Ontvangen 7 november 2008
Het kabinet heeft met belangstelling kennis genomen van de vragen en opmerkingen van de fracties van het CDA en de PVV. Bij de beantwoording van de vragen is de volgorde van het verslag aangehouden.
Vragen en opmerkingen van de leden van de fractie van het CDA
Het verheugt mij dat de leden van de fractie van het CDA een harmonisatie van het loonbegrip van harte steunen. Op dit moment wordt bij voorrang gewerkt aan de mogelijkheden om te komen tot een voorstel voor één loonbegrip voor de verschillende loonheffingen, waaronder – zo merk ik naar aanleiding van een vraag van deze leden op – het loonbegrip voor de inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet. Met de discoördinatiepunten zijn miljarden aan grondslagverschillen gemoeid. Aan het slot van de brief van 3 juli 20081 is opgemerkt dat uw Kamer in het voorjaar van 2009 wordt geïnformeerd over de ontwikkeling van de in die brief aangeduide gesplitste heffing over hetzelfde (geharmoniseerde) loon. Ik kan – anders dan de leden van de fractie van het CDA vragen – nu geen nader tijdpad of een wetgevend traject noemen. Dat hangt af van de uitkomsten van het onderzoek, de besluitvorming over het werknemersdeel van de WW-premie en het overleg dat het kabinet over de voorstellen met het parlement hoopt te kunnen voeren.
De leden van de fractie van het CDA merken op duidelijk te zijn geweest over de wenselijke volgorde waarin Actal-toetsen over het loon-in loon-over voorstel, dit voorstel zelf en de vormgeving in de uitvoeringsuitwerkingen van dit voorstel, uw Kamer zouden moeten bereiken. Ik ben graag bereid in het wetgevingsoverleg van 7 november 2008 hierover nader met deze leden van gedachten te wisselen en een impasse te vermijden. Ik ga er daarbij vanuit dat ook uw Kamer het belang ziet van een tijdige stabilisering van de loonaangifteketen. Ik constateer voorts dat Actal sedert juni reeds tweemaal over het loon-in loon-over voorstel heeft geadviseerd. Ik meen dat het belang van een tijdige loon-in loon-over oplossing moet prevaleren boven een discussie over vragen die naar mijn mening voorbijgaan aan de kern van de eenduidige loonaangifte, de wetgevende oplossing die thans ter tafel ligt. Het is zonder twijfel zo dat er in de uitvoering nog vragen zullen moeten worden beantwoord binnen het kader van de nu voorgestelde wettelijke oplossing. Naar mijn overtuiging zullen deze antwoorden zoals die met betrekking tot software specificaties, niet leiden tot een ander antwoord met betrekking tot de bedrijfseffecten dan die zijn geschetst in de memorie van toelichting. Het kan voorts niet zo zijn dat het lopende overleg met het bedrijfsleven over uitvoeringsalternatieven leidt tot blokkeringen met veel verder strekkende gevolgen dan het verbeteren van verkeerd aangeleverde loongegevens en andere gegevens van de loonaangifte.
Ook hier wil ik graag een misverstand ophelderen zoals blijkt uit de door deze leden aangehaalde zin «Zo kunnen loongegevens van januari nog in december gewijzigd worden door zo’n correctiebericht». Die zin ziet op het huidige verschijnsel dat in de loon-over administratie loongegevens van januari kunnen worden overschreven in de maanden maart, april, mei enz. tot aan december toe. Dat is de kern van het probleem dat nu wordt opgelost door het laten vervallen van de correctieberichten binnen het jaar, waarbij correcties tot in januari van het volgende jaar mogen worden aangegeven over december van het lopende jaar als ze op dat jaar betrekking hebben. De correctieberichten over de jaargrens heen worden niet afgeschaft. De correctieverplichting met betrekking tot fouten in aangiften loonheffingen over verstreken kalenderjaren blijft bestaan om ervoor te zorgen dat ook voor die jaren de juiste loongegevens worden vastgelegd, hetgeen onder meer van belang is voor het recht van de werknemer op een inkomensafhankelijke regeling.
De leden van de fractie van het CDA vragen of er een analyse is gedaan over de uitvoerbaarheid van de definitieve software specificaties. Ik merk daarover op het thans lopende overleg over de software specificaties als de relevante analyse te zien. Het is wellicht goed te bedenken dat de voorliggende vraag naar adequate software specificaties niet een vraag is die is verbonden aan loon-over administraties. Het gaat om de algemene vraag hoe foutenherstel, dat nooit helemaal te vermijden is, met het minst belastende alternatief voor en door het bedrijfsleven kan plaatsvinden.
Het is gezien het lopende overleg met het bedrijfsleven en de daaruit nog te trekken conclusies niet mogelijk de door deze leden bedoelde specificaties op dit moment aan uw Kamer te doen toekomen en daarover het oordeel van Actal te vragen. Ik meen dat hierin geen beletsel hoeft te zijn gelegen om de thans voorliggende wetgeving met een breed gedragen oplossing te behandelen. Zo er een probleem uit de aanpak van foutenherstel naar voren komt dat nu niet is voorzien, dan kan daarvoor in discussie met uw Kamer al dan niet met hulp van Actal en al dan niet met behulp van nadere regelgeving een passende oplossing worden gekozen. Op dit moment kan worden vastgesteld dat de huidige regelgeving met betrekking tot de dagloonvaststelling erin voorziet dat het dagloon kan worden vastgesteld met behulp van gegevens die volgens de eenduidige loonaangifte zijn opgenomen in de polisadministratie.
De leden van de fractie van het CDA wijzen op de vrijstellingsregeling voor omzetbelasting bij vrijwilligers en sportorganisaties met fondswervende activiteiten. Deze regeling bevat drie maximum vrijstellingen. Deze leden vragen het kabinet wanneer deze bedragen voor het laatst zijn geïndexeerd en of het kabinet bereid is om deze bedragen vanaf heden jaarlijks te indexeren met de tabelcorrectiefactor.
In de Wet op de Omzetbelasting 1968 is een vrijstelling opgenomen voor organisaties met bijkomstige fondswervende activiteiten (bijvoorbeeld goede doelen waaronder ook vallen sportverenigingen, carnavalsverenigingen, kerkgenootschappen en dorpshuizen). Om financiële steun te verkrijgen voor de eigen organisatie verrichten veel organisaties naast hun hoofdactiviteit(en) fondswervende nevenactiviteiten, zoals het organiseren van een «fancyfair», boekenverkoop of toneeluitvoering. Met deze vrijstelling wordt voorkomen dat deze organisaties voor deze nevenactiviteiten in de btw-heffing worden betrokken. De bedragen zijn per 1 januari 1996 voor het laatst geïndexeerd. De vrijstelling is gebaseerd op EU-regelgeving, die ook de voorwaarde stelt dat er geen concurrentieverstoring mag plaatsvinden met ondernemers die wél btw-plichtig zijn voor soortgelijke leveringen en diensten. Op grond hiervan wordt op dit moment een indexering noch een incidentele aanpassing van de grenzen overwogen.
De leden van de fractie van het CDA vragen mij te reageren op de reactie van VNO-NCW en MKB op de nota naar aanleiding van het verslag. Het betreft de in het Belastingplan 2008 (dus niet in dit belastingplan, het Belastingplan 2008 is reeds aanvaard en in werking getreden) opgenomen maatregelen met betrekking tot rode diesel. Deze organisaties merken op dat aan het milieuargument van het kabinet met betrekking tot rode diesel weinig gewicht kan worden toegekend. Deze leden gaan er ten onrechte vanuit dat deze maatregelen zijn getroffen omdat rode diesel vervuilender is dan blanke diesel. Wat het kabinet heeft betoogd is dat vanuit milieuoogpunt een gelijke behandeling met blanke diesel voor de hand ligt. Als de gebruikte rode diesel van dezelfde laagzwavelige kwaliteit is als blanke diesel, is dat natuurlijk op zichzelf een goede zaak. Maar ook dan is er geen doorslaggevende reden om rode diesel blijvend te bevoordelen vergeleken met blanke diesel.
De leden van de fractie van het CDA hebben gevraagd of meer nauwkeurig kan worden aangegeven wanneer het ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij (LNV) de brief van de Europese Commissie van 6 oktober ten aanzien van de melding voor het volledig afschrijven van investeringen die aan de VAMIL-voorwaarden voldoen, zal beantwoorden. Het ministerie van LNV heeft deze brief van de Europese Commissie inmiddels beantwoord. De antwoordbrief is op 29 oktober jl. verstuurd.
De leden van de fractie van het CDA vragen aandacht voor mensen die hun pensioenvoorziening ondergebracht hebben in aandelenfondsen en volgens deze leden door de wet en het contract gedwongen worden om deze op hun 65e verjaardag om te zetten in een levenslange lijfrente. Vermoedelijk doelen deze leden op de situatie dat een belastingplichtige gebruik heeft gemaakt van de zogenoemde stamrechtvrijstelling in de Wet op de loonbelasting 1964. Op grond van die regeling kan de belastingheffing over aanspraken op periodieke uitkeringen ter vervanging van gederfd of te derven loon onder bepaalde voorwaarden worden uitgesteld. Een van de voorwaarden is dat de uitkeringen niet later ingaan dan in het jaar waarin de belastingplichtige de leeftijd van 65 jaar bereikt (het hoeft dus niet noodzakelijkerwijs op de verjaardag). Naar het oordeel van het kabinet is de situatie op de beurs geen reden om de regelgeving op dit punt aan te passen en gedurende een nog langere periode uitstel van belastingheffing toe te staan. Een belastingplichtige die wil voorkomen dat de hoogte van de stamrechtuitkeringen – afgezien van de rekenrente en de sterftetafels – volledig wordt bepaald door de huidige waarde van de aandelen, kan overigens desgewenst de hoogte van de uitkeringen wel koppelen aan de toekomstige ontwikkelingen op de beurs. De genoemde stamrechtvrijstelling bevat op dat punt geen beperkingen.
De leden van de fractie van het CDA hebben voorts gevraagd welke actie mensen kunnen ondernemen indien zij aandelen hebben geërfd die nu door de kredietcrisis in waarde zijn gedaald.
Uitgangspunt is dat de omvang en de waarde van een nalatenschap worden bepaald op het tijdstip van overlijden. Waardedalingen na dat tijdstip hebben, net als waardestijgingen, welke ten goede komen aan de erfgenamen, geen invloed op de hoogte van een aanslag successierecht. Een waardedaling van de aandelen leidt overigens niet direct tot een negatieve erfenis. Tot de erfenis behoren, naast de mogelijke overige vermogensbestanddelen, nog steeds de aandelen, weliswaar voor een lagere waarde. Deze aandelen kunnen na verloop van tijd ook weer in waarde stijgen, zo is in het verleden gebleken. Als erfgenamen in extreme gevallen door een na het overlijden opgetreden koersdaling niet aan hun betalingsverplichting kunnen voldoen, kunnen zij de Belastingdienst om een betalingsregeling verzoeken. Betalingsproblemen kunnen zich ook voordoen in de situatie dat de erfenis tijdelijk op een Icesave-rekening is gezet, zo geven de leden van de fractie van het CDA aan. Ook in dat geval kan, indien erfgenamen niet aan hun betalingsverplichting kunnen voldoen, verzocht worden om een betalingsregeling. Bij een verzoek om een betalingsregeling zal in beide gevallen gezocht worden naar een maatwerkoplossing waarbij in daartoe aanleiding gevende gevallen ook aan (partiële) kwijtschelding kan worden gedacht. Daarbij wordt niet alleen de positie van de erfenis en het te betalen successierecht bekeken, maar ook de vermogenspositie van de belastingplichtige zelf.
Vragen en opmerkingen van de leden van de fractie van de PVV
De leden van de fractie van de PVV wijzen op de afspraak dat de kilometerheffing in de plaats zou komen voor de BPM en MRB. Zij vragen zich af hoe het te verklaren is dat de BPM toch nog twee jaar (op basis van CO2-uitstoot in plaats van cataloguswaarde) blijft bestaan na de volledige introductie van het rekeningrijden.
De omzetting van een vaste autobelasting zoals de BPM naar een variabele heffing zoals de kilometerprijs dient met de nodige omzichtigheid te gebeuren. Een te forse omzetting ineens leidt (onder andere) tot een daling van de waarde van het bestaande wagenpark. Om die reden is gekozen voor een gefaseerde afbouw van de BPM. Deze gefaseerde afbouw is deels al in gang gezet door middel van de zogenoemde vluchtheuvelvariant waar het kabinet in 2008 mee is begonnen en waarin de BPM in stappen van 5% per jaar wordt afgebouwd tot 75% van het niveau 2007. Vanaf 2013 zullen de stappen in gang worden gezet voor de afbouw van de dan resterende BPM. Deze afbouw zal in zes jaarlijkse stappen van telkens 12,5% worden afgerond totdat in 2016 nog een BPM resteert van 25% van het niveau 2007 en voorts tot uiteindelijk nul in 2018. De autobranche, maar ook de vlooteigenaren zoals de leasemaatschappijen, hebben aangegeven dat het omzetten van de BPM in stappen van 12,5% per jaar marktechnisch mogelijk is, zeker indien dat tijdig (vier jaar voor inwerkingtreding, van belang voor met name de leasemaatschappijen in verband met de aanpassing van contracten) wordt aangekondigd.
De leden van de fractie van de PVV constateren terecht dat het streven er op is gericht dat in 2016 alle voertuigen onder het regime van de kilometerbeprijzing zijn gebracht en dat daarna de BPM nog twee jaar blijft bestaan. De achtergrond is de hiervoor beschreven noodzaak tot gefaseerde afbouw. In 2017 en 2018 worden de twee laatste stappen gezet om de BPM tot nul af te bouwen. In 2016 is ook de kilometerprijs (nog) gebaseerd op 75% van de afbouw van de BPM. Bij de volgende twee stappen van de afbouw van de BPM zal ook de kilometerprijs telkens dienovereenkomstig worden verhoogd.
De leden van de fractie van de PVV vragen hoe de verhoging van de MKB-winstvrijstelling van 10% naar 10,7% uitpakt voor deeltijdondernemers en hybride ondernemers (met een baan), daar het urencriterium nog steeds van kracht blijft. De MKB-winstvrijstelling geldt niet voor ondernemers die niet aan het urencriterium voldoen. Deeltijd- en hybride ondernemers voldoen normaal gesproken niet aan het urencriterium. Voor hen is er dus geen verandering door het verhogen van de MKB-winstvrijstelling.
De leden van de fractie van de PVV vinden de automatische verlening van de VAR een goede zaak. Zij vragen zich af, waarom deze maatregel niet per 1 januari 2009 kan worden geïntroduceerd, bijvoorbeeld met een terugwerkende kracht van drie jaar. De leden van de fractie van de PVV gaan ervan uit dat de Belastingdienst pas vanaf 2010 begint met tellen.
Zoals in de nota naar aanleiding van het verslag is aangegeven,1 begint de Belastingdienst al in de maand september van het jaar 2008 met het verzenden van VAR-beschikkingen voor het kalenderjaar 2009. Inwerkingtreding per 1 januari 2009 zou betekenen dat de systematiek van het afgeven van VAR-beschikkingen tijdens het nu lopende proces voor het kalenderjaar 2009 grondig zou moeten worden aangepast. Dit vergt ook aanpassing van de ICT-systemen van de Belastingdienst. Inwerkingtreding met ingang van 1 januari 2009 van de gewijzigde systematiek van de afgifte van VAR-beschikkingen is voor de Belastingdienst dan ook niet te realiseren. De leden van de fractie van de PVV gaan ervan uit dat de Belastingdienst pas vanaf 2010 begint met tellen, waardoor de VAR-beschikkingen pas vanaf 2013 automatisch zouden kunnen worden verleend. Dat is niet het geval. Inwerkingtreding per 1 januari 2010 betekent dat in de maand september van 2009 wordt begonnen met het automatisch verlenen van VAR-beschikkingen voor het kalenderjaar 2010, waarbij aan de hand van de VAR-beschikkingen voor de kalenderjaren 2007, 2008 en 2009 wordt gekeken of aan de voorwaarden voor automatische verlening is voldaan.