Ontvangen 25 maart 2008
De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:
In artikel I, wordt na onderdeel Ec een onderdeel ingevoegd, luidende:
Aan artikel 116 wordt een lid toegevoegd, luidende:
3. In afwijking van het eerste lid kan bij algemene maatregel van bestuur worden bepaald dat het register elders dan ter griffie der rechtbank wordt gehouden. Bij algemene maatregel van bestuur kan eveneens worden bepaald dat de verstrekking van gegevens ter inschrijving in het register uitsluitend op een in die maatregel aan te geven wijze plaats vindt.
Vanuit de rechtspraktijk is al jaren geleden gepleit voor een grondige verbetering van de huwelijksgoederenregisters bij de 19 rechtbanken. Gewezen wordt op het artikel van oud-kamerlid mr. dr. Van der Burght in het vakblad WPNR nr. 6409 (jr 2000) en op een artikel van oud-notaris mr. Rieter, in Ars Notariatus deel CVII (Kluwer 2001). De registers zijn inmiddels van papiermatig elektronisch geworden. De toegankelijkheid laat echter nog steeds erg te wensen over; in feite zijn de registers voor een (potentiële) schuldeiser nauwelijks toegankelijk. Eerst moet die er achter zien te komen of iemand gehuwd is, en zo ja in welke gemeente het huwelijk heeft plaatsgevonden. Dergelijke gegevens zijn om privacyredenen echter over het algemeen afgeschermd. Pas als deze gegevens zijn verkregen, kan de juiste griffie worden gezocht. Behalve het feit dat het openbaar huwelijksgoederen register moeizaam toegankelijk is, kleeft er aan de huidige methode van bijhouden ook een flink efficiencynadeel. Het doel van de voorgestelde wetswijziging is dus om de toegankelijkheid van het openbare register te bevorderen en tevens om kosten te besparen.
Verwacht mag worden dat nadat wetsontwerp 28 867 wet is geworden het aantal wijzigingen in huwelijkse voorwaarden zal toenemen, omdat er vele verouderde huwelijksvoorwaarden zijn en door de wetswijziging bijna alle drempels om tot wijziging te komen weg zijn.
Een landelijk goed toegankelijk register zou sterk de voorkeur verdienen.
Het amendement dient om te voorkomen dat een afzonderlijke wetswijziging nodig is om de invoering van een landelijk register mogelijk te maken. Lid 2 van het genoemde wetsartikel geeft een uitwerkingsmogelijkheid bij AMvB zodat relatief eenvoudig tot wijziging kan worden overgegaan zodra voor de centralisering voldoende voorbereidende maatregelen getroffen zijn. De gedachte van dit amendement en het tekstvoorstel van de eerste en tweede zin zijn ontleend aan artikel 4:186 lid 4 van het Burgerlijk Wetboek. Soortgelijke problematiek speelt immers met betrekking tot het aldaar aan de orde zijnde boedelregister, dat thans eveneens per rechtbank wordt bijgehouden doch waarbij in de mogelijkheid tot centralisering door middel van lid 4 al is voorzien.
Pechtold