Ontvangen 19 maart 2025
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:
In artikel 3.3.1, eerste lid, wordt «zes» vervangen door «drie».
De indiener is van mening dat de regering de officier van justitie teveel ruimte heeft gegeven bij het opleggen van strafbeschikkingen. Niet alleen zijn strafbeschikkingen inconsistent en intransparant, ook tast het veelvuldig en ruim gebruik direct het vertrouwen in de rechtstaat aan. Juist criminaliteit zoals straatterreur, stalking en mishandeling heeft de grootste gevolgen voor de veiligheid en het veiligheidsgevoel van slachtoffers en betrokkenen.
Indiener is van mening dat strenger straffen de manier is om criminaliteit aan te pakken, hen de vergelding van het strafrecht te laten voelen en gerechtigheid te laten geschieden voor slachtoffers. Dit vereist een breed scala aan sanctiemogelijkheden en mag niet beperkt blijven tot enkel geldboetes en taakstraffen e.d..
In de praktijk zien we dat het OM van strafbeschikkingen de norm maakt op vrijwel alle delicten binnen de maximale zes jaar celstraf. «Volgens de interne instructie mag een officier van justitie zaken zoals diefstal alleen nog in hoge uitzondering aan de rechter voorleggen.»1 Indiener is van mening dat dit de geloofwaardigheid van de overheid volledig op het spel zet, slachtoffers in de kou laat staan en criminelen er te makkelijk mee laat wegkomen.
Daarom pleit de indiener ervoor om de bevoegdheid om strafbeschikkingen op te leggen bij delicten met een maximale gevangenisstraf van zes jaar te beperken, door deze grens te halveren naar drie jaar.
Emiel van Dijk