Nr. 21 AMENDEMENT VAN HET LID VERKUIJLEN C.S.

Huwelijkse uitbuiting wordt gedefinieerd als het systematisch uitbuiten van een echtgenoot, geregistreerde partner of andere levensgezel binnen de huiselijke sfeer, waarbij de uitgebuite persoon gedwongen wordt tot het verrichten van huishoudelijke diensten, arbeid, of andere diensten tegen zijn of haar wil, onder omstandigheden die gekenmerkt worden door dwang, bedreiging, geweld of misbruik van autoriteit. De indieners achten het van belang dat deze vorm van mensenhandel expliciet wordt benoemd in het gemoderniseerde artikel 273f. Als dader en slachtoffer gehuwd zijn, of als er een andere vorm van relationele verbondenheid bestaat tussen dader en slachtoffer omdat zij levensgezellen zijn, vormt dat in de praktijk een belemmering voor slachtoffers om zich aan situaties te onttrekken en een melding of aangifte te doen. Ook al erkent de regering dat uitbuiting van een gedwongen huwelijk reeds onder het bereik van de nieuwe definitie van artikel 273f valt – indien aan alle voorwaarden voor strafbaarheid is voldaan – hechten de indieners mede in verband met de erkenning van talloze slachtoffers aan een expliciete verankering in artikel 273f.

Met de richtlijn 2024/1712 wordt Nederland verplicht expliciet te maken dat onder uitbuiting ook een gedwongen huwelijk. Deze richtlijn bevat naar het oordeel van de regering geen verplichting huwelijkse uitbuiting expliciet strafbaar te stellen, maar wel een oproep om uitbuiting binnen gedwongen huwelijken op te nemen in de minimumdefinitie van uitbuiting. De indieners stellen voor aan te sluiten bij de tekst van de herziene richtlijn. Het zal naar verwachting nog enige tijd duren voordat dat nieuwe implementatiewetsvoorstel naar de Kamer zal worden gestuurd en in werking kan treden. Mede in dat licht verdient het de voorkeur om nu huwelijkse uitbuiting expliciet onder te brengen in artikel 273f.