Ontvangen 4 juni 2019
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:
I
In artikel 4.1 wordt na het vierde lid een lid ingevoegd, luidende:
4a. Onze Minister kan weigeren een arbitragecommissie in te stellen indien het geschilpunt geen betrekking heeft op dubbele belastingen. Onze Minister stelt de belanghebbende en de andere bevoegde autoriteit onverwijld in kennis van de weigering.
II
In artikel 4.2, eerste lid wordt na «artikel 4.1, vijfde lid» ingevoegd «tenzij Onze Minister het instellen van een arbitragecommissie heeft geweigerd op grond van artikel 4.1, 4ade lid».
Dit amendement regelt dat de fiscale arbitragecommissie toch gebruikt wordt voor grondslaguitholling en/of grensverkenning ten behoeve van de grondslaguitholling. De EU-arbitragerichtlijn heeft niet tot doel dat fiscale arbitrage wordt ingezet om belasting te ontwijken, daarom biedt de richtlijn een keuze mogelijkheid om dit bij de implementatie expliciet op te nemen.
De tweede keuzemogelijkheid van de EU-arbitragerichtlijn bepaalt dat een lidstaat de toegang tot de arbitragecommissie mag weigeren als een geschilpunt geen betrekking heeft op dubbele belasting. Tevens verbiedt het dat een mismatch tussen twee belastingstelsels gebruikt kan worden voor het bepleiten van een lager belastingtarief wanneer dit strijdig is met de geest van wetgeving voortkomend uit het Multilateraal Verdrag ter voorkoming van grondslaguitholling en winstverschuiving, zoals dat voortkomt uit het Base Erosion and Profit Shifting (BEPS-) project van de OESO, waar dit verdrag uit voortkomt.
Indiener is van mening dat de implementatie van de richtlijn verbeterd wordt als wettelijk bepaald is dat de arbitragecommissie niet voor belastingontwijking gebruikt mag worden. Indiener acht het noodzakelijk om dit in de wet op te nemen, omdat bekend is dat de belastingadviespraktijk de randen op zoekt met de mentaliteit «pas als het wettelijk verboden is, dan mag het niet».
Leijten