is daarop ondernomen?

Mij zijn geen meldingen bekend in de aangegeven jaren.
Vraag 4

Kunt u een lijst openbaar maken van de tien organisaties in Nederland met diplomatieke onschendbaarheid die de meeste boetes hebben uitstaan en weigeren ze te betalen?

De tien organisaties met diplomatieke onschendbaarheid die het hoogste bedrag aan onbetaalde boetes hadden uitstaan per eind juli 2013 zijn (op volgorde van het openstaande bedrag): Rusland, China, Verenigde Arabische Emiraten, Iran, Egypte, Indonesië, Marokko, Bosnië-Herzegovina, Ghana en Maleisië.
Vraag 5

Bent u bereid om namens de regering deze tien organisaties (ambassades maar ook andere internationale organisaties, zoals gerechtshoven) aan te schrijven en hen te verzoeken hun boetes te betalen?

Dit is reeds staand beleid.
Vraag 6

Welke acties heeft de Nederlandse regering het afgelopen jaar ondernomen om het betaalgedrag van buitenlandse diplomaten in Nederland te verbeteren?

Eens per kwartaal worden alle ambassades en internationale organisaties aangeschreven over alle onbetaalde boetes uit de voorafgaande periode op naam van een auto van de organisatie of van een medewerker van de organisatie; daarbij ontvangen zij een lijst met de openstaande bedragen en het verzoek deze alsnog te betalen. In het afgelopen jaar is in één geval een vertegenwoordiger van een individuele ambassade op het ministerie ontboden vanwege de ernst van de overtreding van een medewerker van die ambassade. Dergelijke stappen leveren wisselend succes op, omdat wettelijke dwangmiddelen om de betaling af te dwingen niet ter beschikking staan.
Vraag 7

Hoe vaak zijn de auto's van ministers, staatssecretarissen en het koninklijk huis geflitst in de periode 2010–2013 en wie betrof het? Is die gevallen een boete opgelegd en wie heeft die boetes betaald?

Ik veronderstel dat uw vraag doelt op auto’s die bewindslieden en de dienst Koninklijk Huis ten behoeve van de uitvoering van hun ambt gebruiken. Na een informatieverzoek op grond van de Wet openbaarheid van bestuur zijn dit voorjaar overzichten gepubliceerd van boetes die zijn opgelopen met dienstauto’s sinds 2010. Ik verwijs u naar deze overzichten.
Bij boetes die opgelopen zijn met dienstauto’s is het uitgangspunt dat de chauffeur de boetes voor door hem begane verkeersovertredingen bij wijze van schadevergoeding aan de dienst betaalt, tenzij hem ter zake van die schade geen verwijt kan worden gemaakt. Kan degene die wordt gereden een verwijt worden gemaakt met betrekking tot de overtreding, dan wordt de boete doorbelast aan die persoon. In de overige gevallen wordt de boete betaald door het ministerie.

19 juli 2013 - 27 augustus 2013

39 dagen

De kosten van het softdrugsbeleid en de financiële effecten van het reguleren van softdrugs
	Wouter Koolmees (D66), Magda Berndsen (D66)
	Frans Weekers (staatssecretaris financiën) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie), Opstelten (minister justitie en veiligheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

Vraag 1

Wat waren de (geschatte) kosten (uitgesplitst naar categorie) van de handhaving van het softdrugsbeleid de afgelopen vijf jaren (inclusief de in de begrotingen van politie en justitie opgenomen budgetten voor gemeentelijke controles en opsporing, vervolging en ruimen van wietplantages, het doen van onderzoek, et cetera)?

Handhavingscapaciteit wordt niet specifiek geoormerkt. Ook wordt geen uitsplitsing gemaakt naar kosten voor de bestrijding van bepaalde vormen van criminaliteit. Criminaliteit wordt bestreden en capaciteit wordt daar ingezet waar dit nodig is. Daarbij is het lokale gezag verantwoordelijk voor de inzet van politie.
Vraag 2

Hoe hoog was de (geschatte) maatschappelijke schade (gestolen energie, verzekeringsschade, kosten huiseigenaren, woninguitzettingen door corporaties et cetera) de afgelopen vijf jaren als gevolg van illegale hennepteelt?

Voor het antwoord op deze vraag verwijs ik naar de beantwoording van de Kamervragen van Lid Kooiman (SP) (d.d. 5 maart 2013 nr. 1499)
Vraag 3

Wat is de doelstelling van de Taskforce B5? In hoeverre is de doelstelling behaald? Wat zijn de kosten van de Taskforce B5?

De Taskforce B5 is gericht op een structureel veiliger Brabant door een substantiële vermindering van de (georganiseerde) criminaliteit in de regio en daarmee een substantiële vermindering van de negatieve effecten van deze criminaliteit op de veiligheid in de vijf betrokken steden.
Er zijn sinds eind 2.010 grote sprongen gemaakt bij de aanpak van georganiseerde misdaad in Brabant. Het OM, de politie, de Belastingdienst, de Koninklijke Marechaussee (Kmar) en de gemeenten werken intensief samen waardoor de slagkracht groot is. Het Informatieplein bij het Regionaal Informatie en Expertise Centrum (RIEC) en de twee Integrale Stuurploegen draaien op volle toeren waardoor gezamenlijke interventiestrategieën worden voorbereid en uitgevoerd. We zien dan ook een stijging van het aantal criminele samenwerkingsverbanden dat wordt aangepakt en van het crimineel vermogen dat wordt opgespoord en waar beslag op wordt gelegd. Daarnaast ontstaat door de samenwerking beter zicht op de criminele structuren in Brabant waardoor een gerichte aanpak mogelijk wordt. Omdat we nu goed op stoom zijn gekomen ben ik, net als de betrokken driehoeken, voorstander van een doorstart van de Taskforce B5 in 2014. Hoe deze doorstart exact vorm moet krijgen wordt momenteel verder uitgewerkt.
Voor wat betreft de kosten kan ik u melden dat het ministerie van Veiligheid en Justitie vanaf de start van de Taskforce eind 2010 tot en met eind van 2013 een totaalbedrag van € 1.990.000 investeert in de samenwerking.
Vraag 4

Is het waar dat de omzetgegevens van coffeeshops in Nederland bekend zijn bij de Belastingdienst? Zo nee, waarom niet?

De ondernemers die actief zijn als coffeeshophouder worden geacht jaarlijks de gerealiseerde omzet te verantwoorden in de jaarstukken van de betreffende onderneming. Deze jaarstukken maken onderdeel uit van de aangifte inkomstenbelasting en/of vennootschapsbelasting die men jaarlijks dient in te zenden vóór 1 april van het jaar volgend op het betreffende belastingjaar.
Vraag 5

Wat is de (geschatte) totale omzet van de Nederlandse shops in de laatste vijf jaren (2008, 2009, 2010, 2011, 2012)? Welke theoretische brutowinstmarge hierbij wordt gehanteerd?

In Nederland zijn momenteel ruim 600 coffeeshops actief. De Belastingdienst houdt de opbrengsten niet per branche bij en daarnaast kennen de coffeeshops ook geen aparte branchecode. Hierdoor is het niet mogelijk om op geautomatiseerde wijze gegevens over de totale omzet of inkoop te genereren. Daarnaast geldt dat de brutowinstmarge in principe per ondernemer verschillend is, en dat de inkoop die in de jaarstukken staat vermeld «vervuild» kan zijn door andere inkopen, zoals horecagoederen.
Tot slot zijn ondernemers die als coffeeshophouder actief zijn, niet verplicht dagstaten te voeren. Indien men deze wel voert, dient men deze ook te bewaren overeenkomstig geldende fiscale wetgeving. Deze dagstaten zijn in voorkomende gevallen alleen voor de Belastingdienst beschikbaar tijdens een fysieke controle. Hierdoor is er dus geen totaalbeeld te bepalen van de hoeveelheden softdrugs die door coffeeshops wordt verkocht.
Vraag 6

Kunt u op basis van de verplichte dagstaten aangeven welke hoeveelheden softdrugs er op jaarbasis door coffeeshops worden verkocht? Zo nee, waarom niet?

Zie antwoord vraag 5.
Vraag 7

Wat is de inkoop die door de gedoogde coffeeshops de afgelopen vijf jaren is aangegeven?

Zie antwoord vraag 5.
Vraag 8

Wat is de gemiddelde verkoopprijs van een gram hasjiesj en een gram wiet in coffeeshops de afgelopen vijf jaren? En de gemiddelde inkoopprijs?

De gemiddelde verkoopprijs van een gram hasj en een gram wiet heeft zich tussen 2008 en 2011 als volgt ontwikkeld1:
Cannabisproduct
2008
2009
2010
2011
Nederwiet
7,67
8,12
8,13
8,30
Geïmporteerde wiet
5,16
4,88
4,57
4,24
Geïmporteerde hasj
8,09
8,70
9,07
7,79
Over de verkoopprijs in 2012 zijn nog geen gegevens beschikbaar. Over de inkoopprijs tussen 2008–2012 zijn geen gegevens bekend.
Vraag 9

Welk bedrag heeft de belasting (vennootschapsbelasting, belasting op arbeid, enzovoorts) op coffeeshopondernemers de afgelopen vijf jaar aan de schatkist opgeleverd? Kunt u dit in een overzicht opsplitsen naar de verschillende vormen van belasting?

Zoals hiervoor al opgemerkt is er voor coffeeshops geen aparte branchecode, waardoor het inzichtelijk maken van genoemde belastinggegevens alleen mogelijk zou zijn via een zeer bewerkelijk, arbeidsintensief en daardoor kostbaar handmatig proces.
Het is uit hoofde van Europees recht niet toegestaan invoerrechten en BTW te heffen op cannabis.
Het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen heeft in de zaak Horvath-Hauptzollamt Hamburg-Jonas (5 februari 1981, 50/80) beslist dat goederen die verboden zijn, zoals verdovende middelen, niet mogen worden belast met invoerrechten. Voorts heeft het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen in de zaak Happy Family (5 juli 1988, 289/86) beslist dat geen omzetbelastingschuld ontstaat bij de illegale levering van verdovende middelen. Naar analogie van de in de jurisprudentie voor de omzetbelasting en invoerrechten neergelegde lijn, kan ook van een accijnsheffing op dergelijke producten geen sprake zijn.
In puur technische zin zouden overige belastingen, net als bij iedere andere vorm van economische activiteit, ook geheven kunnen worden bij de teelt van cannabis. Bij cannabisteelt wordt echter artikel 3 van de Opiumwet overtreden en is er per definitie sprake van een criminele activiteit, met als logisch gevolg dat geen enkele betrokkene vrijwillig belastingaangifte zal doen.
Vraag 10

Kunnen deze belastingen ook voor de teelt van cannabis worden toegepast?

Zie antwoord vraag 9.
Vraag 11

Welk juridisch kader maakt het mogelijk dat er belasting wordt betaald voor de omzet van softdrugs? Wordt in dit kader een onderscheid gemaakt tussen teelt en verkoop? Zo ja, hoe?

Zie antwoord vraag 9.
Vraag 12

Kan er op basis van de huidige wetgeving een gesloten en belastingplichtige (coffeeshop)keten voor de teelt en verkoop van cannabis worden geregeld? Zo niet, waarom niet? Welke juridische aanpassingen zijn nodig om dit mogelijk te maken?

Zie antwoord vraag 9.
Vraag 13

Wat zijn de financiële effecten van het reguleren van softdrugs?

Voorop staat dat de internationale verdragen geen ruimte bieden voor het reguleren van softdrugs, laat staan voor het decriminaliseren daarvan.
Met betrekking tot het reguleren van softdrugs is het een onjuiste veronderstelling dat dit zal leiden tot lagere handhavingslasten. Nog altijd zal moeten worden opgetreden tegen softdrugs-gerelateerde criminaliteit, die immers zal blijven plaatsvinden. Ook impliceert het reguleren van softdrugs een gesloten circuit waarbinnen productie, distributie en handel sluitend kunnen worden gecontroleerd. Een systeem waarin elke schakel van de keten moet worden gecontroleerd en beveiligd, zal nog grotere handhavingsinspanningen vragen dan nu reeds het geval is.
Voor het decriminaliseren van softdrugs geldt dat een situatie waarbij in ons land softdrugs legaal zijn en over de grens verboden, in de praktijk volstrekt ondenkbaar is. Hoewel het niet mogelijk is om exact aan te geven hoeveel er bespaard zou kunnen worden op de inzet van politie en justitie, zijn in de brede heroverweging Veiligheid en Terrorisme grove schattingen gemaakt op basis van dit fictieve scenario.2 Hier staat echter tegenover dat het vergroten van de aantrekkingskracht van Nederland op criminelen naar verwachting leidt tot minstens evenzoveel nieuwe handhavingslasten. Dit terwijl het huidige kabinet er juist alles aan doet om het tij te keren en criminaliteit, overlast en drugstoerisme hard aan te pakken.
Voor de vraag over het voeren van accijns verwijs ik u naar het antwoord op vraag 11.
Vraag 14

Hoeveel geld bespaart het decriminaliseren van softdrugs qua inzet van politie en justitie? Hoeveel geld levert het voeren van accijns op softdrugs op?

Zie antwoord vraag 13.

17 juli 2013 - 7 augustus 2013

21 dagen

Het bericht: “Nederland paradijs voor buitenlandse inbreker”.
	Lilian Helder (PVV)
	Opstelten (minister justitie en veiligheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

Bronnen

1. Ad, 16 juli 2013, «Nederland paradijs voor buitenlandse inbrekers»

Vraag 1

Kent u het bericht «Nederland paradijs voor buitenlandse inbreker»?1

Ja.
Vraag 2

Klopt het dat Nederland aantrekkelijk is voor buitenlandse inbrekers (voornamelijk uit Oostbloklanden) wegens de lage straffen, zeer kleine pakkans, een triest oplossingspercentage en een kleine kans dat de inbrekers in de gevangenis belanden? Zo nee, waarom niet?

De ontwikkeling van het aantal woninginbraken, het teruggelopen oplossingspercentage en de lage pakkans baren mij zorgen, zoals door de Minister van Veiligheid en Justitie in het algemeen overleg woninginbraken van 12 juni 2013 aangegeven. Daarbij passen wel enige kanttekeningen, zoals uiteengezet in de brief aan uw Kamer over recidive, pakkans en strafhoogte2. Mijn ambities voor de aanpak van woninginbraken zijn dan ook fors. Zie hierover verder het antwoord op vraag 5.
Of het klopt dat Nederland in vergelijking met andere landen aantrekkelijk is voor (buitenlandse) inbrekers, en zo ja wat de oorzaken daarvan zijn, is niet goed vast te stellen. De aantrekkelijkheid van een land voor woninginbrekers hangt immers niet alleen af van pakkans en strafmaat. Ook factoren zoals het verschil in rijkdom tussen Oost- en West-Europese landen bevorderen diefstal en inbraak.3 Niet alleen Nederland maar ook andere West-Europese landen kampen daardoor met het probleem van rondtrekkende bendes van (buitenlandse) inbrekers. Voor het overige verwijs ik naar hetgeen over mobiele bendes en de aanpak daarvan met uw Kamer is gewisseld in eerdere brieven over de aanpak van mobiele bendes4 en in het voornoemde algemeen overleg over woninginbraken.
Vraag 3

Deelt u de mening dat de straffen in Nederland te laag zijn en het hier daarom niet erg afschrikwekkend is om in te breken? Zo ja, bent u bereid alsnog het wetsvoorstel minimumstraffen in te voeren? Zo nee, waarom niet?

Nee. De wettelijke strafmaxima voor de verschillende vormen van diefstal variëren van vier jaar gevangenisstraf voor een «eenvoudige» diefstal tot vijftien jaar gevangenisstraf voor diefstal met geweldpleging met dodelijke afloop. Binnen deze bandbreedte van strafmaxima kent de strafwet nog vormen van diefstal die naar gelang de specifieke strafverzwarende omstandigheden strafposities hebben van ten hoogste zes jaar gevangenisstraf (onder andere diefstal met braak of in vereniging) en negen en twaalf jaar gevangenisstraf. De hoogte van deze straffen geeft op adequate wijze uitdrukking aan de ernst van de specifieke delictsscenario’s van diefstal en maakt passende bestraffing mogelijk.
Bij brief van 12 februari 2013 hebben de Minister van Veiligheid en Justitie en ik uw Kamer op de hoogte gesteld van de intrekking van het wetsvoorstel minimumstraffen voor recidive bij zware misdrijven.5 Wij overwegen niet om dit voorstel opnieuw in procedure te brengen. Voor de goede orde merk ik op dat bedoeld wetsvoorstel uitsluitend de normering van de strafoplegging betrof bij gevallen van recidive.
Vraag 4

Bent u daarnaast eindelijk tot het heldere inzicht gekomen dat straffen moeten kunnen worden gestapeld? Zo nee, waarom niet?

Het kabinet heeft in het Regeerakkoord het voornemen aangekondigd dat de rechter in geval van meerdaadse samenloop ruimere mogelijkheden krijgt om een passende straf te bepalen. Op dit moment verricht de Rijksuniversiteit Leiden in opdracht van het WODC een onderzoek naar de mogelijkheden om de meerdaadse samenloopregeling te actualiseren. Mede op basis van de uitkomsten van dit onderzoek zal worden besloten op welke wijze aan het kabinetsvoornemen om de meerdaadse samenloopregeling aan te passen uitvoering wordt gegeven. Uw Kamer zal hierover dit najaar nader bericht ontvangen.
Vraag 5

Welke maatregelen gaat u nemen om voor een hogere pakkans en een hoger oplossingspercentage te zorgen?

Bij de aanpak van woninginbraken wordt, mede op basis van de ervaringen uit de ons omringende landen, ingezet op een integrale aanpak. Dit betekent dat naast het verhogen van de pakkans en het oplossingspercentage ook stevig wordt ingezet op publiek-private samenwerking en preventie. Zoals aangegeven in het algemeen overleg van 12 juni jongstleden richt deze aanpak zich zowel op mobiele bendes als op lokale inbrekers. De inzet om de pakkans ten opzichte van 2009 in 2014 met 25% te vergroten trekken we door van 2013–2014 naar 2015 en 2016. In zijn brief over de aanpak van High Impact Crimes van 15 april 20136 en in het algemeen overleg van 12 juni jongstleden heeft de MVenJ de maatregelen die in dit kader zijn getroffen nader toegelicht. Verder is van belang dat de prestaties van de hele strafrechtketen aanzienlijk worden versterkt. Strafzaken moeten in 2016 sneller, slimmer, beter en transparanter worden afgehandeld. Dit zal ook de pakkans en het oplossingspercentage van inbraken ten goede komen. Voor de doelstellingen en de maatregelen verwijs ik naar de brief over dit onderwerp van 5 juli 20137.
Vraag 6

Waarom is volgens onderzoekers de kans klein dat criminelen daadwerkelijk naar de gevangenis moeten?

Deze stelling is niet juist. In vergelijking met de ons omringende landen (Duitsland, België, Engeland en Wales, Denemarken) legt Nederland juist meer gevangenisstraffen op.8
Vraag 7

Deelt u de mening dat er genoeg criminelen rondlopen die in de gevangenis horen en gevangenissen daarom niet moeten worden gesloten? Zo nee, waarom niet?

In de begroting en het Masterplan DJI 2013–2018 is de benodigde celcapaciteit geraamd op basis van het Prognosemodel Justitiële Ketens. Derhalve is er na de implementatie van het Masterplan DJI 2013–2018 voldoende capaciteit om iedereen die een gevangenisstraf krijgt opgelegd ook in te sluiten. Mocht in de toekomst – op basis van nieuwe ramingen – blijken dat extra celcapaciteit nodig is, dan zal ik daarin voorzien. Ik heb in het debat over het Masterplan DJI 2013–2018 al aangegeven heenzendingen uit te sluiten.
Vraag 8

Bent u bereid, in navolging van Duitsland, de rondtrekkende criminelen terug te brengen naar het land van herkomst en hen daar te laten berechten, daar de straffen daar hoger zijn en het de Nederlandse belastingbetaler geld scheelt? Bent u vervolgens bereid hen een levenslang verbod op te leggen Nederland in te komen, zoals ook de Duitsers dat doen, of bent u bereid gewoon de grenzen dicht te gooien? Zo nee, waarom niet?

In het kader van de intensivering van de aanpak van woninginbraken zal ik ook de maatregelen bekijken die Duitsland heeft getroffen.

12 juli 2013 - 4 september 2013

54 dagen

Doodsbedreigingen door gefrustreerde sportgokkers
	Mei Li Vos (PvdA), Tjeerd van Dekken (PvdA)

Bronnen

1. Gefrustreerde gokkers achter doodsbedreigingen Haase, Volkskrant 10 juli 2013
2. DVHN, 11 juli 2013

Vraag 1

Bent u op de hoogte van het artikel «Gefrustreerde gokkers achter doodsbedreigingen Haase» en «Gokmaffia loert op de sappelende tennisprof»?1 2

Ja.
Vraag 2

Wanneer worden het algemeen onderzoek en het voorbereidend justitieel onderzoek matchfixing naar de Tweede Kamer gezonden?

Het onderzoek naar aard en omvang van matchfixing in Nederland van de Universiteit van Tilburg, Vrije Universiteit en Ernst & Young dat eind januari 2013 van start is gegaan, wordt voor het einde van het zomerreces aan de Tweede Kamer gezonden. Over een voorbereidend onderzoek doe ik – in het kader van het mogelijke opsporingsbelang – geen mededelingen. Het voorbereidend onderzoek kan immers leiden tot een strafrechtelijk onderzoek, dat niet gediend is bij voortijdige openbaarmaking van onderzoeksgegevens.
Vraag 3

Maken de in het artikel genoemde praktijken, zoals bedreigingen aan het adres van sporters, onderdeel uit van deze onderzoeken?

In het onderzoek naar matchfixing worden onder andere de verschillende (risico)factoren voor matchfixing beschreven. Bedreigingen aan het adres van sporters zullen dan ook, in algemene zin, onderdeel uitmaken van het onderzoek. Ik verwijs verder naar mijn antwoord op vraag 2.
Vraag 4

Komen bedreigingen in deze mate ook voor in andere takken van sport?

Er zijn signalen dat dergelijke bedreigen zich ook in andere takken van sport voordoen. De signalen over de voetbalsport zijn hierin het sterkst, zoals blijkt uit het zwartboek van de Fédération Internationale des Associations de Footballeurs Professionnels (FIFfpro) uit 2012 over Oost-Europa. Maatschappelijk gezien zijn diverse vormen van bedreiging aan het adres van bij het grote publiek bekende personen – met name via digitale middelen zoals email en sociale media- meer prevalent geworden.
Vraag 5

Is er naar uw mening voldoende zicht en toezicht op matchfixing en illegaal gokken in deze tak van sport?

Matchfixing en illegaal gokken zijn twee verschillende fenomenen die niet noodzakelijkerwijs met elkaar verbonden zijn. Het onderzoek naar aard en omvang van matchfixing zal een nader beeld geven van het fenomeen matchfixing. Tevens zullen de onderzoekers aanbevelingen doen over de adequaatheid van het huidige instrumentarium tegen matchfixing van zowel de sportwereld zelf als de overheid.
Om de aanpak van illegale kansspelen te verstevigen is op 1 april 2012 de kansspelautoriteit opgericht. De kansspelautoriteit heeft de wettelijke taak meegekregen om de voor haar toepasselijke wet- en regelgeving te handhaven.
Vraag 6

Welke extra en eventueel justitiële acties op korte termijn ziet u voor zich en welke bent u bereid te nemen ter bescherming van de sport en de sporters?

Een beleidsreactie op het eerder genoemde onderzoek naar aard en omvang van matchfixing in Nederland, waarmee uw Kamer zal worden geïnformeerd over de huidige en de naar aanleiding van het onderzoek eventueel te nemen maatregelen ter bestrijding van matchfixing door zowel de sportbonden als de overheid, zal op korte termijn aan uw Kamer worden verzonden.
Vraag 7

Wat kunnen de internationale tennisbond en de Nederlandse tennisbond extra doen om tennisspelers te beschermen tegen dreigende gokkers en de invloed van goksyndicaten?

De Internationale Tennis Federatie (ITF) heeft sinds 2008 een Tennis Integrity Unit (TIU). De TIU is specifiek gericht op matchfixing. Bedreigingen door gokkers zijn niet per definitie gerelateerd aan matchfixing. Om gokgerelateerde bedreigingen goed te kunnen analyseren, heeft de internationale spelersvakbond ATP recent een deskundige in dienst genomen. Op nationaal niveau heeft de Nederlandse Tennisbond (KNLTB) een voorlichtende en begeleidende rol richting topjeugdspelers, senioren en coaches. De KNLTB adviseert spelers om bij ernstige bedreigingen altijd aangifte te doen bij de politie en de spelersvakbonden ATP/WTA. Tevens ontwikkelt de KNLTB in samenwerking met de ITF voorlichtingsprogramma’s en richtlijnen voor spelers, onder meer over het omgaan met de media en de sociale media.

Titel

Status

Indiener (persoon)

Indiener (partij)

Onderwerpen

5909 kamervragen gevonden

beantwoord onbeantwoord uitgesteld

Alle

5 augustus 2013 - 14 oktober 2013

70 dagen

Gert-Jan Segers (CU)

Bronnen

Vraag 1

Vraag 2

Vraag 3

Vraag 4

Vraag 5

Vraag 6

Vraag 7

Vraag 8

1 augustus 2013 - 21 augustus 2013

20 dagen

Liesbeth van Tongeren (GL)

Wilma Mansveld (staatssecretaris infrastructuur en waterstaat) (PvdA)

Bronnen

Vraag 1

Vraag 2

Vraag 3

Vraag 4

Vraag 5

1 augustus 2013 - 21 augustus 2013

20 dagen

Betty de Boer (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

Wilma Mansveld (staatssecretaris infrastructuur en waterstaat) (PvdA)

Bronnen

Vraag 1

Vraag 2

Vraag 3

31 juli 2013 - 30 augustus 2013

30 dagen

Edith Schippers (minister volksgezondheid, welzijn en sport) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie), Opstelten (minister justitie en veiligheid) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

Vraag 1

Vraag 2

Vraag 3

Vraag 4

Vraag 5

31 juli 2013 - 22 augustus 2013

22 dagen

Peter Oskam (CDA)

Bronnen

Vraag 1

Vraag 2

Vraag 3

Vraag 4

Vraag 5

Vraag 6

Vraag 7

30 juli 2013 - 27 augustus 2013

28 dagen

Joram van Klaveren (PVV)

Lodewijk Asscher (viceminister-president , minister sociale zaken en werkgelegenheid) (PvdA), Stef Blok (minister zonder portefeuille binnenlandse zaken en koninkrijksrelaties) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

Bronnen

Vraag 1

Vraag 2

Vraag 3

Vraag 4

Vraag 5

Vraag 6

30 juli 2013 - 25 september 2013

57 dagen

Helma Neppérus (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

Frans Weekers (staatssecretaris financiën) (Volkspartij voor Vrijheid en Democratie)

Bronnen

Vraag 1

Vraag 2

Vraag 3

Vraag 4

Vraag 5

29 juli 2013 - 4 september 2013