Ontvangen 16 maart 2011
De ondergetekenden stellen het volgende amendement voor:
In artikel I, onderdeel C, wordt aan artikel 22b een derde lid toegevoegd, luidende:
3. Van het eerste en tweede lid kan worden afgeweken indien naast de taakstraf een al dan niet voorwaardelijke vrijheidsstraf of vrijheidsbenemende maatregel wordt opgelegd.
Het oorspronkelijke wetsvoorstel bevatte de hoofdregel dat geen «kale» taakstraf kan worden opgelegd voor ernstige misdrijven. Alleen in combinatie met een voorwaardelijke of onvoorwaardelijke vrijheidsstraf zou een taakstraf in bepaalde gevallen een passende reactie kunnen zijn.
Bij tweede nota van wijziging is dit uitgangspunt gewijzigd, met als gevolg dat een taakstraf ook niet meer in combinatie met een vrijheidsstraf kan worden opgelegd.
Dit amendement draait de tweede nota van wijziging terug en beoogt daarmee het uitgangspunt «geen kale taakstraf bij ernstige gewelds- en zedenmisdrijven» terug in de wet te brengen. De uitzonderingsmogelijkheid van het derde lid verzekert dat de rechter recht kan doen aan de omstandigheden van het concrete geval. De mogelijkheid om een taakstraf te combineren met een (deels) voorwaardelijke gevangenisstraf versterkt de mogelijkheden om te werken aan gedragsveranderingen. Dat past bij een persoonsgerichte aanpak.
De verdere inperking van de rechterlijke straftoemetingsvrijheid, zoals voorgesteld met de tweede nota van wijziging, kan leiden tot straffen die niet proportioneel zijn, maar kan ook het effect hebben dat lagere straffen worden opgelegd omdat de door de rechter passend geachte straf door de wetgever is uitgesloten. De tweede nota van wijziging maakt het de rechter onmogelijk maatwerk te leveren en wordt met dit amendement dan ook teruggedraaid. De oorspronkelijke versie van het wetsvoorstel doet meer recht aan de verhouding tussen rechtsprekende en wetgevende macht.
Gesthuizen
Recourt